11-Аз Абу

Дардо (р)
ривоят аст, ки
гуфт: шунидам
Паёмбари
Худоро, ки мефармуд :
«Хар касе дар
рохе равад, ки
дар он талаби
илм кунад,
Худованд барояш
рохеро ба суи
бихишт осон
мекунад ва
хамоно
фариштагон ба сабаби
ризояте, ки аз
кораш доранд,
болхои худро
барои
толибилмон мегустуронанд
(пахн
мекунанд) ва
хамаи касоне,
ки дар замину
осмонанд, хатто мохихо
дар об барои
шахси олим
омурзиш
металабанд.
Фазилати олим бар обид
монанди
фазилати мохи
шабичахорда
бар дигар
ситорахост ва дигар ин, ки
уламо
меросбари
Паёмбаронанд,
ки эшон
дирхам ва диноре ба
мерос
нагузоштаанд,
балки илмро
ба ирс
гузоштаанд ва касе ки онро
гирифт бахраи
вофир
бардоштааст».