Предыдущая публикация
Робия (исми ўзгартирилган)нинг оиладан бахти чопмади.
Бир қизи билан эридан ажралишга мажбур бўлди. Орадан бир неча йил ўтгандан кейин бир киши унга оғиз солди. Қизингга оталик қиламан, оилада сенга ҳамма шароитни яратиб бераман деб катта-катта ваъдалар берди, совға-саломлар қилди,оила қуриш тўғрисида қайта-қайта таклиф қилди.
-Сиз нима иш билан шуғулланасиз?-сўради Робия у билан яқинроқдан танишиш мақсадида.
-Биласиз, ҳозир ҳамма тижорат билан шуғулланади, шулар қаторида мен ҳам борман,-деди кулиб у.
-Дўконингиз борми?
-Йўқ, мен узоқ жойлардан танқис моллар олиб келиб дўкондорларга тарқатаман, улар сотиб пулини менга беришади. Дурустгина сармоям бор, шу сармояни айлантириб турсам пичоғимиз мой устида бўлаверади,азизам.
Бу жавобдан Робиянинг кўнгли тўлди. Шунинг учун олиб келадиган танқис моли нима, қаердан,кимлардан олиб келасиз, деб ижикилаб сўрашни ўзига эп кўрмади. Худди шу сўраб-суриштирмагани унинг биринчи хатоси эди.Лекин сўраб-суриштирганда ҳам саволларига аниқ жавоб олармиди, буни ёлғиз худонинг ўзи билади.
Бошидан кўп иссиқ-совуқ ўтган, аёл боши билан ёлғиз яшаш нималигини яхши билиб олган Робия ўйлаб-ўйлаб иккинчи бор турмушга чиқишга розилик берди. У энди рўзғорим бут бўлади, бир бурда нон учун иссиқ-совуқда елиб-югуриб ишламайман, эримнинг топганига қаноат қилиб яшайман деб умид қилган эди. Дастлаб эри, уни Фозил деб атайлик, топган-тутганини оқизмай томизмай уйга олиб келди, еб-ичишида, кийинишида яхши ўзгаришлар бўлганини кўриб Робия ич-ичидан суюнди,турмуш ўртоғи ўзи ўйлаганидай яхши инсон бўлиб чиққани учун яратганга шукрлар қилди. Фозил бир ой,икки ой ичида бир ҳафта ўн кун тижорат ишиб билан кетиб бир ҳафта, ўн кун,баъзан ундан ҳам кўпроқ вақт йўқ бўлиб кетар, сўнг яна пайдо бўлиб қолар эди.
Лекин,бахтга қарши, орадан бир оз вақт ўтгач, Фозил оилага олиб келадиган пулнинг баракаси кўтарилди,рўзғорда етишмовчиликлар пайдо бўла бошлади.
-Нима бўлди, ишингиз юришмай қолдими?-сўради бир куни Робия эридан.
-Сал қийинчилик пайдо бўлди, ўтиб кетади,-жавоб берди Фозил.
Бир кун Фозил уйга бир халтача кўтариб келди-да Робияни чақирди.Сўнг халтачани очиб унинг ичидан майда-майда пакетчаларни олиб хонтахта устига қўйди.
-Мана шу пакетчаларни кўраяпсанми?
-Кўраяпман!-жавоб берди Робия.
-Мана шу пакетчаларнинг ҳар бирининг нархи беш минг сўм туради. Сен энди шуларни сотасан.
-Сотаман?-ажабланиб сўради Робия,-мен бунақа нарсаларни сираям сотмаганман, нима ўзи?
-Буларми? Булар, азизам, жуда харидоргир моллар ҳисобланади, бозори ҳам чаққон,буларнинг қадрига етадиганлар кўп, фақат сен эҳтиёткорлик билан сотишинг керак бўлади,холос.
-Булар нима ўзи?
-Буларми?...Нима десамикин..-чайналди Фозил,-.героин.
-Героин...
Робиянинг юраги орқасига тортиб, ортга тисарилди. У наркотик моддалар ҳақида одамлардан кўп эшитган, телевизорларда ҳам кўп кўрган, унинг захар, оғу эканлигини, уни сотиш у ёқда турсин, уйида сақлаш ҳам жиноят эканлигини, агар бунақа иш билан қўлга тушгудай бўлса узоқ муддатларга қамалиб кетиши мумкинлигини ҳам билар эди.
-Нима десангиз денг, аммо мен бунақа ишларга қўл урмайман, йўқ,йўқ.-деди у.
-Азизам, шу пайтгача мана шу нарсадар орқасида пичоғинг мой устида бўлиб келди. Энди сенинг ўзинг ҳам героин сотиш билан ҳам шуғуллансан.Бунинг отини тирикчилик деб қўйибди.
Шу кундан бошлаб Фозил унга рўзғор учун бир тийин ҳам бермай қўйди.Охир оқибат қора қозон ҳами қайнамай қолди.Қизи эса катта бўлиб қолган, яхши еб-ичиши, кийиниши керак. Боши қотган Робия яна пул сўраб эрига мурожаат қилди.
-Мен айтган ишни қилгин, қўлингда пул ўйнайди, айтганинг муҳайё бўлади.
Робиянинг боши қотиб қолди. Ишлай деса қўлида бирон бир ҳунари йўқ, тижорат қилай деса сармояси йўқ. У энди боши берк кўчага кириб қолгандек ҳис қилар, у ердан қандай қилиб чиқиб кетишини билмай қолганди.
Фозил эса жўрттага уни шу аҳволга солган ва унинг бош эгиб олдига келишини билар ва бу куннинг тезроқ келишини сабр билан кутаётган эди.Ниҳоят у кутган кун келди.
-Мен... героинни сотиш учун нима қилишим керак.
-Арзимаган иш.Харидорнинг ўзи пул кўтариб келади.Сен пулни олиб пакетчани берасан,тамом-вассалом.
Наркотик моддаларни сотишга розилик бериши Робиянинг хатоси эди.У бошидан тегирмон тоши юргизилган пайтда ҳам наркотик моддалар сотиш кўчасига асло кирмаслиги керак эди. Катта бўлиб вояга етаётган қизининг келажагини, наркотикларни сотиши орқасида қизига ўхшаган норасидаларнинг ҳаётига зомин бўлиши мумкинлигини ўйлаши, тўғри йўлдан адашмаслиги лозим эди.Тўғри, тирикчилик тирриқчилик деб бежиз айтилмайди.Бироқ ҳалол меҳнат қилиб пул топиш имкониятлари ҳамма вақт ҳам топилади. Фақат меҳнатдан қочмаслик керак.Робия белни маҳкам боғлаб қандай бўлмасин мана шу имкониятдан унумли фойдаланиши керак эди.
Афсуски,Робия бу имкониятдан фойдаланмади ва эри айтган йўлдан, жиноят йўлидан юра бошлади.Ҳатто наркотикларни уйида, қизининг кароватидаги матраснинг тагида сақлайдиган бўлди. "Мабода менинг наркотик сотаётганлигим сезиб уйга келишса қизимнинг кароватидаги матраснинг тагини қараб ўтиришмаса керак” деб янглиш ўйлади у.
Кўза кунда эмас, кунида синади деганларидек кўп ўтмай Робиянинг қилмиши ҳуқуқни муҳофаза қилувчи идораларга аён бўлди ва унинг уйига тинтув ўтказгани келишди. Қизининг кароватидаги матраснинг тагидан беш-олтита героин солинган пакетни топишди. Унинг ўзи эса наркотик сот ишда айбланиб ҳибсга олинди.
Робиянинг қўлга тушганлигини эшитган эри Фозил эса ўша куни ғойиб бўлди.
Суд Робиянинг ишини кўриб уни саккиз йил муддатга озодликдан маҳрум қилиш тўғрисида ҳукм чиқарди. Унинг эри Фозилга нисбатан эса қидирув эълон қилинди.
Робия ўзининг охирги сўзида суддан шундай деб илтимос қилди:
-Мен эримнинг гапига кириб, жиноят йўлига кирганимдан қаттиқ пушаймонман.Мен вояга етмаган қизимни эримга ишонмайман, уни меҳрибонлик уйига топширишларингизни сўрайман...
Биз Робия ва унинг қисмати тўғрисида бежиз тўхталмадик. Шояд унинг қисмати йўл бошида туриб қайси томонга юришини билмай турган баъзи бировларга сабоқ бўлсин, дедик. Робия (исми ўзгартирилган)нинг оиладан бахти чопмади. Бир қизи билан эридан ажралишга мажбур бўлди. Орадан бир неча йил ўтгандан кейин бир киши унга оғиз солди. Қизингга оталик қиламан, оилада сенга ҳамма шароитни яратиб бераман деб катта-катта ваъдалар берди, совға-саломлар қилди,оила қуриш тўғрисида қайта-қайта таклиф қилди.
-Сиз нима иш билан шуғулланасиз?-сўради Робия у билан яқинроқдан танишиш мақсадида.
-Биласиз, ҳозир ҳамма тижорат билан шуғулланади, шулар қаторида мен ҳам борман,-деди кулиб у.
-Дўконингиз борми?
-Йўқ, мен узоқ жойлардан танқис моллар олиб келиб дўкондорларга тарқатаман, улар сотиб пулини менга беришади. Дурустгина сармоям бор, шу сармояни айлантириб турсам пичоғимиз мой устида бўлаверади,азизам.
Бу жавобдан Робиянинг кўнгли тўлди. Шунинг учун олиб келадиган танқис моли нима, қаердан,кимлардан олиб келасиз, деб ижикилаб сўрашни ўзига эп кўрмади. Худди шу сўраб-суриштирмагани унинг биринчи хатоси эди.Лекин сўраб-суриштирганда ҳам саволларига аниқ жавоб олармиди, буни ёлғиз худонинг ўзи билади.
Бошидан кўп иссиқ-совуқ ўтган, аёл боши билан ёлғиз яшаш нималигини яхши билиб олган Робия ўйлаб-ўйлаб иккинчи бор турмушга чиқишга розилик берди. У энди рўзғорим бут бўлади, бир бурда нон учун иссиқ-совуқда елиб-югуриб ишламайман, эримнинг топганига қаноат қилиб яшайман деб умид қилган эди. Дастлаб эри, уни Фозил деб атайлик, топган-тутганини оқизмай томизмай уйга олиб келди, еб-ичишида, кийинишида яхши ўзгаришлар бўлганини кўриб Робия ич-ичидан суюнди,турмуш ўртоғи ўзи ўйлаганидай яхши инсон бўлиб чиққани учун яратганга шукрлар қилди. Фозил бир ой,икки ой ичида бир ҳафта ўн кун тижорат ишиб билан кетиб бир ҳафта, ўн кун,баъзан ундан ҳам кўпроқ вақт йўқ бўлиб кетар, сўнг яна пайдо бўлиб қолар эди.
Лекин,бахтга қарши, орадан бир оз вақт ўтгач, Фозил оилага олиб келадиган пулнинг баракаси кўтарилди,рўзғорда етишмовчиликлар пайдо бўла бошлади.
-Нима бўлди, ишингиз юришмай қолдими?-сўради бир куни Робия эридан.
-Сал қийинчилик пайдо бўлди, ўтиб кетади,-жавоб берди Фозил.
Бир кун Фозил уйга бир халтача кўтариб келди-да Робияни чақирди.Сўнг халтачани очиб унинг ичидан майда-майда пакетчаларни олиб хонтахта устига қўйди.
-Мана шу пакетчаларни кўраяпсанми?
-Кўраяпман!-жавоб берди Робия.
-Мана шу пакетчаларнинг ҳар бирининг нархи беш минг сўм туради. Сен энди шуларни сотасан.
-Сотаман?-ажабланиб сўради Робия,-мен бунақа нарсаларни сираям сотмаганман, нима ўзи?
-Буларми? Булар, азизам, жуда харидоргир моллар ҳисобланади, бозори ҳам чаққон,буларнинг қадрига етадиганлар кўп, фақат сен эҳтиёткорлик билан сотишинг керак бўлади,холос.
-Булар нима ўзи?
-Буларми?...Нима десамикин..-чайналди Фозил,-.героин.
-Героин...
Робиянинг юраги орқасига тортиб, ортга тисарилди. У наркотик моддалар ҳақида одамлардан кўп эшитган, телевизорларда ҳам кўп кўрган, унинг захар, оғу эканлигини, уни сотиш у ёқда турсин, уйида сақлаш ҳам жиноят эканлигини, агар бунақа иш билан қўлга тушгудай бўлса узоқ муддатларга қамалиб кетиши мумкинлигини ҳам билар эди.
