Предыдущая публикация
მე ჩემი თვალით ვხედავდი სიკვდილს მაშინ როდესაც დაიწყო ბრძოლა ცეცხლი მოედო, პატარა წალკოტს ქარმაც ჩვენს ირგვლივ დაიწყო ქროლვა.
ხალხი მოიცვა, შიშმა, პანიკამ მთელ მიდამოში მეფობდა, ომი გაფითრებულა ბებერი მთები მოწმე გამხდარა, სამშობლოს გლოვის. ცოდვის დღე ტრიალებდა, სუფევდა შიში სისხლით შეღებილა ნატანჯი მიწა ფეხით გაეთელათ, ის საოცრება რასაც სამშობლოს ვარქმევთ, და ვიცავთ. მიწას დაყრილი ჯარისკაცები უმისამართო ტყვიას ემსხვერპლა ერთი ჯარისკაცი იწვა ხის ძირას და ცისკენ უფალს ევედრებოდა. გმერთო მომეცი ძალა რომ ავდგე მე ჩვენი მტრების დავლიო სისხლი ჩემი სამშობლო სხვას არ გავუყო დადებული მაქვს მე ამის ფიცი. გმერთო მომეცი ძალა რომ ავდგე რომ ჩემ ვაჯკაცებს გვერდით დავუდგე სწრაფად გავიქცე ჩემი მტრისაკენ რომ ბოროტებას წინ გადავუდგე. მინდა მშვიდობა დავტოვო მიწას ვნანობ რომ შვილის არ გავხდი ღირსი ვნანობ სახსოვრად ბიჭს ვერა ვტოვებ მამობის რომ ვერ ვიკისრე ტვირთი. ო, ღმერთო ჩემო ნუთუ ბედია ჩემი წალკოტის მარად ჟამს ტანჯვა რამდენი სისხლი შეიშროს მიწამ რამდენი ოფლი, რამდენი გარჯა. ო, ღმერთო ჩემო ნუთუ არ კმარა ამ წუთისოფელს, ნუთუ არ ახსოვს ნუთუ ჩვენი ბედი სულ არ ადარდებს ნუთუ უნდა რომ, ბოლომდე დაგვამხოს. ვიცი მე მალე დავტოვებ მიწას ვიცი არ შემწევს ადგომის ძალა ღმერთო შენ გიტოვებ ამ ლამაზ ადგილს გთხოვ დაიფარე ცრემლები კმარა. მიყვარხარ სამშობლოვ, ესღა წარმოთქვა და მერე მშვიდად დალია სული თან გაიყოლა ის ვაჯკაცობა და სამშობლოზე ნატკენი გული. უფალო გმერთო, შენ დაგვიფარე შენ შეეწიე სამშობლოს ჩემსას დაისარგუროს ძველმა დიდებამ იმ ვაჯკაცების ხსენების შევსვათ. ჩემო ლამაზო, ჩემო საქართველო დაგიბრუნდება ძველი დიდება ისევ გაიხარებს, დაღლილი ხალხი ადრე თუ გვიან ასე იქნება. მეკი შენს გვერდით მიგულე მარად შენი დარაჯობა მუდამ გვებარა ღმერთი გფარავდეს მარად ჯამს, ყველგან შენ ღვთის მშობლისა წილხვედრო ქვეყანა. ვ,ჯანგველაძე
Следующая публикация
Нет комментариев