Мадинада нозил қилинган бу сура бир юз йигирма тўққиз
оятдан
иборатдир. У пайғамбар алайҳис-
салом саҳобалар билан «Табук»
жангидан қайтаётганларида нозил
бўла бошлаган. (Табук — Мадина
билан Дамашқ орасидаги ҳаж йўли устида жойлашган
воҳадир. Ҳижрий
тўққизинчи йилда у ерда
мусулмонлар билан мушриклар
ўртасида жанг бўлган эди). Бу сурада
шариати исломийянинг кўпгина
қонун-қоидаларини баён қилиш билан бирга, асосан, икки
мақсад
кўзда тутилади: улардан биринчиси:
Исломнинг мушриклар ва аҳли
китоблар билан қандай муносабатда
бўлиш лозимлиги хусусидаги қатъий
ҳукмини билдириш бўлса, иккинчиси: Пайғамбар алайҳис-
салом ғазотга
чиқишга чақирган пайтларида
кишилар руҳиятидаги ҳолатларни
кўрсатишдир. Бу суранинг айрича хусусиятларидан бири шуки,
Қуръондаги мавжуд бир юз ўн тўрт
суранинг ичида ёлғиз мана шу сура
аввалида «Бисмиллоҳ» айтилмасдан
бошланади. Бу ҳолни айрим
саҳобалар «Тавба» мазмун-моҳияти жиҳатидан ўзидан аввалги
«Анфол»
сурасининг давоми бўлгани учун
...ЕщёМадинада нозил қилинган бу сура бир юз йигирма тўққиз
оятдан
иборатдир. У пайғамбар алайҳис-
салом саҳобалар билан «Табук»
жангидан қайтаётганларида нозил
бўла бошлаган. (Табук — Мадина
билан Дамашқ орасидаги ҳаж йўли устида жойлашган
воҳадир. Ҳижрий
тўққизинчи йилда у ерда
мусулмонлар билан мушриклар
ўртасида жанг бўлган эди). Бу сурада
шариати исломийянинг кўпгина
қонун-қоидаларини баён қилиш билан бирга, асосан, икки
мақсад
кўзда тутилади: улардан биринчиси:
Исломнинг мушриклар ва аҳли
китоблар билан қандай муносабатда
бўлиш лозимлиги хусусидаги қатъий
ҳукмини билдириш бўлса, иккинчиси: Пайғамбар алайҳис-
салом ғазотга
чиқишга чақирган пайтларида
кишилар руҳиятидаги ҳолатларни
кўрсатишдир. Бу суранинг айрича хусусиятларидан бири шуки,
Қуръондаги мавжуд бир юз ўн тўрт
суранинг ичида ёлғиз мана шу сура
аввалида «Бисмиллоҳ» айтилмасдан
бошланади. Бу ҳолни айрим
саҳобалар «Тавба» мазмун-моҳияти жиҳатидан ўзидан аввалги
«Анфол»
сурасининг давоми бўлгани учун
иккисининг ўртасини ажратиш
зарурати бўлмаган, деб шарҳласалар,
бошқа бир гуруҳ саҳобалар:
«Бисмиллоҳ Аллоҳнинг раҳматидир. Бу сурада эса, асосан,
жангу
жадаллар ва Аллоҳнинг лаънатига
гирифтор бўлган мунофиқларнинг
хилма-хил тоифалари ҳақида сўз
юритилади. Шу боисдан, унинг
аввалидаги “Бисмиллоҳ” айтилмаслиги лозим бўлган»,
деганлар. Бу суранинг бир неча номи
бўлиб, улардан энг машҳури
«Тавба»дир. Сўра ниҳоясида Аллоҳ
мўминларнинг тавбаларини қабул
этиши эълон қилингани учун ҳам бу сура «Тавба» номи билан
аталгандир. 1. (Эй мўминлар, ушбу) Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари томонидан сизлар
(ўзаро урушмаслик ҳақида) аҳд-
паймон қилган мушрик кимсаларга
ора очиқлик (эълонидир).
2. (Эй мушриклар, уруш ҳаром қилинган) тўрт ой ичида ерда
сайру
саёҳат қилиб юраверинглар ва
билингларки, сизлар Аллоҳни ожиз
қилувчи эмассизлар — албатта Аллоҳ
кофирларни расво қилгувчидир. И з о ҳ . Юқоридаги оятларда
пайғамбар алайҳис-салом ва
саҳобаларнинг мушриклар билан
тузган ҳар қандай шартномалари ўша
мушрикларнинг хиёнаткорлиги
сабабли бекор қилингани эълон
этилди ва бу қарор орадан тўрт ой ўтгач, кучга кириши
билдирилди. 3. Ва (ушбу) Аллоҳ ва Унинг пайғамбари
томонидан одамларга
катта ҳаж кунида (яъни қурбон
ҳайити кунида) Аллоҳ ва унинг
пайғамбари мушриклардан безор
эканлигини билдиришдир. Бас (эй
мушриклар), агар тавба қилсангизлар, бу ўзингиз учун
яхшироқдир. Агар юз ўгирсангизлар,
у ҳолда билингизки, сизлар Аллоҳни
ожиз қилувчи эмассиз. (Эй
Муҳаммад), кофир бўлган кимсаларга
аламли азоб «хушхабар»ини етказинг! 4. Магар (Эй мўминлар),
сизлар аҳд- паймон қилган мушрик кимсалар
кейин (аҳдларидан) бирон нарсани
бузмасалар ва сизларнинг
зиёнингизга ...Ещё2. (Эй мушриклар, уруш ҳаром қилинган) тўрт ой ичида ерда
сайру
саёҳат қилиб юраверинглар ва
билингларки, сизлар Аллоҳни ожиз
қилувчи эмассизлар — албатта Аллоҳ
кофирларни расво қилгувчидир. И з о ҳ . Юқоридаги оятларда
пайғамбар алайҳис-салом ва
саҳобаларнинг мушриклар билан
тузган ҳар қандай шартномалари ўша
мушрикларнинг хиёнаткорлиги
сабабли бекор қилингани эълон
этилди ва бу қарор орадан тўрт ой ўтгач, кучга кириши
билдирилди. 3. Ва (ушбу) Аллоҳ ва Унинг пайғамбари
томонидан одамларга
катта ҳаж кунида (яъни қурбон
ҳайити кунида) Аллоҳ ва унинг
пайғамбари мушриклардан безор
эканлигини билдиришдир. Бас (эй
мушриклар), агар тавба қилсангизлар, бу ўзингиз учун
яхшироқдир. Агар юз ўгирсангизлар,
у ҳолда билингизки, сизлар Аллоҳни
ожиз қилувчи эмассиз. (Эй
Муҳаммад), кофир бўлган кимсаларга
аламли азоб «хушхабар»ини етказинг! 4. Магар (Эй мўминлар),
сизлар аҳд- паймон қилган мушрик кимсалар
кейин (аҳдларидан) бирон нарсани
бузмасалар ва сизларнинг
зиёнингизга биров билан ҳамкорлик
қилмасалар, у ҳолда уларнинг
аҳдларини белгиланган муддатгача тўла-тўкис етказинглар!
Албатта,
Аллоҳ тақво қилгувчи зотларни
севар. 5. Бас, қачон уруш ҳаром қилинган ойлар чиқса,
мушрикларни топган
жойингизда ўлдирингиз, (асир)
олингиз, қамал қилингиз ва барча
йўлларда уларни кузатиб турингиз!
Энди агар тавба қилсалар ва намозни
тўкис адо қилишиб, закотни берсалар, уларнинг йўлларини
тўсмангиз! (Яъни улар билан
урушишни бас қилингиз). Албатта,
Аллоҳ мағфиратли, меҳрибондир. 6. (Эй Муҳаммад), агар
мушриклардан биронтаси сиздан
ҳимоя сўраса, бас, уни ҳимоя қилинг,
токи у Аллоҳнинг каломини эшитсин.
Сўнг уни ўзи учун тинч бўлган жойга
етказиб қўйинг. Бу (ҳукм) уларнинг
билмайдиган қавм бўлганлари учундир. 7. Аллоҳ наздида ва
унинг пайғамбари наздида мушриклар учун
қандай аҳд-паймон бўлсин?! (Яъни,
ҳеч қандай аҳд бўлиши мумкин эмас,
чунки улар Аллоҳга ҳам, Унинг
пайғамбарига ҳам иймон
келтирмайдилар, демак, берган ваъдаларини
бузаверадилар),
магар сизлар Масжид-ал-Ҳаром
олдида (яъни, Маккада) аҳдлашган
кимсалар борки, улар модомики
аҳдларида барқарор турар эканлар,
сизлар ҳам аҳдларингизда турингиз! Албатта, Аллоҳ тақво
қилгувчи
зотларни севар. 8. (Улар учун) қандай (аҳд-паймон) бўлсин?
Ҳолбуки, улар агар
устингизда ғолиб бўлсалар,
сизларнинг хусусингизда на аҳдга
ва на бурчга боқадилар.
Оғизларида сизларни рози
қилишади-ю, кўнгиллари (аҳдга вафо қилишга) ибо-ор қилади.
Уларнинг кўплари итоатсиздир.
9. Улар Аллоҳнинг оятларини озгина қийматга алмаштириб,
(инсонларни) Унинг йўлидан (яъни
динидан) тўсдилар. Дарҳақиқат, улар
энг ёмон ишни қилгувчи бўлдилар. 10. Улар бирон мўмин
хусусида на аҳдга ва на бурчга боқадилар. Улар
тажовузкор кимсалардир. 11. Энди агар тавба қилсалар ва
намозни тўкис адо этишиб, закотни
(ҳақдорларга) ато қилсалар, у ҳолда
диний биродарингиздирлар. Биз
оятларимизни биладиган қавм учун
муфассал баён қилурмиз. 12. Агар аҳдлашганларидан кейин
қасамларини бузсалар ва сизларнинг
динингизга тош отсалар, у ҳолда (бу
кирдикорларидан) тўхташлари учун
куфр етакчиларига қарши жанг
қилингиз! Зеро, улар учун ҳеч қандай
қасам йўқдир. (Яъни, улар мудом ўзлари ичган қасамларни
бузаверадилар). 13. (Эй мўминлар), қасамларини бузган ва
пайғамбарни (Маккадан)
чиқариб юборишга қасд қилган
ҳамда ўзлари аввал-бошда сизларга
қарши (жанг қилишни) бошлаган
кимсалар билан жанг
қилмайсизларми?! Улардан қўрқасизларми?! Агар (ҳақиқий)
мўмин бўлсангизлар, қўрқишинги...Ещё9. Улар Аллоҳнинг оятларини озгина қийматга алмаштириб,
(инсонларни) Унинг йўлидан (яъни
динидан) тўсдилар. Дарҳақиқат, улар
энг ёмон ишни қилгувчи бўлдилар. 10. Улар бирон мўмин
хусусида на аҳдга ва на бурчга боқадилар. Улар
тажовузкор кимсалардир. 11. Энди агар тавба қилсалар ва
намозни тўкис адо этишиб, закотни
(ҳақдорларга) ато қилсалар, у ҳолда
диний биродарингиздирлар. Биз
оятларимизни биладиган қавм учун
муфассал баён қилурмиз. 12. Агар аҳдлашганларидан кейин
қасамларини бузсалар ва сизларнинг
динингизга тош отсалар, у ҳолда (бу
кирдикорларидан) тўхташлари учун
куфр етакчиларига қарши жанг
қилингиз! Зеро, улар учун ҳеч қандай
қасам йўқдир. (Яъни, улар мудом ўзлари ичган қасамларни
бузаверадилар). 13. (Эй мўминлар), қасамларини бузган ва
пайғамбарни (Маккадан)
чиқариб юборишга қасд қилган
ҳамда ўзлари аввал-бошда сизларга
қарши (жанг қилишни) бошлаган
кимсалар билан жанг
қилмайсизларми?! Улардан қўрқасизларми?! Агар (ҳақиқий)
мўмин бўлсангизлар, қўрқишингизга
лойиқроқ зот Аллоҳ-ку, ахир?! 14-15. Улар билан жанг
қилинглар, (шунда) Аллоҳ уларни сизларнинг
қўлингиз билан азоблайди, расво
қилади ва сизларни уларнинг устига
ғолиб қилади ҳамда мўмин қавм
дилларини қондириб,
кўнгилларидаги ғам-андуҳни кетказади. Аллоҳ Ўзи хоҳлаган
кишиларнинг тавбаларини қабул
қилур. Аллоҳ билим ва ҳикмат
соҳибидир. 16. (Эй мўминлар), балки сизларнинг орангизда
(ҳақ йўлда)
курашган ва Аллоҳдан, Унинг
пайғамбаридан ва мўминлардан ўзга
бирон кимсани дўст тутмаган
зотларни, Аллоҳ билмасдан (яъни,
имтиҳон қилмасдан ўз ҳолига) қўйиб қўйишини
ўйлагандирсизлар?! Аллоҳ
қилаётган амалларингиздан
хабардордир. 17. Мушриклар ўзларининг кофир эканликларига
гувоҳ бўлган
ҳолларида Аллоҳнинг масжидларини
обод қилишлари жоиз эмас.
Уларнинг қилган амаллари беҳуда
кетар, ўзлари эса дўзахда абадий
қолгувчидирлар. И з о ҳ. Мушриклар Каъба атрофига хилма-
хил бутларини қўйиб олишиб,
ҳар сафар Каъбани тавоф
этганларидан кейин ҳалиги бутларга
сажда қилар эдилар, Юқоридаги оят,
мушриклар модомики ўзлари ясаб
олган бутларни ягона Аллоҳга шерик деб билар эканлар,
уларнинг қилган
ибодат-тавофлари бехуда, деб
таъкидлайди. 18. Аллоҳнинг масжидларини фақат Аллоҳга ва
охират кунига
иймон келтирган, намозни тўкис адо
этган, закотни (ҳақдорларга) ато
қилган ва ёлғиз Аллоҳдангина
қўрқадиган зотларгина обод
қилурлар. Ана ўшалар ҳидоят топгувчи зотлар бўлсалар,
ажабмас. 19. (Эй мушриклар), сизлар ҳожиларга сув беришни
ва Масжид-
ал-Ҳаромни обод қилишни —
Аллоҳга ва Охират кунига иймон
келтирган ҳамда Аллоҳ йўлида
курашган зотлар (нинг амалларига)
тенг, деб билдингизми?! Улар (яъни, мўминлар билан
мушриклар) Аллоҳ
наздида тенг эмаслар, Аллоҳ золим
қавмни ҳидоят қилмас.
И з о ҳ . Мушриклар мусулмонларга қараб: «Сизлар Аллоҳга
мусулмончилик билан бандалик
қилаётган бўлсангизлар, биз ҳам
ҳажга борганларнинг хизматларини
бажариб ва Каъбани обод қилиб,
Аллоҳга бандалик этмоқдамиз», деб даъво қилганларида
мазкур оят
нозил бўлди. 20. Иймон келтирган, ҳижрат қилган ва Аллоҳ
йўлида молу
жонлари билан курашган зотларнинг
Аллоҳ наздидаги даражалари жуда
улуғдир ва ўшалар (бахт-саодатга)
эришувчидирлар. 21. Парвардигорлари уларга Ўз тарафидан
раҳмат ва ризолик ҳамда
улар учун бўладиган жаннатлар
хушхабарини берурки, у
жаннатларда доимий неъматлар
бордир. 22. Улар ўша жойларда абадий қолурлар.
Дарҳақиқат, фақат
Аллоҳнинг ҳузуридагина улуғ ажр
бордир. 23. Эй мўминлар, агар иймондан куфрни афзал
билсалар, ота-
оналарингиз ва ака-укаларингизни
(ҳам) дўст тутмангиз! Сизларнинг
ичингизда кимда-ким уларни дўст
тутса, (яъни, уларни деб иймондан
куфрга қайтса) бас, улар золимлардир. 24. (Эй Мухаммад),
айтинг: «Агар ота-оналарингиз, болаларингиз...ЕщёИ з о ҳ . Мушриклар мусулмонларга қараб: «Сизлар Аллоҳга
мусулмончилик билан бандалик
қилаётган бўлсангизлар, биз ҳам
ҳажга борганларнинг хизматларини
бажариб ва Каъбани обод қилиб,
Аллоҳга бандалик этмоқдамиз», деб даъво қилганларида
мазкур оят
нозил бўлди. 20. Иймон келтирган, ҳижрат қилган ва Аллоҳ
йўлида молу
жонлари билан курашган зотларнинг
Аллоҳ наздидаги даражалари жуда
улуғдир ва ўшалар (бахт-саодатга)
эришувчидирлар. 21. Парвардигорлари уларга Ўз тарафидан
раҳмат ва ризолик ҳамда
улар учун бўладиган жаннатлар
хушхабарини берурки, у
жаннатларда доимий неъматлар
бордир. 22. Улар ўша жойларда абадий қолурлар.
Дарҳақиқат, фақат
Аллоҳнинг ҳузуридагина улуғ ажр
бордир. 23. Эй мўминлар, агар иймондан куфрни афзал
билсалар, ота-
оналарингиз ва ака-укаларингизни
(ҳам) дўст тутмангиз! Сизларнинг
ичингизда кимда-ким уларни дўст
тутса, (яъни, уларни деб иймондан
куфрга қайтса) бас, улар золимлардир. 24. (Эй Мухаммад),
айтинг: «Агар ота-оналарингиз, болаларингиз,
ака-укаларингиз, жуфтларингиз,
қариндош-уруғларингиз ва касб
қилиб топган мол-дунёларингиз,
касод бўлиб қолишидан қўрқадиган
тижоратларингиз ҳамда яхши кўрадиган уй-жойларингиз
сизларга
Аллоҳдан, Унинг пайғамбаридан ва
Унинг йўлида жиҳод қилишдан
суюклироқ бўлса, у ҳолда то Аллоҳ ўз
амрини (яъни, азобини) келтирганича
кутиб тураверинглар. Аллоҳ итоатсиз қавмни ҳидоят қилмас.
25. Аллоҳ сизларни кўп ўринларда ғолиб қилди. Ҳунайн
(Макка билан
Тоиф ўртасидаги бир водий) кунини
(эсланглар)! Ўшанда сизларни кўп
эканлигингиз мағрур қилиб қўйган
эди, аммо у (яъни, саноғингизнинг
кўплиги) сизларни ҳеч нарсадан беҳожат қила олмади
(қутқариб
олмади) ва сизларга кенг ер торлик
қилиб қолди, сўнг юз ўгирган
ҳолингизда чекиндингиз! 26. Кейин Аллоҳ пайғамбарига ва
мўминларга Ўз томонидан
хотиржамлик нозил қилди ҳамда
сизлар кўрмаган бир лашкарни
(яъни, фаришталарни) туширди ва
кофир бўлган кимсаларни азобга
дучор ҳилди. Кофирларнинг жазоси шудир. И з о ҳ . Бу
оятларда Қуръон жангда ғалабага эришишнинг сабаби
лашкар саноғининг кўплиги эмас,
балки Аллоҳнинг мадади эканлигини
таъкидлайди. Ўша Ҳунайн жангида
(ҳижрий саккизинчи йил)
мусулмонларнинг лашкари ўн икки минг бўлиб, кофирлар
фақат тўрт
минг киши эдилар. Шунинг учун
айрим мусулмонлар: «Шу бир ҳовуч
одамдан енгиламизми?» деб
ғурурландилар ва ғалаба Аллоҳ
томонидан бўлишини унутиб қўйдилар. Натижада кофирлар
улардан устун келиб, улар чекина
бошладилар. Фақат пайғамбар
алайҳис-салом Тангрига илтижо
қилиб дуо қилганларидан кейин
мўминларнинг дилларига бир хотиржамлик иниб, жангга
қайтдилар ва Аллоҳнинг мадади
билан кофирлардан ғолиб келдилар.
