Предыдущая публикация
Karat-Güneşi Olmaz Adam
Bugün dodağın yox yoxluğundan öpmək var
Sənsiz ölərəm boş şeydi sənlə ölmək var
Ən yaxşı gülü seçərsən, görüşə gedərsən
Sonra sevdiyini başqasıyla görməy var
Şərabı tərk edə bilmirəm
İçəndə sən varsan
Dedim ki,ürəyimi qırma,
Dedin ki, özünü düşünmə
Niyə başa düşmürsən ?
İçində sən varsan
Adəm Həvva’nı gördü, meyvəyə baxmadı insan
Baxmadı insan
Ona qaçarkən atdığın addımlarına diqqət elə
Çünki, xəyallarımı tapdalayırsan.
Oturub yazarsan hərgün, o isə darıxmazkən
Ürəyini sındırsın, nəysə “xoş” de
Mən onun saçlarına toxunmağa belə qıymazkən
O gedib başqalarıyla, nəysə boş ver
Mən sənsiz ölürəm,
Səndən səni istəyirəm
Ruh bədəndə durmur,
Sənsiz yaşamaq olmur
İstədiyim tək şey, uşaqlığım, oyuncağım, bir də kəndim
Ruhumu qeyb edirəm
Masamda məktub var, həblər, bir də ulguz, bir də kəndir
Bu gecə ölümü qeyd edirəm
Adım gecəyə bələndi mən günəşi olmaz adam
Korların günəşi
Olmaz adam
Mən sənin sahilində qərq olmuş kiçik gəmi
Sən mənim günəşi Olmaz adam
Hər gecə yatmırdım
Müəllim əsəbləşirdi, yazıma və xəttimə
Dedin ki, əlvida, mən yoxam, xoşbəxt ol
Sənsiz Xoşbəxtlik, mənim nə həddimə ?
Səbəbim içki yox,ətrin oldu ölümlə əlbir oldu
Bir də Yaxşı yadıma düşmüşkən
Belində ki, qırmızı ip xəyallarımın boynuna bil kəndir oldu.
Mən sənsiz ölürəm,
Səndən səni istəyirəm
Ruh bədəndə dumrur,
Sənsiz yaşamaq olmur
Следующая публикация
Нет комментариев