Предыдущая публикация
ქართველი ექიმები რატომ მექცევიან ყოველთვის ცუდად ვერ ვხვდები.
ჩემი მკურნალობის ზუსტი დიაგნოზი ჯერ კიდევ გაურკეველია. ეს ყველაფერი ჯერ კიდევ ბავშვობიდან დაიწყო როცა დამიდგინეს რომ მაქვს თავზე სიმსივნე და საოპერაციოდ მომამზადეს ქირურგი ეუბნება მშობელს მე ოპერაციას გავაკეთებ ან გადარჩება ან არაო თან იცინის და როგორც მახსოვს ნასვამიც იყო. და ოპერაცია ერთ საათში იყო დანიშნული რა თქმა უნდა ოპერაცია საქართველოში არ გავიკეთე. მას მერე მრავალი წელი გავიდა შეიცვალა ტექნოლოგიები გახდა თანამედროვე სავადმყოფოები აღიჭურვა ტექნიკით. მაგრამ დღევანდელი ექიმების პასუხები ცოდნა ისევ უცვლელი რჩება. როდესაც მივდივარ ექიმთან რეაბილოტოლოგთან იმის იმედით რომ ჩამიტარდება მკურნალობა და განვიკურნები. ექიმი მპასუხობს ესე შენ რომ აგროვებ დახმარებას შენთვის რათ გინდა შენ დაეხმარე სხვებს შენ მაინც დიდი ხარ და არაფერი აღარ გეშველება... და ამ პასუხით მპასუხობს ექიმი რომლის დახმარების იმედად მივედი.... შემდგომ სხვა ექიმის იმედად რომ რაიმეს მეტყვის და მიმკურნალებს მაგრამ მპასუხობს შენ რაღა გიშველის მთავარია უარესი არ დაგემართოსო... მივდივარ ნერვოპათოლოგთან ის მეუბნება არ გაწუხებს შენ არაფერი ნუ იგონებო თავის ტკივილი რა შუაშია თვალთანო .... და ასე ემდეგ თუმცა რომ თვალზე პრობლემა სიმსივნის ოპერაციის შემდგომ გამიჩნდა .... მაგრამ როგორც იქნა გამოჩნდა ექიმი ვინც გამომიტანა დასკვნა რომ საქართველოში არ არსებობს კლინიკა სადაც მე მიმკურნალებენ.... და დასკვნა აუცილებელია საზღვარგარეთ მკურნალობა....
Следующая публикация
Комментарии 1