27. Кейин — ўша (жангдан) сўнг Аллоҳ Ўзи хохлаган
кишиларнинг
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. И з о ҳ . Дарҳақиқат, Ҳунайнда
мусулмонларга қарши жанг қилган
Ҳавозин қабиласидан жуда кўп
кишилар ўша жангдан кейин
Аллоҳга тавба-тазарру қилиб,
исломга кирдилар. 28. Эй мўминлар, ҳеч шак- шубҳасиз,
мушриклар нопок
кимсалардир, бас, (улар) бу йилдан
сўнг Масжид-ал-Ҳаромга яқин
келмасинлар! Агар сизлар
(мушриклар ҳаж мавсумида Маккага
келтирадиган озиқ-овқатлар ва бошқа нарсалар тўхтаб қолиши
сабабли) камбағалликдан
қўрқсангизлар, (билингки) яқинда
(Аллоҳ) хоҳласа, Ўз фазлу карами
билан сизларни бой-бадавлат
қилажак. Албатта, Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. 29.
Аллоҳга ва охират кунига ишонмайдиган, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари ҳаром деган нарсани
ҳаром деб билмайдиган, Ҳақ (яъни
ислом) динига эътиқод қилмайдиган
ахли китоблардан иборат бўлган
кимсаларга қарши то улар хорланган (мағлуб) ҳолларида ўз
қўллари билан
(зиммаларидаги) солиқни
тўлама...Ещё27. Кейин — ўша (жангдан) сўнг Аллоҳ Ўзи хохлаган
кишиларнинг
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. И з о ҳ . Дарҳақиқат, Ҳунайнда
мусулмонларга қарши жанг қилган
Ҳавозин қабиласидан жуда кўп
кишилар ўша жангдан кейин
Аллоҳга тавба-тазарру қилиб,
исломга кирдилар. 28. Эй мўминлар, ҳеч шак- шубҳасиз,
мушриклар нопок
кимсалардир, бас, (улар) бу йилдан
сўнг Масжид-ал-Ҳаромга яқин
келмасинлар! Агар сизлар
(мушриклар ҳаж мавсумида Маккага
келтирадиган озиқ-овқатлар ва бошқа нарсалар тўхтаб қолиши
сабабли) камбағалликдан
қўрқсангизлар, (билингки) яқинда
(Аллоҳ) хоҳласа, Ўз фазлу карами
билан сизларни бой-бадавлат
қилажак. Албатта, Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. 29.
Аллоҳга ва охират кунига ишонмайдиган, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари ҳаром деган нарсани
ҳаром деб билмайдиган, Ҳақ (яъни
ислом) динига эътиқод қилмайдиган
ахли китоблардан иборат бўлган
кимсаларга қарши то улар хорланган (мағлуб) ҳолларида ўз
қўллари билан
(зиммаларидаги) солиқни
тўламагунларича, жанг қилингиз! 30. Яҳудийлар: «Узайр
Аллоҳнинг ўғли», дедилар. Насронийлар: «(Ийсо)
Масиҳ Аллоҳнинг ўғли», дедилар. Бу
уларнинг оғизларидаги (ҳужжат-
далилсиз) гапларидир. Уларнинг бу
гаплари худди аввалги кофир бўлган
кимсаларнинг гапига ўхшайди. Уларни Аллоҳ лаънатлагай!
Қандай
адашмоқдалар-а! 31. Улар Аллоҳни қўйиб ўзларининг
донишмандларини ва
роҳибларини ҳамда Масиҳ бинни
Марямни Парвардигор деб билдилар.
Ҳолбуки, фақат ягона Аллоҳга
бандалик килишга маъмур
(буюрилган) эдилар. Ҳеч илоҳ йўқ, фақат Унинг Ўзи бордир. У
зот
уларнинг ширкларидан покдир. 32. Улар Аллоҳнинг нурини
(яъни, исломни) оғизлари (яъни, беҳуда
гаплари) билан ўчирмоқчи
бўладилар. Аллоҳ эса, гарчи
(кофирлар) хохламаслар-да, фақат Ўз
нурини тўла (яъни, ҳар тарафга)
ёйишни истайди. 33. У (Аллоҳ) Ўз пайғамбарини ҳидоят ва ҳақ
дин билан — гарчи
мушриклар хохламасалар-да —
барча динларга ғолиб қилиш учун
юборган зотдир. 34. Эй мўминлар, ўша донишмандлар,
роҳиблардан
кўпчилиги одамларнинг молларини
ноҳақ (йўл) билан ейдилар ва
Аллоҳнинг йўлидан тўсадилар.
Олтин-кумушни босиб, уни Аллоҳ
йўлида инфоқ-эҳсон қилмайдиган кимсаларга аламли азоб
«хушхабарини» етказинг! И з о ҳ . Бу оятларда одамларнинг
пул-молларини талон-торож
қиладиган яҳудий донишмандлари ва
насроний роҳиблари билан
биргаликда мусулмонларнинг
орасидаги айрим бойликка
муккасидан кетган ва тўплаган мол- дунёларининг закотини
бермайдиган
кимсалар ҳам ашаддий азобга дучор
бўлишлари баён қилингандир. 35. У кунда (қиёматда) ўша
(олтин- кумушни) жаҳаннам ўтида қизитилиб,
ўша билан уларнинг пешоналари,
ёнлари ва кетларига тамға босилиб:
«Мана бу ўзларингиз учун тўплаган
нарсаларингиздир. Энди тўплаб-
босган нарсаларингизнинг мазасини тотиб
кўринглар» (дейилур).
36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар...Ещё36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар
эдилар. Навбатдаги оятда мана шу
одат ҳақида сўз юритилиб, унинг
диёнатсизлик экани таъкидланади. 37. Шак-шубҳасиз (ҳаром
ойларни) кетга суриш ортиқ даражадаги
кофирликдирки, у сабабли кофирлар
бутунлай йўлдан тойилурлар. Улар
Аллоҳ ҳаром қилган ойларнинг
саноғини (тўрт ойга) тўғрилаб, Аллоҳ
ҳаром қилган нарсани ҳалол қилиб олиш учун уни (яъни, уруш
ҳаром
қилинган ойларни) бир йил ҳалол
десалар, яна бир йил ҳаром
дейдилар. Уларга бу хунук ишлари
чиройли (маъқул) кўринди. (Чунки)
Аллоҳ кофир қавмни ҳидоят қилмас. 38. Эй мўминлар,
сизларга нима бўлдики, Аллоҳ йўлида (жиҳодга)
чиқинглар, дейилса, ўз ерингизга
(яъни, юртингизга) ёпишиб
олдингиз?! Охират (неъматлари)дан
юз ўгириб, ҳаёти дунё (лаззатлари)га
рози бўлурмисиз?! Охират олдида бу дунё матоси жуда оз
нарса-ку?! 39. Агар (жиҳодга) чиқмасангизлар, (Аллоҳ)
сизларни аламли азоб билан
азоблар ва ўрнингизга бошқа бир
қавмни келтирур. Сизлар эса У зотга
бирон зиён етказа олмайсиз. Аллоҳ
ҳамма нарсага қодирдир. 40. Агар сизлар унга (яъни,
пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз
(Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур).
Уни кофирлар икки кишининг бири
бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи
билан Маккадан) ҳайдаб
чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон
ғорда
бўлган пайтларида ҳамроҳига:
«Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз
билан биргадир», дер экан, Аллоҳ
унинг устига хотиржамлик туширди
ва уни сизлар кўрмаган лашкарлар (яъни, фаришталар) билан
қўллаб-
қувватлади ҳамда кофир бўлган
кимсаларнинг сўзларини тубан қилиб
қўйди, Аллоҳнинг сўзигина юксак
сўздир. Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир.
36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар...Ещё36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар
эдилар. Навбатдаги оятда мана шу
одат ҳақида сўз юритилиб, унинг
диёнатсизлик экани таъкидланади. 37. Шак-шубҳасиз (ҳаром
ойларни) кетга суриш ортиқ даражадаги
кофирликдирки, у сабабли кофирлар
бутунлай йўлдан тойилурлар. Улар
Аллоҳ ҳаром қилган ойларнинг
саноғини (тўрт ойга) тўғрилаб, Аллоҳ
ҳаром қилган нарсани ҳалол қилиб олиш учун уни (яъни, уруш
ҳаром
қилинган ойларни) бир йил ҳалол
десалар, яна бир йил ҳаром
дейдилар. Уларга бу хунук ишлари
чиройли (маъқул) кўринди. (Чунки)
Аллоҳ кофир қавмни ҳидоят қилмас. 38. Эй мўминлар,
сизларга нима бўлдики, Аллоҳ йўлида (жиҳодга)
чиқинглар, дейилса, ўз ерингизга
(яъни, юртингизга) ёпишиб
олдингиз?! Охират (неъматлари)дан
юз ўгириб, ҳаёти дунё (лаззатлари)га
рози бўлурмисиз?! Охират олдида бу дунё матоси жуда оз
нарса-ку?! 39. Агар (жиҳодга) чиқмасангизлар, (Аллоҳ)
сизларни аламли азоб билан
азоблар ва ўрнингизга бошқа бир
қавмни келтирур. Сизлар эса У зотга
бирон зиён етказа олмайсиз. Аллоҳ
ҳамма нарсага қодирдир. 40. Агар сизлар унга (яъни,
пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз
(Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур).
Уни кофирлар икки кишининг бири
бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи
билан Маккадан) ҳайдаб
чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон
ғорда
бўлган пайтларида ҳамроҳига:
«Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз
билан биргадир», дер экан, Аллоҳ
унинг устига хотиржамлик туширди
ва уни сизлар кўрмаган лашкарлар (яъни, фаришталар) билан
қўллаб-
қувватлади ҳамда кофир бўлган
кимсаларнинг сўзларини тубан қилиб
қўйди, Аллоҳнинг сўзигина юксак
сўздир. Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир.
И з о ҳ . Ушбу оят пайғамбар алайҳис-саломнинг Маккадан
Мадинага ҳижрат қилишлари
ҳақидадир. Макка мушриклари
мусулмонларга нисбатан қилган
зулму зўравонликлари билан уларни
исломдан қайтаришга кўзлари етмай қолгач, пайғамбарнинг
жонларига
суиқасд қилиш пайига тушадилар.
Шунда у зотга Тангри таоло
тарафидан Мадинага ҳижрат қилиш
— кўчиш амр этилади ва бир қоронғу
кечада Тангрининг ёрдами билан ўлдирмоқчи бўлиб
тайёрланиб турган
кофирларнинг ёнларидан соғ-
саломат чиқиб кетиб ҳамроҳлари Абу
Бакр Сиддиқ билан бирга Макка
яқинидаги бир ғор ичига
яширинадилар. Эрталаб «овлари» қўлдан кетганини англаган
мушриклар бир изқувар билан
уларнинг ортидан тушишади. Лекин
ҳалиги ғорга етиб келишгач, из
йўқолади ва улар... ғорнинг оғзи
ўргимчак тўрлари билан тўсилганини, у тўрга бир каптар
тухум ҳам
қўйганини кўрадилар ва
ҳафсалалари пир бўлиб кетадилар. Шундай қилиб ғорда улар
уч кун беркиниб ётишгач, бир йўл
бошловчи етагида Мадинага етиб
оладилар. Гарчи бу оят пайғамбар...ЕщёИ з о ҳ . Ушбу оят пайғамбар алайҳис-саломнинг Маккадан
Мадинага ҳижрат қилишлари
ҳақидадир. Макка мушриклари
мусулмонларга нисбатан қилган
зулму зўравонликлари билан уларни
исломдан қайтаришга кўзлари етмай қолгач, пайғамбарнинг
жонларига
суиқасд қилиш пайига тушадилар.
Шунда у зотга Тангри таоло
тарафидан Мадинага ҳижрат қилиш
— кўчиш амр этилади ва бир қоронғу
кечада Тангрининг ёрдами билан ўлдирмоқчи бўлиб
тайёрланиб турган
кофирларнинг ёнларидан соғ-
саломат чиқиб кетиб ҳамроҳлари Абу
Бакр Сиддиқ билан бирга Макка
яқинидаги бир ғор ичига
яширинадилар. Эрталаб «овлари» қўлдан кетганини англаган
мушриклар бир изқувар билан
уларнинг ортидан тушишади. Лекин
ҳалиги ғорга етиб келишгач, из
йўқолади ва улар... ғорнинг оғзи
ўргимчак тўрлари билан тўсилганини, у тўрга бир каптар
тухум ҳам
қўйганини кўрадилар ва
ҳафсалалари пир бўлиб кетадилар. Шундай қилиб ғорда улар
уч кун беркиниб ётишгач, бир йўл
бошловчи етагида Мадинага етиб
оладилар. Гарчи бу оят пайғамбар
алайҳис-салом ва у зотнинг
ҳамроҳлари хусусида бўлса-да,
қиссадан ҳисса шуки, кимда-ким Аллоҳ йўлида, Унинг Ўзидан
мадад
тилаб эзгуликка қадам қўйса,
Аллоҳнинг Ўзи уни ҳар қандай
таъқибчи ва айғоқчилардан асраб,
кўзлаган мақсадига етказади. 41. (Эй мўминлар), хоҳ енгил,
хоҳ оғир ҳолингизда (яъни, истасангиз,
истамасангиз жиҳодга) чиқингиз ва
молу жонларингиз билан Аллоҳ
йўлида курашингиз! Агар
билсангизлар, мана шу ўзларингиз
учун яхшироқдир. 42. (Эй Муҳаммад), агар (сиз даъват
қилаётган жиҳод) осон фойда ва
яқин сафар бўлгаиида, улар (яъни,
мунофиқлар) албатта сизга эргашган
бўлур эдилар. Лекин уларга масофа
узоқ бўлиб кўринди (шунинг учун
чиқмадилар). Ҳали улар (ёлғон қасам билан) ўзларини ҳалок
қилиб: «Агар
қодир бўлганимизда сизлар билан
бирга чиққан бўлур эдик», деб қасам
ҳам ичадилар. Аллоҳ эса уларнинг
ҳеч шак-шубҳасиз ёлғончи
эканликларини билур. 43. (Эй Муҳаммад), Аллоҳ сизни афв
қилди. (Лекин) нима учун то сизга
ростгўй кишилар аниқ бўлиб,
ёлғончиларни ҳам аниқ
билгунингизча, (яъни, уларнинг ёлғон
қасамларига ишониб) уларга
(жиҳодга чиқмаслик учун) изн бердингиз?!
44. Аллоҳга ва охират кунига ишонган зотлар сиздан молу
жонлари билан жиҳод қилишдан
(қолиш учун) изн сўрамайдилар.
Аллоҳ тақводорларни билгувчидир. 45. Балки фақат Аллоҳга
ва охират кунига ишонмайдиган ва
кўнгилларида шак-шубҳа бўлган
кимсаларгина сиздан (қолиш учун)
изн сўрайдилар. Чунки улар ўз
шубҳаларида иккиланиб юрадилар. 46. Агар улар (жиҳодга)
чиқишни истаганларида унинг учун
тайёргарлик кўриб қўйган бўлур
эдилар. Лекин Аллоҳ чиқишларини
истамай, уларни дангаса қилиб кўйди
ва уларга (ўзларидан бўлган
кимсалар тарафидан): «Қолганлар (яъни, аёллар, ёш болалар
ва ожиз-
нотавон кишилар) билан бирга
ўтираверинглар», дейилди. 47. Агар улар сизларнинг
орангиздан чиққанларида ҳам,
сизларга фақат ортиқча зиён бўлган
ва ўрталарингизда сизларни фитнага
солиш учун югуриб-елиб юрган бўлур
эдилар ҳамда ораларингизда уларга
қулоқ солувчилар ҳам (топилган) бўлур эди. Аллоҳ золим
кимсаларни
билгувчидир. 48. Улар илгари — ҳануз ҳақиқат рўёбга чиқиб,
Аллоҳнинг дини
ғол...Ещё44. Аллоҳга ва охират кунига ишонган зотлар сиздан молу
жонлари билан жиҳод қилишдан
(қолиш учун) изн сўрамайдилар.
Аллоҳ тақводорларни билгувчидир. 45. Балки фақат Аллоҳга
ва охират кунига ишонмайдиган ва
кўнгилларида шак-шубҳа бўлган
кимсаларгина сиздан (қолиш учун)
изн сўрайдилар. Чунки улар ўз
шубҳаларида иккиланиб юрадилар. 46. Агар улар (жиҳодга)
чиқишни истаганларида унинг учун
тайёргарлик кўриб қўйган бўлур
эдилар. Лекин Аллоҳ чиқишларини
истамай, уларни дангаса қилиб кўйди
ва уларга (ўзларидан бўлган
кимсалар тарафидан): «Қолганлар (яъни, аёллар, ёш болалар
ва ожиз-
нотавон кишилар) билан бирга
ўтираверинглар», дейилди. 47. Агар улар сизларнинг
орангиздан чиққанларида ҳам,
сизларга фақат ортиқча зиён бўлган
ва ўрталарингизда сизларни фитнага
солиш учун югуриб-елиб юрган бўлур
эдилар ҳамда ораларингизда уларга
қулоқ солувчилар ҳам (топилган) бўлур эди. Аллоҳ золим
кимсаларни
билгувчидир. 48. Улар илгари — ҳануз ҳақиқат рўёбга чиқиб,
Аллоҳнинг дини
ғолиб бўлмай туриб ҳам (буни)
ёмон кўрган ҳолларида фитна
қилмоқчи бўлган ва сизнинг
ишларингизни ортга кеткизмоқчи
бўлган эдилар-ку. 49. Уларнинг орасида: «Менга (жангдан
қолиш учун) изн бергин,
мени фитнага солмагин», дейдиган
кимсалар ҳам бордир. Огоҳ
бўлингизким, улар (жангдан
қолишлари сабабли) фитнанинг
ўзига тушдилар. Шак-шубҳа йўқки, жаҳаннам кофирларии
ўраб
олгувчидир. 50. Агар сизга бирон яхшилик (ғалаба ёки ўлжа)
етса, бу уларни
хафа қилур. Агар сизга (Уҳуд жангида
бўлганидек) бирон мусибат етса:
«Ишнинг олдини олибмиз»,
дейишиб, хурсанд бўлган ҳолларида
юз ўгириб кетурлар. 51. Айтинг: «Бизга фақат Аллоҳ биз учун
ёзиб қўйган нарсагина етур. У
бизнинг ҳожамиздир. Бас, иймонли
кишилар фақат Аллоҳгагина
суянсинлар!» 52. (Эй Муҳаммад), айтинг: «Сизлар биз учун
фақат икки
яхшилик (яъни, ё шаҳид бўлишимиз
ёки ғалаба қилишимиз)дан бирини
кутмоқдасиз. Биз эса сизлар учун
Аллоҳ сизларга Ўз даргоҳидан ёки
бизнинг қўлимиз билан бир азоб етказишини кутмоқдамиз.
