Предыдущая публикация
Маёнтак Гародзяй некалі належаў Paдзівілам.
З першай паловы ХІХ стагоддзя ўласнікамі былі чатыры браты Брахоцкія - Антоні, Рох, Валянцін і Ігнат, іх сыны сталі ўдзельнікамі паўстання 1830 - 1831 і 1863 - 1864. Маёнтак атрымаў у спадчыну палкоўнік Адам Юзаф Брахoцкі. Затым амаль у канцы ХІХ стагоддзя ім валодалі яго дзве дачкі Эмілія і Марыя. Апошнімі яго ўладальнікамі былі князі Мірскія з Міру. Затым за нявыплату даўгоў маёнтак быў канфіскаваны дзяржавай, і да 1939 г. у сядзібе знаходзілася Польская школа.
Сядзіба стваралася ў формах класіцызму першай трэці XIX ст. A. Брахоцкім. Сядзібны дом пабудаваны прыблізна ў 1830 г. Сядзіба ўключала сядзібны дом, парк, крахмалны завод, мельніцу, свіран, гаспадарчы двор, ізалявана размешчаны з паўночна-заходняга боку. Да сядзібы вяла доўгая бярозавая алея.
Парадная частка сядзібы мела сіметрычна-восевую пабудову. На асноўнай асі, арыентаванай ў накіраванні поўнач-поўдзень, размяшкалася ўязная алея, якая вяла да газона з традыцыйным кругам у цэнтры перад сядзібным домам. Сіметрычнасць кампазіцыі падкрэслівалася будынкамі крахмальнага завода і свірна, размешчаных на адной восі з двух бакоў у аддаленні ад дому. Газон атачалі невысокія фармованныя дрэвы і дэкаратыўныя кусты. Сучасны газон прыняў геаметрычны малюнак. На месцы ўязной алеі - школьны сад. З старых дрэў захавалася дравесная клумба: ясень і клён.
Сядзібны дом каменны, прамавугальны ў плане, двухпавярховы. Ніжнім паверхам служыць падвал, з квадратнымі вокнамі які ўзвышаецца на1,5-2 м над паверхняй зямлі. Цэнтральны рызаліт верхняга паверху змяшчае яшчэ адзін паверх. Яго куты дэкаруюць дарыйскія пілястры з каннелюрамі. Рызаліт увенчаны шырокім фрызам і трыгліфамі і мае трохкутны франтон з карнізамі на сухарыках. Фрыз і карніз праходзяць па ўсім рызаліце. У рызаліце - дзвярны і два ваконных праёмы, у бакавых крылах будынка - па чатыры вакны. Ваконныя і дзвярны праёмы ўзятыя ў прафіляваныя рамы ў ліштве, на ніжнім паверсе трохкутнік, ў верхнім - у выглядзе карнізаў. Будынак адрозніваюць строгая сіметрыя, кампактнасць і прапарцыянальнасць форм. Абодва фасады маюць амаль ідэнтычны выгляд. На галоўным фасадзе на высаце другога паверху знаходзіцца балкон на кансолях. З боку парка вага фасада па ўсёй шырыні рызаліта была ўладкована манументальная трохмаршавыя лесвіца, якая вяла ў парк (на жаль, страчана). Пасля вайны пры падаўжэнні бакавых крылаў, былі зменены прапорцыі сядзібнага дому.
Вось сіметрыі выконвалася таксама і ў парку за сядзібным домам. Ад паркавага партэра (з сіметрычнай пасадкай ліпы па тры экзэмпляры з кожнага боку) адыходзіла алея. Яна перасякала парк і затым за дамбай пераходзіла ў дарогу да невялікага сціплага храму са званіцай, пабудаванаму таксама Брахоцкімі.
Кампазіцыйная своеасаблівасць парку вызначалася відам на вадаём з млынам з заходняга боку маёнтку. Насаджэнні прадстаўлены разрэджанным дрэвастоем мясцовых відаў на зёлкавым газоне. Дрэвастой вышэйшай якасці ўключае ліпу, клён, ясень, белую таполю, конскі каштан, некалькі лістоўніц еўрапейскіх. Вялікімі памерамі вылучаецца лістоўніца польская (вышынёй 29 м, дыяметр ствала 111 см). Растуць у выглядзе саліцёраў дзве стогадовыя ліпы амерыканскія, прышчэпленыя на ліпе драбналістнай (вышыня 14,5-15 м.).
Следующая публикация
Нет комментариев