Sevgiga ishonmasdim.
Har kun öqishdan qaytarkanman,
qarshimdan bir yigit chiqib kelaverardi. Körinishi
oddiy, lekin zamonaviy kiyingan bu bola negadir
meni ta'qib qilayotgandek tuyulardi. Bir kun
yölda u b-n yana töqnash keldik. U menga jiddiy nigoh b-n qarab turardi, men esa bu nigohlar
oldida negadir uyalardim. U jilmayib havotir
aralash telini yöqotib qöyganligini, mumkin bölsa
menikidan tel qilib olishini söradi. Qarshilik
bildirolmadim. Javobsiz gudoklardan söng xafa
holda "Ög'irlashibdi shekilli" deb menga rahmat aytib ketdi. Ortidan hayron
boqib qolaverdim. Kechki payt hayol surib tursam
telim jiringladi. Olsam u "Salom, bugungi
surbetligimni aybga
buyurmang. Boshqa yölini topolmadim. Siz b-n 1-
marta yöllarimiz kesishgan chog' könglimning tub-tubidan bir ovoz keldi "bu
ösha"". Uning sözlari meni juda hayajonlantirardi.
U
shunchalik adabiy, yoqimli gapirardiki, qilgan
ishidan
darg'azab bölganimni ham unutdim. Keyin kunlar ötdi. Men baxtliman, u doim men b-n, yonimda,
yuragimda. Vaqt ötgan sari usiz hayotimni
tasavvur qila olmaydigan darajada sevib
qolgandim. Usiz yashamayman derdim. Kunlar
ötdi... Endi u har kuni emas, haftada 2 marta tel
qiladigan böldi. Muomalasi ham özgardi. Bir kuni juda siqilib ketganimdan unga rosa yig'ladim, u
esa "Obbo, jonimga
tegding, hadeb bezovta qilaverasanmi? Man
boshqa qiz topdim tushundingmi? Nima san doim
mani sevadi deb öylaganmiding?
Öylab kör ahmoq! Duch kegan yigit b-n gaplashib ketadigan sandaqa qizni öyinchoq qilish
kere!" dedida göshakani qöydi. Tilimga hech bir
söz kelmasdi. Közlarimda yosh... Xonamga kirib
ketdim. Endi usiz
menga hayotni keragi yöq! "Siz sözizda turmasaiz,
men turaman". Lezviya qölimda, uzoq yig'ladim... ENDI SIZSIZ MENGA HAYOTNI QIZIG'I YÖQ.
** Atrof g'ira-shira. Chamasi soat tungi
2 lar. Örnimdan turdim. Ne köz b-n körayki
qarshimda jonsiz tanam turardi. Nimalar qilib
qöydim? Men ölibman! Inson
ölsa, ruhi uchib yurarkan deganlari rost ekanda. Endi menga joniz achiydi
a? Mozorimga kelib unsiz yig'laysiza hali? Menga
devorlar ham tösiq bölolmasdi. Uning uyiga
bordim. Kravatda chözilib
yotar, meni ilg'amasdi. Qayerdan
ham ilg'asin axir men jonsiz ruh bölsam! U telini oldida nomerlarni terdi. "Allo
jonim hali uxlamadimi? Hm, hozir sani bir eslagim
keldi. Bilasanmi, sani ilk marta körganimda.."
Surbet hali men sen u-n gul umrimni hazon
qildimmi? Ota-onamni yuzini sen u-n shuvut
qildimmi? Yer yutsin seni. Eh, onam qanday orzulariz bor edi-ya! Noshud qizizni kechiring! Siz
ham kechiring ota! Men FARZAND nomiga
noloyiqman! Özimni ayblab, la'natlab tongni ham
ottirdim. Ertalabdan uyimiz qarshisida odamlar
töplangan. Menga janoza ham
öqilmadi. Odamlar meni kömib qaytisharkan bir- birlariga sekingina pichirlardi: "AHMOQ BIR YIGITNI
DEB JONIGA QASD QIPTI, YÖQ BU YERDA BOSHQA
GAP BOR..." ** Yöq!!! Juda dahshatli tush! Men
hech qachon bunday qilmayman. Lezviyani otib
yubordim. Yig'ladim. Xiyonatkorga qasdma-qasd
baxtli bölaman hali...
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев