Предыдущая публикация
Бу дунё ўтгунчи, саросар жаҳон,
Бир эшик кирари,сўнги ҳам аён.
Дунёнинг нелигин,ҳеч ким билолмас,
Кимдан яралдигу,йўлимиз қаён.
Гўдаклик барчага, насиба этар,
Охират етганда,барчани ютар.
Дунёда қолмагай,ҳеч ким абадий,
Моҳийлик тутманг сиз,келганлар кетар.
Бу фоний дунёда,инсондир меҳмон,
Табиат оғуши, ҳақиқий мезбон.
Келганда билмасди,бу ғамхонани,
Билмади одамзод,ҳукм бор сарбон.
Баҳорлари тугаб, куз хазон етди,
Кўклам куни битиб,қиш кунин кутди.
Соғинч-ла кутилган, у севинч ёшлик,
Саробдек ҳушимдан,айланиб ўтди.
(Ширина Зиё.)
Следующая публикация
Нет комментариев