Бас, сизлар
ҳам кутаверинглар, биз ҳам сизлар
билан бирга кутгувчимиз». 53. Айтинг: « (Эй мунофиқлар), хоҳ
ўз хоҳишингиз билан, хоҳ мажбуран
инфоқ-эҳсон қилинглар, сизлардан
ҳаргиз қабул қилинмас. Чунки сизлар
итоатсиз қавм бўлдингиз». 54. Қилган инфоқ-эҳсонлари (Аллоҳ
даргоҳида) қабул
қилинишидан тўсган нарса фақат
уларнинг Аллоҳ ва унинг
пайғамбарига иймон
келтирмаганлари, намозга фақат
эринган ҳолларидагина келишлари ва ўзлари истамаган
ҳолларидагана
инфоқ-эҳсон қилганликларидир.
55. Бас, сизни уларнинг молу дунёлари ва бола-чақалари
қизиқтирмасин! Чунки Аллоҳ ўша
нарсалар сабабли ҳаёти дунёда
уларни азоб-уқубатга солишни ва
кофир бўлган ҳолларида, жонлари
чиқишини истайди, холос. 56. Улар ўзларининг сизлар билан
бирга эканликларига Аллоҳ номига
қасам ичадилар. Ҳолбуки, улар
сизлардан эмасдирлар. Фақат улар
қўрқоқ қавмдирлар (яъни,
мунофиқликлари маълум бўлиб
қолса, бошларига бошқа кофирларнинг куни тушиб
қолишидан қўрқадилар). 57. Агар улар бирон бошпанами,
ғорми ёки кирадиган бирон тешикми
топсалар эди, чопганларича ўшанга
қараб жўнаб қолган бўлур эдилар. 58. Уларнинг орасида
садақотлар тўғрисида сизга таъна қилгувчи
кимсалар ҳам бордир. Бас, агар ўша
садақалардан уларга ҳам берилса,
рози бўладилар, агар берилмаса,
бирдан норози бўлиб қоладилар. 59. Агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари уларга берган нарсага
рози бўлишиб: «Аллоҳ биз учун
кифоя қилур. Яқинда Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари бизга Ўз фазлу карамидан
(мол-дунё ҳам, бахт саодат ҳа...Ещё55. Бас, сизни уларнинг молу дунёлари ва бола-чақалари
қизиқтирмасин! Чунки Аллоҳ ўша
нарсалар сабабли ҳаёти дунёда
уларни азоб-уқубатга солишни ва
кофир бўлган ҳолларида, жонлари
чиқишини истайди, холос. 56. Улар ўзларининг сизлар билан
бирга эканликларига Аллоҳ номига
қасам ичадилар. Ҳолбуки, улар
сизлардан эмасдирлар. Фақат улар
қўрқоқ қавмдирлар (яъни,
мунофиқликлари маълум бўлиб
қолса, бошларига бошқа кофирларнинг куни тушиб
қолишидан қўрқадилар). 57. Агар улар бирон бошпанами,
ғорми ёки кирадиган бирон тешикми
топсалар эди, чопганларича ўшанга
қараб жўнаб қолган бўлур эдилар. 58. Уларнинг орасида
садақотлар тўғрисида сизга таъна қилгувчи
кимсалар ҳам бордир. Бас, агар ўша
садақалардан уларга ҳам берилса,
рози бўладилар, агар берилмаса,
бирдан норози бўлиб қоладилар. 59. Агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари уларга берган нарсага
рози бўлишиб: «Аллоҳ биз учун
кифоя қилур. Яқинда Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари бизга Ўз фазлу карамидан
(мол-дунё ҳам, бахт саодат ҳам)
берур, Биз Аллоҳнинг Ўзига интилгувчи кишилармиз», десалар
эди (ўзлари учун яхши бўлур эди). 60. Албатта, садақалар
(яъни, закотлар) Аллоҳ томонидан фарз
бўлган ҳолда, фақат фақирларга,
мискинларга, садақа йиғувчиларга,
кўнгиллари (исломга) ошна
қилинувчи кишиларга, бўйинларни
(қулларни) озод қилишга, қарздор кишиларга ва Аллоҳ йўлида
(яъни,
жиҳодга ёки ҳажга кетаётганларга)
ҳамда йўловчи мусофирларга
берилур. Аллоҳ билим ва ҳикмат
соҳибидир. И з о ҳ . Закот Ислом динидаги фарз амалларидан
биридир. Маълум
миқдорда бойликка эга бўлган киши
шу пулдан қирқдан бирини закот
қилиб бериши фарздир. Юқоридаги
оятда мана шу закотни кимларга
бериш лозимлиги аниқ белгилаб берилган. Демак, мазкур
кишилардан
бошқа бировга берилган закот Ислом
назарида мақбул эмас. 61. Уларнинг орасида пайғамбарга
озор берадиган ва «у (яъни,
пайғамбар) қулоқ тутгувчи (яъни,
эшитган нарсасига ишонаверадиган
киши)» дейдиган кимсалар бордир.
Айтинг: («Ҳа, у) сизлар учун яхшилик
бўлган нарсага қулоқ тутгувчи, Аллоҳга иймон келтирувчи,
мўминларга ишонадиган ва
сизларнинг орангиздаги иймон
келтирган зотлар учун раҳмат-
марҳамати бўлган зотдир. Аллоҳнинг
пайғамбарига озор берувчи кимсалар учун эса аламли азоб
бордир». 62. (Эй, мўминлар), улар сизларни рози қилиш учун
(пайғамбарга озор
бермадик, деб) Аллоҳ номига қасам
ичадилар. Ҳолбуки, агар мўмин
бўлганларида, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарини рози қилмоқлари
лойиқроқ иш эди. 63: Улар кимда-ким Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари чизган чизиқдан чиқса,
унинг учун ўзи абадий қоладиган
жаҳаннам оташи бўлишини ва бу
улуғ-катта расволик эканини
билмадиларми?! 64. Бу мунофиқлар ўзлари ҳақида
дилларидаги нарсадан
(яъни, мунофиқликларидан)
огоҳлантирадиган бирон сура нозил
бўлиб қолишидан қўрқадилар-у
(яна пайғамбар ва мўминларни)
масхара қилиб куладилар. Айтинг: «Кулаверинглар, Аллоҳ
сизлар (фош
бўлиб қолишидан) қўрқаётган
нарсани албатта (юзага)
чиқаргувчидир».
65. Қасамки, агар улардан (нега сизнинг устингиздан
кулганлари
ҳақида) сўрасангиз, албатта улар:
«Биз фақат баҳслашиб, ҳазиллашиб
келяпмиз, холос», дейдилар. Айтинг:
«Аллоҳдан, Унинг оятларидан, Унинг
пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?» И з о ҳ. Пайғамбар
алайҳис-салом саҳобалар билан Табук жангига
кетиб бораётганларида аскарлар
орасидаги бир гуруҳ мунофиқлар
бир-бирларига: «Мана бу одамни
кўринглар. Ўзича Шом қасрларини ва
қалъаларини фатҳ қилмоқчи бўлиб юрибди-я» деб масхара
қилардилар.
Аллоҳ пайғамбарини уларнинг
сўзларидан хабардор қилгач,
пайғамбар улардан: «Нега
куляпсизлар?» деб сўраганида, улар:
«Эй Аллоҳнинг пайғамбари, биз фақат йўлни қисқартириш
учун ҳазил-ҳузул
қилиб келмоқдамиз, холос», деб
алдамоқчи бўлган эдилар. 66. Узр айтманглар! Сизлар иймон
келтирганингиздан сўнг яна куфрга
қайтдингиз. Агар сизлардан бир
тоифани (чин ихлос билан тавба
қилганлари учун) афв қилсак, бошқа
бир тоифани жиноятчи
бўлганликлари сабабли азоблаймиз. 67. Мунофиқ эрка...Ещё65. Қасамки, агар улардан (нега сизнинг устингиздан
кулганлари
ҳақида) сўрасангиз, албатта улар:
«Биз фақат баҳслашиб, ҳазиллашиб
келяпмиз, холос», дейдилар. Айтинг:
«Аллоҳдан, Унинг оятларидан, Унинг
пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?» И з о ҳ. Пайғамбар
алайҳис-салом саҳобалар билан Табук жангига
кетиб бораётганларида аскарлар
орасидаги бир гуруҳ мунофиқлар
бир-бирларига: «Мана бу одамни
кўринглар. Ўзича Шом қасрларини ва
қалъаларини фатҳ қилмоқчи бўлиб юрибди-я» деб масхара
қилардилар.
Аллоҳ пайғамбарини уларнинг
сўзларидан хабардор қилгач,
пайғамбар улардан: «Нега
куляпсизлар?» деб сўраганида, улар:
«Эй Аллоҳнинг пайғамбари, биз фақат йўлни қисқартириш
учун ҳазил-ҳузул
қилиб келмоқдамиз, холос», деб
алдамоқчи бўлган эдилар. 66. Узр айтманглар! Сизлар иймон
келтирганингиздан сўнг яна куфрга
қайтдингиз. Агар сизлардан бир
тоифани (чин ихлос билан тавба
қилганлари учун) афв қилсак, бошқа
бир тоифани жиноятчи
бўлганликлари сабабли азоблаймиз. 67. Мунофиқ эркаклар ва
мунофиҳ аёллар бир-бирларидандирлар
(яъни, кофирликда бир-бирларига
ўхшайдилар). Улар ёмонликка
буюрадилар, яхшиликдан
тўхтатадилар ва (Аллоҳ йўлида
инфоқ-эҳсон қилишдан) қўлларини (ўзларини) тиядилар. Улар
Аллоҳни
унутишгач, Аллоҳ ҳам уларни унутди.
Албатта, мунофиқлар ҳақиқий
фосиқ-итоатсиздирлар. 68. Аллоҳ мунофиқ ва мунофиқаларга
ҳамда кофирларга
улар абадий қоладиган
жаҳаннам оташини ваъда
қилдики, ўша улар учун етарлидир.
Аллоҳ уларни лаънатлади. Улар учун
доимий азоб бордир. 69. (Эй мунофиқлар), сизлар ҳам худди
сизлардан илгари ўтган
(мунофиқлар)га ўхшайсизлар. Улар
сизлардан кўра қувватлироқ ва
мол-мулк, бола-чақалари ҳам
кўпроқ эди. Бас, (бу дунёдаги) ўз
насибаларини кўрдилар. Сизлар ҳам, илгари ўтганлар
насибаларини
кўрганларидек, ўз насибангизни
кўрдингиз ва улар шўнғиган нарсага
(яъни, ноҳақ йўлга) шўнғидингиз.
Уларнинг (яъни, барча
мунофиқларнинг) қилган амаллари дунёю охиратда беҳуда
кетди. Ана
ўшалар ҳақиқий зиён
ўргувчилардир. 70. Уларга ўзларидан илгари ўтган
кишилар бўлмиш Нуҳ, Од,
Самуд қавмларининг ва Иброҳим
қавмининг, Мадян аҳолисининг (яъни,
Шуайб қавмининг) ҳамда зеру забар
бўлган қишлоқларнинг (яъни, Лут
қавми қишлоқларининг) ҳоли-хабари келмадими?! Уларга
пайғамбарлари
очиқ далил-ҳужжатлар келтирган
эдилар (шунда улар
пайғамбарларини ёлғончи қилишгач,
бу қавмлар устига Аллоҳнинг
балолари ёғилган эди). Бас, Аллоҳ уларга зулм қилгувчи
бўлмади, балки
ўзлари ўзларига зулм қилган
эдилар.
71. Мўмин ва мўминалар бир- бирларига дўстдирлар. Улар
яхшиликка буюрадилар, ёмонликдан
тўхтатадилар, намозни тўкис адо
этадилар, закотни (ҳақдорларга) ато
этадилар, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига итоат қиладилар. Ана ўшаларга Аллоҳ раҳм
қилур. Шак-
шубҳасиз, Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир. 72. Аллоҳ мўмин, мўминаларга остидан
дарёлар оқиб турадиган,
улар абадий қоладиган жаннатлар
ва жаннат боғларидаги покиза
масканларни ваъда қилди.
Аллоҳнинг розилиги эса ҳамма
нарсадан улуғроқдир. Мана шу Ҳақиқий буюк бахтдир. 73. Эй
пайғамбар, кофир ва мунофиқларга қарши курашинг ва
уларга қаттиққўл бўлинг. Уларнинг
жойлари жаханнамдир. Нақадар
ёмон оқибат бу! 74. Улар (яъни, мунофиқлар сизга етиб келган
ҳақорат сўзларини)
айтмаганликларига қасам ичадилар.
Ҳолбуки, куфр сўзини аниқ айтган
эдилар ва исломга кирганларидан
сўнг яна куфрга қайтган эдилар
ҳамда ўзлари етолмаган нарса (яъни пайғамбар жонига
суиқасд қилишга)
қасд қилган эдилар. Аллоҳ улар
(мунофиқлар) фақат ва Унинг
...Ещё71. Мўмин ва мўминалар бир- бирларига дўстдирлар. Улар
яхшиликка буюрадилар, ёмонликдан
тўхтатадилар, намозни тўкис адо
этадилар, закотни (ҳақдорларга) ато
этадилар, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига итоат қиладилар. Ана ўшаларга Аллоҳ раҳм
қилур. Шак-
шубҳасиз, Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир. 72. Аллоҳ мўмин, мўминаларга остидан
дарёлар оқиб турадиган,
улар абадий қоладиган жаннатлар
ва жаннат боғларидаги покиза
масканларни ваъда қилди.
Аллоҳнинг розилиги эса ҳамма
нарсадан улуғроқдир. Мана шу Ҳақиқий буюк бахтдир. 73. Эй
пайғамбар, кофир ва мунофиқларга қарши курашинг ва
уларга қаттиққўл бўлинг. Уларнинг
жойлари жаханнамдир. Нақадар
ёмон оқибат бу! 74. Улар (яъни, мунофиқлар сизга етиб келган
ҳақорат сўзларини)
айтмаганликларига қасам ичадилар.
Ҳолбуки, куфр сўзини аниқ айтган
эдилар ва исломга кирганларидан
сўнг яна куфрга қайтган эдилар
ҳамда ўзлари етолмаган нарса (яъни пайғамбар жонига
суиқасд қилишга)
қасд қилган эдилар. Аллоҳ улар
(мунофиқлар) фақат ва Унинг
пайғамбари уларни Ўз фазлу
карамидан бой-бадавлат қилиб
қўйгани учунгина (Аллоҳ ва Унинг пайғамбарини) ёмон
кўрдилар, холос.
Бас, энди агар тавба қилсалар, ўзлари
учун яхши бўлур. Агар юз ўгирсалар,
Аллоҳ уларни дунёю охиратда
аламли азоб билан азоблар ва улар
учун ер юзида бирон дўст ва ёрдамчи бўлмас! 75. Уларнинг
орасида: «Қасамки, агар (Аллоҳ) бизга Ўз фазлу
карамидан (мол-давлат) ато қилса,
албатта биз камбағалларга
садақотлар қилурмиз ва солиҳ
бандалардан бўлурмиз», деб Аллоҳга
аҳд-паймон берадиган кимсалар ҳам бордир. 76. Энди қачонки
(Аллоҳ) уларга Ўз фазлу карамидан (мол-давлат) ато
қилса, унга бахиллик қилурлар ва юз
ўгирган ҳолларида кетурлар. 77. Бас, (садақотлар берурмиз),
деб Аллоҳга берган ваъдаларига хилоф
қилганлари ва (иймон келтирганмиз)
деб ёлғон гапирувчи бўлганлари
сабабли (Аллоҳ) уларга то Унинг
Ўзига рўбарў бўладиган Кунгача
дилларида нифоқ бўлишини оқибат қилиб қўйди. 78. Улар
Аллоҳ уларнинг яширган сирларини ҳам, ўзаро шивир-
шивирларини ҳам билишини ва
Аллоҳ кўринмас нарсаларни ҳам аниқ
билувчи эканини билмадиларми?! 79. Мўминлар орасидан ўз
хоҳиши билан садақотлар қилувчи
кишиларни ва (инфоқ-эҳон қилиш
учун) кучлари етган нарсани топиб
келган кишиларни айблаб, масхара
қиладиган кимсаларни Аллоҳ
масхара қилур ва улар учун аламли азоб бордир. 80. (Эй
Муҳаммад), хоҳ улар учун мағфират сўранг, хоҳ мағфират
сўраманг — агар етмиш марталаб
улар учун мағфират сўрасангиз ҳам,
Аллоҳ уларни асло мағфират қилмас.
Бунга сабаб уларнинг Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига кофир бўлганларидир. Аллоҳ эса итоатсиз
қавмни ҳидоят
қилмас.
81. (Жиҳодга чиқишдан) қолган мунофиқлар Аллоҳнинг
пайғамбарига хилоф қилиб
қолганларидан хурсанд бўлдилар ва
молу жонлари билан Аллоҳ йўлида
жиҳод қилишни истамадилар ҳамда
(бир-бирларига): «Бу иссиқда урушга чиқманглар», дедилар.
Айтинг (эй
Муҳаммад): «Агар улар англай
олсалар, жаҳаннам оташи янада
иссиқроқир». 82. Бас, ўзларининг касб қилган нарсалари
(яъни, кофирликни
танлаганлари) жазосига (бу дунёда)
озгина кулсинлар, (сўнгра охиратда)
кўп — абадий йиғласинлар! 83. Энди агар Аллоҳ сизни (Табук
жангидан) қайтариб, улардан бирон
тоифага (рўбарў қилса) бас, улар
сиздан (бундан буён бўладиган
ғазотларга) чиқиш учун изн
сўрасалар, айтингки: «Мен билан
харгиз чиқмайсизлар ва мен билан бирга бирор душманга
қарши жанг
хам қилмайсизлар. Чунки сизлар
аввал-бошда чиқмай ўтиришга рози
бўлдингиз, бас, яна қолгувчи
кимсалар билан бирга
ўтираверинглар». 84. Улардан биронтаси ўлса, зинҳор унинг
(жаноза) намозини
ўқиманг ва қабри устига ҳам бориб
турманг! Чунки улар Ал...Ещё81. (Жиҳодга чиқишдан) қолган мунофиқлар Аллоҳнинг
пайғамбарига хилоф қилиб
қолганларидан хурсанд бўлдилар ва
молу жонлари билан Аллоҳ йўлида
жиҳод қилишни истамадилар ҳамда
(бир-бирларига): «Бу иссиқда урушга чиқманглар», дедилар.
Айтинг (эй
Муҳаммад): «Агар улар англай
олсалар, жаҳаннам оташи янада
иссиқроқир». 82. Бас, ўзларининг касб қилган нарсалари
(яъни, кофирликни
танлаганлари) жазосига (бу дунёда)
озгина кулсинлар, (сўнгра охиратда)
кўп — абадий йиғласинлар! 83. Энди агар Аллоҳ сизни (Табук
жангидан) қайтариб, улардан бирон
тоифага (рўбарў қилса) бас, улар
сиздан (бундан буён бўладиган
ғазотларга) чиқиш учун изн
сўрасалар, айтингки: «Мен билан
харгиз чиқмайсизлар ва мен билан бирга бирор душманга
қарши жанг
хам қилмайсизлар. Чунки сизлар
аввал-бошда чиқмай ўтиришга рози
бўлдингиз, бас, яна қолгувчи
кимсалар билан бирга
ўтираверинглар». 84. Улардан биронтаси ўлса, зинҳор унинг
(жаноза) намозини
ўқиманг ва қабри устига ҳам бориб
турманг! Чунки улар Аллоҳ ва унинг
пайғамбарига кофир бўлдилар ва
итоатсиз ҳолларида ўлдилар. 85. Сизни уларнинг молу
дунёлари ва бола-чақалари қизиқтирмасин!
