QORQINCHLILARIDAN!
. Bolakay
juda sho'x
edi.SHu qadar sho'x
ediki
hatto
ota onasixam
charchagandilar u
bolaning
tarbiyasidan.
Maktabdak
u hech
kimga tinchlik yo'q edi
uning
dastidan.Odatiy
kun,bolakayni
oyisi uyg'otdi- tur
bolajonim,
maktabinga
kech
qolasan. Erkatoy bola
nonushtaham qilmay
maktabga
yo'l oldi. Oradan bir
soat
o'tdi,bu
orada onasi uy
yumushlari bilan
band bo'ldi. Shu payt
mehmonxada kimdir
borday
tuyildi,borib qarasa
o'g'li
deraza
yonida tashqariga
termulib
turardi.Yuzlari
shilingan,ust
boshidaham qon
dog'lari
bor.-
meni kechiring oyi...
bolakay bu
so'zlarni shunday
afsuslanish
bilan aytdi-ki... Oyisi-
yana nima
baloni boshlading?
urushdingmi?
tinchlik bormi seni
dastingdan?
Bola- meni kechiring
oyi...
U
tinmay faqat shu
so'zlarni aytardi.
Shu payt narigi
xonada
telefon
jiringlab qoldi,ayol
go'shakni
ko'tarsa maktab
direktori ekan.
Direktor- alo
yahshimiz
honim,bilasizmi...
qanday
tushuntirsam
ekan,o'g'lingiz
maktab tomiga
chiqqan
ekan...
Ayol xijolat bo'lib- xa
uzur,ikkinchi
qaytarilmaydi,dadasi
kelsa yahshilab
gaplashib
qo'yamiz,hozir u
quloqsizni
urushib
turgandim,qilgan ishi
uchun. Direktor- axir
qanaqasiga?
bilasizmi u uchinchi
qavat
tomidan yiqilib... o'sha
zaxoti joni
uzuldi... sabr
tilayman...
Direktorning qolgan
gaplari
ayolning qulog'iga
kirmadi,u
telbalarcha
mexmonxonaga
qarab yurib ketardi...
Bu
paytda
esa jigargo'shasining
bezovta
ruxi oxirgi marta
onasining
diydoriga
to'yib,allaqachon uyni
tark etgandi.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2