Предыдущая публикация
METAMARFOZA
(verse: QaraQan)
Şeytanla üzbə üz hələ ölmüyüb yumor.
Hələ ölmüyüb gözlərində hələ də var qürur.
Budağlar, otağda qəribə kölgə, üzündə qırışlar.
Onunla bir dağılır ölkə....
Qapı arxadan bağlı, dağılıb zibil qabı.
Yastığda laxtalanmış qan o artıq deyil insan.
Baş verib Metamarfoz, Kafkanın persanajı.
O sanki dəniz quldurlarına uduzub apardaşı.
Biləy ülgüc, ürək durub, zamanın çatlarında qan, damır tavan.
Beyin çəkic tantantantantantan!..
Qolaq dolu pambıq, pəncərələr mıxlanıb nədi bu paranoya?
Ya bu nə cür adlanır, uçur pərvanələr, zəyif işıqlı lampa.
Otaqda keçmiş sahiblərdən miras qalan karma.
Gəlir qəribə səslər elə bil kimsə gəzir
Gözünün qarşısında bütün həyatı durur nəbzi.
(Nəqarət: QaraQan)
Heç kəs gəlməsin! Heç kəs gəlməsin!
Mən burda təkəm! Qoy qalım tək mən!
Heç kəs gəlməsin! Heç kəs gəlməsin!
Qoy qalım tək mən! Qoy qalım tək mən!-(x2)
(verse2-QaraQan)
Qonşu otaqda ana söyüşləri və radio səsi.
Verir rezonas öskürəyə plastik pəncərəsi.
Qıraqda köhnə kamod içində köhnə sirlər.
Başdıyır pristublar, sancı, revmatizim dizdə.
Həyatı sanki puzzle, çatışmır bir hissəcik.
Və bu bir hissəciyə görə də görünmür mənzərə.
Son epizod qaranlıq, payızda son yadigar.
Onun ürəyində vulkan, beyin zəlzələ.
Allahı aldatmaq ya şeytanla səmimi söhbət.
Son arzu Lalə, son dəfə onu görmək
Geyinib əvvəlki tək! Bəzənib əvvəlki tək!
Bir qutu rafaello, bir də bir dəstə çiçək.
Romantik randevular və ciddi konfranslar.
Keçmişin xatirələri silinir gözdə kontraslar.
İndi o sanki mebel, nə xeyri var nə ziyan.
Ömürlük paraliç, kipriklər və tavan.
(Nəqarət: QaraQan)
Heç kəs gəlməsin! Heç kəs gəlməsin!
Mən burda təkəm! Qoy qalım tək mən!
Heç kəs gəlməsin! Heç kəs gəlməsin!
Qoy qalım tək mən! Qoy qalım tək mən!-(x2)
(verse3-QaraQan)
Deyirlər insan həyatı sadəcə bir sınaq.
Məncə bu bədbəxtlərin ümid verici uydurması.
Axı mənim arzularımda var idi göyə uçmaq.
Noldu bəs qanadlar, möcüzələr dünyası.
Avtamobil qəzası taleyim süpriz!
Qəbul eliyirəm məni, məni təəcübləndirə bildiz!
İndi çəkin geriyə zamanı bəsdi zarafatlar.
Amma Allah istiyir bu filmin davamına baxmaq.
Mən bədbəxt yoxsa axmaq? Ölməy ya qalmaq pis?
Mənə bir fincan kofe bir də əzrail please.
Yox yox! bu deyil kapriz bu sadəcə depresiya.
Əgər həyat imtahandısa niyə olmur seminar leksiya?
Suallar cavablar, biliyim nəyə qadir?
Mən lap girsəm də cənnətə o da olacaq qiyabi.
Yarımçıq insan həyatı, yarımçıq arzular.
Ya bu həyat bir oyun ya bizi oynadırlar.
Следующая публикация
Нет комментариев