Предыдущая публикация
Аз Оиша
разиялЛоҳу
анҳа ривоят аст ки гуфт:
Паёмбари Худо Саллаллоҳу
ъалайҳи вассаллам
1). Намозро бо такбир сар
мекард.
2). Қироатро бо
алҳамдулиллаҳи раббил
ъаламин сар мекард.
3). Рӯкӯъашро на поёни бад
меистод на болои бад миёна
мекард.
4). Вақто ки сарашро аз
рӯкӯъ мебардошт то рости
пурра намеистод саҷда
намекард.
5). Вақто ки сарашро аз саҷда
мебардошт то пурра
наменишаст саҷдаи дигарро
намекард.
6). Дар ҳар-ду ракаат атаҳиёт
мехонданд.
7). Дар пойи чапаш
менишасту чиликҳои пойи
росташро тарафи қибла
мекард.
8). Аз нишастани шайтони
манъ мекард.
9). Оринҷҳоро ба замин
расониданро манъ мекард.
10). Намозашро бо салом
додан тамом мекард.
( Саҳеҳ Муслим 498 Абу
Довуд 1732 )
Следующая публикация
Нет комментариев