Предыдущая публикация
#Овқат_ейишдан_олдинги_дуо??
Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Пайғамбар (соллаллоҳу алайҳи васаллам) еб бўлгандан кейин: "Бизларни едирган ва ичирган ва мусулмонлардан қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!" дер эдилар[1].
[1]. Алҳамдулиллаҳи аллази атъамана, ва сақоана, ва жаъалана муслимин.
ЗАИФ ҲАИДИС.
Абу Довуд 3850, Термизий 3457, Ибн Можа 3283, Насоий "Амали явум ва-леила" 289 ва Ибн Сунний "Амали" 466, Табароний "Дуо" 898, Ибн Абу Шайба 24992 ривояти.
Имом Аҳмад, Имом Буҳорий, Насоий, Ибн Ҳожар, Ҳофиз Миззий ва Шайҳ Албонийлар ҳадисни заиф деган. Қаранг: "Муснад" 3/32, 98, "Туҳфату ашраф" 3/353-354, "Тарих ал-Кабир" 1/353-354, "Амали явум ва-л-леила" 288-290 "Заиф Термизий" 681, "Мишкот ал-масобиҳ" 4204, "ал-Калим ат-таойиб" 188.
Абу Довуд 3850, Термизий 3457, Ибн Можа 3283, Насоий "Амали явум ва-леила" 289 ва Ибн Сунний "Амали" 466, Табароний "Дуо" 898, Ибн Абу Шайба 24992 ривояти.
Имом Аҳмад, Имом Буҳорий, Насоий, Ибн Ҳожар, Ҳофиз Миззий ва Шайҳ Албонийлар ҳадисни заиф деган. Қаранг: "Муснад" 3/32, 98, "Туҳфату ашраф" 3/353-354, "Тарих ал-Кабир" 1/353-354, "Амали явум ва-л-леила" 288-290 "Заиф Термизий" 681, "Мишкот ал-масобиҳ" 4204, "ал-Калим ат-таойиб" 188.
Следующая публикация
Комментарии 1
Росулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Кимки, овқатни еб бўлгандан кейин: «Менга буни ризқлантирган ва менга насиб қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин, ваҳоланки мен эса ўзим ҳеч қандай ҳийла-найранг ва куч ишлатмадим" - деса, унинг гуноҳлари кечириб юборилади"[1].
[1]. Алҳамдулиллаҳи аллази атъамани ҳаза ва розақониҳи мин ғойри ҳавлин минни вала қувватин.
الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أطْعَمَنِي هَذَا وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّةٍ،
Аҳмад 3/439, Абу Довуд 4023, Термизий 3458, Ибн Можа 3285, Бухорий "Тарих ал-Кабир" 1557, Ҳоким 1 / 507 ва 4/192, Ибн Сунний 469 ривойсти. Шайҳ Албоний ҳадисни ҳасан деган. Қаранг: "Ирвоул-ғалил" 1989.
Росулуллоҳ саллоллоҳи алайҳи васалламга таом берилса: "Бисмиллаҳ" деб олар эдилар, таомдан сўнг эса шундай дер эдилар: "Ё Аллоҳ, - Сен мени озиқлантирдинг, суғординг, етказиб бердинг, ва барака бердинг, берган нарсаларинг учун ҳамду санолар бўлсин Сенга[1].
[...ЕщёКуйидаги эса сахих
Росулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Кимки, овқатни еб бўлгандан кейин: «Менга буни ризқлантирган ва менга насиб қилган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин, ваҳоланки мен эса ўзим ҳеч қандай ҳийла-найранг ва куч ишлатмадим" - деса, унинг гуноҳлари кечириб юборилади"[1].
[1]. Алҳамдулиллаҳи аллази атъамани ҳаза ва розақониҳи мин ғойри ҳавлин минни вала қувватин.
الحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أطْعَمَنِي هَذَا وَرَزَقَنِيهِ مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّةٍ،
Аҳмад 3/439, Абу Довуд 4023, Термизий 3458, Ибн Можа 3285, Бухорий "Тарих ал-Кабир" 1557, Ҳоким 1 / 507 ва 4/192, Ибн Сунний 469 ривойсти. Шайҳ Албоний ҳадисни ҳасан деган. Қаранг: "Ирвоул-ғалил" 1989.
Росулуллоҳ саллоллоҳи алайҳи васалламга таом берилса: "Бисмиллаҳ" деб олар эдилар, таомдан сўнг эса шундай дер эдилар: "Ё Аллоҳ, - Сен мени озиқлантирдинг, суғординг, етказиб бердинг, ва барака бердинг, берган нарсаларинг учун ҳамду санолар бўлсин Сенга[1].
[1]. Аллоҳумма атъамта, ва сақйта, ва ағнайта, ва ақнайта, ва хадайта, ва аҳсанта ва лакал-ҳамду ʼала ма аътойта.
اللَّهُمَّ أطْعَمْتَ وَسَقَيْتَ وَأغْنَيْتَ وأقْنَيْتَ وَهَدَيْتَ وأحْسَنْتَ، فَلَكَ الحَمْدُ على ما أعْطَيْتَ
Аҳмад 4/62 ва 5/375, Насоий "Сунан ал-Кубро" 6898, Абу Шайх "Аҳляқун-наби" 238 ва Ибн Сунни "Амали явми вал-леила" да 467 ривоят қилган. Ҳофиз Ибн Ҳожар, Шайҳ Албоний, Шуайб ал-Арноут ва Салим ал-Ҳилолий ҳадисни саҳиҳ деган. Қаранг: "Натаиж ал-афкар" 2/280, "Калим ат-тоййиб" 190.
Росулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам дедилар: "Бирортангиз бирор нима емоқчи бўлса..."
Ибн Сунний ривоятида эса шиндай дейилган: "Аллоҳ кимга таом юборган бўлса айтсин: "Аллоҳим! Ушбу таомми бизга баракотлик қилгин ва ундан яҳшиси билан бизни сийлагин" /Аллаҳумма, барик лана фиҳи ва атъимна ҳайран минҳу[1]/ - Ва Аллоҳ кимга сут юборган бўлса шундай десин: "Аллоҳим уни биз учун муборак қил ва бизга зиёда қилгин" /.Аллаҳумма, барик лана фиҳи ва зидна минҳу[2]" - дарҳақиқат сутдан бошқа нарса таом ва ичимлик ўрнини боса олмас". а олмайди.
[1]. اللَّهُمَّ بارِكْ لَنا فِيهِ وأطْعِمْنا خَيْراً مِنْهُ،
[2]. اللَّهُمَّ بارِكْ لَنا فِيهِ وَزِدْنا مِنْهُ،
Темизий 3455, Абу Довуд 3730, Насоий "Амали явму вал-лайила" 286 ва 287, Ибн Сунни "Амали явму вал-лайила" 476. Ибн Қойим, Ҳофиз Ибн Ҳожар ва Шайҳ Албоний ҳадисни ҳасан деган. Қаранг: "Зодул-маъад" 2/366, "Таҳриж мишкотул масобиҳ" 4/183, "Саҳиҳи Сунан Абу Довуд" 2/432, "Саҳиҳ ал-Жоми ʼас-сағир" 381.