Предыдущая публикация
Uyga qaytganimda ayolim kechki
ovqatga dasturxon tuzayotgan ekan.
Uni qo`lidan tutib yonimga o`tkazdim
va jiddiy gapim borligini aytdim. U jim
o`tirib meni tinglardi. Imkon qadar
ko`zlariga qarab gapirishga urinardim, biroq ulardagi o`g`riq meni sozlashimni
qiyinlashtirardi. Nafasimni jamlab
keyingi kunlarda ichimda o`ylab
yurganimni shart aytdim qo`ydim: “Sen
bilan ajrashmoqchiman”.. Uni bu
so`zlarim hayratga solmadi va u sokinlik bilan “Nega?” deb sababini so`radi.
Javobdan o`zimni olib qochdim, unga bu
harakatim yoqmadi. Nima deb aytishim
kerak edi? Hotinimni sevmay
qo`ganimga ancha bo`lgan, hozir
ko`nglim butkul Dilraboga tegishli. Ertasi kuni ishdan qaytganimda hotinim
nimalarnidir yozib o`tirgan edi. Indamay
kirib yotdim, Dilrabo bilan o`tgan kunim
ta`surotlarini o`ylab shirin uyquga
ketibman. Ertalab ayolim qo`limga bir
parcha qog`oz tutkazdi. Unda bir shart yozilgan edi. U men bilan ajrashishga
qarshilik qilmasligini va buning evaziga
mendan biroy muddat so`ragan edi. Shu
bir oyni baxtli oiladek o`tkazishimizni
iltimos qildi. Sababini oddiygina
tushuntirdi. Yaqinda o`g`ilchamiz maktabga borishi kerak edi va yomon
ta`surotlar bilan o`qishni
boshlamasligini hohlardi. Men rozi
bo`ldim. Uning yana bir kichkinagina
sharti bor edi. Turmushimizning ilk
oyidek uni har tongda uy ichidan qo`llarimda ko`tarib eshik oldigacha olib
chiqishimni so`radi. Ayolim ajrashish
oldidan aqldan ozibdi degan hayol
keldiyu indamadim, shu bilan qutulsam
mayli. Ayolimga nisbatan hohish
istagim ham yo`q edi, meni yana o`ziga isitib oladi desam. Begonani
ko`targandek ko`tarib yurarman bir oy.
Birinchi kun g`alati o`tdi. O`g`lim bizni
ko`rib qiyqirib yubordi: “Ada nega
oyimni ko`tarib oldiz?”. Hotinim
ajrashish haqida zinhor gapirmasligimni iltimos qilganligi uchun men jilmayib
qo`ya qoldim va kocha eshigigacha
ko`tarib bordim. U ishga ketdi… Har
tong shunday o`ta boshladi. Har safar
ayolimni qo`limga olarkanman
qandaydir iliqlik paydo bo`layotgandek tuyulardi.
Men o`zimni ishontirardim boshqasini
sevaman deb. Dilraboni oldiga
oshiqardim.
Bir oy bo`lishiga ikki kun qolganda
hotinim qandaydir yengillik bilan qo`llarimga o`zini topshirdi. Qo`llari
bilan bo`ynimdan quchib boshini
elkamga qo`ydi. Orqadan bizni
kuzatayotgan o`g`limizni chaqirib
yuzidan o`pdi. Biz haqiqatda baxtli
oiladek edik. Men har kungidan ham mahkam
ko`tarib olgandim ayolimni. Huddi nikoh
kunimizdek… Ishxonamga uchib kirdim.
Hoziroq borib hammasini hal qilaman.
Qarshimdan chiqqan Dilraboga borini
aytdim: “Men seni sevmayman. Hotinim bilan
ajrashmayman”. Unin javobi yuzimga
tushgan tarsaki edi. Yig`lab honasiga
qulflanib oldi.
Men esa yugurib ko`chaga chiqdim va
toza havodan to`yib nafas ola boshladim. Go`yoki sevib qolgan
o`spirindek. Yo`l- yo`lakay bitta tort va
katta guldasta oldim. Ayolim sevadigan
gullardan. Ayolimdam minnatdor edim
meni yana oilasiga qaytara olganiga.
Urish-janjalsiz chiroyli yechim topganiga. Men uni butun umr qo`limda
ko`tarib yurishimga arziydi.
Yotoqxonamizga qayta tug`ilgan sevgi
qanotlarida uchib kirdim. Ayolim meni kutmabdi… Ishdan
qaytgunimcha joni uzilgan ekan.
Men ko`zi ko`r shuncha oydan beri
oilamdan uzoqlashib ayolim rak
kasaliga duchor bo`lganini sezmabman
ham. U ham befarq eriga dardini aytgisi kelmagan.
Uning so`nggi iltimosining maqsadi esa:
farzandimiz ko`z oldida men o`z ayolini
va oilasini tashlab ketgan odam sifatida
emas, balki sevuvchi er va ota sifatida
qolishimni istagan ekan, hattoki ketayotganida ham yaqinlari uchun
harakat qilibdi… Hayotda pul yig`ish,
mashina va uy olish g`amida yuramiz,
biroq bu tashvishlar deb yaqinlarimiz
bilan munosabatlarni unutmasligimiz
kerak. Hech kim abadiy emas, kim oldin, kim keyin ketadi. Armonda qolmaylik
azizlar… Izlab qolasiz !
Ketaman bir kuni kuzatasiz jim.
Ikki metr qabrga uzatasiz jim.
Keyin xatolarni tuzatasiz jim.
Men armon bòlaman sizga bir umr.
Kulgan kòzlarimni kòrgiz keladi. Bir bor axvolimni sórgiz keladi.
Doim yonginamda yurgiz keladi.
Men armon bòlaman sizga bir
umr.Qòlimdan tutmoqqa qòllar
yetmaydi.Umrim tilamoqqa tillar
titraydi. Meni unutishga umriz yetmaydi.
Men armon bòlaman sizga bir umr.
Osmonlarga qarab intilasiz jim.
Ketgan yòllarimdan termulasiz jim.
Ketganim keyin kim bòlasiz kim.
Men armon bòlaman sizga bir umr! Сураб келса дустларим мободо
У сафарга кетти деб айтинг
Сураб келса агар бевафо ер
Бу дунёдан утти деб айтинг
Ишонмастан куз ёш тукса хам
Бошлаб борманг уни кабримга Тириклигимда кадрим билмаган
Энди кандай етсин кадримга Bugun seni tushimda ko'rdim Qabring
boshida o'tirgan edik Sen ruh eding men
tirik bir murda Tizzanga boshim qo'yib
o'tirgandim jim Sen bilan o'tkazgan
damlarni eslab Birga yurgan sho'x
shoddon kunlarni eslab Bu qandayin "Tush" bo'ldi bilmadim gulim oh. Seni
unutmoq bunchalar qiyin ♥...Bυgυn γig'lαmσqdα bεzσνtα
kσ'nglim, ♥
♥...Dildαgi sενgimni qαbrgα kσ'mdim. ♥
♥...Mεn tσ'γgαnim γσ'q
γσlg'σnlαringdαn, ♥
♥...Mεn bυgυn birginα hαγσtdαn tσ'γdim...♥
Следующая публикация
Комментарии 2