Bir zamonlarda uchta do‘st bormish bu do‘stlarni biri qiz qolgani bolamish bu hikoya asrlar oldin tildan tilga o‘tib kelarkan men ga bir inson shunday so‘zlar e‘kan so‘z boshini usha insonlar ismi bilan boshladi bular ☆TOHIR☆ ☆MADINA☆ & ☆MA‘RUF☆ ismli insonlar e‘di bu hikoyani fikr qilingki ma‘ruf aytyapti deb o‘qinglar.

Men tohir va madin juda qalin do‘st e‘dik biz bolaligimizdan birga o‘ynab bir burda non topsakham birga bo‘lishib ye‘b kotta bo‘lganmiz men qarangki chamsi balog‘at yoshigaham ye‘tibmiz bir uchchovimiz juda qalin ajralmas do‘st bo‘lob voyaga ye‘tdik bir kun tohir do‘st men madinani sevib qoldim dedi men shu chog‘gacha bu haqida o‘ylamasdim hatto biz do‘stmiz derdim shu gapni aytdi men parvo qilmadim seni do‘stingku dedim ha do‘stim ammo neqilay sevib qoldim dedi men indamadim shu orada madina shaharga o‘qishga ketdi biz ikki do‘st o‘z qishlog‘imizda qoldik sababi madina o‘ziga to‘q oiladan e‘di biz ikki do‘stni o‘qishga kirishga qo‘limiz kaltalik qilardi mana madina o‘qishga ketganigaham bir yil bo‘pti men ilk matubimni yozyappan ammo tohir shu orada 100 lab maktublar yozdi sababi madinani sevadi menham sevaman ammo do‘stin sevadi men unga halaqit qilmoqchi e‘masman ko‘z ochib yumguncha 4 yil o‘tib ketibdi madina o‘qishni bitirib o‘zimiz yashaydigan qishloqga muallima bo‘lib keldi.davomi bor