Предыдущая публикация
Մերձավոր Արևելքի մի քաղաքում մի տարեց հրեա էր ապրում իր ընտանիքի հետ։ Նա լավ էր ապրում։ Նա ուներ տուն, կին ու երեխա, բարեկեցություն։ Եվ քաղաքն ընդհանուր առմամբ այնքան էլ վատը չէր: Իսկ հարեւանները հարգում էին նրան։ Նրա կինն ու երեխաները սիրում էին նրան։ Բայց ինքը՝ սեփականատերը, իրեն երջանիկ չէր զգում։ Ճամփորդներից, ովքեր ուղտերի քարավաններով անցնում էին իրենց քաղաքով, նա պատմություններ էր լսում հարուստ, գեղեցիկ քաղաքների և մարդկանց մասին, ովքեր ինչ-որ տեղ այնտեղ էին, անապատից այն կողմ:
Եվ այսպես ծնվեց ու ամրացավ նրա երազանքը՝ գնալ այնտեղ, այս նոր հրաշալի վայրերը։ Նա ոչ ոքի չասաց այդ մասին, թաքուն պատրաստեց տիկեր ջրով և գինով, մի պարկ պանիր և թխվածքաբլիթներ, և մինչ լուսաբացը, երբ բոլորը քնած էին, նա դուրս եկավ իր տնից։
Շատ շուտով նա թողեց քաղաքի դարպասները և հայտնվեց քարքարոտ, մռայլ անապատում։ Նա ամբողջ օրը քայլում էր այս անապատով, և երբ գիշերը եկավ, նա գիշերում էր հենց բաց երկնքի տակ, վերմակի մեջ փաթաթված և գինի խմելուց հետո։ Որպեսզի չմոլորվի ու վաղն առավոտյան իմանալու համար, թե որ ուղղությամբ գնալ, այս մարդը գլուխը դրեց հենց վաղվա շարժման ուղղությամբ։ Գիշերվա ընթացքում նա շատ շուռ եկավ և ի վերջո շրջվեց այնպես, որ գլուխը հենց այն ուղղությամբ էր, որտեղից եկել էր։
Առավոտյան ճամփորդը վեր կացավ, պանիր ու հաց կերավ, ջուր ու գինի խմեց ու ճանապարհ ընկավ։ Նա ամբողջ օրը քայլեց: Օրվա վերջում առջեւում երեւաց մի գեղեցիկ քաղաք՝ շրջապատված այգիներով։ Ճանապարհորդը մի փոքր զարմացավ, քանի որ քաղաքը շատ նման էր երկու օր առաջ գնացած քաղաքին։ Մի հոգնած մարդ քայլում էր գեղեցիկ, թեև չափազանց ծանոթ փողոցներով, և հանկարծ նա գտավ քաղաքի մի փողոց, որը շատ նման էր այն փողոցին, որի վրա ապրում էր իր լքած քաղաքում։ Այս փողոցում նա գտավ այնպիսի տուն, ինչպիսին որ նա թողել էր։ Նրա մեջ նա տեսավ մի կնոջ ու երեխաների, որոնք շատ նման էին կնոջն ու երեխաներին, որոնցից նա հեռացել էր։ Եվ նրան ընդունեցին այս տունը և մնաց այնտեղ։
Նա երկար ու առհասարակ երջանիկ կյանք է ապրել, բայց ամբողջ կյանքում կարոտել է հայրենիքը։
Следующая публикация
Нет комментариев