Омаданҳои ҳама якрӯз

рафтан доштаст,
Одамй баъди завол, дар хок
маскан доштаст.
Ҳар касе дидем дар ин даҳр,
дар қабойи ранги фахр,
Чун расид марг пораи соне ӯ
бар тан дошташст.
Аз Худованд ғофилонро кибр
мардуд мекунад,
Чун шаётине,ки худхоҳиву
ман.ман доштаст.
Зикру тоати Худо суд оварад
бар аҳли дил,
Саҳни ин боғи ибодат, ёсу
савсан доштаст.
Бо намоз бош эй Дурандеш,
чунки рӯз ибозхост,
Бо намозй пеши Ҳақ, таҳсину
аҳсан доштаст.