Предыдущая публикация
ГАМ МАХӮР АЗ ҲАЁТ, КИ ИН ҲАЁТ АЗ ОН
ЧИ ТАСАВВУР МЕКУНИ, КӮТОҲТАР АСТ
Донишманде бо номи Дойл Корнеӣҷӣ қисса мекунад, ки марде гирифтори ҷароҳати меъда буд. Ва бемориаш рӯз то рӯз сахттар хуруҷ мекарду вазнинтар мешуд. Пизишкон ӯро аз бемористон ҷавоб додан ва гуфтанд, ки ӯро умр кам мондааст ва дардаш низ беилоҷ аст.
Баъдан Ҳоний (номи бемор) тасмим гирифт, ки агар умри ӯ кам монда бошад, ӯ мехоҳад сафар кунад ва ҳар чӣ дилаш мехоҳад аз он тановул намояд. Ҳарчанд ӯро манъ карданд, ки сафар накунад, ки дар ҷоӣи дигар мемирад. Ӯ эътимод накард, сафар пеш гирифт. Дар сафар ҳар чӣ дилаш хост хӯрд, ҳатто хӯрданиҳое, ки қаблан барояш пизишкон манъ карда буданд, бемалол хӯрд. Хандид, гирди ҷаҳон чархид, шаҳру ноҳияҳои нав ба навро дид. Пас аз андак муддате ба занаш нома навишт, ки ягон бор ин гуна хурсанд нашуда будааст. Пас аз чанде ба хона бармегардад, ки рангу рӯяш нисбати пештар зебову баданаш фарбеҳ ва аз дард нишоне намондааст.
Хурсанд будан беҳтар аз шифову давои духтурон.
Следующая публикация
Нет комментариев