(болгон окуя)
=============================
Бир жалгыз бой аял чиедей жаш балдарын атасыз чонойтууда коп эле кыйынчылыктарды баштан кечирет.
Башкалардан кем кылбайын деп кара жанын карч урат.
Эс алууну, жакшы кийинууну унутат.
Башкаларга окшоп тойго,кечелерге да барбайт, озу менен озу убара.Эч ким деле аны чакырбайт.
Бар дуйносу тооктору бар....Балдарына тез тез тоок кайнатып, этине тойгузат.
Эттуу жиликтерин балдарына берип, озу моюн этин жемиш болот, балдарым кенири,тое жесин дейт эне.Апа, сиз озунуз неге жебейсиз? дешсе балдары, " мен моюн этти жакшы кором" деп коет.
Таттуу алып келип, балдарына болуп берип, балдарым жесин деп, " мен таттууну жактырбайм" деп коет экен, абдан жегиси келип турса да,балдарым жесин деп....эч качан жаны кийим озуно сатып албай,турдонуп кийингенди жактырбайм деп коет...балдарым кийсин деп...
Балдары чоноет,уй- було кутушот...
Эне ооруп калат...
Балдары сурап келишет...Ар бири тооктун моюн этин салып, шорпо кайнатып келе беришет...
Тойго чакыруу келсе, апасына айтышпайт, апам барганды каалабайт деп...
Таттууну жактырбайт дешип, эч нерсе деле алып келишпейт.
Турдонуп кийинуу апама жакпайт деп, эч кандай кийим- кече деле сатып беришпейт... Эне оор улутунуп...ушкурот!
Бирок, баары кеч эле..Балдарына берген " туура эмес тарбиясына" абдан окунот.
Эми ал коксогон тамагын жасап иче албай, жумшак кийим кие албай, айыл апага бара албайт, ал ооруулуу.
Урматтуу энелер!
Балдар жашында эле торго отуруп, эттин майлуусун, кийимдин жумшагын,тамактын таттуусун эле жеп оз кадырынарды жайына коюуну унутпагыла!
Оорубагыла!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 8