Чунки Аллоҳ ўша нарсалар
сабабли бу дунёда уларни азоб-
уқубатга солишни ва кофир бўлган
ҳолларида, жонлари чиқишини
истайди, холос. 86. Қачон: «Аллоҳга иймон келтирингиз ва
Унинг пайғамбари
билан бирга жиҳод қилингиз», деган
бирон сура нозил қилинса, улардан
бой-бадавлат бўлган кимсалар
сиздан (қолиш учун) изн сўрайдилар
ва «Бизни қўйгин, анави қолгувчи (маъзур, узрли кишилар)
билан бирга
бўлайлик», дейдилар. 87. Улар хотин-халаж билан қолишга
рози бўлдилар.
Диллари муҳрлаб қўйилди. Бас, энди
улар (жиҳодга чиқишда бўладиган
яхшиликни) англамайдилар. 88. Лекин пайғамбар ва у билан
бирга бўлган, иймон келтирган
зотлар молу жонлари билан
курашдилар. Барча яхшиликлар ана
ўшалар учундир. Нажот топгувчилар
ҳам уларнинг ўзидир. 89. Аллоҳ улар учун остидан дарёлар
оқиб турадиган, улар
абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб қўйгандир. Мана шу буюк
бахтдир. 90. Аъробийлардан (яъни тоғлик араблардан) ҳам
ўзлари учун изн
берилишини сўраб узр айтгувчилар
келди ва (иймон келтирдик, деб)
Аллоҳ ва Унинг пайғамбарини
алдаган кимсалар урушдан
қолдилар. Албатта, уларнинг орасидаги кофир кимсаларга
аламли
азоб етажак!
99. Аъробийлар орасида Аллоҳга ва охират кунига иймон
келтирадиган ва қиладиган инфоқ-
эҳсонини Аллоҳ даргоҳида қурбат
(яқинлик) ҳосил қилиш ва
пайғамбар дуосига (мушарраф
бўлиш) деб биладиган зотлар ҳам бор. Огоҳ бўлсинларким, ўша
инфоқ-
эҳсонлари ўзлари учун қурбатдир.
Аллоҳ уларни Ўз раҳматига доҳил
қилажак. Албатта Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. 100. Муҳожир ва ансорларнинг
биринчи пешқадамлари ва уларга
чиройли амаллар билан эргашган
зотлар — Аллоҳ улардан рози бўлди
ва улар ҳам Ундан рози бўлдилар.
Яна (Аллоҳ) улар учун остидан
дарёлар оқиб турадиган, улар абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб
қўйди. Мана шу буюк бахтдир. 101. Атрофингиздаги
аъробийлар ва Мадина аҳолиси орасида нифоқда
доимий бўлган шундай мунофиқлар
борки, уларни сиз билмайсиз. Биз
билурмиз. Уларни қайта-қайта (яъни,
ҳаётлик пайтларида қатл қилиш,
асир олиш билан, ўлганларидан кейин қабр азоби билан)
азоблаймиз.
Сўнгра (қиёмат ҳаётлик пайтларида
қатл қилиш, асир олиш билан,
ўлганларид...Ещё99. Аъробийлар орасида Аллоҳга ва охират кунига иймон
келтирадиган ва қиладиган инфоқ-
эҳсонини Аллоҳ даргоҳида қурбат
(яқинлик) ҳосил қилиш ва
пайғамбар дуосига (мушарраф
бўлиш) деб биладиган зотлар ҳам бор. Огоҳ бўлсинларким, ўша
инфоқ-
эҳсонлари ўзлари учун қурбатдир.
Аллоҳ уларни Ўз раҳматига доҳил
қилажак. Албатта Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. 100. Муҳожир ва ансорларнинг
биринчи пешқадамлари ва уларга
чиройли амаллар билан эргашган
зотлар — Аллоҳ улардан рози бўлди
ва улар ҳам Ундан рози бўлдилар.
Яна (Аллоҳ) улар учун остидан
дарёлар оқиб турадиган, улар абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб
қўйди. Мана шу буюк бахтдир. 101. Атрофингиздаги
аъробийлар ва Мадина аҳолиси орасида нифоқда
доимий бўлган шундай мунофиқлар
борки, уларни сиз билмайсиз. Биз
билурмиз. Уларни қайта-қайта (яъни,
ҳаётлик пайтларида қатл қилиш,
асир олиш билан, ўлганларидан кейин қабр азоби билан)
азоблаймиз.
Сўнгра (қиёмат ҳаётлик пайтларида
қатл қилиш, асир олиш билан,
ўлганларидан кейин қабр азоби
билан) азоблаймиз. Сўнгра (қиёмат
кунида) улуғ азобга қайтарилурлар. 102. Яна бошқа бир
кишилар борки, гуноҳларини эътироф
қилурлар. Улар яхши амални бошқа
— ёмонига аралаштириб
юборганлар. Аллоҳ уларнинг
тавбаларини қабул қилса ажабмас.
Албатта, Аллоҳ мағфиратли, меҳрибондир. 103. (Эй Муҳаммад),
сиз уларнинг молларидан бир қисмини ўзларини
поклаб тозалайдиган садақа
сифатида олинг ва уларнинг
ҳақларига дуо қилинг. Албатта,
сизнинг дуоингиз улар учун ором-
осойишталик бўлур. Аллоҳ эшитгувчи, билгувчидир. 104. Улар
(гуноҳкорлар) Аллоҳнинг Ўзи бандалари томонидан бўлган
тавбани қабул этишини, садақаларни
ҳам (Ўз даргоҳида) қабул қилишини
ва ҳақиқий тавбаларни қабул этгувчи
ва меҳрибон зот Аллоҳнинг Ўзи
эканини билмадиларми?! 105. Айтинг: «(Хоҳлаган) амални
қилинглар. Бас, Аллоҳ, Унинг
пайғамбари ва мўминлар қилган
амалларингизни кўриб турар ва
яқинда ғайбу шаҳодатни (яъни,
яширин ва ошкор нарсаларнинг
барчасини) билгувчи зотга қайтарилурсизлар. Бас, У зот
сизларга
қилиб ўтган амалларингизнинг
хабарини берур». 106. Яна бошқа бир (гуруҳ, ғазотга
чиқмаган)лар борки, Улар Аллоҳнинг
амрига қолдирилурлар — У зот Ўзи
уларни ё азобга гирифтор қилар, ёки
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
билим ва ҳикмат соҳибидир. И з о ҳ. Улар уч нафар киши
бўлиб, мунофиқ бўлганликлари учун эмас,
балки дангасаликлари,
танпарварликлари сабабли ғазотга
чиқмаганлар ва бошқа мунофиқлар
каби ёлғон узрлар ҳам айтмаганлар.
Шундан кейин уларнинг тавбаларини қабул бўлиши ё қабул
бўлмаслиги
Аллоҳнинг амрига мавқуф бўлиб
қолган ва бошқа мусулмонлар
маълум муддатгача улар билан
алоқаларини узганларки, бу ҳақда
кейин келадиган оятларда яна зикр қилинади.
107. Яна шундай кимсалар ҳам борки, улар (мўминларга) зиён
етказиш, куфрни кучайтириб ва
мўминлар ўртасига тафриқа солиш
ҳамда илгари Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига қарши урушган (бир)
кимсага кўз тутиш учун (фитна юзасидан) масжид қуриб
олдилар.
Яна: «Биз фақат яхшиликнигина
истаган эдик», деб қасам ҳам
ичадилар. Аллоҳ гувоҳлик берурки,
улар шак-шубҳасиз ёлғончидирлар. И з о ҳ. Мунофиқлардан ўн
икки киши Абу Омир деган бир кофир
кимсанинг буйруғи билан мўминлар
орасини бузиш ниятида масжид
қурадилар ва мусулмонларга қарши
урушиш учун бошқа давлатлардан
лашкар олиб келишга кетган Абу Омирнинг йўлига кўз
тутадилар.
Уларнинг бу мақсадлари
мусулмонларга маълум бўлиб
қолганидан кейин эса ўз
қилмишларидан тониб, қасам
ичадилар. Қуйидаги оятда Аллоҳ пайғамбарига бундай амр
қилади: 108. (Эй Муҳаммад), ҳеч қачон у масжидда намозга
турманг! Биринчи
кундан тақво асосига қурилган
масжид борки, сиз ўшанда
туришингиз лойиқроқ. Унда
покликни севадиган кишилар
бордир. Аллоҳ ...Ещё107. Яна шундай кимсалар ҳам борки, улар (мўминларга) зиён
етказиш, куфрни кучайтириб ва
мўминлар ўртасига тафриқа солиш
ҳамда илгари Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига қарши урушган (бир)
кимсага кўз тутиш учун (фитна юзасидан) масжид қуриб
олдилар.
Яна: «Биз фақат яхшиликнигина
истаган эдик», деб қасам ҳам
ичадилар. Аллоҳ гувоҳлик берурки,
улар шак-шубҳасиз ёлғончидирлар. И з о ҳ. Мунофиқлардан ўн
икки киши Абу Омир деган бир кофир
кимсанинг буйруғи билан мўминлар
орасини бузиш ниятида масжид
қурадилар ва мусулмонларга қарши
урушиш учун бошқа давлатлардан
лашкар олиб келишга кетган Абу Омирнинг йўлига кўз
тутадилар.
Уларнинг бу мақсадлари
мусулмонларга маълум бўлиб
қолганидан кейин эса ўз
қилмишларидан тониб, қасам
ичадилар. Қуйидаги оятда Аллоҳ пайғамбарига бундай амр
қилади: 108. (Эй Муҳаммад), ҳеч қачон у масжидда намозга
турманг! Биринчи
кундан тақво асосига қурилган
масжид борки, сиз ўшанда
туришингиз лойиқроқ. Унда
покликни севадиган кишилар
бордир. Аллоҳ эса ўзларини мудом пок тутгувчи зотларни
севар. 109. Бас, бу биноларини Аллоҳдан қўрқиш ва Унинг
ризолиги асосига
қурган киши яхшироқми ёки
биноларига емирилаётган жар
ёқасини асос қилиб олиб, шу сабабли
ўзи ҳам жаҳаннам ўтига қулаган
кимсами?! Аллоҳ бундай золим қавмни ҳидоят қилмас. 110.
Қурган биноларининг (бузиб ташланиши) уларнинг
кўнгилларида
шак-шубҳа бўлиб қолур. Магар
юраклари ёрилиб — жонлари чиқиб
кетсагина (шак-шубҳа ҳам йўқ бўлур).
Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. И з о ҳ . Пайғамбар
алайҳис- саломнинг фармонлари билан улар
қурган масжид бузиб ташланади.
Шундан кейин уни қурган
мунофиқлар то ўлгунларича
мусулмонларга нисбатан ғараз билан
ўтадилар. 111. Албатта, Аллоҳ мўминларнинг жонларини ва
молларини улардан
жаннат баробарига сотиб олди —
улар Аллоҳ йўлида жанг қилишиб
(кофирларни) ўлдирадилар ва
(ўзлари ҳам Аллоҳ учун шаҳид бўлиб)
ўлдириладилар, (Бундай мўминларга жаннат берилишига)
Аллоҳ Таврот,
Инжил ва Қуръонда Ўзининг ҳақ
ваъдасини бергандир. Аллоҳдан ҳам
аҳдига вафодорроқ ким бор? Бас, (эй
мўминлар), қилган бу
савдоларингиздан шод бўлингиз. Мана шу ҳақикий буюк
бахтдир. 112. (Улар — тавба қилгувчилар Аллоҳнинг
Ўзигагина) ибодат
қилгувчилар, шукр қилгувчилар,
рўза тутгувчилар, рукуъ-сажда
қилгувчилар, яхшиликка
буюргувчилар, ёмонликдан
тўхтатгувчилар ва Аллоҳ белгилаб қўйган қонун-қоидаларга
доимий
риоя қилгувчи (мўминлар)дир. (Эй
Муҳаммад), бу мўминларга жаннат
хушхабарини етказинг!
113. На пайғамбар ва на бу мўминлар — агар мушриклар
қариндошлари бўлса ҳам — уларнинг
дўзах эгалари эканликлари аниқ
маълум бўлганидан кейин, у
мушриклар учун мағфират
сўрашлари жоиз эмасдир. 114. Иброҳимнинг ўз отаси учун
мағфират сўраши фақат унга берган
ваъдаси сабабли эди. Энди қачонки
унга отаси Аллоҳнинг душмани
эканлиги аниқ маълум бўлгач, ундан
бутунлай тонди. Албатта, Иброҳим
кўнгилчан ва ҳалиймдир. 115. Аллоҳ бирон қавмни ҳидоят
қилганидан кейин то уларга
сақланишлари лозим бўлган
нарсаларни аниқ баён қилиб
бермагунича, уларни йўлдан
оздиргувчи бўлмади (яъни, ҳамма
нарсани билиб туриб ўзларини сақламаган кимсаларнигина
йўлдан
оздирди). Албатта, Аллоҳ ҳамма
нарсани билгувчидир. 116. Албатта, осмонлар ва ернинг
подшоҳлиги Аллоҳнинг ўзига
тегишлидир. У ҳаёт ва ўлим берур.
Сизлар учун Аллоҳдан ўзга на бир
дўст ва на бир ёрдамчи бордир. 117. Ҳақиқатан Аллоҳ
пайғамбарнинг, муҳожирлар ва
ансорларнинг тавбаларини қабул
қилди. Улардан бир гуруҳнинг
диллари...Ещё113. На пайғамбар ва на бу мўминлар — агар мушриклар
қариндошлари бўлса ҳам — уларнинг
дўзах эгалари эканликлари аниқ
маълум бўлганидан кейин, у
мушриклар учун мағфират
сўрашлари жоиз эмасдир. 114. Иброҳимнинг ўз отаси учун
мағфират сўраши фақат унга берган
ваъдаси сабабли эди. Энди қачонки
унга отаси Аллоҳнинг душмани
эканлиги аниқ маълум бўлгач, ундан
бутунлай тонди. Албатта, Иброҳим
кўнгилчан ва ҳалиймдир. 115. Аллоҳ бирон қавмни ҳидоят
қилганидан кейин то уларга
сақланишлари лозим бўлган
нарсаларни аниқ баён қилиб
бермагунича, уларни йўлдан
оздиргувчи бўлмади (яъни, ҳамма
нарсани билиб туриб ўзларини сақламаган кимсаларнигина
йўлдан
оздирди). Албатта, Аллоҳ ҳамма
нарсани билгувчидир. 116. Албатта, осмонлар ва ернинг
подшоҳлиги Аллоҳнинг ўзига
тегишлидир. У ҳаёт ва ўлим берур.
Сизлар учун Аллоҳдан ўзга на бир
дўст ва на бир ёрдамчи бордир. 117. Ҳақиқатан Аллоҳ
пайғамбарнинг, муҳожирлар ва
ансорларнинг тавбаларини қабул
қилди. Улардан бир гуруҳнинг
диллари (ғазотдаги машаққат ва
ташналик сабабли) тойилаёзганидан
кейин оғир соатда унга (яъни, пайғамбарга) эргашган эдилар.
Сўнг
уларнинг тавбаларини (Аллоҳ) қабул
қилди. Албатта, У зот мўминларга
марҳаматли, меҳрибондир. 118. Яна ўша уч кишининг
(тавбаларини ҳам қабул қилдики), то
уларга кенг ер торлик килиб
қолгунча ва диллари сиқилиб,
Аллоҳнинг (ғазабидан) фақат Ўзига
тавба қилиш билангина қутулиш
мумкин эканини билгунларича (тавбалари) қолдирилган эди
(яъни
тавба қилишга муваффақ бўлмаган
эдилар). Сўнгра (Аллоҳ) тавба
қилишлари учун уларга тавба йўлини
очди. Албатта, Аллоҳ тавбаларни
қабул қилгувчи, меҳрибондир. 119. Эй мўминлар, Аллоҳдан
қўрқингиз ва иймонларида ростгўй
бўлган зотлар билан бирга бўлингиз! 120. Мадина аҳолиси ва
уларнинг атрофларидаги аъробийлар учун
(жиҳодга чиқмай) Аллоҳнинг
пайғамбаридан қолишлари ва Ундан
юз ўгириб ўзлари билан овора
бўлишлари жоиз эмас эди. Зеро,
Аллоҳ йўлида уларга бирон ташналик, машаққат, очлик етса
ва
кофирларни ғазаблантирадиган
бирон қадам боссалар, душманга
бирон зиён етказсалар, албатта улар
учун бу ишлари сабабли, яхши амал
ёзилур. Зотан, Аллоҳ яхшилик қилгувчиларнинг амалларини
зое
қилмас.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 20
оятдан
иборатдир. У пайғамбар алайҳис-
салом саҳобалар билан «Табук»
жангидан қайтаётганларида нозил
бўла бошлаган. (Табук — Мадина
билан Дамашқ орасидаги ҳаж йўли устида жойлашган
воҳадир. Ҳижрий
тўққизинчи йилда у ерда
мусулмонлар билан мушриклар
ўртасида жанг бўлган эди). Бу сурада
шариати исломийянинг кўпгина
қонун-қоидаларини баён қилиш билан бирга, асосан, икки
мақсад
кўзда тутилади: улардан биринчиси:
Исломнинг мушриклар ва аҳли
китоблар билан қандай муносабатда
бўлиш лозимлиги хусусидаги қатъий
ҳукмини билдириш бўлса, иккинчиси: Пайғамбар алайҳис-
салом ғазотга
чиқишга чақирган пайтларида
кишилар руҳиятидаги ҳолатларни
кўрсатишдир. Бу суранинг айрича хусусиятларидан бири шуки,
Қуръондаги мавжуд бир юз ўн тўрт
суранинг ичида ёлғиз мана шу сура
аввалида «Бисмиллоҳ» айтилмасдан
бошланади. Бу ҳолни айрим
саҳобалар «Тавба» мазмун-моҳияти жиҳатидан ўзидан аввалги
«Анфол»
сурасининг давоми бўлгани учун ...ЕщёМадинада нозил қилинган бу сура бир юз йигирма тўққиз
оятдан
иборатдир. У пайғамбар алайҳис-
салом саҳобалар билан «Табук»
жангидан қайтаётганларида нозил
бўла бошлаган. (Табук — Мадина
билан Дамашқ орасидаги ҳаж йўли устида жойлашган
воҳадир. Ҳижрий
тўққизинчи йилда у ерда
мусулмонлар билан мушриклар
ўртасида жанг бўлган эди). Бу сурада
шариати исломийянинг кўпгина
қонун-қоидаларини баён қилиш билан бирга, асосан, икки
мақсад
кўзда тутилади: улардан биринчиси:
Исломнинг мушриклар ва аҳли
китоблар билан қандай муносабатда
бўлиш лозимлиги хусусидаги қатъий
ҳукмини билдириш бўлса, иккинчиси: Пайғамбар алайҳис-
салом ғазотга
чиқишга чақирган пайтларида
кишилар руҳиятидаги ҳолатларни
кўрсатишдир. Бу суранинг айрича хусусиятларидан бири шуки,
Қуръондаги мавжуд бир юз ўн тўрт
суранинг ичида ёлғиз мана шу сура
аввалида «Бисмиллоҳ» айтилмасдан
бошланади. Бу ҳолни айрим
саҳобалар «Тавба» мазмун-моҳияти жиҳатидан ўзидан аввалги
«Анфол»
сурасининг давоми бўлгани учун
иккисининг ўртасини ажратиш
зарурати бўлмаган, деб шарҳласалар,
бошқа бир гуруҳ саҳобалар:
«Бисмиллоҳ Аллоҳнинг раҳматидир. Бу сурада эса, асосан,
жангу
жадаллар ва Аллоҳнинг лаънатига
гирифтор бўлган мунофиқларнинг
хилма-хил тоифалари ҳақида сўз
юритилади. Шу боисдан, унинг
аввалидаги “Бисмиллоҳ” айтилмаслиги лозим бўлган»,
деганлар. Бу суранинг бир неча номи
бўлиб, улардан энг машҳури
«Тавба»дир. Сўра ниҳоясида Аллоҳ
мўминларнинг тавбаларини қабул
этиши эълон қилингани учун ҳам бу сура «Тавба» номи билан
аталгандир. 1. (Эй мўминлар, ушбу) Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари томонидан сизлар
(ўзаро урушмаслик ҳақида) аҳд-
паймон қилган мушрик кимсаларга
ора очиқлик (эълонидир).
