Предыдущая публикация
Паёмбар (с.
) мефармоянд:
Замоне, ки як саввуми аввали шаб сипарӣ мешавад, Худованд ба осмони дунё меояд ва мефармояд:
"Ман фармонраво ва соҳиби қудрат ҳастам, чӣ касе маро мехонад то дуъояшро истиҷобат кунам? Чӣ касе аз ман талаб ва хостае дорад то [ҳар ончиро, ки талаб мекунад ] ба ӯ ато кунам? Чӣ касе аз ман талаби бахшиш мекунад то ӯро бибахшам?"
Ва ин ҷараён ҳамчунон идома дорад то замоне, ки фаҷр тулӯъ мекунад."
Тирмизӣ (р) мегӯяд ин ҳадис саҳеҳ аст
Следующая публикация
Нет комментариев