Предыдущая публикация
.....
Hayotim.....
Sog’indim… O'zi
meni yaxshi ko'raszmi? – degan
savollaringni. Sog’indim… Har
kech o’tgan samimiy suhbatini.
Sog’indim… Uzun salom berib
quvnoq kulishlaringni
Sog’indim… Beg’uborligingni
hech hafa qilmas so’zlaringni
samo mukammal yaratgan
husningni, ta’riflab bo’lmas,
doim ayb qidirganda ojiz
qoladigan xislatlaringni
Sog’indim… Derazadan
osmonga termulib hayol
surishingni yomg’irni
kutishingni yomg’irda esa
yo’qotgan narsasini topib olgan
odamdek quvonishingni
Sog’indim… O’sha ilk
uchrashgan ko’chamizni o’sha
bog’ni birinchi o’rindiqdagi
birga o’tirishimizni, uzoq
yo’ldan olib kelingan
muzqaymoqni shoshib yeyishni
Sog’indim… Yo’l uzoq bo’lsada
yaylov yurishni, qo’rqinchli
odamni ko’rsang yonimga
yashirinib olishingni
Sog’indim… Bir avtobusni
ikkinchi, uchinchi marta
kelganini ham o’tkazib yuborib
bekatda suhbatlashib o’tirishni
Sog’indim… Mashinani uzoqda
qoldirib yoninggacha yaylov
borishni, yo’l– yo’lakay
aytmoqchi bo’lgan gaplarimni
yodlab olishni, seni ko’rgach
hammasini unutib qo’yishni
Sog’indim… Alamli bo’lsada
qo’ng’iroq qilib yig’lab,
dardlaringni ishonib ayta
olishlaringni Sog’indim…
Sog'indim...Xayotim..!
Следующая публикация
Комментарии 1