Предыдущая публикация
<<YANA BIR
AYRILGANSEVGI>>-
Shirin, nega uxlamayapsan?-
Uyqum
kelmayapti,qo'rqyapman.-
Nimadan?-Uyg'ommasamchi,
sizni boshqa ko'rolmaymanmi?-
Unaqa dema! Hali
ko'pyashaysan, ikkimiz baxtli
bo'lamiz jonim... (Shirin
Sardorning qo'lidan
mahkamtutib ko'zlarini yumdi.
Yigit esa uni ko'zlaridagi
yoshlarni artib, anchapaytqarab
turdi, keyin esa palatachirog'ini
o'chirib, doktorning kabineti
tomon yurdi)-Kechirasiz, Umid
aka,mumkinmi?-Hm, Sardor
kiring, o'tiring.-O'zgarishlar
bormi?-Aldab nima qildim,
donor topilmagan,hammasiga
tayyor turishimiz kerak. (Yigit
hayol surib qoldi va..)-Agar...agar
men hamma hujjatlarga qo'l
qo'yib, donor bo'lsamchi,
qachon qilasizlar operatsiyani?-
Yöq, axir...ishonchiz komilmi!?
Axir budegani...siz... -Shirin
uchun hammasiga tayyorman.-
Qaroriz qat'iy bo'lsa,
ertagaertalab. -Rahmat doktor...
(Lekin qiz eshikortida hamma
gaplarni eshitib turganini ular
payqamadi. Yigit xonaga
kelganida Shirin joyida yotardi).
-Shiriiin,seni yaxshi ko'raman
jonim.-Hayotim, men ham sizni
yaxshi ko'raman.-Endi hammasi
yaxshi bo'ladi.(Shirinyosh to'la
ko'zlarini yumdi).Ertasiga Sardor
kasalxonaga kelganida palata
oldida Shirinning qarindoshlari
yig'ilgandi. Hamma
yig'lardi.Eshikni ochib palataga
kirganida, qiz allaqachonbu
dunyoni tark etib
ulgurgandi.Qo'lida esa bir
parcha qog'oz:
"Hayotim,menuchun hayotni
tark etishizi xohlamadim. Siz
endi men uchun ham yashashiz
kerak. Meni kechiring, boshqa
ilojim yöqedi. Sizni
sog'inaman.Osmonlar-da
körishguncha...."
Следующая публикация
Комментарии 17