Предыдущая публикация
25 февраля 1865 года родился человек, чье имя стало символом борьбы за свободу. Генерал Андраник Озанян не просто воин, а целая эпоха. Его храбрость вдохновляла, его решения меняли ход истории, а его мечта о свободной Армении продолжает жить в сердцах.
Он воевал не за славу, а за право своего народа быть хозяином на своей земле. Сражался там, где многие сдавались, и побеждал там, где казалось, что победа невозможна.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 4
Ծննդյան օր
ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԹՈՐՈՍԻ ՕԶԱՆՅԱՆ
Զորավար Անդրանիկ, հայ զորահրամանատար, պետական գործիչ, ֆիդայապետ (հայդուկապետ), նախկին դաշնակցական:
՛՛ Ես իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտել անձնական երջանկության ու բարօրության։
Ես մշտապես ձգտել եմ միայն մի բանի և պայքարել եմ միայն մի բանի՝ իմ հարազատ ժողովրդի ազատության և բարեկեցության համար։
Ես չեմ փնտրում իմ վաստակի գնահատականը և ցանկանում եմ միայն այն, որ երջանիկ լինի այն ժողովուրդը, որին ես ծառայում եմ ամբողջ կյանքում ՛՛ :
ԿՅԱՆՔԻ ԵՐԿՈՒ ՏԽՈՒՐ ՊԱՀԵՐ
Երբ մի անգամ Անդրանիկին հարցրել են, թե որոնք են եղել իր կյանքի ամենատխուր պահերը, նա պատասխանել է, որ առաջինը զավակի մահվան լուրը լսելն էր, երկրորդը՝ Գևորգ Չաուշի։
ԱՌԱՋԻՆ ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅՈՒՆ
Անդրանիկն առաջին անգամ ամուսնացել է 17 տարեկան հասակում ։ Առաջին ամուսնությունը անհաջող է եղել։
Կինը ծննդաբերելու ժամանակ մահացել է, իսկ երեխան մահացել է 1 օր անց:
ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅԱՆ ՓՈՐՁ
1916 թվականին Անդրանիկը ներկա է գտնվում իր քեռորդի Վահան Փափազյանի հարսանիքին, որտեղ և գտնվում էր մի երիտասարդ օրիորդ։ Անդրանիկը հրապո...ЕщёԻմանալ ավելին
Ծննդյան օր
ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԹՈՐՈՍԻ ՕԶԱՆՅԱՆ
Զորավար Անդրանիկ, հայ զորահրամանատար, պետական գործիչ, ֆիդայապետ (հայդուկապետ), նախկին դաշնակցական:
՛՛ Ես իմ կյանքում երբեք չեմ ձգտել անձնական երջանկության ու բարօրության։
Ես մշտապես ձգտել եմ միայն մի բանի և պայքարել եմ միայն մի բանի՝ իմ հարազատ ժողովրդի ազատության և բարեկեցության համար։
Ես չեմ փնտրում իմ վաստակի գնահատականը և ցանկանում եմ միայն այն, որ երջանիկ լինի այն ժողովուրդը, որին ես ծառայում եմ ամբողջ կյանքում ՛՛ :
ԿՅԱՆՔԻ ԵՐԿՈՒ ՏԽՈՒՐ ՊԱՀԵՐ
Երբ մի անգամ Անդրանիկին հարցրել են, թե որոնք են եղել իր կյանքի ամենատխուր պահերը, նա պատասխանել է, որ առաջինը զավակի մահվան լուրը լսելն էր, երկրորդը՝ Գևորգ Չաուշի։
ԱՌԱՋԻՆ ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅՈՒՆ
Անդրանիկն առաջին անգամ ամուսնացել է 17 տարեկան հասակում ։ Առաջին ամուսնությունը անհաջող է եղել։
Կինը ծննդաբերելու ժամանակ մահացել է, իսկ երեխան մահացել է 1 օր անց:
ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅԱՆ ՓՈՐՁ
1916 թվականին Անդրանիկը ներկա է գտնվում իր քեռորդի Վահան Փափազյանի հարսանիքին, որտեղ և գտնվում էր մի երիտասարդ օրիորդ։ Անդրանիկը հրապուրվում է օրիորդով։ Մինչև առաջարկություն անելը Փաշան խորհրդակցում է Հովհաննես Թումանյանի հետ և որից հետո էլ որոշում է դիմել օրիորդին։
Հանդիսություններից մեկի ժամանակ օրիորդին դիմում է հետևյալ կերպ.
--Ես կը սիրեմ քեզ և կը փափագիմ ամուսնանալ քեզ հետ, դուն ալ ինձ կը սիրե՞ս։
--Օ՛, ես ինչպե՞ս կրնամ քեզ չսիրել, չէ՞ որ դուն իմ սիրելի հերոսն ես...։
Անդրանիկը այսպիսի պատասխան չէր սպասում, օրիորդի այդ պատասխանը տակնուվրա է անում հերոսի մտքերը , և նա մռայլվում է։
Մի քանի րոպեից նա սթափվում է և որոշում իր անելիքը, իր մոտ է կանչում Ռոստոմին և մի երկտող ուղարկում օրիորդին, հայտնելով նրան, որ մոռանա ամուսնության մասին ։
«Եվ այսպես ՝ Հայոց մեծաթռիչ Արծիվը մի անգամ փորձեց իր երկնային սլացքից վայր իջնել երկրի վրա, ապրել սովորական մարդու ամենասովորական կյանքով, սակայն երկրաբնակի մի փոքրիկ անուշադրությունը, վերապահությունը, գուցե թերացումն ու անըմբռնումը նրան կրկին մղեցին վեր՝ դեպի եթերային նոր թռիչքների...
Հասկանալի է, որ տարիքային տարբերությունը, դեռատի օրիորդի ռոմանտիկ պատկերացումները հիմնական պատճառն էին, որ Անդրանիկն այս անգամ էլ իրենից դեն շպրտեց անձնական կյանքի այդ նոր փոփոխությունը։
Եվ նա դեռ սավառնում էր երկնքում...»։
ԵՐԿՐՈՐԴ ԱՄՈՒՍՆՈՒԹՅՈՒՆ
Անդրանիկը երկրորդ անգամ ամուսնացել է 1921 թվականին Փարիզում Նվարդ Քյուրքչյանի հետ։
Նրանց «քավորը» եղել է Պողոս Նուբար Փաշան։
Երկրորդ կնոջից Անդրանիկը երեխաներ չունեցավ։
Անդրանիկը մահացավ 1927 թվականի օգոստոսի 30/31-ին, Չիքո (Սակրամենտոյի մոտ) քաղաքի Ռիչարդսոն Սփրինգս հանքային ջրերի առողջարանային համալիրում սրտի կաթվածից (ԱՄՆ) և սեպտեմբերին թաղվեց Ֆրեզնոյի «Արարատ» գերեզմանատանը։
1928 թվականի հունվարին նրա աճյունը փոխադրվեց Փարիզ և վերաթաղվեց Պեր-Լաշեզ գերեզմանոցում, իսկ տարիներ անց (2000 թ․) այն տեղափոխվեց Հայրենիք՝ Երևանի Եռաբլուր պանթեոն։
Ստորև՝ Զորավար Անդրանիկն իր կնոջ՝ Նվարդ Քյուրքչյանի հետ։