Soat 6:00. Robiyani telefoniga navbatdagi SMS keldi.
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
Bu SMS lar Robiyaga tanish, har kuni bir vaqtda, bir xil SMS
keladi. Robiya ham o’z navbatida Sobirga bir xil javob yozadi.
Faqat uniki aynan bir vaqtda emas. Har hilroq, nechidir
minutga farq qiladi.
"Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong! Rahmat juda zo’r
uhladim. Sog’inchim, zarracha!))”...
Ha. Bu ularni har kungi salomlashish SMS lari desa bo’ladi.
Sobir va Robiya bir birini 3 yildan beri tanishadi. Ular
avtobusda to’sattan bir voqea sabab tanishib qolishgan.
Ushanda Robiyaga ikki mast yigit gap otib, unga tegajorlik
qilishvotgandi. Avtobusdagi odamlar, yigitlar ichib olganigami,
yoki ulardan qo’rqibmi, o’zi odam ham kam edi. Yo’q,
konduktor e’tiroz bildirgandi, bir narsalar dib so’kishdi, keyin
biletingni sotginam diyishdi. Sobir orqaroqda o’tirgandi. Bu
gaplardan keyin o’rnid...ЕщёSoat 6:00. Robiyani telefoniga navbatdagi SMS keldi.
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
Bu SMS lar Robiyaga tanish, har kuni bir vaqtda, bir xil SMS
keladi. Robiya ham o’z navbatida Sobirga bir xil javob yozadi.
Faqat uniki aynan bir vaqtda emas. Har hilroq, nechidir
minutga farq qiladi.
"Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong! Rahmat juda zo’r
uhladim. Sog’inchim, zarracha!))”...
Ha. Bu ularni har kungi salomlashish SMS lari desa bo’ladi.
Sobir va Robiya bir birini 3 yildan beri tanishadi. Ular
avtobusda to’sattan bir voqea sabab tanishib qolishgan.
Ushanda Robiyaga ikki mast yigit gap otib, unga tegajorlik
qilishvotgandi. Avtobusdagi odamlar, yigitlar ichib olganigami,
yoki ulardan qo’rqibmi, o’zi odam ham kam edi. Yo’q,
konduktor e’tiroz bildirgandi, bir narsalar dib so’kishdi, keyin
biletingni sotginam diyishdi. Sobir orqaroqda o’tirgandi. Bu
gaplardan keyin o’rnidan turib, ularni oldiga keldi. Ozgina
janjal, keyin pastga tushishdi. Avtobus yo’lida davom etdi.
Sobir ular bilan alohida gaplashdi... Robiya avtobus oynasidan
qarab qoldi... Robiya tikuvchilik fabrikasida tikuvchi bo’lib
ishlaydi. Har kuni bir vaqtda shu avtobusda uyga qaytadi.
Sobir ham usha atrofda institutda o’qiydi. Uni ham darslari
tugagandan keyin shu vaqtda, shu avtobusda uyga qaytadi.
Ertasi kuni Sobir avtobusni orqa o’rindig’ida o’tirib kevotganda
yoniga bir qiz keldi. Boshida u ahamiyat bermadi. Yonida joy
bo’sh edi. Lekin qiz Sobirga qarab turardi. U qiz Robiya edi.
Sobir qiz unga tikilib turganiga o’zini g’alati his qildi. Keyin
qizga:
Kechirasiz. O’tirmoqchimisiz. Marhamat (shunday deb o’rnidan
turdi)
- Yo’q. Sizga rahmat etmoqchidim.
- Joy berganimgami?
- Yo’q. Mani tanimadizmi?
- ... (Sobir o’ylanib qoldi)
- Kecha mani bezorilardan himoya qilgandiz. Begona bo’lsez
ham.
- Ha. Kechamidi. Uzr. Sizga qaramagan ham ekanman.
Bemalol. Nega endi begona ekansiz. Man barchani o’z
yaqinimde ko’raman. Sizga yordam berganimdan hursandman.
- Kecha sizga rahmat etolmaganimga rosa uyalib yurdim.