сайру
саёҳат қилиб юраверинглар ва
билингларки, сизлар Аллоҳни ожиз
қилувчи эмассизлар — албатта Аллоҳ
кофирларни расво қилгувчидир. И з о ҳ . Юқоридаги оятларда
пайғамбар алайҳис-салом ва
саҳобаларнинг мушриклар билан
тузган ҳар қандай шартномалари ўша
мушрикларнинг хиёнаткорлиги
сабабли бекор қилингани эълон
этилди ва бу қарор орадан тўрт ой ўтгач, кучга кириши
билдирилди. 3. Ва (ушбу) Аллоҳ ва Унинг пайғамбари
томонидан одамларга
катта ҳаж кунида (яъни қурбон
ҳайити кунида) Аллоҳ ва унинг
пайғамбари мушриклардан безор
эканлигини билдиришдир. Бас (эй
мушриклар), агар тавба қилсангизлар, бу ўзингиз учун
яхшироқдир. Агар юз ўгирсангизлар,
у ҳолда билингизки, сизлар Аллоҳни
ожиз қилувчи эмассиз. (Эй
Муҳаммад), кофир бўлган кимсаларга
аламли азоб «хушхабар»ини етказинг! 4. Магар (Эй мўминлар),
сизлар аҳд- паймон қилган мушрик кимсалар
кейин (аҳдларидан) бирон нарсани
бузмасалар ва сизларнинг
зиёнингизга ...Ещё2. (Эй мушриклар, уруш ҳаром қилинган) тўрт ой ичида ерда
сайру
саёҳат қилиб юраверинглар ва
билингларки, сизлар Аллоҳни ожиз
қилувчи эмассизлар — албатта Аллоҳ
кофирларни расво қилгувчидир. И з о ҳ . Юқоридаги оятларда
пайғамбар алайҳис-салом ва
саҳобаларнинг мушриклар билан
тузган ҳар қандай шартномалари ўша
мушрикларнинг хиёнаткорлиги
сабабли бекор қилингани эълон
этилди ва бу қарор орадан тўрт ой ўтгач, кучга кириши
билдирилди. 3. Ва (ушбу) Аллоҳ ва Унинг пайғамбари
томонидан одамларга
катта ҳаж кунида (яъни қурбон
ҳайити кунида) Аллоҳ ва унинг
пайғамбари мушриклардан безор
эканлигини билдиришдир. Бас (эй
мушриклар), агар тавба қилсангизлар, бу ўзингиз учун
яхшироқдир. Агар юз ўгирсангизлар,
у ҳолда билингизки, сизлар Аллоҳни
ожиз қилувчи эмассиз. (Эй
Муҳаммад), кофир бўлган кимсаларга
аламли азоб «хушхабар»ини етказинг! 4. Магар (Эй мўминлар),
сизлар аҳд- паймон қилган мушрик кимсалар
кейин (аҳдларидан) бирон нарсани
бузмасалар ва сизларнинг
зиёнингизга биров билан ҳамкорлик
қилмасалар, у ҳолда уларнинг
аҳдларини белгиланган муддатгача тўла-тўкис етказинглар!
Албатта,
Аллоҳ тақво қилгувчи зотларни
севар. 5. Бас, қачон уруш ҳаром қилинган ойлар чиқса,
мушрикларни топган
жойингизда ўлдирингиз, (асир)
олингиз, қамал қилингиз ва барча
йўлларда уларни кузатиб турингиз!
Энди агар тавба қилсалар ва намозни
тўкис адо қилишиб, закотни берсалар, уларнинг йўлларини
тўсмангиз! (Яъни улар билан
урушишни бас қилингиз). Албатта,
Аллоҳ мағфиратли, меҳрибондир. 6. (Эй Муҳаммад), агар
мушриклардан биронтаси сиздан
ҳимоя сўраса, бас, уни ҳимоя қилинг,
токи у Аллоҳнинг каломини эшитсин.
Сўнг уни ўзи учун тинч бўлган жойга
етказиб қўйинг. Бу (ҳукм) уларнинг
билмайдиган қавм бўлганлари учундир. 7. Аллоҳ наздида ва
унинг пайғамбари наздида мушриклар учун
қандай аҳд-паймон бўлсин?! (Яъни,
ҳеч қандай аҳд бўлиши мумкин эмас,
чунки улар Аллоҳга ҳам, Унинг
пайғамбарига ҳам иймон
келтирмайдилар, демак, берган ваъдаларини
бузаверадилар),
магар сизлар Масжид-ал-Ҳаром
олдида (яъни, Маккада) аҳдлашган
кимсалар борки, улар модомики
аҳдларида барқарор турар эканлар,
сизлар ҳам аҳдларингизда турингиз! Албатта, Аллоҳ тақво
қилгувчи
зотларни севар. 8. (Улар учун) қандай (аҳд-паймон) бўлсин?
Ҳолбуки, улар агар
устингизда ғолиб бўлсалар,
сизларнинг хусусингизда на аҳдга
ва на бурчга боқадилар.
Оғизларида сизларни рози
қилишади-ю, кўнгиллари (аҳдга вафо қилишга) ибо-ор қилади.
Уларнинг кўплари итоатсиздир.
(инсонларни) Унинг йўлидан (яъни
динидан) тўсдилар. Дарҳақиқат, улар
энг ёмон ишни қилгувчи бўлдилар. 10. Улар бирон мўмин
хусусида на аҳдга ва на бурчга боқадилар. Улар
тажовузкор кимсалардир. 11. Энди агар тавба қилсалар ва
намозни тўкис адо этишиб, закотни
(ҳақдорларга) ато қилсалар, у ҳолда
диний биродарингиздирлар. Биз
оятларимизни биладиган қавм учун
муфассал баён қилурмиз. 12. Агар аҳдлашганларидан кейин
қасамларини бузсалар ва сизларнинг
динингизга тош отсалар, у ҳолда (бу
кирдикорларидан) тўхташлари учун
куфр етакчиларига қарши жанг
қилингиз! Зеро, улар учун ҳеч қандай
қасам йўқдир. (Яъни, улар мудом ўзлари ичган қасамларни
бузаверадилар). 13. (Эй мўминлар), қасамларини бузган ва
пайғамбарни (Маккадан)
чиқариб юборишга қасд қилган
ҳамда ўзлари аввал-бошда сизларга
қарши (жанг қилишни) бошлаган
кимсалар билан жанг
қилмайсизларми?! Улардан қўрқасизларми?! Агар (ҳақиқий)
мўмин бўлсангизлар, қўрқишинги...Ещё9. Улар Аллоҳнинг оятларини озгина қийматга алмаштириб,
(инсонларни) Унинг йўлидан (яъни
динидан) тўсдилар. Дарҳақиқат, улар
энг ёмон ишни қилгувчи бўлдилар. 10. Улар бирон мўмин
хусусида на аҳдга ва на бурчга боқадилар. Улар
тажовузкор кимсалардир. 11. Энди агар тавба қилсалар ва
намозни тўкис адо этишиб, закотни
(ҳақдорларга) ато қилсалар, у ҳолда
диний биродарингиздирлар. Биз
оятларимизни биладиган қавм учун
муфассал баён қилурмиз. 12. Агар аҳдлашганларидан кейин
қасамларини бузсалар ва сизларнинг
динингизга тош отсалар, у ҳолда (бу
кирдикорларидан) тўхташлари учун
куфр етакчиларига қарши жанг
қилингиз! Зеро, улар учун ҳеч қандай
қасам йўқдир. (Яъни, улар мудом ўзлари ичган қасамларни
бузаверадилар). 13. (Эй мўминлар), қасамларини бузган ва
пайғамбарни (Маккадан)
чиқариб юборишга қасд қилган
ҳамда ўзлари аввал-бошда сизларга
қарши (жанг қилишни) бошлаган
кимсалар билан жанг
қилмайсизларми?! Улардан қўрқасизларми?! Агар (ҳақиқий)
мўмин бўлсангизлар, қўрқишингизга
лойиқроқ зот Аллоҳ-ку, ахир?! 14-15. Улар билан жанг
қилинглар, (шунда) Аллоҳ уларни сизларнинг
қўлингиз билан азоблайди, расво
қилади ва сизларни уларнинг устига
ғолиб қилади ҳамда мўмин қавм
дилларини қондириб,
кўнгилларидаги ғам-андуҳни кетказади. Аллоҳ Ўзи хоҳлаган
кишиларнинг тавбаларини қабул
қилур. Аллоҳ билим ва ҳикмат
соҳибидир. 16. (Эй мўминлар), балки сизларнинг орангизда
(ҳақ йўлда)
курашган ва Аллоҳдан, Унинг
пайғамбаридан ва мўминлардан ўзга
бирон кимсани дўст тутмаган
зотларни, Аллоҳ билмасдан (яъни,
имтиҳон қилмасдан ўз ҳолига) қўйиб қўйишини
ўйлагандирсизлар?! Аллоҳ
қилаётган амалларингиздан
хабардордир. 17. Мушриклар ўзларининг кофир эканликларига
гувоҳ бўлган
ҳолларида Аллоҳнинг масжидларини
обод қилишлари жоиз эмас.
Уларнинг қилган амаллари беҳуда
кетар, ўзлари эса дўзахда абадий
қолгувчидирлар. И з о ҳ. Мушриклар Каъба атрофига хилма-
хил бутларини қўйиб олишиб,
ҳар сафар Каъбани тавоф
этганларидан кейин ҳалиги бутларга
сажда қилар эдилар, Юқоридаги оят,
мушриклар модомики ўзлари ясаб
олган бутларни ягона Аллоҳга шерик деб билар эканлар,
уларнинг қилган
ибодат-тавофлари бехуда, деб
таъкидлайди. 18. Аллоҳнинг масжидларини фақат Аллоҳга ва
охират кунига
иймон келтирган, намозни тўкис адо
этган, закотни (ҳақдорларга) ато
қилган ва ёлғиз Аллоҳдангина
қўрқадиган зотларгина обод
қилурлар. Ана ўшалар ҳидоят топгувчи зотлар бўлсалар,
ажабмас. 19. (Эй мушриклар), сизлар ҳожиларга сув беришни
ва Масжид-
ал-Ҳаромни обод қилишни —
Аллоҳга ва Охират кунига иймон
келтирган ҳамда Аллоҳ йўлида
курашган зотлар (нинг амалларига)
тенг, деб билдингизми?! Улар (яъни, мўминлар билан
мушриклар) Аллоҳ
наздида тенг эмаслар, Аллоҳ золим
қавмни ҳидоят қилмас.
мусулмончилик билан бандалик
қилаётган бўлсангизлар, биз ҳам
ҳажга борганларнинг хизматларини
бажариб ва Каъбани обод қилиб,
Аллоҳга бандалик этмоқдамиз», деб даъво қилганларида
мазкур оят
нозил бўлди. 20. Иймон келтирган, ҳижрат қилган ва Аллоҳ
йўлида молу
жонлари билан курашган зотларнинг
Аллоҳ наздидаги даражалари жуда
улуғдир ва ўшалар (бахт-саодатга)
эришувчидирлар. 21. Парвардигорлари уларга Ўз тарафидан
раҳмат ва ризолик ҳамда
улар учун бўладиган жаннатлар
хушхабарини берурки, у
жаннатларда доимий неъматлар
бордир. 22. Улар ўша жойларда абадий қолурлар.
Дарҳақиқат, фақат
Аллоҳнинг ҳузуридагина улуғ ажр
бордир. 23. Эй мўминлар, агар иймондан куфрни афзал
билсалар, ота-
оналарингиз ва ака-укаларингизни
(ҳам) дўст тутмангиз! Сизларнинг
ичингизда кимда-ким уларни дўст
тутса, (яъни, уларни деб иймондан
куфрга қайтса) бас, улар золимлардир. 24. (Эй Мухаммад),
айтинг: «Агар ота-оналарингиз, болаларингиз...ЕщёИ з о ҳ . Мушриклар мусулмонларга қараб: «Сизлар Аллоҳга
мусулмончилик билан бандалик
қилаётган бўлсангизлар, биз ҳам
ҳажга борганларнинг хизматларини
бажариб ва Каъбани обод қилиб,
Аллоҳга бандалик этмоқдамиз», деб даъво қилганларида
мазкур оят
нозил бўлди. 20. Иймон келтирган, ҳижрат қилган ва Аллоҳ
йўлида молу
жонлари билан курашган зотларнинг
Аллоҳ наздидаги даражалари жуда
улуғдир ва ўшалар (бахт-саодатга)
эришувчидирлар. 21. Парвардигорлари уларга Ўз тарафидан
раҳмат ва ризолик ҳамда
улар учун бўладиган жаннатлар
хушхабарини берурки, у
жаннатларда доимий неъматлар
бордир. 22. Улар ўша жойларда абадий қолурлар.
Дарҳақиқат, фақат
Аллоҳнинг ҳузуридагина улуғ ажр
бордир. 23. Эй мўминлар, агар иймондан куфрни афзал
билсалар, ота-
оналарингиз ва ака-укаларингизни
(ҳам) дўст тутмангиз! Сизларнинг
ичингизда кимда-ким уларни дўст
тутса, (яъни, уларни деб иймондан
куфрга қайтса) бас, улар золимлардир. 24. (Эй Мухаммад),
айтинг: «Агар ота-оналарингиз, болаларингиз,
ака-укаларингиз, жуфтларингиз,
қариндош-уруғларингиз ва касб
қилиб топган мол-дунёларингиз,
касод бўлиб қолишидан қўрқадиган
тижоратларингиз ҳамда яхши кўрадиган уй-жойларингиз
сизларга
Аллоҳдан, Унинг пайғамбаридан ва
Унинг йўлида жиҳод қилишдан
суюклироқ бўлса, у ҳолда то Аллоҳ ўз
амрини (яъни, азобини) келтирганича
кутиб тураверинглар. Аллоҳ итоатсиз қавмни ҳидоят қилмас.
25. Аллоҳ сизларни кўп ўринларда ғолиб қилди. Ҳунайн
(Макка билан
Тоиф ўртасидаги бир водий) кунини
(эсланглар)! Ўшанда сизларни кўп
эканлигингиз мағрур қилиб қўйган
эди, аммо у (яъни, саноғингизнинг
кўплиги) сизларни ҳеч нарсадан беҳожат қила олмади
(қутқариб
олмади) ва сизларга кенг ер торлик
қилиб қолди, сўнг юз ўгирган
ҳолингизда чекиндингиз! 26. Кейин Аллоҳ пайғамбарига ва
мўминларга Ўз томонидан
хотиржамлик нозил қилди ҳамда
сизлар кўрмаган бир лашкарни
(яъни, фаришталарни) туширди ва
кофир бўлган кимсаларни азобга
дучор ҳилди. Кофирларнинг жазоси шудир. И з о ҳ . Бу
оятларда Қуръон жангда ғалабага эришишнинг сабаби
лашкар саноғининг кўплиги эмас,
балки Аллоҳнинг мадади эканлигини
таъкидлайди. Ўша Ҳунайн жангида
(ҳижрий саккизинчи йил)
мусулмонларнинг лашкари ўн икки минг бўлиб, кофирлар
фақат тўрт
минг киши эдилар. Шунинг учун
айрим мусулмонлар: «Шу бир ҳовуч
одамдан енгиламизми?» деб
ғурурландилар ва ғалаба Аллоҳ
томонидан бўлишини унутиб қўйдилар. Натижада кофирлар
улардан устун келиб, улар чекина
бошладилар. Фақат пайғамбар
алайҳис-салом Тангрига илтижо
қилиб дуо қилганларидан кейин
мўминларнинг дилларига бир хотиржамлик иниб, жангга
қайтдилар ва Аллоҳнинг мадади
билан кофирлардан ғолиб келдилар.
кишиларнинг
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. И з о ҳ . Дарҳақиқат, Ҳунайнда
мусулмонларга қарши жанг қилган
Ҳавозин қабиласидан жуда кўп
кишилар ўша жангдан кейин
Аллоҳга тавба-тазарру қилиб,
исломга кирдилар. 28. Эй мўминлар, ҳеч шак- шубҳасиз,
мушриклар нопок
кимсалардир, бас, (улар) бу йилдан
сўнг Масжид-ал-Ҳаромга яқин
келмасинлар! Агар сизлар
(мушриклар ҳаж мавсумида Маккага
келтирадиган озиқ-овқатлар ва бошқа нарсалар тўхтаб қолиши
сабабли) камбағалликдан
қўрқсангизлар, (билингки) яқинда
(Аллоҳ) хоҳласа, Ўз фазлу карами
билан сизларни бой-бадавлат
қилажак. Албатта, Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. 29.
Аллоҳга ва охират кунига ишонмайдиган, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари ҳаром деган нарсани
ҳаром деб билмайдиган, Ҳақ (яъни
ислом) динига эътиқод қилмайдиган
ахли китоблардан иборат бўлган
кимсаларга қарши то улар хорланган (мағлуб) ҳолларида ўз
қўллари билан
(зиммаларидаги) солиқни
тўлама...Ещё27. Кейин — ўша (жангдан) сўнг Аллоҳ Ўзи хохлаган
кишиларнинг
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. И з о ҳ . Дарҳақиқат, Ҳунайнда
мусулмонларга қарши жанг қилган
Ҳавозин қабиласидан жуда кўп
кишилар ўша жангдан кейин
Аллоҳга тавба-тазарру қилиб,
исломга кирдилар. 28. Эй мўминлар, ҳеч шак- шубҳасиз,
мушриклар нопок
кимсалардир, бас, (улар) бу йилдан
сўнг Масжид-ал-Ҳаромга яқин
келмасинлар! Агар сизлар
(мушриклар ҳаж мавсумида Маккага
келтирадиган озиқ-овқатлар ва бошқа нарсалар тўхтаб қолиши
сабабли) камбағалликдан
қўрқсангизлар, (билингки) яқинда
(Аллоҳ) хоҳласа, Ўз фазлу карами
билан сизларни бой-бадавлат
қилажак. Албатта, Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. 29.
Аллоҳга ва охират кунига ишонмайдиган, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари ҳаром деган нарсани
ҳаром деб билмайдиган, Ҳақ (яъни
ислом) динига эътиқод қилмайдиган
ахли китоблардан иборат бўлган
кимсаларга қарши то улар хорланган (мағлуб) ҳолларида ўз
қўллари билан
(зиммаларидаги) солиқни
тўламагунларича, жанг қилингиз! 30. Яҳудийлар: «Узайр
Аллоҳнинг ўғли», дедилар. Насронийлар: «(Ийсо)
Масиҳ Аллоҳнинг ўғли», дедилар. Бу
уларнинг оғизларидаги (ҳужжат-
далилсиз) гапларидир. Уларнинг бу
гаплари худди аввалги кофир бўлган
кимсаларнинг гапига ўхшайди. Уларни Аллоҳ лаънатлагай!
Қандай
адашмоқдалар-а! 31. Улар Аллоҳни қўйиб ўзларининг
донишмандларини ва
роҳибларини ҳамда Масиҳ бинни
Марямни Парвардигор деб билдилар.
Ҳолбуки, фақат ягона Аллоҳга
бандалик килишга маъмур
(буюрилган) эдилар. Ҳеч илоҳ йўқ, фақат Унинг Ўзи бордир. У
зот
уларнинг ширкларидан покдир. 32. Улар Аллоҳнинг нурини
(яъни, исломни) оғизлари (яъни, беҳуда
гаплари) билан ўчирмоқчи
бўладилар. Аллоҳ эса, гарчи
(кофирлар) хохламаслар-да, фақат Ўз
нурини тўла (яъни, ҳар тарафга)
ёйишни истайди. 33. У (Аллоҳ) Ўз пайғамбарини ҳидоят ва ҳақ
дин билан — гарчи
мушриклар хохламасалар-да —
барча динларга ғолиб қилиш учун
юборган зотдир. 34. Эй мўминлар, ўша донишмандлар,
роҳиблардан
кўпчилиги одамларнинг молларини
ноҳақ (йўл) билан ейдилар ва
Аллоҳнинг йўлидан тўсадилар.
Олтин-кумушни босиб, уни Аллоҳ
йўлида инфоқ-эҳсон қилмайдиган кимсаларга аламли азоб
«хушхабарини» етказинг! И з о ҳ . Бу оятларда одамларнинг
пул-молларини талон-торож
қиладиган яҳудий донишмандлари ва
насроний роҳиблари билан
биргаликда мусулмонларнинг
орасидаги айрим бойликка
муккасидан кетган ва тўплаган мол- дунёларининг закотини
бермайдиган
кимсалар ҳам ашаддий азобга дучор
бўлишлари баён қилингандир. 35. У кунда (қиёматда) ўша
(олтин- кумушни) жаҳаннам ўтида қизитилиб,
ўша билан уларнинг пешоналари,
ёнлари ва кетларига тамға босилиб:
«Мана бу ўзларингиз учун тўплаган
нарсаларингиздир. Энди тўплаб-
босган нарсаларингизнинг мазасини тотиб
кўринглар» (дейилур).
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар...Ещё36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар
эдилар. Навбатдаги оятда мана шу
одат ҳақида сўз юритилиб, унинг
диёнатсизлик экани таъкидланади. 37. Шак-шубҳасиз (ҳаром
ойларни) кетга суриш ортиқ даражадаги
кофирликдирки, у сабабли кофирлар
бутунлай йўлдан тойилурлар. Улар
Аллоҳ ҳаром қилган ойларнинг
саноғини (тўрт ойга) тўғрилаб, Аллоҳ
ҳаром қилган нарсани ҳалол қилиб олиш учун уни (яъни, уруш
ҳаром
қилинган ойларни) бир йил ҳалол
десалар, яна бир йил ҳаром
дейдилар. Уларга бу хунук ишлари
чиройли (маъқул) кўринди. (Чунки)
Аллоҳ кофир қавмни ҳидоят қилмас. 38. Эй мўминлар,
сизларга нима бўлдики, Аллоҳ йўлида (жиҳодга)
чиқинглар, дейилса, ўз ерингизга
(яъни, юртингизга) ёпишиб
олдингиз?! Охират (неъматлари)дан
юз ўгириб, ҳаёти дунё (лаззатлари)га
рози бўлурмисиз?! Охират олдида бу дунё матоси жуда оз
нарса-ку?! 39. Агар (жиҳодга) чиқмасангизлар, (Аллоҳ)
сизларни аламли азоб билан
азоблар ва ўрнингизга бошқа бир
қавмни келтирур. Сизлар эса У зотга
бирон зиён етказа олмайсиз. Аллоҳ
ҳамма нарсага қодирдир. 40. Агар сизлар унга (яъни,
пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз
(Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур).
Уни кофирлар икки кишининг бири
бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи
билан Маккадан) ҳайдаб
чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон
ғорда
бўлган пайтларида ҳамроҳига:
«Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз
билан биргадир», дер экан, Аллоҳ
унинг устига хотиржамлик туширди
ва уни сизлар кўрмаган лашкарлар (яъни, фаришталар) билан
қўллаб-
қувватлади ҳамда кофир бўлган
кимсаларнинг сўзларини тубан қилиб
қўйди, Аллоҳнинг сўзигина юксак
сўздир. Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир.
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар...Ещё36. Албатта, Аллоҳнинг наздида, ойларнинг саноғи Аллоҳ
осмонлар ва
ерни яратган кунида белгилаб
қўйганидек, ўн икки ойдир. Улардан
тўрти уруш ҳаром қилинган
(ойлар)дир. Мана шу ҳақ диндир
(яъни, ҳақ ҳукмдир). Бас, у ойларда (урушни ҳалол деб жангга
кириб)
ўзларингизга зулм қилмангиз! Барча
мушриклар (бу ҳукмга қарамай)
сизларга қарши жанг қилгани каби
(биринчи бўлиб жанг бошласалар),
сизлар ҳам барчангиз уларга қарши жанг қилингиз! Ва
билингизки, Аллоҳ
тақводорлар билан биргадир. И з о ҳ. Уруш ҳаром қилинган
ойлар: Зул-қаъда, Зул-ҳижжа,
Муҳаррам ва Ражаб ойларидир.
Улардан аввалги учтаси кетма-кет
келса, Ражаб ойи орадан беш ой
ўтгандан кейин чиқади. Бу тартиб
Ҳазрати Иброҳим пайғамбар замонларидан бери амал қилиб
келинаётган ҳақ ҳукм эди. Лекин
кейинчалик айрим араблар бу
қонунни бузиб, ўзлари жанг қилиб
турган пайтларида мазкур ойлар
келиб қолса, уларда уруш қилишни ҳалол қилиб олишар ва
кейин
ўзлари учун қулай бўлган бошқа
ойларни ҳаром ой деб эълон қилар
эдилар. Навбатдаги оятда мана шу
одат ҳақида сўз юритилиб, унинг
диёнатсизлик экани таъкидланади. 37. Шак-шубҳасиз (ҳаром
ойларни) кетга суриш ортиқ даражадаги
кофирликдирки, у сабабли кофирлар
бутунлай йўлдан тойилурлар. Улар
Аллоҳ ҳаром қилган ойларнинг
саноғини (тўрт ойга) тўғрилаб, Аллоҳ
ҳаром қилган нарсани ҳалол қилиб олиш учун уни (яъни, уруш
ҳаром
қилинган ойларни) бир йил ҳалол
десалар, яна бир йил ҳаром
дейдилар. Уларга бу хунук ишлари
чиройли (маъқул) кўринди. (Чунки)
Аллоҳ кофир қавмни ҳидоят қилмас. 38. Эй мўминлар,
сизларга нима бўлдики, Аллоҳ йўлида (жиҳодга)
чиқинглар, дейилса, ўз ерингизга
(яъни, юртингизга) ёпишиб
олдингиз?! Охират (неъматлари)дан
юз ўгириб, ҳаёти дунё (лаззатлари)га
рози бўлурмисиз?! Охират олдида бу дунё матоси жуда оз
нарса-ку?! 39. Агар (жиҳодга) чиқмасангизлар, (Аллоҳ)
сизларни аламли азоб билан
азоблар ва ўрнингизга бошқа бир
қавмни келтирур. Сизлар эса У зотга
бирон зиён етказа олмайсиз. Аллоҳ
ҳамма нарсага қодирдир. 40. Агар сизлар унга (яъни,
пайғамбарга) ёрдам қилмасангиз
(Аллоҳнинг Ўзи унга ёрдам қилур).
Уни кофирлар икки кишининг бири
бўлган ҳолида (яъни, бир ҳамроҳи
билан Маккадан) ҳайдаб
чиқарганларида, унга Аллоҳ ёрдам берди-ку. Ўшанда икковлон
ғорда
бўлган пайтларида ҳамроҳига:
«Ғамгин бўлма, шубҳасиз, Аллоҳ биз
билан биргадир», дер экан, Аллоҳ
унинг устига хотиржамлик туширди
ва уни сизлар кўрмаган лашкарлар (яъни, фаришталар) билан
қўллаб-
қувватлади ҳамда кофир бўлган
кимсаларнинг сўзларини тубан қилиб
қўйди, Аллоҳнинг сўзигина юксак
сўздир. Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир.
Мадинага ҳижрат қилишлари
ҳақидадир. Макка мушриклари
мусулмонларга нисбатан қилган
зулму зўравонликлари билан уларни
исломдан қайтаришга кўзлари етмай қолгач, пайғамбарнинг
жонларига
суиқасд қилиш пайига тушадилар.
Шунда у зотга Тангри таоло
тарафидан Мадинага ҳижрат қилиш
— кўчиш амр этилади ва бир қоронғу
кечада Тангрининг ёрдами билан ўлдирмоқчи бўлиб
тайёрланиб турган
кофирларнинг ёнларидан соғ-
саломат чиқиб кетиб ҳамроҳлари Абу
Бакр Сиддиқ билан бирга Макка
яқинидаги бир ғор ичига
яширинадилар. Эрталаб «овлари» қўлдан кетганини англаган
мушриклар бир изқувар билан
уларнинг ортидан тушишади. Лекин
ҳалиги ғорга етиб келишгач, из
йўқолади ва улар... ғорнинг оғзи
ўргимчак тўрлари билан тўсилганини, у тўрга бир каптар
тухум ҳам
қўйганини кўрадилар ва
ҳафсалалари пир бўлиб кетадилар. Шундай қилиб ғорда улар
уч кун беркиниб ётишгач, бир йўл
бошловчи етагида Мадинага етиб
оладилар. Гарчи бу оят пайғамбар...ЕщёИ з о ҳ . Ушбу оят пайғамбар алайҳис-саломнинг Маккадан
Мадинага ҳижрат қилишлари
ҳақидадир. Макка мушриклари
мусулмонларга нисбатан қилган
зулму зўравонликлари билан уларни
исломдан қайтаришга кўзлари етмай қолгач, пайғамбарнинг
жонларига
суиқасд қилиш пайига тушадилар.
Шунда у зотга Тангри таоло
тарафидан Мадинага ҳижрат қилиш
— кўчиш амр этилади ва бир қоронғу
кечада Тангрининг ёрдами билан ўлдирмоқчи бўлиб
тайёрланиб турган
кофирларнинг ёнларидан соғ-
саломат чиқиб кетиб ҳамроҳлари Абу
Бакр Сиддиқ билан бирга Макка
яқинидаги бир ғор ичига
яширинадилар. Эрталаб «овлари» қўлдан кетганини англаган
мушриклар бир изқувар билан
уларнинг ортидан тушишади. Лекин
ҳалиги ғорга етиб келишгач, из
йўқолади ва улар... ғорнинг оғзи
ўргимчак тўрлари билан тўсилганини, у тўрга бир каптар
тухум ҳам
қўйганини кўрадилар ва
ҳафсалалари пир бўлиб кетадилар. Шундай қилиб ғорда улар
уч кун беркиниб ётишгач, бир йўл
бошловчи етагида Мадинага етиб
оладилар. Гарчи бу оят пайғамбар
алайҳис-салом ва у зотнинг
ҳамроҳлари хусусида бўлса-да,
қиссадан ҳисса шуки, кимда-ким Аллоҳ йўлида, Унинг Ўзидан
мадад
тилаб эзгуликка қадам қўйса,
Аллоҳнинг Ўзи уни ҳар қандай
таъқибчи ва айғоқчилардан асраб,
кўзлаган мақсадига етказади. 41. (Эй мўминлар), хоҳ енгил,
хоҳ оғир ҳолингизда (яъни, истасангиз,
истамасангиз жиҳодга) чиқингиз ва
молу жонларингиз билан Аллоҳ
йўлида курашингиз! Агар
билсангизлар, мана шу ўзларингиз
учун яхшироқдир. 42. (Эй Муҳаммад), агар (сиз даъват
қилаётган жиҳод) осон фойда ва
яқин сафар бўлгаиида, улар (яъни,
мунофиқлар) албатта сизга эргашган
бўлур эдилар. Лекин уларга масофа
узоқ бўлиб кўринди (шунинг учун
чиқмадилар). Ҳали улар (ёлғон қасам билан) ўзларини ҳалок
қилиб: «Агар
қодир бўлганимизда сизлар билан
бирга чиққан бўлур эдик», деб қасам
ҳам ичадилар. Аллоҳ эса уларнинг
ҳеч шак-шубҳасиз ёлғончи
эканликларини билур. 43. (Эй Муҳаммад), Аллоҳ сизни афв
қилди. (Лекин) нима учун то сизга
ростгўй кишилар аниқ бўлиб,
ёлғончиларни ҳам аниқ
билгунингизча, (яъни, уларнинг ёлғон
қасамларига ишониб) уларга
(жиҳодга чиқмаслик учун) изн бердингиз?!
жонлари билан жиҳод қилишдан
(қолиш учун) изн сўрамайдилар.
Аллоҳ тақводорларни билгувчидир. 45. Балки фақат Аллоҳга
ва охират кунига ишонмайдиган ва
кўнгилларида шак-шубҳа бўлган
кимсаларгина сиздан (қолиш учун)
изн сўрайдилар. Чунки улар ўз
шубҳаларида иккиланиб юрадилар. 46. Агар улар (жиҳодга)
чиқишни истаганларида унинг учун
тайёргарлик кўриб қўйган бўлур
эдилар. Лекин Аллоҳ чиқишларини
истамай, уларни дангаса қилиб кўйди
ва уларга (ўзларидан бўлган
кимсалар тарафидан): «Қолганлар (яъни, аёллар, ёш болалар
ва ожиз-
нотавон кишилар) билан бирга
ўтираверинглар», дейилди. 47. Агар улар сизларнинг
орангиздан чиққанларида ҳам,
сизларга фақат ортиқча зиён бўлган
ва ўрталарингизда сизларни фитнага
солиш учун югуриб-елиб юрган бўлур
эдилар ҳамда ораларингизда уларга
қулоқ солувчилар ҳам (топилган) бўлур эди. Аллоҳ золим
кимсаларни
билгувчидир. 48. Улар илгари — ҳануз ҳақиқат рўёбга чиқиб,
Аллоҳнинг дини
ғол...Ещё44. Аллоҳга ва охират кунига ишонган зотлар сиздан молу
жонлари билан жиҳод қилишдан
(қолиш учун) изн сўрамайдилар.
Аллоҳ тақводорларни билгувчидир. 45. Балки фақат Аллоҳга
ва охират кунига ишонмайдиган ва
кўнгилларида шак-шубҳа бўлган
кимсаларгина сиздан (қолиш учун)
изн сўрайдилар. Чунки улар ўз
шубҳаларида иккиланиб юрадилар. 46. Агар улар (жиҳодга)
чиқишни истаганларида унинг учун
тайёргарлик кўриб қўйган бўлур
эдилар. Лекин Аллоҳ чиқишларини
истамай, уларни дангаса қилиб кўйди
ва уларга (ўзларидан бўлган
кимсалар тарафидан): «Қолганлар (яъни, аёллар, ёш болалар
ва ожиз-
нотавон кишилар) билан бирга
ўтираверинглар», дейилди. 47. Агар улар сизларнинг
орангиздан чиққанларида ҳам,
сизларга фақат ортиқча зиён бўлган
ва ўрталарингизда сизларни фитнага
солиш учун югуриб-елиб юрган бўлур
эдилар ҳамда ораларингизда уларга
қулоқ солувчилар ҳам (топилган) бўлур эди. Аллоҳ золим
кимсаларни
билгувчидир. 48. Улар илгари — ҳануз ҳақиқат рўёбга чиқиб,
Аллоҳнинг дини
ғолиб бўлмай туриб ҳам (буни)
ёмон кўрган ҳолларида фитна
қилмоқчи бўлган ва сизнинг
ишларингизни ортга кеткизмоқчи
бўлган эдилар-ку. 49. Уларнинг орасида: «Менга (жангдан
қолиш учун) изн бергин,
мени фитнага солмагин», дейдиган
кимсалар ҳам бордир. Огоҳ
бўлингизким, улар (жангдан
қолишлари сабабли) фитнанинг
ўзига тушдилар. Шак-шубҳа йўқки, жаҳаннам кофирларии
ўраб
олгувчидир. 50. Агар сизга бирон яхшилик (ғалаба ёки ўлжа)
етса, бу уларни
хафа қилур. Агар сизга (Уҳуд жангида
бўлганидек) бирон мусибат етса:
«Ишнинг олдини олибмиз»,
дейишиб, хурсанд бўлган ҳолларида
юз ўгириб кетурлар. 51. Айтинг: «Бизга фақат Аллоҳ биз учун
ёзиб қўйган нарсагина етур. У
бизнинг ҳожамиздир. Бас, иймонли
кишилар фақат Аллоҳгагина
суянсинлар!» 52. (Эй Муҳаммад), айтинг: «Сизлар биз учун
фақат икки
яхшилик (яъни, ё шаҳид бўлишимиз
ёки ғалаба қилишимиз)дан бирини
кутмоқдасиз. Биз эса сизлар учун
Аллоҳ сизларга Ўз даргоҳидан ёки
бизнинг қўлимиз билан бир азоб етказишини кутмоқдамиз.
Бас, сизлар
ҳам кутаверинглар, биз ҳам сизлар
билан бирга кутгувчимиз». 53. Айтинг: « (Эй мунофиқлар), хоҳ
ўз хоҳишингиз билан, хоҳ мажбуран
инфоқ-эҳсон қилинглар, сизлардан
ҳаргиз қабул қилинмас. Чунки сизлар
итоатсиз қавм бўлдингиз». 54. Қилган инфоқ-эҳсонлари (Аллоҳ
даргоҳида) қабул
қилинишидан тўсган нарса фақат
уларнинг Аллоҳ ва унинг
пайғамбарига иймон
келтирмаганлари, намозга фақат
эринган ҳолларидагина келишлари ва ўзлари истамаган
ҳолларидагана
инфоқ-эҳсон қилганликларидир.
