Предыдущая публикация
Bir care qıl,ey emme,ölsem kefen olmaz,
Tabutu henutum götürüb defn eden olmaz.
Qessalıme men ölsem eger kim xeber eyler?
Qur'an kim oxur,qebrimin üste güzar eyler?
Axır ki, yetimem,mene bu,çox eser eyler?
Qardaşım ölüb, başımın üsdün kesen olmaz.
Bu şamda heç men kimi bir ac yatan var?
Xak üste qaranlıqda quru yerde qalan var?
Sen Şümre de açsın qolumu,mende ne can var?
Her növ esir olsa, qolunda resan olmaz.
Bundan sonra her qedr ki,dünyadeyem,emme,
Hicran oduna yanmağa amadeyem,emme
Hercend yetimem,yene şahzadeyem,emme,
Şahzade balasına xerabe veten olmaz.
Bu Şümr qoyanda meni qardaşıma hesret,
Rö'yada dexi olmamışam lehzeyi rahet.
Kül başıma olsun,mene dünyade ne lezzet.
Qardaş deyen vaqte bir can deyen olmaz.
Zülm ile eden vaxtda bizi meclise azim,
Bağlandı qolum,olmadı bir Ekbere nazim.
Zencir meni-bikese, qardaş,ne lazım?
Hicrinde menimtek bele zilletceken olmaz.
Gördü bu gözüm Ekberi bihayilü perde,
Kesdiler başın, saldılar cismin quru yerde
Cellad soyan vaxtda deyirdi ki, beşerde
Men görmemişem, bir bele siminbeden oldun.
Gördü ki,ne növle yezidi-sek mel'un,
Etdi babamın le'li-lebin çüb ile mel'ün,
Dönderdi menim göz yaşımı eyledi Ceyhun,
Vuruduqca deyirdi şekkerşiken olmaz
Seyid Ezim Şirvani.
Следующая публикация
Нет комментариев