Предыдущая публикация
Janat Muhamedjan .
«1931 жылы жоғарыда көрсетілген рулас ауылдар жаппай ұжымдастырудың құрбаны болып, Ворошилов деген колхоз пайда болады. кейін кеңшар болып қайта құрылады. Өткен ғасырдың 80-жылдары бұрынғы атауларының бірі Дүйсеке қайтарылады (кеңестік заманда қазақ атауының қайта оралуы таңғаларлықтай жайт). Жақын маңда Бинаш, Құралай, Ноғайбай секілді қазақ ауылдары бар. Әрқайсының атауы тарихтан сыр шертеді. Бинаш деп өткен ғасырдың басында өмір сүрген Биназар қажыны елі осылай атап кеткен екен. Ол кісі елге сыйлы, өте иманды көрегенді кісі болған екен. Ноғайбай да кісі есіміне байланысты қойылған атау, 2000 жылға дейін ауылдың атауы Красное болды. Құралай өткен заманда өмір сүрген ақылына көркі сай қыздың есімімен қойылған. Құралай сұлу Мырзагелді деген байға ұзатылған. Ол Жиренше шешеннің әйелі Қарашаш секілді беделді болғанға ұқсайды. Бұл туралы жазбаша деректер болмағанмен, Құралай Мырзагелдінің мерейін асыра түскен жан болған»
«Ата-бабамыз әр қыратқа, әр тоғайға, әр көлшікке ат қойған ғой. Бізді қоршаған ормандардың да әрқайсының атауы бар. Мысалы: Ала сиыр, Сұлу ағаш, Наурызбай, Жал ағаш. Кеңестік дәуірдің ықпалымен пайда болған Уәшке отряды, Солдат шоғы, Ескі отряд деген ормандар да бар. Осылардың ішінде Көкқой атты орманға қатысты аңыз бар ел ішінде. Баяғыда бір әйел жалғыз бүлдірген теруге барады. Жидек терудің қызығына кіріп, тым алыстап кетеді де, адасып қалады. Біраз жүрген соң көзіне көк қой көрінеді. Сол жерге барса, ешқандай қой болмай шығады. Осы жерге қайта-қайта орала беріп, орманнан шыға алмайды, көзіне көк қой елестей береді. Кейін оны іздеп шыққандар есі ауысқан күйде тауып алады. Ал бұл жерге бұдан былай ешкім аяқ баспайды. Әлі күнге дейін онда кездейсоқ бара қалғандар адасып, көздеріне әлденелер елестейді-міс. Ала сиыр деген орманнан ауыл тұрғындары ақ балшық алады. Топырағы қара-ала болып тұрған соң осылай аталады».
«Решением Облисполкома № 191 от 3 мая 1963 года Гавринский сельский Совет Советского района передан в состав Булаевского района. Решением Облисполкома № 229 от 31 мая 1963 года упразднен Чистянский сельский Совет, Указом Президиума Верховного Совета Казахской ССР от 24 июля 1963 года Жарык-Кульский сельсовет переименован в Молодогвардейский сельский Совет, а Селектинский сельский Совет в Советский сельский Совет».
«с.Бастомар (с казахского - «главная кочка на болоте»), появилось гораздо раньше самого села. Одна из версий возникновения говорит, что название связанно с болотом, в которое превратилось высыхающее озеро. Будто на этом болоте была большая кочка, по которой ориентировались казахи во время перекочёвок, останавливались здесь и пасли скот».
«Возвышенка - (Историческое официальное название местности - Асау – Каголат (Асау көк ала ат) История Возвышенки уходит в далекое прошлое. Первые поселения русских крестьян появились в конце 19 века. Эти земли тогда входили в состав Сибирского края, Омского губернаторства. Крестьяне-переселенцы обживались здесь капитально. Сеяли зерновые культуры, а продукция сибирских маслоделов считалась одной из лучших в мире.
Старожилы рассказывают, что сама Возвышенка была основана в 1907 году (по архивным данным в 1908 году). Начало положили три семьи переселенцев из Центральной России, поселившихся у Волчьей ракиты, недалеко от озера Ассау. Земли - вдоволь, но поднимать ее допотопными орудиями было невероятно трудно. Спустя три года приехало еще сто семей из заволжских степей. Они-то и назвали это поселение Возвышенкой».
Следующая публикация
Комментарии 2