- O’zi rahmat etishizga imkon bo’lmadiku. Tushib ketdik.
- Ha. Lekin baribiram. Bugun sizni ko’rib rosa hursand
bo’ldim. Yonizga kelib, nima dib gap boshlashni ham
bilmadim. Yana bir bor rahmat...
Bu ikkinchi uchrashuv. Lekin birinchi suhbat. Shu holatdan
keyin avtobusda bir birlarini har kun ko’radigan bo’lib
qolishdi. Ismlarini etishdi... telefon raqam... endi telefonda
suhbatlar... (bir qancha vaqt, taxminan 1 yilcha o’tdi, Sobir
o’qishni tugatib, ishga kirdi)
- Allo. Robiya. Salom.
- Assalomu Alekum.
- Sizga bir...ЕщёKechirasiz. O’tirmoqchimisiz. Marhamat (shunday deb o’rnidan
turdi)
- Yo’q. Sizga rahmat etmoqchidim.
- Joy berganimgami?
- Yo’q. Mani tanimadizmi?
- ... (Sobir o’ylanib qoldi)
- Kecha mani bezorilardan himoya qilgandiz. Begona bo’lsez
ham.
- Ha. Kechamidi. Uzr. Sizga qaramagan ham ekanman.
Bemalol. Nega endi begona ekansiz. Man barchani o’z
yaqinimde ko’raman. Sizga yordam berganimdan hursandman.
- Kecha sizga rahmat etolmaganimga rosa uyalib yurdim.
- O’zi rahmat etishizga imkon bo’lmadiku. Tushib ketdik.
- Ha. Lekin baribiram. Bugun sizni ko’rib rosa hursand
bo’ldim. Yonizga kelib, nima dib gap boshlashni ham
bilmadim. Yana bir bor rahmat...
Bu ikkinchi uchrashuv. Lekin birinchi suhbat. Shu holatdan
keyin avtobusda bir birlarini har kun ko’radigan bo’lib
qolishdi. Ismlarini etishdi... telefon raqam... endi telefonda
suhbatlar... (bir qancha vaqt, taxminan 1 yilcha o’tdi, Sobir
o’qishni tugatib, ishga kirdi)
- Allo. Robiya. Salom.
- Assalomu Alekum.
- Sizga bir gap etmoqchidim.
- Qanaqa gap.
- Sizni sansirab gapirsam maylimi?
- Hop. O’ziz bilasiz (Robiya o’ylanib qoldi. Nega
sansiramoqchi dib)
- Hozir o’ylanib qolding. To’g’rimi? Sababi, man o’zimga
yaqin olganlarimni barchasini sansirab gapiraman. Qizlarni
nazarda tutvomman. Bunga sinfdoshlarim, kollejdagi
kursdoshlarim erishgan. Institutdagilar ham erisha olmadi.
Ularni sizlab chaqiraman. Usha oxirgilari kollejdagilar bo’lib
qolgandi. Man endi shucha paytdan keyin san erishdin. Agar
hohlamasang, sizlab ham chaqiraveraman.
- Yo’q, man sansirab chaqirishizni hohlayman (Robiya o’zi
bilmagan holda shu gaplarni etvordi)
- Hursandman. Mayli keyinroq telefon qilaman.
- Hop
Yana 2 yil o’tdi. Sobir har kuni soat 60 da SMS yozadigan
bo’ldi. Bir hillarida kechroq ham yozardi. Uhlab qolishi, yana
boshqa sabablar... lekin ko’proq 60 da. Lekin so’ngi paytlar,
yengi telefon olganidan keyin roppa rosa 60da kelardi.
Yuboradigan SMSi:
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
3 yil ichida ularni orasida qalin munosabat uyg’ongandi. Lekin
ular buni sevgimas dib o’ylirdi. Aslida sevgidan boshqa nima
bo’lishi mumkin? SMSda sog’inch haqida yozilvoti. Qiziq.
Rostan ham bir birini sog’inisharmidi bir uyquda. Bu savol
Sobir va Robiyaga ham qiziq edi. Sobir unga SMS yozdi.
