Предыдущая публикация
ШАҲОДАТ КАЛИМАСИНИ АЙТИШ ФАЗИЛАТИ.
Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади:
— “Умматимдан бир киши қиёмат куни халойиқ олдига чақирилади. Унинг учун тўқсон тўққизта катта китоб очилади. Ҳар бир китоб (узунлиги) кўз етгунча (масофада) бўлади. Кейин Аллоҳ азза ва жалла: — “Бундан бирон нарсани инкор этасанми?”- деб сўрайди.
Банда:
— “Йўқ, эй Парвардигорим!”- дейди. Аллоҳ:
— “Сақловчи-ёзувчи фаришталарим сенга зулм қилишдими?”- деб сўрайди.
Банда:
— “Йўқ”,-деб жавоб беради.
Аллоҳ сўрайди:
— “Сенинг узринг борми, яхшилигинг борми?”
Шунда ҳалиги киши қўрқиб кетиб, “Йўқ”,-дейди.
Аллоҳ:
— “Ҳа, албатта Бизнинг даргоҳимизда сенинг яхшиликларинг бор. Бугун сенга зулм қилинмайди”,-деб айтади.
Кейин ўша банда учун бир кичик варақа чиқарилади.
Унда “Ашҳаду аллаа илааҳа иллаллоҳ, ва анна муҳаммадан ъабдуҳув ва росулуҳ”, (деб ёзилган) бўлади.
Шунда банда:
— “Эй Раббим, мана бу кичик варақа билан катта китоблар нима?”-деб сўрайди.
Аллоҳ:
— “Сенга зулм қилинмайди”,-дейди. Шунда катта китоблар бир паллага, кичик варақа бошқа паллага қўйилади. Китоблар юқорига кўтарилади, варақа оғир келади”...
(Ибн Можа ва Ҳоким ривояти. Ҳадис санади саҳиҳ).
"Ислом ақидаси" китобидан.
Следующая публикация
Нет комментариев