Предыдущая публикация
СЕВГИ БОЗОРИ.
Ӯн олтига кирмасдан,
фикрим ӯзгаоиб қолди.
Хаёл бӯлиб парийшон,
Санамлар ақлим олди.
Тӯк урди вох юракка,
кӯзимдан ёнди чироқ.
Адашиблар кетдимда,
қай бириси яхшироқ.
Бор барака дедимда,
севиб Ноз ва Гулини.
Қандай сӯрай дедима,
икки дилдор қӯлини.
Сахаргача ухлаолмай,
нолиб кӯнглим озори.
Бошланганди ӯшанда,
севгимни илк бозори.
Бир биридан яшириб,
жонон дедим барини.
Чақишини билмабман,
вой-вой захар арини.
Сенсан дебон безори,
кессаг ва тош отишди.
Билмаганга билдириб,
жуда арзон сотишди.
Махалладан ӯтганимда,
каска кийиб юрарман.
Шу қизлар эрга тегса,
мен хам ойила қураман.
Шунда тушиниб етдим,
севиш керак бирини.
Яширсанг ошкор этар,
севги ишқнинг сирини.
Ох қанчалар гӯзалсан,
ишқнинг гулу гулзори.
Қалбларга қувонч қӯшиб,
ЯШНА СЕВГИ БОЗОРИ.
ИКРОМЖОН ЗАВҚИЙ.
Следующая публикация
Нет комментариев