Зиҳи, руи сиёҳи бенамозон,

Зиҳи кори табоҳи бенамозон.
Ба чаннат нест чои бенамозон,
Диҳад дузах сазои бенамозон.
Агар хоҳи, ки дар чаннат дарои,
Марав андар сарои бенамозон.
Машав ҳамсояи он дуни мурдор,
Марав ҳаргиз ба роҳи бенамозон.
Нахоҳи зан аз он қавмони бедин,
Мадеҳ духтар ба шоҳи бенамозон. •••