Предыдущая публикация
Fakır de olsan zengin de olsan hiç bir zaman tek bir şeyi unutma, ınsan bu dunyadan tek götürebilecegi şey namusudur,,şetefidir, o yuzden asla paraya namusunu, şerefini satma.
Paranı çalışıp alnının teri ile kazan, ve kafan dik gitsin bu dunyadan giderken. Kazandığın paran az olsun, ama temiz olsun. Azla yetinmeyen bil. Aç kal, ama namuslu kal. Hiç bir zaman olduğun kişiliğinden de utanma, üstün, başın kirli olabilir ama önemli olan kalbinin temizliğidir, kıyafetin de lekeli olabilir, önemli olan namusunun lekelenmemesidir,. Şimdi alnının teri ile kazanan insan bile bozuldu. Kendisi ile aynı durumda olmayan birisine, kibir ile, alalıyıcı gözle bakar oldu. İş sahibi olmak insanlık ister, para değil. Çünkü iş kurmadan önce, insana deger vermeyi bileceksin. Paran var diye de kimseyi senin kölen miş gibi de çalıştırmıcaksın. Biraz ınsan insani, ınsan olduğu için sevmeyi, saymayı bilecek, tabi karşısındaki de gerçekten temiz kalpli, namuslu ınsan olacak ki o insan, insanı insan olduğu için kıymet versin. Tabi Eskidenmiş o, öncelikle insana insan olduğu için verilirdi kıymet, şimdiki zamanda herkes önce parana bakıyor. Paran varsa cebinde seninle bir zahmet, elini uzatıp selam veriyor. Üstüne başına bakıyor, , yoksulluk içinde olanı da görmezden geliyor. Malesef tüm insanlık duygularımız artık gittikçe yok oluyor. Sayğı, sevği, dıye birşey nerede ise yok artık.Hiç kimseye kimse kolay kolay güvenmez oldu. İnsanlık ölüyor. Hayatın yaşamanın manası ne olduğunu unuttuk.Yogun Günün mücadelenin içinde kaybolup gidiyoruz. Sonra bir bakıyoruz ki hayatımızın kısacık yolun sonuna gelmişiz ve hayat boyu gelip giden ne varsa parmaklarınızın arasından akıp gitmiş. Yanımızda götürmek için ne namus var, ne şeref, ne vicdan, ne temiz kalp. ❤Yazar - T. Mavile. ❤
Следующая публикация
Нет комментариев