қизиқтирмасин! Чунки Аллоҳ ўша
нарсалар сабабли ҳаёти дунёда
уларни азоб-уқубатга солишни ва
кофир бўлган ҳолларида, жонлари
чиқишини истайди, холос. 56. Улар ўзларининг сизлар билан
бирга эканликларига Аллоҳ номига
қасам ичадилар. Ҳолбуки, улар
сизлардан эмасдирлар. Фақат улар
қўрқоқ қавмдирлар (яъни,
мунофиқликлари маълум бўлиб
қолса, бошларига бошқа кофирларнинг куни тушиб
қолишидан қўрқадилар). 57. Агар улар бирон бошпанами,
ғорми ёки кирадиган бирон тешикми
топсалар эди, чопганларича ўшанга
қараб жўнаб қолган бўлур эдилар. 58. Уларнинг орасида
садақотлар тўғрисида сизга таъна қилгувчи
кимсалар ҳам бордир. Бас, агар ўша
садақалардан уларга ҳам берилса,
рози бўладилар, агар берилмаса,
бирдан норози бўлиб қоладилар. 59. Агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари уларга берган нарсага
рози бўлишиб: «Аллоҳ биз учун
кифоя қилур. Яқинда Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари бизга Ўз фазлу карамидан
(мол-дунё ҳам, бахт саодат ҳа...Ещё55. Бас, сизни уларнинг молу дунёлари ва бола-чақалари
қизиқтирмасин! Чунки Аллоҳ ўша
нарсалар сабабли ҳаёти дунёда
уларни азоб-уқубатга солишни ва
кофир бўлган ҳолларида, жонлари
чиқишини истайди, холос. 56. Улар ўзларининг сизлар билан
бирга эканликларига Аллоҳ номига
қасам ичадилар. Ҳолбуки, улар
сизлардан эмасдирлар. Фақат улар
қўрқоқ қавмдирлар (яъни,
мунофиқликлари маълум бўлиб
қолса, бошларига бошқа кофирларнинг куни тушиб
қолишидан қўрқадилар). 57. Агар улар бирон бошпанами,
ғорми ёки кирадиган бирон тешикми
топсалар эди, чопганларича ўшанга
қараб жўнаб қолган бўлур эдилар. 58. Уларнинг орасида
садақотлар тўғрисида сизга таъна қилгувчи
кимсалар ҳам бордир. Бас, агар ўша
садақалардан уларга ҳам берилса,
рози бўладилар, агар берилмаса,
бирдан норози бўлиб қоладилар. 59. Агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари уларга берган нарсага
рози бўлишиб: «Аллоҳ биз учун
кифоя қилур. Яқинда Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари бизга Ўз фазлу карамидан
(мол-дунё ҳам, бахт саодат ҳам)
берур, Биз Аллоҳнинг Ўзига интилгувчи кишилармиз», десалар
эди (ўзлари учун яхши бўлур эди). 60. Албатта, садақалар
(яъни, закотлар) Аллоҳ томонидан фарз
бўлган ҳолда, фақат фақирларга,
мискинларга, садақа йиғувчиларга,
кўнгиллари (исломга) ошна
қилинувчи кишиларга, бўйинларни
(қулларни) озод қилишга, қарздор кишиларга ва Аллоҳ йўлида
(яъни,
жиҳодга ёки ҳажга кетаётганларга)
ҳамда йўловчи мусофирларга
берилур. Аллоҳ билим ва ҳикмат
соҳибидир. И з о ҳ . Закот Ислом динидаги фарз амалларидан
биридир. Маълум
миқдорда бойликка эга бўлган киши
шу пулдан қирқдан бирини закот
қилиб бериши фарздир. Юқоридаги
оятда мана шу закотни кимларга
бериш лозимлиги аниқ белгилаб берилган. Демак, мазкур
кишилардан
бошқа бировга берилган закот Ислом
назарида мақбул эмас. 61. Уларнинг орасида пайғамбарга
озор берадиган ва «у (яъни,
пайғамбар) қулоқ тутгувчи (яъни,
эшитган нарсасига ишонаверадиган
киши)» дейдиган кимсалар бордир.
Айтинг: («Ҳа, у) сизлар учун яхшилик
бўлган нарсага қулоқ тутгувчи, Аллоҳга иймон келтирувчи,
мўминларга ишонадиган ва
сизларнинг орангиздаги иймон
келтирган зотлар учун раҳмат-
марҳамати бўлган зотдир. Аллоҳнинг
пайғамбарига озор берувчи кимсалар учун эса аламли азоб
бордир». 62. (Эй, мўминлар), улар сизларни рози қилиш учун
(пайғамбарга озор
бермадик, деб) Аллоҳ номига қасам
ичадилар. Ҳолбуки, агар мўмин
бўлганларида, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарини рози қилмоқлари
лойиқроқ иш эди. 63: Улар кимда-ким Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари чизган чизиқдан чиқса,
унинг учун ўзи абадий қоладиган
жаҳаннам оташи бўлишини ва бу
улуғ-катта расволик эканини
билмадиларми?! 64. Бу мунофиқлар ўзлари ҳақида
дилларидаги нарсадан
(яъни, мунофиқликларидан)
огоҳлантирадиган бирон сура нозил
бўлиб қолишидан қўрқадилар-у
(яна пайғамбар ва мўминларни)
масхара қилиб куладилар. Айтинг: «Кулаверинглар, Аллоҳ
сизлар (фош
бўлиб қолишидан) қўрқаётган
нарсани албатта (юзага)
чиқаргувчидир».
кулганлари
ҳақида) сўрасангиз, албатта улар:
«Биз фақат баҳслашиб, ҳазиллашиб
келяпмиз, холос», дейдилар. Айтинг:
«Аллоҳдан, Унинг оятларидан, Унинг
пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?» И з о ҳ. Пайғамбар
алайҳис-салом саҳобалар билан Табук жангига
кетиб бораётганларида аскарлар
орасидаги бир гуруҳ мунофиқлар
бир-бирларига: «Мана бу одамни
кўринглар. Ўзича Шом қасрларини ва
қалъаларини фатҳ қилмоқчи бўлиб юрибди-я» деб масхара
қилардилар.
Аллоҳ пайғамбарини уларнинг
сўзларидан хабардор қилгач,
пайғамбар улардан: «Нега
куляпсизлар?» деб сўраганида, улар:
«Эй Аллоҳнинг пайғамбари, биз фақат йўлни қисқартириш
учун ҳазил-ҳузул
қилиб келмоқдамиз, холос», деб
алдамоқчи бўлган эдилар. 66. Узр айтманглар! Сизлар иймон
келтирганингиздан сўнг яна куфрга
қайтдингиз. Агар сизлардан бир
тоифани (чин ихлос билан тавба
қилганлари учун) афв қилсак, бошқа
бир тоифани жиноятчи
бўлганликлари сабабли азоблаймиз. 67. Мунофиқ эрка...Ещё65. Қасамки, агар улардан (нега сизнинг устингиздан
кулганлари
ҳақида) сўрасангиз, албатта улар:
«Биз фақат баҳслашиб, ҳазиллашиб
келяпмиз, холос», дейдилар. Айтинг:
«Аллоҳдан, Унинг оятларидан, Унинг
пайғамбаридан кулувчи бўлдингизми?» И з о ҳ. Пайғамбар
алайҳис-салом саҳобалар билан Табук жангига
кетиб бораётганларида аскарлар
орасидаги бир гуруҳ мунофиқлар
бир-бирларига: «Мана бу одамни
кўринглар. Ўзича Шом қасрларини ва
қалъаларини фатҳ қилмоқчи бўлиб юрибди-я» деб масхара
қилардилар.
Аллоҳ пайғамбарини уларнинг
сўзларидан хабардор қилгач,
пайғамбар улардан: «Нега
куляпсизлар?» деб сўраганида, улар:
«Эй Аллоҳнинг пайғамбари, биз фақат йўлни қисқартириш
учун ҳазил-ҳузул
қилиб келмоқдамиз, холос», деб
алдамоқчи бўлган эдилар. 66. Узр айтманглар! Сизлар иймон
келтирганингиздан сўнг яна куфрга
қайтдингиз. Агар сизлардан бир
тоифани (чин ихлос билан тавба
қилганлари учун) афв қилсак, бошқа
бир тоифани жиноятчи
бўлганликлари сабабли азоблаймиз. 67. Мунофиқ эркаклар ва
мунофиҳ аёллар бир-бирларидандирлар
(яъни, кофирликда бир-бирларига
ўхшайдилар). Улар ёмонликка
буюрадилар, яхшиликдан
тўхтатадилар ва (Аллоҳ йўлида
инфоқ-эҳсон қилишдан) қўлларини (ўзларини) тиядилар. Улар
Аллоҳни
унутишгач, Аллоҳ ҳам уларни унутди.
Албатта, мунофиқлар ҳақиқий
фосиқ-итоатсиздирлар. 68. Аллоҳ мунофиқ ва мунофиқаларга
ҳамда кофирларга
улар абадий қоладиган
жаҳаннам оташини ваъда
қилдики, ўша улар учун етарлидир.
Аллоҳ уларни лаънатлади. Улар учун
доимий азоб бордир. 69. (Эй мунофиқлар), сизлар ҳам худди
сизлардан илгари ўтган
(мунофиқлар)га ўхшайсизлар. Улар
сизлардан кўра қувватлироқ ва
мол-мулк, бола-чақалари ҳам
кўпроқ эди. Бас, (бу дунёдаги) ўз
насибаларини кўрдилар. Сизлар ҳам, илгари ўтганлар
насибаларини
кўрганларидек, ўз насибангизни
кўрдингиз ва улар шўнғиган нарсага
(яъни, ноҳақ йўлга) шўнғидингиз.
Уларнинг (яъни, барча
мунофиқларнинг) қилган амаллари дунёю охиратда беҳуда
кетди. Ана
ўшалар ҳақиқий зиён
ўргувчилардир. 70. Уларга ўзларидан илгари ўтган
кишилар бўлмиш Нуҳ, Од,
Самуд қавмларининг ва Иброҳим
қавмининг, Мадян аҳолисининг (яъни,
Шуайб қавмининг) ҳамда зеру забар
бўлган қишлоқларнинг (яъни, Лут
қавми қишлоқларининг) ҳоли-хабари келмадими?! Уларга
пайғамбарлари
очиқ далил-ҳужжатлар келтирган
эдилар (шунда улар
пайғамбарларини ёлғончи қилишгач,
бу қавмлар устига Аллоҳнинг
балолари ёғилган эди). Бас, Аллоҳ уларга зулм қилгувчи
бўлмади, балки
ўзлари ўзларига зулм қилган
эдилар.
яхшиликка буюрадилар, ёмонликдан
тўхтатадилар, намозни тўкис адо
этадилар, закотни (ҳақдорларга) ато
этадилар, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига итоат қиладилар. Ана ўшаларга Аллоҳ раҳм
қилур. Шак-
шубҳасиз, Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир. 72. Аллоҳ мўмин, мўминаларга остидан
дарёлар оқиб турадиган,
улар абадий қоладиган жаннатлар
ва жаннат боғларидаги покиза
масканларни ваъда қилди.
Аллоҳнинг розилиги эса ҳамма
нарсадан улуғроқдир. Мана шу Ҳақиқий буюк бахтдир. 73. Эй
пайғамбар, кофир ва мунофиқларга қарши курашинг ва
уларга қаттиққўл бўлинг. Уларнинг
жойлари жаханнамдир. Нақадар
ёмон оқибат бу! 74. Улар (яъни, мунофиқлар сизга етиб келган
ҳақорат сўзларини)
айтмаганликларига қасам ичадилар.
Ҳолбуки, куфр сўзини аниқ айтган
эдилар ва исломга кирганларидан
сўнг яна куфрга қайтган эдилар
ҳамда ўзлари етолмаган нарса (яъни пайғамбар жонига
суиқасд қилишга)
қасд қилган эдилар. Аллоҳ улар
(мунофиқлар) фақат ва Унинг
...Ещё71. Мўмин ва мўминалар бир- бирларига дўстдирлар. Улар
яхшиликка буюрадилар, ёмонликдан
тўхтатадилар, намозни тўкис адо
этадилар, закотни (ҳақдорларга) ато
этадилар, Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига итоат қиладилар. Ана ўшаларга Аллоҳ раҳм
қилур. Шак-
шубҳасиз, Аллоҳ қудратли,
ҳикматлидир. 72. Аллоҳ мўмин, мўминаларга остидан
дарёлар оқиб турадиган,
улар абадий қоладиган жаннатлар
ва жаннат боғларидаги покиза
масканларни ваъда қилди.
Аллоҳнинг розилиги эса ҳамма
нарсадан улуғроқдир. Мана шу Ҳақиқий буюк бахтдир. 73. Эй
пайғамбар, кофир ва мунофиқларга қарши курашинг ва
уларга қаттиққўл бўлинг. Уларнинг
жойлари жаханнамдир. Нақадар
ёмон оқибат бу! 74. Улар (яъни, мунофиқлар сизга етиб келган
ҳақорат сўзларини)
айтмаганликларига қасам ичадилар.
Ҳолбуки, куфр сўзини аниқ айтган
эдилар ва исломга кирганларидан
сўнг яна куфрга қайтган эдилар
ҳамда ўзлари етолмаган нарса (яъни пайғамбар жонига
суиқасд қилишга)
қасд қилган эдилар. Аллоҳ улар
(мунофиқлар) фақат ва Унинг
пайғамбари уларни Ўз фазлу
карамидан бой-бадавлат қилиб
қўйгани учунгина (Аллоҳ ва Унинг пайғамбарини) ёмон
кўрдилар, холос.
Бас, энди агар тавба қилсалар, ўзлари
учун яхши бўлур. Агар юз ўгирсалар,
Аллоҳ уларни дунёю охиратда
аламли азоб билан азоблар ва улар
учун ер юзида бирон дўст ва ёрдамчи бўлмас! 75. Уларнинг
орасида: «Қасамки, агар (Аллоҳ) бизга Ўз фазлу
карамидан (мол-давлат) ато қилса,
албатта биз камбағалларга
садақотлар қилурмиз ва солиҳ
бандалардан бўлурмиз», деб Аллоҳга
аҳд-паймон берадиган кимсалар ҳам бордир. 76. Энди қачонки
(Аллоҳ) уларга Ўз фазлу карамидан (мол-давлат) ато
қилса, унга бахиллик қилурлар ва юз
ўгирган ҳолларида кетурлар. 77. Бас, (садақотлар берурмиз),
деб Аллоҳга берган ваъдаларига хилоф
қилганлари ва (иймон келтирганмиз)
деб ёлғон гапирувчи бўлганлари
сабабли (Аллоҳ) уларга то Унинг
Ўзига рўбарў бўладиган Кунгача
дилларида нифоқ бўлишини оқибат қилиб қўйди. 78. Улар
Аллоҳ уларнинг яширган сирларини ҳам, ўзаро шивир-
шивирларини ҳам билишини ва
Аллоҳ кўринмас нарсаларни ҳам аниқ
билувчи эканини билмадиларми?! 79. Мўминлар орасидан ўз
хоҳиши билан садақотлар қилувчи
кишиларни ва (инфоқ-эҳон қилиш
учун) кучлари етган нарсани топиб
келган кишиларни айблаб, масхара
қиладиган кимсаларни Аллоҳ
масхара қилур ва улар учун аламли азоб бордир. 80. (Эй
Муҳаммад), хоҳ улар учун мағфират сўранг, хоҳ мағфират
сўраманг — агар етмиш марталаб
улар учун мағфират сўрасангиз ҳам,
Аллоҳ уларни асло мағфират қилмас.
Бунга сабаб уларнинг Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига кофир бўлганларидир. Аллоҳ эса итоатсиз
қавмни ҳидоят
қилмас.
пайғамбарига хилоф қилиб
қолганларидан хурсанд бўлдилар ва
молу жонлари билан Аллоҳ йўлида
жиҳод қилишни истамадилар ҳамда
(бир-бирларига): «Бу иссиқда урушга чиқманглар», дедилар.
Айтинг (эй
Муҳаммад): «Агар улар англай
олсалар, жаҳаннам оташи янада
иссиқроқир». 82. Бас, ўзларининг касб қилган нарсалари
(яъни, кофирликни
танлаганлари) жазосига (бу дунёда)
озгина кулсинлар, (сўнгра охиратда)
кўп — абадий йиғласинлар! 83. Энди агар Аллоҳ сизни (Табук
жангидан) қайтариб, улардан бирон
тоифага (рўбарў қилса) бас, улар
сиздан (бундан буён бўладиган
ғазотларга) чиқиш учун изн
сўрасалар, айтингки: «Мен билан
харгиз чиқмайсизлар ва мен билан бирга бирор душманга
қарши жанг
хам қилмайсизлар. Чунки сизлар
аввал-бошда чиқмай ўтиришга рози
бўлдингиз, бас, яна қолгувчи
кимсалар билан бирга
ўтираверинглар». 84. Улардан биронтаси ўлса, зинҳор унинг
(жаноза) намозини
ўқиманг ва қабри устига ҳам бориб
турманг! Чунки улар Ал...Ещё81. (Жиҳодга чиқишдан) қолган мунофиқлар Аллоҳнинг
пайғамбарига хилоф қилиб
қолганларидан хурсанд бўлдилар ва
молу жонлари билан Аллоҳ йўлида
жиҳод қилишни истамадилар ҳамда
(бир-бирларига): «Бу иссиқда урушга чиқманглар», дедилар.
Айтинг (эй
Муҳаммад): «Агар улар англай
олсалар, жаҳаннам оташи янада
иссиқроқир». 82. Бас, ўзларининг касб қилган нарсалари
(яъни, кофирликни
танлаганлари) жазосига (бу дунёда)
озгина кулсинлар, (сўнгра охиратда)
кўп — абадий йиғласинлар! 83. Энди агар Аллоҳ сизни (Табук
жангидан) қайтариб, улардан бирон
тоифага (рўбарў қилса) бас, улар
сиздан (бундан буён бўладиган
ғазотларга) чиқиш учун изн
сўрасалар, айтингки: «Мен билан
харгиз чиқмайсизлар ва мен билан бирга бирор душманга
қарши жанг
хам қилмайсизлар. Чунки сизлар
аввал-бошда чиқмай ўтиришга рози
бўлдингиз, бас, яна қолгувчи
кимсалар билан бирга
ўтираверинглар». 84. Улардан биронтаси ўлса, зинҳор унинг
(жаноза) намозини
ўқиманг ва қабри устига ҳам бориб
турманг! Чунки улар Аллоҳ ва унинг
пайғамбарига кофир бўлдилар ва
итоатсиз ҳолларида ўлдилар. 85. Сизни уларнинг молу
дунёлари ва бола-чақалари қизиқтирмасин!
Чунки Аллоҳ ўша нарсалар
сабабли бу дунёда уларни азоб-
уқубатга солишни ва кофир бўлган
ҳолларида, жонлари чиқишини
истайди, холос. 86. Қачон: «Аллоҳга иймон келтирингиз ва
Унинг пайғамбари
билан бирга жиҳод қилингиз», деган
бирон сура нозил қилинса, улардан
бой-бадавлат бўлган кимсалар
сиздан (қолиш учун) изн сўрайдилар
ва «Бизни қўйгин, анави қолгувчи (маъзур, узрли кишилар)
билан бирга
бўлайлик», дейдилар. 87. Улар хотин-халаж билан қолишга
рози бўлдилар.
Диллари муҳрлаб қўйилди. Бас, энди
улар (жиҳодга чиқишда бўладиган
яхшиликни) англамайдилар. 88. Лекин пайғамбар ва у билан
бирга бўлган, иймон келтирган
зотлар молу жонлари билан
курашдилар. Барча яхшиликлар ана
ўшалар учундир. Нажот топгувчилар
ҳам уларнинг ўзидир. 89. Аллоҳ улар учун остидан дарёлар
оқиб турадиган, улар
абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб қўйгандир. Мана шу буюк
бахтдир. 90. Аъробийлардан (яъни тоғлик араблардан) ҳам
ўзлари учун изн
берилишини сўраб узр айтгувчилар
келди ва (иймон келтирдик, деб)
Аллоҳ ва Унинг пайғамбарини
алдаган кимсалар урушдан
қолдилар. Албатта, уларнинг орасидаги кофир кимсаларга
аламли
азоб етажак!
ҳеч нарса топа олмаётган кишиларга
— агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари учун холис бўлсалар,
бирон хараж — гуноҳ йўқдир.
