Предыдущая публикация
..
U tong otishi bilan bozorga
shoshildi. Havo sovuq, bahorga öxshamaydi.
Bayramga har doimgidek atirgul emas, lola sotib
olmoqchi böldi. Bozor darvozasi yaqinida bir chelak
chiroyli lolalar turardi. —Kim sotyapti, — söradi u. -
Hozir keladi,—dedi sotuvchilardan biri. Gul rastasi
yonida yana bir qariya turardi. Uning nimasidir
yigitni öziga jalb qildi. Cholning egnida eski urfdagi
plash: hamma yog‘i tikilib, yamoq bölib ketgandi.
Shimi ham eski, lekin yaxshilab dazmollangan.
Poyafzali yaxshilab moylanganidan yaltirab
tursada, ancha xizmat qilgani bilinib turardi.
Qariyaning yuzini ajin bosgan biroq közida
qandaydir mag‘rur ifoda bor edi. U sovuqdan
kökarib ketgandi. Shunga qaramay, gul
sotuvchining kelishini kutardi. Yigitning unga rahmi
keldi. Sinchiklab razm solgach, uning piyonista
emasligini, shunchaki köp qiyinchilik körganini,
g‘aribligidan uyalayotganini tushundi. Gul sotuvchi
ayol chelakka yaqinlashdi. Chol botinmay bir
qadam tashladi. — Qizim, bir dona lola qancha
turadi? — Yöqol bu yerdan, yaramas chol, sadaqa
söramoqchimisan— baqirdi gulchi xotin. —Menga
bitta lola kerak, qancha turadi? Yigit cholning
közlari yoshlanganini kördi. —Bittasi? Sen bilan
pachakilashib ötiramanmi? Yöqol! — Sen
baqirmasdan qancha turishini ayt— dedi chol
sekin. —Donasi 500,— dedi xotin kinoya bilan. Chol
chöntagidan ikkita 200 sömlik chiqardi. —Menda
400 söm bor, balki shunga berarsan— söradi chol
qimtinib. Yigit cholning közlarida shu paytgacha
birorta erkakning közida körmagan alam va
og‘riqni payqadi. -Yaxshi,— gulchi xotin
mazaxomuz hiringlab chelakdan bir dona lola oldi.
Gul shoxchasi örtasidan singandi. Chol lolani olib
tög‘rilashga urindi. Ammo gul öjarlik bilan yana
pastga egilardi. Qariya qölida singan lolani
tutgancha yig‘lardi. — Menga qara, nima
qilyapsan?— yigit özini vazmin tutishga urinsada,
chidolmay baqirdi. Gulchi xotin indamay yigitga
qarab turaverdi. —Töxtang, —yigit cholning
yengidan tutdi. —Öv ahmoq xotin! Bir chelagi
qancha turadi? — A... —Sendan sörayapman, bir
chelagi qancha turadi? —30 ming bölsa kerak. Yigit
chöntagidan bir dasta pul olib, gulchi xotinning
oyog‘i tagiga tashladi. Söng chelakdagi lolalarni
olib, cholga tutqazdi. Qariya bu tuhfani bosh
chayqab rad etarkan, unsiz yig‘lardi. Yigitning
közlariga ham yosh sizdi. —Yuring,— yigit cholni
qölidan tutdi. Shirinliklar sotiladigan rastadan
ixchamgina chiroyli bezatilgan tort sotib olib
cholga ögirildi. —Menga qarang ota, meni pulim
bor. Bu 30 ming chöntagimga zarar qilmaydi, siz
esa singan lolaiz bilan xotinizni yoniga borishiz
yaxshimas, axir bugun 8-mart-ku! Manavi gullarni,
tortni olib boring, meni nomimdan ham tabriklab
qöying. Iltimos, yöq demang... Cholning közlaridan
duvillab yosh oqa boshladi. Lablari titrardi. Yigit
ortiq bu manzaraga qarab turolmasdi. U
qölidagilarni cholga tutqazib, közlarini kafti bilan
artdida nari keta boshladi. Oshiqib ketib borarkan,
ortidan cholning past, dardli ovozdagi sözlarini
eshitdi: —Biz 50 yildan beri birgamiz... Yaqinda
unda saraton borligini aniqlashdi... Bugun sovg‘a
bergim kelgandi...
Следующая публикация
Нет комментариев