”Robiya. Yaqinginam. Sandan bir narsa so’rayman, rostini et.
Man sanga shuncha SMS yozaman. Sog’inmadingmi dib. San
zarracha diysan. Rostan ham zarracha sog’inasanmi? Shu
menga qiziqde.”
Robiya javob yozdi:
"Bilasizmi? Siz bilan uhlashimdan oldin gaplashib
bo’lganimdayoq sog’inishni boshlayman....ЕщёYana 2 yil o’tdi. Sobir har kuni soat 60 da SMS yozadigan
bo’ldi. Bir hillarida kechroq ham yozardi. Uhlab qolishi, yana
boshqa sabablar... lekin ko’proq 60 da. Lekin so’ngi paytlar,
yengi telefon olganidan keyin roppa rosa 60da kelardi.
Yuboradigan SMSi:
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
3 yil ichida ularni orasida qalin munosabat uyg’ongandi. Lekin
ular buni sevgimas dib o’ylirdi. Aslida sevgidan boshqa nima
bo’lishi mumkin? SMSda sog’inch haqida yozilvoti. Qiziq.
Rostan ham bir birini sog’inisharmidi bir uyquda. Bu savol
Sobir va Robiyaga ham qiziq edi. Sobir unga SMS yozdi.
”Robiya. Yaqinginam. Sandan bir narsa so’rayman, rostini et.
Man sanga shuncha SMS yozaman. Sog’inmadingmi dib. San
zarracha diysan. Rostan ham zarracha sog’inasanmi? Shu
menga qiziqde.”
Robiya javob yozdi:
"Bilasizmi? Siz bilan uhlashimdan oldin gaplashib
bo’lganimdayoq sog’inishni boshlayman. Shuning uchun,
sog’inchimni oz bo’lsa ham jilovlash uchun, tushlarimda ham
sizni ko’rishga harakat qilaman.Zarracha deganim, har narsa
zarrachalardan tashkil topgan. Zararachalar bo’lmaganda
ulkan narsalar ham bo’lmasdi. Siz ham mani sog’inasizmi?
Doimo o’ziz so’riysiz, lekin hich sani sog’indim dimiysiz”.
Sobir javob yozdi:
"Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani sog’inching
zarrachadek bo’lsa, maniki shunaqangi yuqoridaki, uni hich
kim hali his qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib ketganimda, ko’rishim
uchun xonamni har devoriga sani rasmningni osib
chiqganman. Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”. (davomi bor...)
Sobir javob yozdi:
“Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani
sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki
shunaqangi yuqoridaki, uni hich kim hali his
qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib
ketganimda, ko’rishim uchun xonamni har
devoriga sani rasmningni osib chiqganman.
Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”.
Mana bu sog’inch. Ta’rifga so’zlar ojiz.
Bunday sog’ichlilar bir birini sevmidi dib etib
bo’ladimi? Baribir ichidagisini etishi kerak.
Sobir birinchilardan chiday olmadi. Va
uchrashuvga taklif qildi. Sovg’a didi. Uzuk
ham sotib oldi. Uchrashuvni bitta kafega
belgiladi. Sevgi izhorni ham orginal qilmadi.
Uzukni olib, Robiyani barmog’iga taqib qo’ya
qoldi. Robiya tushunmay ham qoldi. Sobir:
“Man sani sevaman, menga turmushga chiq”
dib, suhbatni tugatib qo’ya qoldi. Manimcha
bunga ham ancha kuch va iroda
to’plagandir.... osonmas etish. Robiya bir
og’iz javob qaytara olmadi. Uzukni olib
qolgani, bu qabul qilganide. Sobir...ЕщёSobir javob yozdi:
“Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani
sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki
shunaqangi yuqoridaki, uni hich kim hali his
qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib
ketganimda, ko’rishim uchun xonamni har
devoriga sani rasmningni osib chiqganman.
Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”.
Mana bu sog’inch. Ta’rifga so’zlar ojiz.
