Чун Худованд гуфтааст андар калом,

Ту ба некуиву шафкат гу калом.
Зин сабаб зинхор, набвад гуфтанат,
Бо дурушти хохарон ранчонданат.
Боз мегуядрасули инсу чон,
Рав ту некуи бикун бар бонувон.
Гар ту мегуйи сухан аз бахри зур,
То ба рох ори ту онхоро базур.
Инчунин гуфтор кай бошад дуруст,
Як рахи хубеву, беозор мебояд, бичуст.
Гар бибоши талх гую турушруй,
Чумла олам аз ту гардонанд руй.
Хам хилофи бар Худову бар Расул,
Ин чунин гуфтор, ба ки ояд кабул?
Гар ба нарми бошадат доим калом,
Мефиристанд аз барои ту салом.
Хам мувофикат кунад гуфтори ту,
Бар Худову Мустафо кирдори ту.
Зин сабаб бигзоштаам ном бо шитоб,
То намонам дар киёмат дар азоб.
"ХОХАРИ ЧОН" мондаам унвони у,
То бигиранд хохарон фармони у.
Ман нагуфтам то ба имруз ин сухан,
Ин замон ёдам расид ахлоки зан.
Лек акнун кардаам андешае,
Аз Худо тарсида андар гушае.
То ба кай бошад ба ту афъоли тез,
Гар ту марди, бахри ислохаш бихез!
Гар ба хусни халк гуйи хохарам,
Ё ба пирон гуйи, эй чон модарам.
Ту хамебоши ба назди бонувон,
Хамчу фарзанди падар бар хохарон.
Гуш андозанд ба гуфторат наку,
Гар ба ту бошад кирдори наку.
Зин чихат, ман гуфтаам, чон хохарам,
Ё барои модарон, чон модарам.
ШАЙХИ ФОНИ ту нишин дар гушае,
Аз барои хохарон кун тушае.