Предыдущая публикация
Bu hayotning lazzati, telba
qildi bizlarni. Qarang
köchadagi, yarmi ochiq qizlarni.
Yigitlarchi yigitlar, juda buzilib
ketti. Ularning gunohlari, hatto
arshlarga yetdi. Nikohsiz
sevishmoqda, qiz yigitlar kelishib.
Parklarda uyalmasdan, ular yurar
öpishib. Zamonaviy yoshlarni bir
kun la'nat tutadi. Zinokorlar
kasridan, barchani yer yutadi.
Qölimizda sigaret, ammo namoz
öqiymiz. Arzimagan pullar uchun,
yolg'onlarni töqiymiz. Xijobli
"muslima"lar, yigiti-la kinoda.
Kino oddiy bahona, körsang ular
zinoda. Uchrar tuban yigitlar, öz
onasin sökadi. Yanachi ayrimlari,
ota qonin tökadi. Qizlarniku
aytmaylik, öz tanasin sotadi.
Ayrim ifloslari, tug'ishgani-la
yotadi. Qizlar ota oldida, avrat
ochiq yurganda. Ög'illar onalari-
la, zino qilib turganda. Bundayin
insonlarga, ifloslik ham bir san'at.
Sandaqa "zombi"larni padariga
ming la'nat. Mu'minman deb
kerilar, bor deb qalbimda Olloh.
Qaytaruvmiding bir bor hech, la
ilaha illolloh. Bu qanday zamon
böldi, odam odamni sotsa.
Mu'minman deb tirjayib, odam
gunohga botsa. Kafelarda joylar
band, tölib ketgan yoshlarga.
Restalaranlar tölmoqda, gözal
qora qoshlarga. Iymondan biz
yiroqmiz, shunchalar ham biz
nodon. Axir bu oy muqaddas, voy
dood - hozir Ramazon. Bu
zamonning kasridan, bilmam
qayga qochishni. Balkim xohlab
qolarman, Olloh tomon uchishni.
Bu hayotning dahshatin, körib
telba bölaman. Bilmam balkim
erta kech, Ollohni deb ölaman.
Следующая публикация
Нет комментариев