Предыдущая публикация
Shoir bo`lmoq — bu-ku tayin gap —
O`z joningni o`rtamoq, faqat.
Xanjar urib nozik taningga,
O`zgalarga baxsh etmoq lazzat.
Shoir bo`lish — borliqni kuylash,
Senga ko`proq, bo`lsin deb oshkor.
Bulbul ko`ngli bularmi hech g`ash,
Qilar ekan bir kuyni takror?!
O`zgalarning ovozi bilan
To`tiqush ham biyrondir, ammo
Kuyla faqat o`z sozing bilan
Qurbaqadek bo`lsa ham hatto.
Qur’onda man’ etmish Muhammad
Lab urma deb hatto sharobga,
Shoir ichar shuning-chun ham may,
Tashlar ekan o`zni azobga.
Shoir kelib yori oldiga
Yot qo`ynida ko`rsa uni gar,
O`t solsa-da alam qalbiga,
Qiz ko`ksiga urmaydi xanjar, —
Rashkda yonib, ko`nglida tug`yon,
Mungli kuylab tashlaydi qadam:
«Mayli, o`lay xoru sargardon,
Taqdirimda bor ekan bu ham».
Следующая публикация
Нет комментариев