Ցավը չի լռել սրտերում մեր խոր,
Հիշենք բոլորին,անո՜ւն ա՛ռ անո՜ւն,
-Նրանց, որ մեռան ՝ չտեսած ծնունդ...
-Նրանց,որ մեռան օրոցքի միջին...
-Նրանց, որ հավետ մանուկ մնացին...
-Նրանց, որ սովից ավաղ փքվեցին՝
Ջրի պակասից կամաց մարեցին...
-Նրանց, ում ի տես մորթազերծ արին...
-Նրանց, որ կյանքում զենք չէին բռնել
Եվ չգիտեին ինչպես պաշտպանվել...
-Նրանց , որ դարձան ալիքներին զոհ
Կամ ջուրը ընկան արդեն սրախող...
-Նրանց, որ իրենց մահի մատնեցին
Սակայն հենց մահով կյանքը փրկեցին...
-Նրանց, ում քշին ահավոր Դեր Զոր
Որտեղ կյանք չկա միջև իսկ այսօր...
-Նրանց, որ անգամ մահ էլ չտեսան
Սակայն տեսածից ...խելագարվեցին...
-Նրանց, որ երբեք կին էլ չդարձան,
Ոչ էլ մայր, տատիկ...
-Նրանց, ում զենքից թեկուզ զրկեցին
Մերկ ձեռքերով էլ դեմ ելան սրին...
-Նրանց, որ անգամ թույն էլ խմեցին
Սակայն պատիվը իրենց փրկեցին
Չդարձան թուրքին իբրև խաղալիք...
Նրանց, որ մի կերպ հասան այլ երկիր
Սակայն ոնց պանդուխտ կյանքում ապրեցին...
Որ մեկի՜ն թվել...
Հիշենք բոլորին անուն առ անուն
Եվ լա՛վ իմացեք,մենք...չե՛նք մոռանո՜ւմ
Сегодня
#новости
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев