Предыдущая публикация
💥СИЙРАТ.
15-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Муаллиф: Рустамхон.
Синфдош дўсти кеча вилоятдан Давронни уйига келиб тушган. Бир ўзи эмас, синглиси билан бирга. Синглиси Миллий университетга ҳужжат топширибди. Дўстига мен уйда бўлмайман дея олмади. Йўқ ҳам дея олмади. Меҳмонларни уйига жойлаштиргач, Афрузанинг ёнига шошилди. Уйида одам борлиги туфайли Афрузага уйига бирга кетиш таклифини берган эди. Аммо, қизи тушмагур жавобни насия қилиб уй ичкарисига югургач, Даврон анча вақт машинасида қизни қайтиб чиқишини кутиб ўтирди. Афруза чиқавермагач, кўзи илинибди. Чарчаган эканми, шу билан Афруза деразани чертишидан кўз очди. Имтиҳондан Афрузанинг чиқишини кутиб ўтирган вақтида дўстидан бўлаётган қунғироқни кўриб энсаси қотди. Сал оғзи бўш, Даврон уйида тунамади деса...
Бир томондан Афрузани олиб бормаганим ҳам яхши бўлибди. Шаҳнозани қўйиб, Афруза билан гап бўлишим етмай турганди!
-Даврон жўра, яхшимисан?
-Ҳа яхши. Нима гап?
-Биз имтихондан кейин уйга қайтмоқчи эдик. Калитни нима қилай?
-Мен ҳам уйга қайтаман. Тоғамни қайнонаси ўтиб қолибди. Тоғамни қизи бугун имтихон топшираяпти, Мен олиб қайтаман. Таксига берадиганингни менга берсанг ўзим олиб кетаман.
Кулиб олди.
-Бўпти. Мен рози. Шунга кеча кемадингми?
Ҳа Қашқадарёга бориб келдим. Ошна камчилик бўлмадими?
-Йўқ. Ҳаммаси жойида. Шамол бўлее! Қачон қайтасан уйга?
-Сен имтиҳон тугагандан кейин уйга боравер мен ўтаман.
-Бўпти кўришамиз...
Яхши бўлди. Тошкентда эмасдим денаним. Афруза билан машинада кўрса...Бу ҳам гап бўлмасин...Хўрсиниб олди. Қўрқадиган бўлиб қолибман. Мен илгари йигитни гапирадида дердим. Шаҳноза менга дарс бўлди. Уфф! Худо дилимни кўриб турибди. У қизга кунглимда ёмон ўй йўқ. Онам ва янгамни душманлиги... Нима қилиб юрган бўлса? Бу йилги имтихон натижалари унга қанчалик фойда келтирса? Омадини берсин!...
Имтихон жавобларини бир Афруза эмас. Даврон ҳам бетоқат кутди. У Афрузадан олган ДТМ коди орқали бир кунда бир нечи марталаб жавобларни текшириб чиқади. Телефон рақамини ДТМга бириктириб қўйгач хотиржам юбўлди. Биринчи хабар менгга келади.
Мен биринчи бўлиб суюнчи оламан! Аксига олгандек хар йили август ойининг ўн учинчисида чиқадиган жавоб ҳам кечикди. Эрта тонгдан яна ДТМни кодини киритган Даврон бир неча дақиқадан кейин жавобни смс тарзида юборамиз деган жавобни ўқигач ўрнидан сакраб турди. Телефонига келган смс хабарномага ошғич кўз югуртирди.
Тошкент Фармацевтика Инситути.
Биринчи блок: Биология. 3.1. Туғри жавоб 33 та. Нотўғри жавоб 3 та.Тўпланган балл: 102,3 балл
Иккинчи блок: Кимё. 2.1. Тўғри жавоб 29 та нотуғри жавоб 7 та. Тўпланган балл: 60.9
Учинчи блок: Она-тили адабиёт.1.1. Тўғри жавоб 23 та. Нотўғри жавоб 13 та.Тўпланган балл: 25.3
Жами балл: 188.5
Сиз давлат гаранти асосида талабалар сафига қабул қилиндингиз
-Уррааа бақириб юборган Даврон ҳаяжондан титраб тоғасига қунғироқ қилди.
-Тоғаа, суюнчини каттасини берасиз! Энтикканн ҳолда бақириб юборди.
-Эййй яшшшааа! Суюнчи сендан айлансин! Тоғаси гапини эшитиб ўтирмай Афрузани чақиргани эшитилди.- Афрузааа қизим менга қара! Табриклайман она қизим! Табриклайман
-Дадаааа ростданаа ростми дадажоон!?
Афрузанинг йиғи аралаш кулгани ортидан шодон Ҳайқиғи янгради.
-Онажоон мен ўқишга кирдим онааа! Телефонидан эшитилаётган шодон овозлардан кўзига ёш қалқиган Даврон шодон илжайди.
-Тоға, тоға Афрузага беринг табриклай! Тоға!
-Ма акангни гапи бор экан сенда! Афруза аканг сўраяпти
-Ака, лаббай акажон, раҳмат сизга акажон раҳмат!
-Давлат грантига кирганингни биласанми а?
-Аааа урааааа! Дада грант эканман грант дадааа!
-Эххеее хурозим бу йил олтин тухум қўйибди-ку! Даврон, ўғлим ростдан грантми?
-Ҳа тоға! Ҳозир смсни телефонингизга юбораман. Ўзингиз ўқиб кўрасиз. 188.5 балл олибди.Қизингизни билими тошни ёрибдику а тоға!
-Ишонаман сенга! Қачон келасан? Сен келишинга қараб худойи бераман. Синглингни қуллуқ бўлсинини сени келишинга режа қиламан.
-Тоғажон мен бора олмайман. Мени ишхонамдан Украинага сафарга жўнатишаяпти.
-Қачон учасан?
-Эртага
-Унда сени келишингни кутамиз. Унгача қайнонани қирқи ҳам ўтади. Даврон у ердан қайтишинг билан уйга кел!
Мнн ҳеч қачон сизнинг остонангизни босиб ўтмайман Телефонини қўйган Давронни лаби кинояли бурилди. Ҳеч қачон! Мен бошқача тарзда бораман. Мени кутинг! Тоғажон кутинг!
Сентябрь ойи келгунича Афруза билан қандай яқин муносабатга киришини ўй суриб вақт ўтказди.
Янгам билсам билмасам қизини баҳонасида Тошкентга келиб олади. Акалари бор. Қандай қилиб Афрузани...Боши қотди. Қизнинг катта катта беғубор кўзлари кўз олдига келди.
У жуда содда! Ўйлади. –Чин дилдан киришсам севиб қолиши турган гап. Шусиз ҳам менга нисбатан бфарқ эмас. У болалигида ҳам менга нисбатан бошқача муносабатда эди. ШУ туфайли янгам мени хушламас уйларига боришимни ёқтирмас эди. Сен писмиқ шошмай тур. Кўзинга кўрсатаман. Мени ортимдан иш қилиш қандай бўлишини. Ҳали тавбанга таяниб остонамга ўзинг бош уриб келмасанг! Ўй суриб ват ўтказган Даврон, қўли ишида бўлса ҳам хаёли Афруза блиан яқин бўлиш чораси билан қаттиқ банд бўлди. Унинг сал хаёл суриб юришини кўрган Афруза Алижоновна Шаҳноза туфайли деган ўйда Моҳимга Давронга босим қилмасликни сўради.
Даврон ўйлай ўйлай йўл топгандек бўлди. Шу мақсадда Афрузанинг қўл телефонига қунғироқ қилди.
-Алёё ака Ассалому алайкум.
-Қалайсан студент? Ўқишларинг яхшими?
-Яхши...Иккиланиб жавоб қайтарди.
-Ҳмм. Фарма билан лотин тили сиқиб сувингни ичаяптими?
-Ҳа. Ака шунча ўқиб борсам ҳам...Нуқул уч қўяди.
-Фарма домла вилоятдан келганларни ёқтирмайди. Лотин тилига пакет бермагунингча балинг кўтарилмайди. Сен ўйлама. Мен эртага бориб домлаларинг билан учрашаман.
-Эртага дарсимиз бор.
-Қайсиндан?
-Фарма иккинчи пара
-Бўпти дарс бошланишидан илгарироқ бораман.
Талаба бўлган даврларида курс сардори бўлган Даврон кафедра ўқитувчилари ҳақида яхшигина маълумотларга эга ва улар билан қай юсинда “ гаплашишни” уддаларди.
Йўлдашиева вилоятдан келиб ўқийдган қизларни негадир ёқтирмайди. Ўғил болаларга у даражада аҳамият бермайди.. Аммо қизларга...Айниқ у қиз ҳушрўйгина бўлса борми...Афруза чиройли қиз. Бизнинг ялмоғизимиз чиройли қизларга кун бермайди. Худди ҳалиги эртакдаги кўзгуси бор қироличадек. Чиройли қизни кўрди тутақиб кетади.
Хўўш мен магазинга чиқиб иккиаласига иккита пакет тайёрлай, ўқитувчиларининг табиатини яхши билган Даврон улар яхши кўрган қимматбаҳо қахва ва чойлардан иборат махсус жамланма таёрлатиб уйига қайтганда кун кеч бўлиб кетган эди. Эрталаб ишга бориши кераклигини ўйлаб Афруза Алижоновнага қунғироқ қилиб эртага ишга сал кечикиб бориши тўғрисида огоҳлантириш беришни истади. Соатга қараб фикридан қайтди.
“Қанчалик илиқ муносабатда бўлмайлик буни фақат иккимиз билайлик. Сиз гап сўзга яқин йигит экансиз. Ишхонада одамлар тили билан юради. Биз ҳақимизда гап болаламасин!”- деганини эслаб кулиб олди. Охирги вақтларда Афруза Алижоновна билан жуда иноқлашб кетишди. Бу иноқлик Давронни ишига янада қизиқиш ва маъсулиятли бўлишга ундайди. Ҳафта бир кун кечки овқатни бирга қилишади. Афруза Алижоновна билан гаплашган сари дилида унга нисбатан ҳурмат ошиб бораётган Даврон охирги кунларда ўзи истамаса ҳам Афруза Алижоновна билан онасини бир бирига таққалоб кўрадиган одат чиқарди. Афруза Алижоновна бир гапга фикр билдиришга шошилмайди. Обдон ўйлаб сунг фикр билдиради. Даврон яна бир нарсага эътибор қилди. Афруза опаси, Давронни истакларини айтай туриб илғайди. Онасига ўхшаб ўз хукмини ўтказишга уринмайди. Ходимларни қарашлари билан довдиратиб қўядиган аёлнинг нигоҳлари Давронга сокин боқиб туради. Моҳим билан муносабатларидан хабардор бўлсада, Давронга нисбатан мкносабатини ўзгартирмади. Оила бу икки томон ишончи ва муҳаббати билан қурилгани маъқул. Мен сизларнинг муносабатларингизга қарши эмасман. Аммо бир бирларингизга бўлган туйғуларингизни бир торозига ташлаб олинглар дегандаёқ у аёлни, Даврон шу вақтгача ҳаёти давомида биладиган аёлларидан, айниқса онасидан кескин фарқ қилишини тушунди. Агар, Афруза Алижоновнани ўрнида онам бўлганида ва мен онамнинг қизини бошини айлантирган бегона йигит бўлганимда биринчи учрашувдаёқ суробимни тўғрилаб қўйган бўлар эди. Ғамгин ўй сурди. Худди Шаҳнозани аҳволига тушган бўлармидим. Бечора қиз айби қаерда эканлигини ҳам тушунмаса керак. Эхх онамаа онааам! Март ойидан бери онаси билан тузук қуруқ гаплашмаганини эслади. Хаёл суриб ухлаб қолибди. Уйқудан негадир чучиб кўз очди. Охирги икки ойда уйқудан чучиб турадиган уйқу ичида тусатдан чуқурга тушиб кетгандек кўз очадиган одат чиқарди. Уйқсида ҳам ҳаловати йўқ. Шаҳнозанинг маркази бу йилги киритган ютуқларини эшитиб бир оз кунгли кутарилди. Тоҳир аканинг Жанубий Кореага жўнаб кетиши хабари. Шаҳнозанинг онасининг кундан кун ахволи ёмонлашиб уша рўй берган воқелардан сунг боши касалхонадан чиқмаётгани хабари тунлари юрагини эзади. Шу каби ўйлар хаёлида қанча кўп айланса, Дилноза янгасига нисбатан нафрати ошиб кетади. Юраги қасос ўтида ёнади.
Мана мен йўл топдим. Ҳали шундай пушоймон бўласан! Шунчалик пушоймон бўласан. Сен хотинни бир кўзингдан қон бир кўзингдан йиринг ёшлрани оқизмасам, дунёга эркак бўлиб келганим ёлғон бўлсин! Мен эркаклигимни ўртага тикиб қасам ичдим. Шу қасам ҳаққи ўйлаганларимни бир бир амалга ошираман. Сен мени эшигингдан қайтариб юборганларинг, қизингни мени олдимга югуриб чиққан вақтларида силтаб уйга етаклаб кетишларинг. Бошимга битган бало бўлди бу арзанда дейишларинг...Ҳамма ҳаммаси ёдимда! Мен буларни унутмадим. Сени ўзинг ёдимга солдинг! Агар, шу қизга тегмагангда, онамга у ерга жанжал қилиб боришига шароит яратмаганингда мен болалигимдаги ҳамма аламларимни юрагимга кўмган эдим!
-Афруза Алижоновна Ассалому алайкум. Ювиниб чиққан йигит қунғироғига жавоб қилган аёлга салом бериб мақсадига ўта қолди. --Бугун қишлоқдан дадам келиши керак эди. Сал кечроқ бораман. Илтимос йўқ деманг. Узр! Раҳмат. Хўп хўп рахмат!
Қўлидаги нарсалар билан инситутга кириб борганида соат тўққизларга яқинлашиб қолди. Афруза бу вақтда дарсда бўлишини ҳисобга олган Даврон ўзи мулжал қилган кафедра томон йўл солди. Йўлдашиева хонасида ёлғиз ўтирган экан.
Ассалому алайкум устоз эшикдан жилмайиб кирди. Мени эсладингизми?
-Ҳаа эсламай бўладими сизни келинг Маҳмудоҳунов ишларингиз яхшим?
Ҳа раҳмат яхшиман. Чарчамай юрибсизми?
-Рахмат бўлади. Қай шамоллар учирди бу томонларга?
-Синглим сизларга ўқишга кирди.
-Илтимос Устоз, ёрдам қилинг опалик қилинг илтимос. Қўлидаги пакетини стол ёнбошига жойлаштирди-да, чунтагидаги Йўлдошиева учун ажратиб қўйганини олиб устозининг чунтагига солди.
Абдураҳманова Афруза 102 а гуруҳда ўқийди. Хизматдаман! Қўлини куксига босди.
Бўлди. Эслаб қоламан.
Устоз менга рухсат
-Омон бўлинг. Келиб туринг. Синглингизга айтинг ўзи ҳам харакат қилсин! Акам келди деб
-Албатта устоз! У харакат қилади. Сиз озгина қўллаб юборсангиз бўлди.
-Бўпти соғ бўлинг.
Иши осон битганидан йўлдошиеванинг кайфияти аъло эканлигидан хурсанд Даврон Тиллар кафедраси томон йўлга тушди.
Исмоиловамиди? Ҳа шу киши.
Ассалому алайкум азиз устозим эшикдан бош суққан Даврон илмайди. Бир гуруҳ ўқувчилари қуршовида турган устоз Давронга ҳайрон кўз ташлади. Келинг бош ирғаб кўзойнак остидан танимагандек нгоҳ ташлади.
Устоз бизга дарс ўтгансиз. Сизни бир йўқлаб кета деб келувдим. Маҳмудоҳуновман.
-Ҳаа. Исмоилова ёнидаги ўқувчиларига мағрур назар ташлади. Кўрдингларми мени сабоқдаримни унутмаган ўқувчиларим йллар ўтиб кетса ҳам йўқлаб туришади. Ўқинглар! Мен сенларни фойдаларингни кўзлаб гапираман. Табиатан бир оз устоз гапга тушиб кетганини кўрган Даврон жимгина Исмоиловапни гапларини тасдиқлаб бош ирғаб тураверди. Таннафус устоз кетсак бўладими?
Танаффус сўзидан енгил нафамс олган Даврон жилмайди.
-Ҳа кетаверинглар уйга вазифаларни бажариб келинглар
Талабалар хонадан чиқиб кетишини сабр билан кутиб турган Даврон тезда мақсадини баён қилиб Афрузанинг исми фамилияси ва гуруғини кичкинагина қоғозга ёзиб устозига туқазди. Илтимос устоз ўзингиз қўллаб юборинг!
Майли Давронжон ўзлари ҳам ҳаракат қилсинларда
-Хўп бўлади.
Уфф каридорга чиқиб енгил нафас олди. Мулжаллаган барча ишларим аълога битди. Афруза қаерда бўлса?
Қизнинг номерини терди
Афруза қаердасан?
-Келдизми?
-Ҳа домлаларинг блан гаплашиб ҳам блдим. Сен қаердасан?
Ташқарида ҳовлида турибман.
Ҳа курдим каридор деразасидан инситут ховлисига кўз ташлаган Даврон зина томон юрди. Уша ерда тургин ҳозир бораман.
Узоқдан қизга кўз ташлаб олган Даврон қизнинг узун этаги деярли ерга теккудек бўлиб турган одмигина кийимини кўздан кечирди. Атрофдги ҳамма қизлар калта култа куйлак, шимда юрганда...Бу замонавий кийинмас эканми? Шахнозанинг кийиниши кўз олдига келди. Шаҳноза ҳам шундай узун кийинади. Лекин у вқти келса шим ҳам кияди. Бу...
-Яхшимисан студент қиз томон қўл чузди. Узатилган кафтига жавобан қўл узатмаганига диққат қилди.
Ҳмм демак эркак киши билан кўришмайди. Айтмоқчи бу ғирт туғма Донохонку! Энсаси қотсада қизга сездирмай ховлини кўздан кечирган киши бўлди.
Ўқишлринг яхшими?
-Ҳа яхши. Ўзингизни ишларингиз жойидами?
-Ҳа. Яши аста секин кетаяпти. Янгам келдиларми?
-Йўқ. Уйдалар Дадамни бир ўзи қолиб кетадилар..
-Ҳа айтмоқчи... Гап тополмагандек бир зум жим турди.-Қийналмаяпсанми?
-Йўқ. Акамни тўйи қолиб кетди. Ачинган сифат лаб тишлади. Белгилаб қўйилганди.
-Тоғам кузда ўтказинглар дебдилар. Хавотир олма бу йилдан қолмайди.
Аста секин ўрталаридаги бегоналик ҳисси кутарилиб инситут ҳовлисида аста секин қадам босиб суҳбатлашишга киришдилар.
-Ҳеч ким ҳафа қилмаяптими?
-Йўқ.
-Агар кимдир гап отса, ёки ҳафа қилса, биринчи менга айт! Акаларинг сени тушунмаслиги мумкин сени урушишлари мумкин.
-Хўп.
-Ака барибир акалик қилади. Аввал обдон сени сукади. Кулди.-Мен эса, сенга гап отганни ўйлаб ўтирмай жазолайман. Бир оғиз ака десанг телефонингни қўйиб улгурмай уша сени ҳафа қилганни бошини қўлинга тутқазаман
-Акаеей!- жарангдор овозда кулиб юборган қиз ширин жилмайиб боқди.-Борингизга шукр!
-Бўпти, мен кетдим. Яхши ўқи. Қай вақти бўлса ҳам қунғироқ қилавер! Устозларинг билан ҳал бўлди.
-Хўп рахмат.
-Салом де! Машинасига бориб ўтирди.
Бугунча етарли...Ўзи томон қараб турган қизни машина кўзгуси орқали кузатди. Ёдида қолишим учун бугунгиси етарли. Ҳали шундай қиламан. Уч акаси нарёқда қолиб, ҳамма муаммосини мен орқали ечадиган бўлади. Вақт кетади. Аммо мен буни уддалайман!
Даврон кутган кун унчалик узоқ бўлмади. Янги йил таътилига оз қолган кунларида Афруза томонидан қилинаётган қунғироққа мажлисда ўтирган Даврон безовта кўз ташлади. Ҳушёр Афруза Алижоновна бош ирғаб рухсат дегандек ишора бергач, мажлислар залида отилиб чиқди
-Ака телефондан қизнинг уксик овози эшитилди.
-Ҳа нима бўлди, тинчмисан?
-Мени курсдошим сукиб, итариб юборди. Йиқилиб тушдим. Дадасига шикоят қилаётган боладек ўпкаси тўлиб келган қиз йиғлаб юборди. -У мени ҳаммани ичида ҳақоратлаб итариб юборди.
-Мен ҳозир етиб бораман!
Қариндошига нисбатан қилинган ҳақоратдан қони кўпирган Даврон ишда эканлиги ичкарида муҳим йиғилиш кетаётганини ҳам унутиб ташқарига отилди. Ким бўлса у мараз? Ким уни кўпчлик ичида ҳақорат қилган?
Инситутга етиб бориб қунғироқ қилди.
-Қаердасан?
-Деканатда
-У ерда нима қилаяпсан?
-Ака келинг, бу ерда улар кўпчилик
-Келдим шу ердаман! Мен шу ердаман! Қўрқма!
Деканат жойлашган бино томон югурди. Зиналарлан ҳатлаб ҳатлаб кўтарилиб декан хонаси қаршисида тўпланиб турганларга кўзи тушди. Тўпланиб турганлар ичидан ажралиб чиққан Афруза Даврон томон юрди
-Нима бўлди? Ким у?
Афрузанинг тутилиб тутилиб гапириб беришича: бугун бир курсдош қизининг туғулган куни экан. Қирқ минутлик танаффус вақтда туғулган кун соҳибасига аудитория ичкарисида кутилмаган совға тайёрлашни режа қилган курсдошлари Афрузадан эшик ташқарисида қўриқчи бўлиб туришни илтимос қилишибди. Афрузанинг айби: кутилмаганда эртароқ аудиторияга қайтиб келган туғулган кун соҳибасига ичкарига кириш мумкин эмаслигини ҳазил аралаш айтгани.
Бор йўқол!- деб итариб юборгани етмагандек оғзига келган ҳақоротомуз сўзларни ҳам қайтармаган. Бу Афрузага алам қилиб ахмоқ деган. Бу ҳақоратга чидиай олмаган курсдош, бошқа факультетда ўқийдиган йигитини чақирган. Қизнинг чақириғига зум ўтмай етиб келган йигитча Афрузани курсдошлари орасида суккани етмагандек, кукрагидан итариб ташлабди. Қиз ерга йиқилган. Шу туполон устига етиб келган ўқитувчи барчасини декан олдига етаклабди...
Афруза гапини тугатишигача сабри етмади. "Итариб юборди. Йиқилдим" деган сўзлардан ақли ҳушидан айрилган Даврон декан хонаси томон отилди....
Ичкарига қуюндек бостириб кирган Даврон сўраб ўтирмай декан олдида қаддини ғоз кериб турган йигитга ташланди.
Зум ўтмай зўравонни юз кўзини қора қонига белаб ташлаган Даврон, йигитга қайта ташланмасин деган мақсадда махкам қучиб олган деканнинг қучоғидан бир силтаниб чиқди. Юз кўзини қуюққина қилиб буяб олгани, эгнидаги байрамона кийимидан туғулган кун соҳибаси эканлиги шундоқ билиниб турган қиз томон бостириб борди.
-Агар, яна бир марта Афрузани ҳақорат қилиш тугул, уни атрофида юрганингни кўрсам ўлигингни итларга ем қиламан! Гапимни эшитдингми?
Кўзларида дахшат акс этган қиз шоша пиша бош силкиди.
-Бўлди укам, бўлди. Биз айбдорларга чора кўрамиз. Бўлди ўзингизни босинг! Бир юз икки қилишга мажбур қилманг! Ука, бу гап инсиут номига ҳам яхши гап бўлмайди.
Деканга жавоб қайтармай ташқарига чиқиб кетди.
-Юр мен билан! Қаршисига келган қизнинг билагидан тутиб ташқарига судраб чиқди. -Бугун дарсда қатнашмайсан!
-Ака мен дарсда бўлишим керак. Ака қўйиб юборинг илтимос қўйинг, қарашаяпти ака! Илтимос мени шарманда қилманг!
Қизнинг охирги гапларидан ҳушёр тортган Даврон қизнинг қўлини қўйиб юборди.
-Бор сумкангни олиб чиқ! Қовоқ солиб буйруқ берди. -Бугун дарсда қатнашмайсан!
-Хўп.
Итоаткорона бош ирғаган қиз нарсаларини олиш учун бино ичкарисига йўл олганини қовоқ очмай кузатиб турган Даврон ғазаб билан муштларини бир бирига урди...
Орадан ўн дақиқалар ўтиб ичкаридан сумкасини кўтариб чиққан қизни машинасига чиқарган Давроннинг машинаси чийиллаб жойидан қўзғалди................
Тошкент 2016-йил
Шаҳнозани уйига ташлаб ортига қайтган Алишерни уйига боргиси келмай, машинасини йўл ёқасига тўхтатди. Қизнинг гапларини бир бир хаёлидан ўтказди.
"Тирик бўлиб ўлишчи?"
Эҳ қизалоқ, қизалоқ тирик бўлиб ўлиш нима эканлигини мендан сўрама! Яшаб туриш, яшамаслик нима эканлигини мендан сўрама! Чуқур хўрсиниб олди. Аясининг уйда ёлғиз эканлиги ёдига тушди. Уйга қайтай. Бугунги кун ҳақида гаплашаман деб тўлиб тошиб йўлимга кўз тикиб ўтиради. Бугун ҳам уйланиш ҳақида сўз очмаса бўлди эди. Аям ҳар сафар шу ҳақида гап очса юрагим сиқилади. Аямни ҳам тушунишим керак. Дадамга қарши чиқа олмай мени ҳимоя қила олмагини учун доим олдимда ўзини айбор ҳисоблаб елкаси қисиқ яшайди. Кўзларимга жавдираб боқишидан айбдорлик ҳисси емириб ташлаётганини кўриб туриб, қандай аямга қаттиқ гапиришим мумкин? Аямни айблашга ҳаққим борми? Тўғри, дастлабки кунларда аямни қоралаганман. Мени ҳимоя қила олмади, дадамни тарафида бўлди. Дадамни гапидан чиқа олмади. Аслида аям ҳам менга ишонмайди деган ўй менда устунлик қилди. Йиллар ўтиб ақлим тўлишдими ўйлаб кўрдим. Агар, уша вақтида дадамни ўрнида ўзим бўлганимда ҳам дадам тутган йўлни тутардим. Моҳичеҳрани қилиғидан кейин ҳар куни ичкилик ичадидан, уйга кириб иродасиз аҳволда хунграб йиғлаб, ярим тунда кучага чиқиб кетиб, тонгача теракзорда ётардим. Эҳтимол уша вақтида дадам:
"Мени ўғлим бу ишни қилмайди!" - деб Шоҳруҳни сукканида бувимни ҳақоратлаб, уйига жўнатиб юборганида мен ҳозиргидек бўла олармидим? Балким уша вақтида менга ҳеч ким уша тухматни уюштирмаганида ҳозир алкаш бўлиб манавиларга ўхшаб йўл четида маст алфозда ухлаб ётган уй жойсиз кишига назар ташлади. Худди шуларга ухшаб кўча куйда тентираб юрадиган, дадамнинг бор мол мулкини кукка совуриб ичиб юборган бўлармидим. Ана унда дадам, ҳасталикдан эмас, менинг юрак доғи бўлиб вояга етганимдан куйиб адо бўлиб вафот этарди. Дадам хотиржам, Мени дуо қилиб, аямни менга топшириб қўлларимда жон бермас эди. Хўрсинди. Дадамнинг вафотидан кейин аям ўзини анча олдириб қўйди. Мен Россияга бориб келишим керак. У ердан буткул узилиб келишим керакмикан? Меҳмонхоналар тизимига бу ерда ҳам узгартиришлар киритилаяпти. Балким бу ерда ишимни бошларман. Мен кетсам аям нима бўлади? Хўрсиниб олди. Ёки аямни ҳам ўзим билан олиб кетсамми? Балким Беҳзод билан гаплашиб қишлоққа жўнатарман. Ёки уйга биронта уй қаровчиси олмсамми? Шу нарсани ўйлаши билан кулиб олди. Аям ҳеч қачон уйга қаровчи олдирмайди. Қимирлаган қир ошар уйда ўтирсам ўтириб қоламан деб подъез зиналаригача ювиб юрадиган одам, уйга қаровчи олдирармишми? Ҳаёли яна Шаҳноза томон кетди. Менимча Шаҳнозага уша машинамни тагига кириб кетишига оз қолган тунда унга кимдир тажовуз қилгвн. Шунинг учун у эркакларга ишонмайди. Шунинг учун у эркак киши билан бир жойда ёлғиз қола олмайди. Шунинг учун хонамга келса ҳам остонадан бир қадамгина ичкарига кириб уша ерда туриб гапларини айтади. Хаёлида ҳамма эркак ўзига ташланадигандек бўлиб туюлаверса керак. Қизнинг гапларини яна бир карра хаёлидан ўтказди. Юз ифодаларини кўз олдида жонлантирди. Наҳотки? Юраги шуув пастга ташлади. Наҳотки уша аблах мақсадига етган бўлса!? Гапларига қараганда... Наҳотки? Томоғига муштдек нарса тиқилиб қолгандек қийналиб ютинди. Наҳотки!? Уйига қандай етиб борганини сезмай қолди. Доимгидек йўлига кўз тикиб ўтирган аяси Алишерга кўзи тушиши билан жилмайди.
-Келдингми болажоним? Ишларинг яхшми? Чарчамадингми?
-Рахмат яхши?
-Дам оласанми?
-Йўқ бир оз сиз билан ўтирмоқчиман.
Ўғлининг ўзига айтадиган гапи борлигини сезган она жилмайди.
-Мен унда битта чой дамлай а? Бирга ўтириб чой ичамиз.
-Хўп.
Чойнакда чой дамлаб хонтахта устига қўйган Ҳуснида опа жилмайиб ўғлига термулди.
-Бугун кун ажойиб ўтди.
-Ҳа
-Ишларини ривожини берсин. Куч қувватни сенга берсин. Мен дуои жонингни қилиб ўтирай
Доимгидек невара кўрай илоҳим келиним шу ерларда сузилиб юрганини кўрай каби тилаклар негадир бу сафар аяси оғзидан учмади. Мулойим жилмайиб ўзига тикилиб турганини сезган Алишер бош кутариб аясига боқди.
-Тинчликми? -деди аясининг ҳар кунгидан ўзгача назар билан боқиб турганини кўриб.
-У жуда чиройли экан кулимсиради
-Ким? Аясининг кимни назарда тутганини билсада савол берди. -Кимни айтаяпсиз?
-Ҳалиги қиз.
-Қайси?
-Иккимизни кузатиб турган, узун бўйли қиз. Ўқув марказида ишлайдиган қиз. Алишержооон нега мендан яшираяпсан ўғлим?
-Шаҳнозани айтаяпсизми?
-Исми Шаҳнозамиди?
Аясининг билмаган кишидек савол беришидан кулгуси келди. Унинг марказда ишлашигача маълумотга эга инсон қизнинг исмини билмагандек савол беришдан кулгуси келган Алишер бош чайқаб кулди.
-Ҳа исми Шаҳноза. Ая сиз нотўғри ўйлаяпсиз. Биз шунчаки бирга ишлаймиз
-У қиз сенга ёқмайдими? Эҳтиёткорлик билан савол берган аяси чой қўйиб узатди.
-Билмадим ая. У қиз жуда ақлли. Тинмай ўқийди. Ўз устида ишлайди.
-Бу яхши-ку ўғлим! Келажак авлодидан буюк инсонлар чиқишини истаган инсон қизларини аёлларни билимли бўлишига йўл очиб беради. Оилада аёл кишининг билимли бўлгани яхши-ку! Билимли она билимли фарзандларни улғайтиради. Ўғлининг ўйчан ўтиришдан хавотирга тушган она Алишер томон ўтирган ўрнидан сурилиб яқинлашди.
-Алишержон нима гап болам? Нимага бунчалик ўйчансан?
-Ая усиз ўйлаган қизлардан эмас. Ўртамизда ҳеч гап йўқ.
-Балким сенда йўқдир. Лекин мени назаримда қиз сенга бефарқ эмас.
Ялт боқди.
-Қанақасига кулимсиради. Нега ундай деяпсиз?
-Чунки, у иккимизни кўз узмай кузатиб турди.
-Шунчаки кузатгандир..
-Йўўўқ ўғлим,қизлар умуман аёл зоти ўзи ёқтирган инсонига қизиқиб назар ташлайди. Агар у ёқтирмаса, бир нигоҳини ҳам қизғонади. Сизлар эркак кишисизлар сизларда бу жараён ўзгача бўлиши табий, лекин мени юрагим шу қизни сенга бефарқмас деяпти! Мнн зимдан кузатиб турдим у сенга бошқача назар ташлади. Худдики, сени жуда жуда яқиндан билгиси келгандек...
-Ая, сиз ўзингиз каби ўйлаб фикрласиз. Эътироз билдирди.
-Ҳаа, ўғлимаа ҳал ҳам ёшсанда болажоним. Тўғри, жисм, ақл меникидир, аммо муҳаббат исмли туйғу битта! У барча қалбларга бир хил ҳиссиётларни улашади. Севган аёл қалби уммондек меҳрли бўлади. У ўз севгани яқинларини дунёдаги энг ёвуз инсонлар бўлса ҳам яхши кўра олади. Севган инсони учун уларнинг ҳар қанча ситамларига бардош беришга ўзида куч топа олади...
-Биламан.- Маюс бош ирғаган Алишер онасини меҳр блан бағрига босди. -Аяжон ҳамма сиздек эмасда.
-Йўқ ўғлим, ўғлининг куксига бош қўйган она секингина бош чайқади. Мен сенга яна такрор айтаман. Жисм хар ҳил бўлиши мумкин, аммо туйғу бир хил бўлади...
Тоғанинг Ҳуснида қишлоқда қолиши ва келин сифатида қабул қилиниши туғрисидаги қарорининг эртаси куни Ориф уни уйларига олиб кетди. Ҳуснидани дарвозада кўриниши билан кундоши ҳовлини бошига кўтаргудек бўлиб хунграб йиғлашга киришганини кўрган жувоннинг юрагига қурқув кирди. Бу аёл мени бу ерда яшатмайди. Ёнида аёлини ғазаб билан кузатиб турган Орифнинг қўлидан тутди.
-Ориф ака, балким мен..
-Йўқ. Ориф қатъий бош чайқади Сен шу ерда яшайсан!
Катта ҳовлига қурқа писа кўз югуртирган Ҳусниданинг кўзи ҳовлининг ўртасидаги ўртача катталикдаги уйдан бошига румолини танғиб боғлаганча ўзлари томон келаётган қайнонасига тушиб тиззаларида титроқ турди.
-Бу келгиндига уйимда жой йўқ! Йўқот бунингни! Ўғлига қўл силтади.
-Унда мен ҳам бу ердан кетаман!
Ўғлининг бу тахлит терс жавобини кутмаган она гап топа олмай бақирайиб қолди.
-Она, хотиним ва ўғлимни қабул қилишга мажбурсиз! Мен иккисидан кечмайман! Онасининг бушашгандек туриб қолишан куч олган Ориф онаси сари юрди. Онаа, келинингиз билан муносабатимизни биласиз. Барибир уйлантирмоқчи эдингиз.
-Шўрим қурсин! Менга бу кургулик кам эди. Акангни куйдириб кетгани етмаган эдими? Оҳҳ художоним яна нима кўргуликларинг бор сол бошимга! Бу шўр бошимга кўрсин ҳаммасини!
Ориф Алишерни қўлида кўтариб Ҳуснидан уй сари бошлади.
Оатангдан кўрганим каммиди? Мен сенга нима ёмонлик қилувдим худойим! Бир насли насабини тайини йўқ, қанжиқни итваччаси билан тепамга юбординг! Бошқа азобинг йўқмиди? Бу орада Орифни Ҳуснидани етаклаб уй томон юрганига кўзи тушган аёл катта уйининг нарги томонида ёнлама қилиб қурилган бинодан бензин солишга мўлжаллаганган оғир идишни кўтариб чиқди.
-Агар бу уйимга кирса уйга хам ўзимга ҳам болаларинга ҳам ўт қўяман. Қўлида бензин солинадиган идишни бош узра кўтарган кундош бақириб устидан идишдаги бензинни қуя бошлади.
-Ўт қўямаан кўзлари косасидан чиққудек бўлиб қичқирди. Ҳаммасига ўт қўяман!
Ерга чукка тушиб йиғлаётган қайнона жон ҳолатда келини томон югуриб бориб юзига қулочкашлаб туширди. Қайнонасининг куч билан туширган шапалоғидан тап ерга ўтириб қолган аёл қайнонаси-холасини қучиб йиғлаб юборди.
-Хола мен қандай чидайман! Мени нима айбим бор эди?
Иккисининг йиғи сиғисини жим кузатиб турган Ориф Ҳуснидани етаклаб ҳовлининг пастида кун чиқар томонга юзлаштириб қурилган, томи текис шфирли узун том томон етаклади.
-Бу ер олдин биз учун ошхона бўлган. Бино ўртасига ўрнатилган эшикни очиб ичкарига кирди.- Кир, шу ерни биргалашиб ремонт қиламиз. Кейинроқ нарги томондан уй қурамиз. Майли киритмаса киритмасин. Сен ёнимда бўлсанг, мени десанг бўлди. Ҳуснида чидагин жоним, мен учун чида! Сенга осон бўлмайдиКўзидан шовуллаб оқаётган ёшларини кафти билан сидириб олган жувон ҳаммасига розиман дегандек бош ирғади.
Уйи олдига қўйилган курсига ўтириб олганча ўғлининг эски бинодаги нарсаларни ҳовлига ташиб чиқаришини кузвтиб турган қайнонанинг хукм ҳовли узра янгради.
-Шу уйдан бу ёққа қадам босмайди! Мен рўзғоримга сени кўчадан етаклаб келган келгиндингаям анави, итвачча харомингни ҳам аралаштирмайман!
Онасининг оғзидан чиқаётган сўзлардан ғазаби қузғалган Ориф онаси томон отилмоқчи эди, Ҳуснида қўлидан тутиб қолди.
-Ориф ака, онангиз ахир! У киши онангиз эканлигини унутманг!
Ҳусниданинг илтижоли термулиши олдида ожиз қолган Ориф онаси томон жахл билан қўл силтаб тухтаб қолган юмушини давом эттирди. Кун оққунича ичкаридаги нарсаларни ҳовлига ташиб хоналарни биргаликда охаклаб чиқишди. Ориф сен ишларингни қилавер мен ҳозир деб машинасига ўтириб қаергадир кетди. Шу фурсатданг фойдланган қайнона ўғли билан бумбуш хонада ўтирган Ҳусниданинг ёнга келди.
-Ооов келгинди! Эшикка қора солиб чақирди. Олдига югуриб чиққан Ҳуснидани биринчи марта кўриб тургандек бошдан оёқ кўздан кечирди. Гапимни икки қулоғинг билан эшитиб ол! Эрчангни орқа қилиб мени уйимга эгалик қилиб оламанг десанг адашибсан! Манавининг ўғлимданми йўқми билмайман, олди кетини тўлдириб туғсанг ҳам яшатмайман!
Индамай бошини эгиб гапларини тинглаб турган Ҳуснидага бир оз қараб турдида бурилиб уйи томон кетди.
Онажон биламан кўзингизга жуда ёмон ва хунук кўринаяпман. Мендан нафратланаяпсиз. Лекин мен харакат қиламан. Мен сизни кунглингизни олишга харакат қиламан. Нима қилай мен ҳам сизнинг яхши кўрган ўғлингизни яхши кўрсам. Онажон бир умр хизматингизда бўламан! Қайнонаси ортидан унсиз хитоб қилди... Кечга томон машинасига гилам кўрпа тушаклар юклаб клган Ориф машинасидан юкларни бир бир ичкарига ташиб кирди. Гилам ва тушакларни хоналарга тушаб чиқдилар. Бу хонани ётоқхона бу хонани эса меҳмонхона қиламиз даҳлизда туриб хоналарга ишора қилган Ориф аёлини махкам қучди. Озгина сабр қилгин, ховлини бу томонидан катта килиб уй қураман. Уша ерга кўчб ўтамиз хўпми?
-Хўп. Сиз ёнимда бўлсангиз бўлди.
-Ориф, Ооо Ориф! Онасининг овози ховлида янгради. Чиқ буёққа хотинингни қучоғида ялпайиб ётмай! Хаа онанг ўлиб онасиз қол эртароқ! Отанг ўлиб, онангни ҳам ўлдига чиқардинг! Отангга лаънати сени чиқ дедим!
-Бора қолинг! Онангизни ёнида бўлинг! Ухласалар келасиз.
-Хўп...
Биринчи кундаги туполонлар шу билан тинчимади. Ориф сафарга кетган вақтларда юраак ҳовучлаб кун тунларини ўтказадиган Ҳусниданинг эс ҳаёли Алишерда бўлади.
Кундоши ва қайнонасининг Ҳусниданинг кўз олдида ёшгина болани силтаб уриб юборишларини кўрган Ҳуснида иккисига ҳам бир оғиз гапирмаса ҳам юраги зириллайдиган ўғлини уйла вақтида ховлига туширмасликка ҳаракат қилади.
Ишга кетган вақтида ҳам ўзи билан етаклаб олади. Мудирнинг аёли соат туққизларда келиб Алишерни ўзи билан олиб кетади. Алишер фақатгина мудир ва унинг аёлига болаларча қийқириб шодон отилишини кўрган Ҳуснида ҳайрат билан ўғлига боқади. Тавба ёш бола бўлса ҳам ким ўзини яхши кўришини ажрата оладия?
-Сен ёш бола бўлсанг ҳам жуда сезгир эдинг. Ўзинга нисбатан меҳрсизларча қилинган муомилани сезармидинг, уйимизга меҳмон келган вақтида бир мунча меҳрибон бўлиб қоладган бувинг шунча айланиб ургулиб чақирса ҳам ёнига яқинлашмас эдинг..
Ўтмишдаги хотираларидан кўзига қалқиган ёшларини секингина артииб олган аяси синиққина жилмайди.
-Сен ёшлигингдан одамларни ўзинга бўлган муносабатларга нисбатан жуда сезгир эдинг.
-Ая, қўйинг уларни эсламанг. Ўтган ишлар ўтиб кетди. Бувим билан яшаш сизга оғир бўлганини биламан.
Хўрсиниб олган Алишер ўрнидан туриб деразадан ташқарига тикилиб тик туриб қолди.
-Мен бу гапларни уларни эслаш учун айтмадим ўғлим. Сен ўзинга нисбатан бефарқ бўлмаган қизнинг нигоҳларини сезмаганинга ҳайрон қолиб сени болалигингни эсладим.
-Аяяя, кулиб олган Алишер ортига бурилди. -Гапингизни тушунмай ўтирганимни қаранг! Сиз келин кўриш орзусида унга мени иситаяпсизми?
-Воой гапинг қурмасин сени болани! Нималар деяпсан? Иситасизмиш! Гапингни шамол учирсин!
-Ая хафа бўлдингизми?
-Хафа бўламанда! Гапингни қарада!
-Аяжон хафа бўлманг мен кулгу учун айтувдим. Ўйланиб қолган йигит ўзи ўйлаётган, хаёлидан кетмаётган фикрларини аясига айтишга қарор қилиб сўз бошлашдан олдин томоқ қириб олди. Ўғлининг жуда муҳим гап айтишини сизган она юзида қувонч шамоли жилваланди.
- Ая мен сизга бир гап айтишим керак...
Иккиланиб сўзлашдан тўхтаб қолган Алишерга Ҳуснида опа далда бергандек млади.
-Гапир болам, эшитаман
-Шаҳноза билан бугун ўтириб гаплашдик.
-Хўўш
-Унинг гап сўзларидан...
-Гапира қол энди
-Унинг гапларига қараганда...
-Вой боламеей гапирсангчи!
-Унинг гапларига қараганда...Унга тажовуз қилишган кўринади
-У нима деганинг? Ўғлини гапини англамаган Ҳуснида опа ўрнида безовта қимирлаб олди. Ўзига сўзсиз жим тикилиб турган Алишерга қараб туриб ўғлининг сўзлари маъносининг тушунган аёл дахшат билан кафти билан оғзини махкам беркитди.
-Алишер нималар деяпсан ўғлим?
Алишер дахшатга тушган аясига қараб туриб маюсгина бош ирғади.
-Шунинг учун у одамлардан ўзи олиб қочиб фақат иш билан овунадиган бўлиб қолган.
-Алишер ўғлим, эй худойим кафтини пешонасига босган аёл тирсагини хонтахтага тиради. Болам болажоним бу нарса! Эй худойимаа шундай қиза! Эй худойима шундай қиз! Ҳааҳ қизгинама бечорагина қизимаа! Алишеееер! Ўғлига илтижо билан термулди. -Болам шу гаплар ростми а?
-Билмадим ая, ўзини гапларидан шундай хулосага келдим.
-Шундай чиройли қоши кўзи попукдек қиз. Уфф хўрсиниб олди. -Болам балким бир яримтага алданиб қолмадимикан?
-Йўқ.
-Сен қизларни билмайсан балким у... Уфф! Худойимеей ҳозиргина қанчалар қувониб ўтиргандимаа! Бир пастда қувончим устига сув қўйдинг! Ўғлим балким бу гаплар ёлғондир...Қаерлик экан?
-Ўзимиздан. Қарши туманидан.
-Балким суриштириб кўрармиз...Оиласи, ота онаси дегандек..
-Йўқ. Мен бу гапни унчалик кўп у қизга умид боғламанг деган мақсадда айтдим. Уни ўтмишни билмайман. Лекин бошидан осон кунлар ўтмагани аниқ.
-Айтишларича кийикни овчилар овлашни хуш кўрармишлар. Сабаби оҳунинг чиройли кўзларига ошиқ бўлар эмишлар. Шунинг учун Оҳу айбсиз унинг айби кўзда деган гап бор. Бу қизнинг ҳам айби ҳуснида бўлиб чиқмаса. Ўзиям чиройли кўзмунчоқдек қиз экан. Лаб тишлаб бош чайқади. Эссизгина, шундай чиройли, шундай одобли, шундай маъсума қизаа! Ишонгим келмаяпти ўғлим. Чунки у ундай ўйноқи қизлардан эмас. Қарашлари сокин, бир оз маюс. Алишер балким мен уни...
-Ая! Кеоак эмас! Тушунаяпсизми? Керак эмас! Мен бехабар ортимдан бир иш қилманг!
-Хўп! Тинчлан ўғлим тинчлан! Сени гапингсиз бирон бир ҳаракат қилмайман!
Алишер шу қизни ёқтириб қолган кўринади. Ўғлининг ўйчан ўтиришидан ўзича хулоса чиқарга аёлнинг кўзларида айёрона кулгу жилваланди. Майли ўғлим сен айтганча бўлсин! Токи ая мана шу қиз демагунингча , биронта қизни суриштирмайман. Ўғлининг елкасига қоқди.
Ая
-Ҳа
-Мен Москвага бориб келишим керак.
Қачон?
Бир икки кунда жўнаб кетаман.
-Яхши йўлинг ойдин бўлсин болам.
-Сиз бу ерда бир ўзингиз...
-Мендан хавотир олма ўғлим. Мени бўри ермиди. Эшикни қулфлаб ўтиравераман. Сени шу ерда кутаман.
-Балким мен билан.
-Йўқ болам, Мен шу ерда бўлай. Жуда зериксам қишлоққа кетаман.