Чиройли амал қилувчи — муҳсинларни айблашга ҳеч ҳандай
йўл йўқ. Аллоҳ мағфиратли,
меҳрибондир. Яна сизга (жангга
миниб бориш учун) от-улов сўраб
келган вақтларида, уларга:
«Сизларни миндириб юборадиган улов йўқ-ку», деганингизда
(жиҳод
учун) ишлатиладиган бирон нарса
топа олмаганлари учун ғамгин
бўлишиб, кўзларидан ёш тўкиб,
қайтиб кетган кишиларнй ҳам
айблашга ҳеч қандай йўл йўқдир. И з о ҳ. Дарҳақиқат,
ансорийлардан (яъни мадиналик саҳобалардан)
олти-етти киши келиб пайғамбар
алайҳис-саломдан жиҳодга бориш
учун от-улов сўрашганида, у киши
уларга берадиган от-улов йўқлигини
айтиб узр сўраганлар. Шунда улар жиҳодга чиқишга ожизлик
қилганларига хафа бўлишиб, йиғлаб
қайтиб кетганлар. Юқоридаги оят
уларнинг узрли кишилар экани,
бинобарин, жиҳодга чиқа
олмаганлари учун гуноҳкор бўлмасл...Ещё91. Ожиз-нотавонларга, хасталарга ва (жиҳод учун) бергани
ҳеч нарса топа олмаётган кишиларга
— агар улар Аллоҳ ва Унинг
пайғамбари учун холис бўлсалар,
бирон хараж — гуноҳ йўқдир.
Чиройли амал қилувчи — муҳсинларни айблашга ҳеч ҳандай
йўл йўқ. Аллоҳ мағфиратли,
меҳрибондир. Яна сизга (жангга
миниб бориш учун) от-улов сўраб
келган вақтларида, уларга:
«Сизларни миндириб юборадиган улов йўқ-ку», деганингизда
(жиҳод
учун) ишлатиладиган бирон нарса
топа олмаганлари учун ғамгин
бўлишиб, кўзларидан ёш тўкиб,
қайтиб кетган кишиларнй ҳам
айблашга ҳеч қандай йўл йўқдир. И з о ҳ. Дарҳақиқат,
ансорийлардан (яъни мадиналик саҳобалардан)
олти-етти киши келиб пайғамбар
алайҳис-саломдан жиҳодга бориш
учун от-улов сўрашганида, у киши
уларга берадиган от-улов йўқлигини
айтиб узр сўраганлар. Шунда улар жиҳодга чиқишга ожизлик
қилганларига хафа бўлишиб, йиғлаб
қайтиб кетганлар. Юқоридаги оят
уларнинг узрли кишилар экани,
бинобарин, жиҳодга чиқа
олмаганлари учун гуноҳкор бўлмасликларини баён қилди.
93. Фақат ўзлари бой-бадавлат бўлган ҳолларида сиздан изн
сўрайдиган кимсаларнигина
айблашга йўл бордир. Улар хотин-
халаж билан қолишга рози
бўлдилар. Аллоҳ уларнинг
дилларини муҳрлаб қўйди. Бас, энди (улар жиҳодга чиқишда
бўладиган
яхшиликни) билмайдилар. 94. Уларнинг олдига қайтган
вақтингизда (ғазотга бора
олмаганликлари учун) сизлардан
узр сўрайдилар. Айтинг: «Узр
сўраманглар, сизларга ҳаргиз
ишонмаймиз. Аллоҳ бизни
сизларнинг ҳоли-хабарингиздан огоҳ қилди. Шубҳасиз,
амалларингизни
Аллоҳ ва унинг пайғамбари
кўриб туради. Сўнгра ғайбу
шаҳодатни (яъни яширин ва ошкор
ишларнинг ҳаммасини) билгувчи
зотга қайтарилурсизлар. Бас, У сизларга қилиб ўтган
амалларингизнинг хабарини берур». 95. Уларнинг олдига
қайтиб борган вақтларингизда улардан юз
ўгиришларингиз (яъни,
айбламасликларингиз учун сизларга
уларнинг ростдан ҳам узрли
эканликларига) Аллоҳ номи
билан қасам ичадилар. Бас, улардан юз ўгиринглар!
Чунки улар
нопокдирлар ва қилиб ўтган
нарсаларини (яъни,
мунофиқликлари) жазосига
жойлари жаҳаннамдир. 96. Улардан рози бўлишларингиз
учун сизларга қасам ичадилар. Агар
сизлар улардан рози бўлсангизлар
ҳам, Аллоҳ бу итоатсиз қавмдан ҳеч
рози бўлмайди. 97. Аъробийлар куфру нифоқда қаттиқроқ ва
Аллоҳ Ўз пайғамбарига
нозил қилган нарсаларнинг
чегараларини билмасликка
лойиқроқдирлар. Аллоҳ билим ва
Ҳикмат соҳибидир. 98. Аъробийлар орасида шундай кимсалар
ҳам борки, қилган
садақасини (ўзи учун) зиён деб
билади ва сизларга (мўминларга)
балолар келишига кўз тутиб
туради. (Барча) ёмон бало(лар)
ўзларига бўлсин! Аллоҳ эшитгувчи, билгувчидир.
келтирадиган ва қиладиган инфоқ-
эҳсонини Аллоҳ даргоҳида қурбат
(яқинлик) ҳосил қилиш ва
пайғамбар дуосига (мушарраф
бўлиш) деб биладиган зотлар ҳам бор. Огоҳ бўлсинларким, ўша
инфоқ-
эҳсонлари ўзлари учун қурбатдир.
Аллоҳ уларни Ўз раҳматига доҳил
қилажак. Албатта Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. 100. Муҳожир ва ансорларнинг
биринчи пешқадамлари ва уларга
чиройли амаллар билан эргашган
зотлар — Аллоҳ улардан рози бўлди
ва улар ҳам Ундан рози бўлдилар.
Яна (Аллоҳ) улар учун остидан
дарёлар оқиб турадиган, улар абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб
қўйди. Мана шу буюк бахтдир. 101. Атрофингиздаги
аъробийлар ва Мадина аҳолиси орасида нифоқда
доимий бўлган шундай мунофиқлар
борки, уларни сиз билмайсиз. Биз
билурмиз. Уларни қайта-қайта (яъни,
ҳаётлик пайтларида қатл қилиш,
асир олиш билан, ўлганларидан кейин қабр азоби билан)
азоблаймиз.
Сўнгра (қиёмат ҳаётлик пайтларида
қатл қилиш, асир олиш билан,
ўлганларид...Ещё99. Аъробийлар орасида Аллоҳга ва охират кунига иймон
келтирадиган ва қиладиган инфоқ-
эҳсонини Аллоҳ даргоҳида қурбат
(яқинлик) ҳосил қилиш ва
пайғамбар дуосига (мушарраф
бўлиш) деб биладиган зотлар ҳам бор. Огоҳ бўлсинларким, ўша
инфоқ-
эҳсонлари ўзлари учун қурбатдир.
Аллоҳ уларни Ўз раҳматига доҳил
қилажак. Албатта Аллоҳ
мағфиратли, меҳрибондир. 100. Муҳожир ва ансорларнинг
биринчи пешқадамлари ва уларга
чиройли амаллар билан эргашган
зотлар — Аллоҳ улардан рози бўлди
ва улар ҳам Ундан рози бўлдилар.
Яна (Аллоҳ) улар учун остидан
дарёлар оқиб турадиган, улар абадий қоладиган жаннатларни
тайёрлаб
қўйди. Мана шу буюк бахтдир. 101. Атрофингиздаги
аъробийлар ва Мадина аҳолиси орасида нифоқда
доимий бўлган шундай мунофиқлар
борки, уларни сиз билмайсиз. Биз
билурмиз. Уларни қайта-қайта (яъни,
ҳаётлик пайтларида қатл қилиш,
асир олиш билан, ўлганларидан кейин қабр азоби билан)
азоблаймиз.
Сўнгра (қиёмат ҳаётлик пайтларида
қатл қилиш, асир олиш билан,
ўлганларидан кейин қабр азоби
билан) азоблаймиз. Сўнгра (қиёмат
кунида) улуғ азобга қайтарилурлар. 102. Яна бошқа бир
кишилар борки, гуноҳларини эътироф
қилурлар. Улар яхши амални бошқа
— ёмонига аралаштириб
юборганлар. Аллоҳ уларнинг
тавбаларини қабул қилса ажабмас.
Албатта, Аллоҳ мағфиратли, меҳрибондир. 103. (Эй Муҳаммад),
сиз уларнинг молларидан бир қисмини ўзларини
поклаб тозалайдиган садақа
сифатида олинг ва уларнинг
ҳақларига дуо қилинг. Албатта,
сизнинг дуоингиз улар учун ором-
осойишталик бўлур. Аллоҳ эшитгувчи, билгувчидир. 104. Улар
(гуноҳкорлар) Аллоҳнинг Ўзи бандалари томонидан бўлган
тавбани қабул этишини, садақаларни
ҳам (Ўз даргоҳида) қабул қилишини
ва ҳақиқий тавбаларни қабул этгувчи
ва меҳрибон зот Аллоҳнинг Ўзи
эканини билмадиларми?! 105. Айтинг: «(Хоҳлаган) амални
қилинглар. Бас, Аллоҳ, Унинг
пайғамбари ва мўминлар қилган
амалларингизни кўриб турар ва
яқинда ғайбу шаҳодатни (яъни,
яширин ва ошкор нарсаларнинг
барчасини) билгувчи зотга қайтарилурсизлар. Бас, У зот
сизларга
қилиб ўтган амалларингизнинг
хабарини берур». 106. Яна бошқа бир (гуруҳ, ғазотга
чиқмаган)лар борки, Улар Аллоҳнинг
амрига қолдирилурлар — У зот Ўзи
уларни ё азобга гирифтор қилар, ёки
тавбаларини қабул қилур. Аллоҳ
билим ва ҳикмат соҳибидир. И з о ҳ. Улар уч нафар киши
бўлиб, мунофиқ бўлганликлари учун эмас,
балки дангасаликлари,
танпарварликлари сабабли ғазотга
чиқмаганлар ва бошқа мунофиқлар
каби ёлғон узрлар ҳам айтмаганлар.
Шундан кейин уларнинг тавбаларини қабул бўлиши ё қабул
бўлмаслиги
Аллоҳнинг амрига мавқуф бўлиб
қолган ва бошқа мусулмонлар
маълум муддатгача улар билан
алоқаларини узганларки, бу ҳақда
кейин келадиган оятларда яна зикр қилинади.
етказиш, куфрни кучайтириб ва
мўминлар ўртасига тафриқа солиш
ҳамда илгари Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига қарши урушган (бир)
кимсага кўз тутиш учун (фитна юзасидан) масжид қуриб
олдилар.
Яна: «Биз фақат яхшиликнигина
истаган эдик», деб қасам ҳам
ичадилар. Аллоҳ гувоҳлик берурки,
улар шак-шубҳасиз ёлғончидирлар. И з о ҳ. Мунофиқлардан ўн
икки киши Абу Омир деган бир кофир
кимсанинг буйруғи билан мўминлар
орасини бузиш ниятида масжид
қурадилар ва мусулмонларга қарши
урушиш учун бошқа давлатлардан
лашкар олиб келишга кетган Абу Омирнинг йўлига кўз
тутадилар.
Уларнинг бу мақсадлари
мусулмонларга маълум бўлиб
қолганидан кейин эса ўз
қилмишларидан тониб, қасам
ичадилар. Қуйидаги оятда Аллоҳ пайғамбарига бундай амр
қилади: 108. (Эй Муҳаммад), ҳеч қачон у масжидда намозга
турманг! Биринчи
кундан тақво асосига қурилган
масжид борки, сиз ўшанда
туришингиз лойиқроқ. Унда
покликни севадиган кишилар
бордир. Аллоҳ ...Ещё107. Яна шундай кимсалар ҳам борки, улар (мўминларга) зиён
етказиш, куфрни кучайтириб ва
мўминлар ўртасига тафриқа солиш
ҳамда илгари Аллоҳ ва Унинг
пайғамбарига қарши урушган (бир)
кимсага кўз тутиш учун (фитна юзасидан) масжид қуриб
олдилар.
Яна: «Биз фақат яхшиликнигина
истаган эдик», деб қасам ҳам
ичадилар. Аллоҳ гувоҳлик берурки,
улар шак-шубҳасиз ёлғончидирлар. И з о ҳ. Мунофиқлардан ўн
икки киши Абу Омир деган бир кофир
кимсанинг буйруғи билан мўминлар
орасини бузиш ниятида масжид
қурадилар ва мусулмонларга қарши
урушиш учун бошқа давлатлардан
лашкар олиб келишга кетган Абу Омирнинг йўлига кўз
тутадилар.
Уларнинг бу мақсадлари
мусулмонларга маълум бўлиб
қолганидан кейин эса ўз
қилмишларидан тониб, қасам
ичадилар. Қуйидаги оятда Аллоҳ пайғамбарига бундай амр
қилади: 108. (Эй Муҳаммад), ҳеч қачон у масжидда намозга
турманг! Биринчи
кундан тақво асосига қурилган
масжид борки, сиз ўшанда
туришингиз лойиқроқ. Унда
покликни севадиган кишилар
бордир. Аллоҳ эса ўзларини мудом пок тутгувчи зотларни
севар. 109. Бас, бу биноларини Аллоҳдан қўрқиш ва Унинг
ризолиги асосига
қурган киши яхшироқми ёки
биноларига емирилаётган жар
ёқасини асос қилиб олиб, шу сабабли
ўзи ҳам жаҳаннам ўтига қулаган
кимсами?! Аллоҳ бундай золим қавмни ҳидоят қилмас. 110.
Қурган биноларининг (бузиб ташланиши) уларнинг
кўнгилларида
шак-шубҳа бўлиб қолур. Магар
юраклари ёрилиб — жонлари чиқиб
кетсагина (шак-шубҳа ҳам йўқ бўлур).
Аллоҳ билим ва ҳикмат соҳибидир. И з о ҳ . Пайғамбар
алайҳис- саломнинг фармонлари билан улар
қурган масжид бузиб ташланади.
Шундан кейин уни қурган
мунофиқлар то ўлгунларича
мусулмонларга нисбатан ғараз билан
ўтадилар. 111. Албатта, Аллоҳ мўминларнинг жонларини ва
молларини улардан
жаннат баробарига сотиб олди —
улар Аллоҳ йўлида жанг қилишиб
(кофирларни) ўлдирадилар ва
(ўзлари ҳам Аллоҳ учун шаҳид бўлиб)
ўлдириладилар, (Бундай мўминларга жаннат берилишига)
Аллоҳ Таврот,
Инжил ва Қуръонда Ўзининг ҳақ
ваъдасини бергандир. Аллоҳдан ҳам
аҳдига вафодорроқ ким бор? Бас, (эй
мўминлар), қилган бу
савдоларингиздан шод бўлингиз. Мана шу ҳақикий буюк
бахтдир. 112. (Улар — тавба қилгувчилар Аллоҳнинг
Ўзигагина) ибодат
қилгувчилар, шукр қилгувчилар,
рўза тутгувчилар, рукуъ-сажда
қилгувчилар, яхшиликка
буюргувчилар, ёмонликдан
тўхтатгувчилар ва Аллоҳ белгилаб қўйган қонун-қоидаларга
доимий
риоя қилгувчи (мўминлар)дир. (Эй
Муҳаммад), бу мўминларга жаннат
хушхабарини етказинг!
қариндошлари бўлса ҳам — уларнинг
дўзах эгалари эканликлари аниқ
маълум бўлганидан кейин, у
мушриклар учун мағфират
сўрашлари жоиз эмасдир. 114. Иброҳимнинг ўз отаси учун
мағфират сўраши фақат унга берган
ваъдаси сабабли эди. Энди қачонки
унга отаси Аллоҳнинг душмани
эканлиги аниқ маълум бўлгач, ундан
бутунлай тонди. Албатта, Иброҳим
кўнгилчан ва ҳалиймдир. 115. Аллоҳ бирон қавмни ҳидоят
қилганидан кейин то уларга
сақланишлари лозим бўлган
нарсаларни аниқ баён қилиб
бермагунича, уларни йўлдан
оздиргувчи бўлмади (яъни, ҳамма
нарсани билиб туриб ўзларини сақламаган кимсаларнигина
йўлдан
оздирди). Албатта, Аллоҳ ҳамма
нарсани билгувчидир. 116. Албатта, осмонлар ва ернинг
подшоҳлиги Аллоҳнинг ўзига
тегишлидир. У ҳаёт ва ўлим берур.
Сизлар учун Аллоҳдан ўзга на бир
дўст ва на бир ёрдамчи бордир. 117. Ҳақиқатан Аллоҳ
пайғамбарнинг, муҳожирлар ва
ансорларнинг тавбаларини қабул
қилди. Улардан бир гуруҳнинг
диллари...Ещё113. На пайғамбар ва на бу мўминлар — агар мушриклар
қариндошлари бўлса ҳам — уларнинг
дўзах эгалари эканликлари аниқ
маълум бўлганидан кейин, у
мушриклар учун мағфират
сўрашлари жоиз эмасдир. 114. Иброҳимнинг ўз отаси учун
мағфират сўраши фақат унга берган
ваъдаси сабабли эди. Энди қачонки
унга отаси Аллоҳнинг душмани
эканлиги аниқ маълум бўлгач, ундан
бутунлай тонди. Албатта, Иброҳим
кўнгилчан ва ҳалиймдир. 115. Аллоҳ бирон қавмни ҳидоят
қилганидан кейин то уларга
сақланишлари лозим бўлган
нарсаларни аниқ баён қилиб
бермагунича, уларни йўлдан
оздиргувчи бўлмади (яъни, ҳамма
нарсани билиб туриб ўзларини сақламаган кимсаларнигина
йўлдан
оздирди). Албатта, Аллоҳ ҳамма
нарсани билгувчидир. 116. Албатта, осмонлар ва ернинг
подшоҳлиги Аллоҳнинг ўзига
тегишлидир. У ҳаёт ва ўлим берур.
Сизлар учун Аллоҳдан ўзга на бир
дўст ва на бир ёрдамчи бордир. 117. Ҳақиқатан Аллоҳ
пайғамбарнинг, муҳожирлар ва
ансорларнинг тавбаларини қабул
қилди. Улардан бир гуруҳнинг
диллари (ғазотдаги машаққат ва
ташналик сабабли) тойилаёзганидан
кейин оғир соатда унга (яъни, пайғамбарга) эргашган эдилар.
Сўнг
уларнинг тавбаларини (Аллоҳ) қабул
қилди. Албатта, У зот мўминларга
марҳаматли, меҳрибондир. 118. Яна ўша уч кишининг
(тавбаларини ҳам қабул қилдики), то
уларга кенг ер торлик килиб
қолгунча ва диллари сиқилиб,
Аллоҳнинг (ғазабидан) фақат Ўзига
тавба қилиш билангина қутулиш
мумкин эканини билгунларича (тавбалари) қолдирилган эди
(яъни
тавба қилишга муваффақ бўлмаган
эдилар). Сўнгра (Аллоҳ) тавба
қилишлари учун уларга тавба йўлини
очди. Албатта, Аллоҳ тавбаларни
қабул қилгувчи, меҳрибондир. 119. Эй мўминлар, Аллоҳдан
қўрқингиз ва иймонларида ростгўй
бўлган зотлар билан бирга бўлингиз! 120. Мадина аҳолиси ва
уларнинг атрофларидаги аъробийлар учун
(жиҳодга чиқмай) Аллоҳнинг
пайғамбаридан қолишлари ва Ундан
юз ўгириб ўзлари билан овора
бўлишлари жоиз эмас эди. Зеро,
Аллоҳ йўлида уларга бирон ташналик, машаққат, очлик етса
ва
кофирларни ғазаблантирадиган
бирон қадам боссалар, душманга
бирон зиён етказсалар, албатта улар
учун бу ишлари сабабли, яхши амал
ёзилур. Зотан, Аллоҳ яхшилик қилгувчиларнинг амалларини
зое
қилмас.