Предыдущая публикация
Yigit va qiz bir birlarini juda xam qattiq seviwar edi.
Lekin qizning qalbida nimagadur yigitga bölgan sevgisi jösh urmasdi, Yigit esa uni bor vujudi bilan sevar edi. Shunday qilib kunlarning birida, qiz yigitni sinamoqchi böldi. Qiz yigitni ösha aytilgan anhor yoniga taklif qildi. Yigit sevgilisini kutar edi, bir payt qiz ham keldi. Ikkovlari ancha nimanidur suhbatlashishardi. Bir oz vaqt ötib qiz yigitga hozir kelaman deya astagina, ösha anhor chetiga ötib ohista özini suvga tashadi. Qizning niyati hamon ösha yigitni sinash edi, bir payt qiz yordam yordam deya ovoza qildi. Yigit esa bu holatni körib esankirab qoldi. Qiz esa bir amallab özini chökayotganday qilib, anhorning örtasiga borib qoldi. Yigit esa hech ikkilanib ötirmay özini suvga tashladi. Endi buyog'ini eshiting, yigit suzishni bilmas edi. Yigit özini suvga tashadi-yu tobora suv qariga chökib ketar edi. Qiz dod soldi, faryod soldi, yigitdan esa darak yöq edi. Yigitni esa anhordan 2 kun ötgach topib chiqishdi. Bu holat qizning eng katta aybi tufayli sodir bölgan edi. Qiz bu alamidan kuyib öz joniga qasd qildi.
Bu bilan nima demoqchimiz azizlar, bu 5 kunlik omonat dunyoda hammamiz mehmonmiz. Bir inson sizni bor vujudi bilan sevyabdimi, qadrizga yetyabdimi. U insonni sevgisini rad etmang. Dunyoga teran boqing, hayotda ikki toifada inson böladi. Iymonli yaratgan OLLOHdan qörqadigan unga iymon keltiradigan insondir. Va Kofir OLLOHni borligiga ishonmaydigan insondir. Bu dunyoda sizni sevgan insonni qadriga yeting.
Следующая публикация
Нет комментариев