Предыдущая публикация
"LIRIK CHEKINISH...
"
"SEVGI YO'LLARIDA SAHIFASIDA..."
"Sevgi xiyonat" Tuyg'ular xaqida she'r...
Bir birlariga nigohin qadab.
Unsiz tikilgancha ular xijolat.
Xatosiga avfu, kechirim sörab.
Tiz chökib turardi sevgi - xiyonat.
Ularni söroq qilar odil hakamlar:
Ibo, xayo, burch, qalb va sadoqat.
Dalillar keltirilib aytildi kamlar.
Javobsiz turardi sevgi - xiyonat.
Ibo boshladi söroqni odil.
Aytchi meni nega aylading qatl.
Hirsga xavas qilib böldingmi qotil.
Javob ber menga sevgi - xiyonat.
Axir men yuzingda parda edimku.
Ösha kun xam qöygin borma dedimku.
Lablaridan bösa olma dedimku.
Gunoxing ulkan sevgi - xiyonat.
Söng xayo boshladi közi töla yosh.
Nechun ayt qilmading hijronga bardosh.
Kelardi kutganingda ösha qalamqosh.
Nega sabring yetmadi sevgi -xiyonat.
Bording öwa bog'ga bosib yuzimni.
Yoringa va'dangni oqlamading.
Shamg'alat qilib meni közimni.
Gunoxdan masofa saqlamading.
Özida bazör topa bilib kuch.
Tilga kirdi bechora dil burch.
``Ayt senda bormi insof diyonat``
Xamon jim edi sevgi - xiyonat.
Shunda sado chiqdi qalbdan nogahon:
Men axir… men axir sening eng g’arib,
Va eng ishongan do’sting edimku.
Bevafoga ko’zing tushganda xar gal,
Senga u emas men yor dedimku.
Bergan ozorlaringdan oxir ko’r bo’ldi ko’zim.
Oqlayman deb men seni kirlanib bitdim o’zim.
Nahot shuncha arzonmanmi, qani adolat?
Nega jimsan … gapir, sevgi-xiyonat?
Sadoqat bir chekkada turardi yig’lab
Olloxdan o’z-o’ziga o’limin tilab.
E voh shu kungacha men senga oshno
Seni men o’zimga yo’ldosh deb bildim.
Xiyonatga do’st bo’lgan-sen baxti qaro
Men esa…men esa eng katta xatoni qildim.
Nima uchun menga shuncha razolat?
Xamon jim edilar sevgi-xiyonat.
Shu paytda g’oyibdan bir sado keldi:
Tinch qo’yinglar ularni, bo’ldi, yetar, bas !
Ularning zarracha yo’qdir ayblari.
Qilgan gunohlari asli bu emas,
Mening amrim ila ish qilganlari.
Sevgi va xiyonatni gunohsiz dedi
Bevaqt tilga kirgan bu-YURAK edi
Следующая публикация
Комментарии 4