Ўзи дарахтга чиқиб қоровуллай бошлабди. Бир типратикан ўтиб кетаётиб:
- Вой буни қара! Наша! Татиб кўриш керак.
Ўраб чека бошлабди. Айиқ буни кўриб:
- Вой тиканагей! Хаддидан ошиб кетибдию!
Секин орқасидан бориб белкурак билан бошига бир урибди. Типратикан ҳушидан кетибди. Айиқ яна дарахтга чиқиб кетибди.
Бироз вақтдан кейин типратикан ўзига келиб:
- Наша зўр экан! Роса тепдими! Ўриб олиб кетиш керак!
Ўроқни олиб ўра бошлабди. Айиқ буни кўриб ҳайронлигидан дарахтдан йиқилай дебди.
- Вой кирпией! Зўрман деб ўйлаяпти шекилли у!
Орқасидан секин бориб белкурак билан бошига жони борича урибди. Типратикан йиқилибди. Йиқилибдию дарров ўрнидан туриб:
- Ухламаслик керак, ухламаслик керак!!! Ўриш керак, ўриш керак!!!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев