Предыдущая публикация
#Ҳадис_1205
Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳ мендан олдин юборган набийлардан ҳар бирининг, албатта, унинг уммати ичидан ҳаворийлари ва унинг суннатини тутадиган ҳамда ишига эргашадиган асҳоблари бўлган. Сўнгра улардан кейин қилмайдиганини гапирадиган ва ўзларига амр қилинганга амал қилмайдиганлар қолдилар.
Ким ўшаларга қарши қўли ила уринса, у мўминдир.
Ким ўшаларга қарши тили ила уринса, у мўминдир.
Ким ўшаларга қарши дили ила уринса, у мўминдир.
Унинг ортида иймондан ачитқи уру ғича ҳам йўқдир», дедилар».
(Имом Муслим ривоят қилган).
Шарҳ
Бу ҳадиси шарифдан мунофикдикдан ҳазар қилиш ва мунофиқликка қарши жамият аъзолари қўлларидан келганича курашишлари лозимлиги ҳамда бу ишга бепарво бўлмаслик кераклиги чиқади.
#Ҳадис_1206
Абдуллоҳ ибн Ғанном ал-Баёзий розияллоху анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким субҳ кирганда «Аллоҳумма маа асбаҳа бии мин неъматин фа минка фаҳдака лаа шарийка лака. Фалакал ҳамду ва лакаш шукр» деса, батаҳқиқ ўша куннинг шукрини адо қилибди. Ким худди ўшани кеч кирганда айтса, батаҳқиқ, ўша кечанинг шукрини адо қилибди», дедилар».
(Абу Довуд ривояти)
Шарҳ
Маъноси:
«Аллоҳим! Мен билан бирга тонгга кирган ҳар бир неъмат Сенинг ѐлғиз Ўзингдандир. Сенинг шеригинг йўқ.
Бас, ҳамд ҳам, шукр ҳам Сенгадир».
Следующая публикация
Нет комментариев