Тарбияи Қурьони

Аллоҳи меҳрубон фармуда аст: Ба нисбати падар ва модаратон неки кунед ва дар хидматашон бошед! Ва ҳаргоҳ яке ё ҳардуи онҳо ба синни пири бирасад, пас садоятонро дар наздашон баланд макунед! Ононро аз худ дур макунед! Ононро тарк макунед ва ба хонаи солмандон нафиристед! Ва боли муҳаббати худро барояшон бикушоед ва бигуед: Худовандо! Бар падар ва модарам раҳм кун ва сахтиҳои пириро барояшон осон кун, хамон гунае, ки онон дар кудаки ба мо раҳм кардаанд! (Т\23,23\ Исроь)
Падар ва модари гироми! Дар кадом мактаб ва донишгоҳ чунин дарсхоро ба фарзанди шумо меомузонанд? Пас омухтани Курьонро ба фарзандатор аз вазифаҳои муҳимтарини худ қарор бидех!.