-Нима десангиз денг, аммо мен бунақа ишларга қўл урмайман, йўқ,йўқ.-деди у.
-Азизам, шу пайтгача мана шу нарсадар орқасида пичоғинг мой устида бўлиб келди. Энди сенинг ўзинг ҳам героин сотиш билан ҳам шуғуллансан.Бунинг отини тирикчилик деб қўйибди.
Шу кундан бошлаб Фозил унга рўзғор учун бир тийин ҳам бермай қўйди.Охир оқибат қора қозон ҳами қайнамай қолди.Қизи эса катта бўлиб қолган, яхши еб-ичиши, кийиниши керак. Боши қотган Робия яна пул сўраб эрига мурожаат қилди.
-Мен айтган ишни қилгин, қўлингда пул ўйнайди, айтганинг муҳайё бўлади.
Робиянинг боши қотиб қолди. Ишлай деса қўлида бирон бир ҳунари йўқ, тижорат қилай деса сармояси йўқ. У энди боши берк кўчага кириб қолгандек ҳис қилар, у ердан қандай қилиб чиқиб кетишини билмай қолганди.
Фозил эса жўрттага уни шу аҳволга солган ва унинг бош эгиб олдига келишини билар ва бу куннинг тезроқ келишини сабр билан кутаётган эди.Ниҳоят у кутган кун келди.
-Мен... героинни сотиш учун нима қилишим керак.
-Арзимаган иш.Харидорнинг ўзи пул кўтариб келади.Сен пулни олиб пакетчани берасан,тамом-вассалом.
Наркотик моддаларни сотишга розилик бериши Робиянинг хатоси эди.У бошидан тегирмон тоши юргизилган пайтда ҳам наркотик моддалар сотиш кўчасига асло кирмаслиги керак эди. Катта бўлиб вояга етаётган қизининг келажагини, наркотикларни сотиши орқасида қизига ўхшаган норасидаларнинг ҳаётига зомин бўлиши мумкинлигини ўйлаши, тўғри йўлдан адашмаслиги лозим эди.Тўғри, тирикчилик тирриқчилик деб бежиз айтилмайди.Бироқ ҳалол меҳнат қилиб пул топиш имкониятлари ҳамма вақт ҳам топилади. Фақат меҳнатдан қочмаслик керак.Робия белни маҳкам боғлаб қандай бўлмасин мана шу имкониятдан унумли фойдаланиши керак эди.
Афсуски,Робия бу имкониятдан фойдаланмади ва эри айтган йўлдан, жиноят йўлидан юра бошлади.Ҳатто наркотикларни уйида, қизининг кароватидаги матраснинг тагида сақлайдиган бўлди. "Мабода менинг наркотик сотаётганлигим сезиб уйга келишса қизимнинг кароватидаги матраснинг тагини қараб ўтиришмаса керак” деб янглиш ўйлади у.
Кўза кунда эмас, кунида синади деганларидек кўп ўтмай Робиянинг қилмиши ҳуқуқни муҳофаза қилувчи идораларга аён бўлди ва унинг уйига тинтув ўтказгани келишди. Қизининг кароватидаги матраснинг тагидан беш-олтита героин солинган пакетни топишди. Унинг ўзи эса наркотик сот ишда айбланиб ҳибсга олинди.
Робиянинг қўлга тушганлигини эшитган эри Фозил эса ўша куни ғойиб бўлди.
Суд Робиянинг ишини кўриб уни саккиз йил муддатга озодликдан маҳрум қилиш тўғрисида ҳукм чиқарди. Унинг эри Фозилга нисбатан эса қидирув эълон қилинди.
Робия ўзининг охирги сўзида суддан шундай деб илтимос қилди:
-Мен эримнинг гапига кириб, жиноят йўлига кирганимдан қаттиқ пушаймонман.Мен вояга етмаган қизимни эримга ишонмайман, уни меҳрибонлик уйига топширишларингизни сўрайман...
Биз Робия ва унинг қисмати тўғрисида бежиз тўхталмадик. Шояд унинг қисмати йўл бошида туриб қайси томонга юришини билмай турган баъзи бировларга сабоқ бўлсин, дедик.
Следующая публикация
Нет комментариев