-Мен ҳар куни қунғироқ қлиб туришга харакат қиламан.
-Қанчага кетасан?
-Билмадим. БАлким бир ой балким ундан кўпроқ. Янги йилгача айтишга харакат қиламан.
-Алишержон сендан бир нарса сўрамоқчи эдим.
Сўранг
-Ишхонангда очган янги ошхонангни мен назарат қилсам ниа дейсан ўғлим. Уйда ўтиравериб зерикдим болам. Иш билан чалғирмидим...
-Ая қўйинг йигитлар бор. Дуо қилиб ўтирсангиз етарли.
-Алишееер...
- Сизни аввора бўлмасин десам...
-Ана шундайсан-да болам, мени фақат уйга қамайсизлаар у ерда уканг шундай, бу ерда сен. Даданг бўлса бир оғиз гапимдан...Дадангни ўрни кўп билинади менга
-Аяя
--Тўғрида, агар ҳозир сени ўрнингда даданг бўлганида дадаси мен ошхонангизни бошқаргим келаяпти деганимда, хурсанд бўлиб кетарди. Сен бўлсанг...
-Ая, аяжон хафа бўлдингизми? Ая менга қаранг!
Бошини маюс эгиб ўтирган аёл бошини атай кутармади.
-Хўп хўп розилик беришдан бошқа иложи қолмаган Алишер ховотир аралаш савол берди:- Чарчаб қолмайсизми?
-Йўқ. Аям қариди деб ўз кунглиларингда мени авайсизлар лекин шу ишларинг кунглимга қаттиқ тегади болам. Ҳуснида опа ўғлининг соддилиги раҳмдиллигидан кулгуси келса ҳам сир бой бермай сўзларини давом эттирди. Менга докторлар кўп харакатда бўлиш фойдали. Ўзингиз ёқтирган иш билан шуғулланинг деган. Ишга чиқай десам энди кўзим илгаригидек ўткир эмас...
-Бўлди аяжон бўлди. Мен сизни тушундим. Хўп агар шу билан кунглиз хотиржам бўлса мен розиман. Эртага мен билан бирга борасизми а ая борасизми?
Алишер аясини хафа бўлди деб ўйлаб кунглини кўтаришга тиришди.
-Эрталаб бирга ишга борсак сизни ишлар билан таништириб чиқаман. Ая хафа бўладингизми?
-Йўқ. Таништирадиган нима иш бор ўғлим. Ошхонада ошпазларга ҳа ҳу деб турсам бўлдида. Балким кассада ўтирарман.
-Кассада ўтириш бош оғриқ иш.
-Зериксам ёрдам бераман дейман.
-Хўп. Кўндирдингиз.
Алишер аясининг нега бунчалик ошхона ишига қизиқиш билдираётганини чуқурроқ ўйлаб кўрмади. Хаёлига бир гап келди. Аям шу баҳона Шаҳноза билан яқиндан танишиб олмоқчими? Йўқ. Аясига сездирмай синчков боқди. Аям бу ишни қилмайди. Танишса Моҳидил билан танишишга уринарди. Ажойиб қиз экан деганимда ҳам, балким келинингиз бўлар деганимда ҳам кўришга шошилмаган. сен уйланаман деб узул кесил айтсанг совчи бўлиб бораман, яшайдиган сенсан деганди. Аям негадир доим шундай қилади. Уйлан уйлантираман дейди. Қиз ҳақида эшитганда қувониб эшитади. Фикр билдиришга шошилмайди. Алишернинг гапларини индамай маъқуллайди. Моҳидилда ҳам худди шундай бўлди. Твқдиринг бўлса ажабмас болам деди. Кўришишга эса одати бўйича шошилмади. Бир икки кундан сунг негадир жиддий тортиб қолди. Қачон истасангиз Моҳидил ва ойиси билан таништираман деганди.
-Кўришишим шарт эмас, уйланиш қароринг қатъий бўлса, совчи бўлиб бораман,- деб жавоб қайтарди. Ўрталаридаги муносабат якун топгач эса аясидан шошилмаганлиги учун ич ичидан миннадор бўлди...
Онасини табиатини яхши биладиган Алишер жилмайиб олди. Аям оғир босиқ бўлишни, ичидагини атрофдагиларга сездирмаслик, ўйларини пинҳона тутиш санъатини пухта эгаллаган. Нима ўйлаётганини барибир била олмайман. Майли мен келгунимча иш билан овуниб туради.
-Ая мен дам олай.
-Хўп ўғлим яхши дам ол.
Ўрнига хаёлчан ўзини ташлаган Алишер кўзларини шифтга тикди. Шифтдаги чироқ шуъласига тикилиб туриб уйқуга кетган Алишер тунда қаттиқ совуқ қотиб уйғониб кетди. Эгнига хеч нарса ташламаган экан, танаси музлагудек бўлиб кетибди. Қўл узатиб иситиш батарейкасини ушалаб кўрди. Шаҳарда иситиш тизими ишга туширилмабдими? Иссиқ батарейкадан қўли куйиб шоша пиша қўл тортди. Томоғи ачишиб оғриётганини сезиб ютиниб кўрди. Касал бўлиб қолдим шекилли маюсгина хаёлидан ўтказди. Аясини чақириш истагида ўрнидан туришга интилди. Чарчаган аям безовта бўлмасин деган ўйла ўрнига узалди. Ўраниб ётсам эрталабгача тузалиб кетаман. Эрталаб дори ичарман. Томоғим оғрибди. Хорғин кўз юмди...
-Алишер ўғлим Алишер кўзингни оч болам! Ўт бўлиб ёнаётганини ҳис қилиб кўз очди.-Болам иситманг борку! Нима бўлди? Муздек ичдингми?
Оқшом Шаҳноза билан гаплашиб ўтирган вақтларида гапириб туриб пиёлада совиб қолган чойни сипқоргани ёдига тушди. Совуқ , ҳаттоки, илиқ чой ичса ҳам томоғи оғриши ёдига тушиб бош чайқаб олди.
Эътиборсиз бўлдим. Ангинам шишиб кетишини унутиб юборибман. Менга тайинлашганди. Томоғингиз оғримасин, эҳтиёт бўлинг дегандилар. Қандай бепарво бўлдим?
-Томоғимдан бераяпти ая, хавотир олманг. Эртага докторга чиқаман.
-Кел мана шу дорини ич. Иситманг тушсин. Эрталаб биринчи ўринда докторга борамиз.
-Хўп шивирлади.-Хўп.
-Ёшлигингда томоғинг ҳеч оғримаган Сен бу томоқ оғриқни Москвада ортирдинг
-Ҳмм. Қийналиб ютинди.- Совуқда музқаймоқ **** ортирганман.
-Терлаяпсан. Ухла болам, кўзингни юм! Эрталаб ишга боришинг керак... Эртага яхшироқ доктор топамиз.
Танида кучли хоғинлик туйган Алишер уйқуга кетди.........................
Давоми бор.
#сийратхикоя
Следующая публикация
Комментарии 5