Предыдущая публикация
Чаму на сэрцы так самотна,
Раздолля, радасці няма?
На віражах жыццё клапотна
Тузіць і мучае спаўна.
Хацеў бы я залудзіць цені,
Каб ні было бяды няўзнак
Хлусня замуштравала сцэны,
А гэта ёсць нядобры знак.
На расцяробах,ды адшыбах
Стаіць чарноты паласа…
Там у наяўленых нахліпах
Людская точыцца сляза.
Калі зла скончыцца абора?
Вярнецца наскае ні від?...
Прыглежуся: нагортаў - мора,
На плёсах жалю і агід.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев