Предыдущая публикация
Мына дагы тийди созун конулумо
Уу аралаш жуттум аны журогумо
Заар чачкан созун менен сайып калдын
Тазалап конулумду жургонумдо
Билдим билдим журогундун таш экенин
Текке кетти баардык кылган аракетим
Анымды билсен дагы тоготпостон
Суйуумду биле туруп белге тептин
Бурмаладын билип туруп багытымды
Заар чачкан создорунду сууруп чыгып
Адам элем мен да сендей баалабадын
Сен деп соккон журогумду билип туруп
Эмне кылам эч бир айла таппай турам
Жэр катту да аран аран зорго турам
Сен сындырган конулумдун сыныктарын
Айтчы билсен эми аларды кайдан табам
Аябадын очошконсуп душманына
Бир да ирет конулумду албадын да
Азырго мейли азыр азаптай бер
Жетсен керек бир кун менин кадырыма
Следующая публикация
Нет комментариев