Bunday sog’ichlilar bir birini sevmidi dib etib
bo’ladimi? Baribir ichidagisini etishi kerak.
Sobir birinchilardan chiday olmadi. Va
uchrashuvga taklif qildi. Sovg’a didi. Uzuk
ham sotib oldi. Uchrashuvni bitta kafega
belgiladi. Sevgi izhorni ham orginal qilmadi.
Uzukni olib, Robiyani barmog’iga taqib qo’ya
qoldi. Robiya tushunmay ham qoldi. Sobir:
“Man sani sevaman, menga turmushga chiq”
dib, suhbatni tugatib qo’ya qoldi. Manimcha
bunga ham ancha kuch va iroda
to’plagandir.... osonmas etish. Robiya bir
og’iz javob qaytara olmadi. Uzukni olib
qolgani, bu qabul qilganide. Sobir ham
shunday o’yladi.
Kafedan chiqib, bekatga borishdi. U yerda bir
qari kampir turgandi. Qo’lida og’ir sumka.
Bozordan kevotganga o’xshiydi. U Sobirdan
uni uyigacha olib borishini iltimos qildi. Sobir
yo’q diya olmadi. Kampir uni bu yerdan uncha
uzoq emas ekanini etib o’tdi. Robiya ham ular
bilan birga ketdi. Yo’lda kampirni tilidan duo
tushmadi. Rostan ham uzoq emas ekan. 5
daqiqada yetib borishdi. Kampirni bir pioyola
choyga taklifni rad etishdi, kech qovomiza
dib, bahona qilib ketishdi. Kampir yana duo
qilib qoldi.
Bahor oyi keldi. Har kungidek bugun ham
Robiyani telfoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya ham usha javobni jo’natdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Sobirdan yana keldi:
“Yaqin kunlar uyinga onam bilan ammamni
yuboraman”.
Bu gapga Robiyadan javob kelmadi. Nima dib
ham yozardi.
Soat 100larda Sobir Robiyaga telefon qildi.
Nimadir etmoqchidi. Lekin Robiya “keyinroq
o’zim telefon qilaman. Hozir ishlarimni
qivoliy” didi. Manimcha yana sovchilar haqida
gap ketadi dib o’ylagandir. 2 soatdan keyin
va’da bergani uchun qaytib qo’ng’iroq qildi.
- Allo. Assalomu Alekum. Yahshimisiz.
- Voalekum Assalom. Ha zo’r. Ishlarinigni
qilib bo’ldingmi?
- Ha. Hozircha qilib bo’ldim. Hali yana bor.
- Man hozir daraxtga chiqvotudim.
- Nega?
- Ko’chada bolalarni varragi daraxtga ilinib
qolibdi. Tepasida, olsa bo’lar...ЕщёBahor oyi keldi. Har kungidek bugun ham
Robiyani telfoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya ham usha javobni jo’natdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Sobirdan yana keldi:
“Yaqin kunlar uyinga onam bilan ammamni
yuboraman”.
Bu gapga Robiyadan javob kelmadi. Nima dib
ham yozardi.
Soat 100larda Sobir Robiyaga telefon qildi.
Nimadir etmoqchidi. Lekin Robiya “keyinroq
o’zim telefon qilaman. Hozir ishlarimni
qivoliy” didi. Manimcha yana sovchilar haqida
gap ketadi dib o’ylagandir. 2 soatdan keyin
va’da bergani uchun qaytib qo’ng’iroq qildi.
- Allo. Assalomu Alekum. Yahshimisiz.
- Voalekum Assalom. Ha zo’r. Ishlarinigni
qilib bo’ldingmi?
- Ha. Hozircha qilib bo’ldim. Hali yana bor.
- Man hozir daraxtga chiqvotudim.
- Nega?
- Ko’chada bolalarni varragi daraxtga ilinib
qolibdi. Tepasida, olsa bo’larkan. Ushanga
iltimos qilishgandi, “Amaki olib bering, o’zi
bitta edi. Uydagilar boshqa olib bermimiz”
diyishgandi, mayli dib obermoqchiman. Hozir
daraxtni yarimiga chiqib qoldim. Anaqisa
haliroq o’zim SMS yozaman. SMSimni kutgin,
albatta yozaman. Yoki o’zing qilgin.
Ishlaringni hammasini qilib bo’lib. Maylimi?
- Hop bo’ladide.
Soat 15:00 lar bo’ldi. Bu paytda man 10
marta daraxtga chiqib tushardim dib o’yladi
Robiya. Nega SMS yozmayaptilar. O’zim
qilaman. Raqamlarni terdi. Javob yo’q. Qayta
telefon qildi. Yana javob yo’q. 1 soatlardan
keyin yana telefon qildi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Voalekum Assalom. Kim bu?
- ... (begona ovoz edi. Robiya nima diyishini
bilmiy qoldi. Sobir hich telefonini begonalarga
bermasdi, adashmadimmi dib raqamga qarab
qo’ydi. Adashmagan.)
- Kechirasiz. Man Sobirga telefon qilgandim.
Ularni chaqirib bera olmaysizmi?
- Siz Robiyamisiz?
- Ha.
- Menga Sobir siz haqingizda etgandi. Ko’p
etar edi. Juda ham ko’p etar edi.
- ...
- Sobir endi oramizda yo’q.
- Nega.....(ovozi titrab chiqdi).
- Telefonni hozircha menda. Baxtsiz xodisa.
Boya negadir daraxtga chiqgan ekan... usha
yerdan... yiqilibdi... Shomga chiqaramiz.
Undan ayrilib qoldik. Man haligacha o’zimga
kelolmayapman.
- ... (Robiyani qulog’iga bu gaplar kirmasdi)
- Uzr. Boshqa gapira olmayman. U sizga
uyla...ЕщёSoat 15:00 lar bo’ldi. Bu paytda man 10
marta daraxtga chiqib tushardim dib o’yladi
Robiya. Nega SMS yozmayaptilar. O’zim
qilaman. Raqamlarni terdi. Javob yo’q. Qayta
telefon qildi. Yana javob yo’q. 1 soatlardan
keyin yana telefon qildi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Voalekum Assalom. Kim bu?
- ... (begona ovoz edi. Robiya nima diyishini
bilmiy qoldi. Sobir hich telefonini begonalarga
bermasdi, adashmadimmi dib raqamga qarab
qo’ydi. Adashmagan.)
- Kechirasiz. Man Sobirga telefon qilgandim.
Ularni chaqirib bera olmaysizmi?
- Siz Robiyamisiz?
- Ha.
- Menga Sobir siz haqingizda etgandi. Ko’p
etar edi. Juda ham ko’p etar edi.
- ...
- Sobir endi oramizda yo’q.
- Nega.....(ovozi titrab chiqdi).
- Telefonni hozircha menda. Baxtsiz xodisa.
Boya negadir daraxtga chiqgan ekan... usha
yerdan... yiqilibdi... Shomga chiqaramiz.
Undan ayrilib qoldik. Man haligacha o’zimga
kelolmayapman.
- ... (Robiyani qulog’iga bu gaplar kirmasdi)
- Uzr. Boshqa gapira olmayman. U sizga
uylanmoqchi edi. Uni telefonini endi kim
tutishini ham bilmiman. Buguncha menda
turibdi. (aloqa uzuldi)... (davomi bor...)
Robiyani hayollari ostun ustun bo’lib ketdi.
Ming hayollar. Faqat bir gapni qaytaradi:
“Yo’q. Ishonmayman. Bo’lishi mumkin emas.
Ular o’lmaganlar. Ular tiriklar. O’rtoqlari
hazil qilishvotti. Kimdan bilishim mumkin?
Yo’q. Uylariga boraman. Hoziroq boraman”.
dib, yo’lga chiqib ketdi.
Sobirni mahallasiga kirib bormoqda.
Telefonga qarab qarab qo’yadi. Hozir Sobir
qaytib telefon qiladigandek. Qaytib telefon
qilishga yuragi betlamiydi. “Qaysi uy ediya.
Nechinchi edi. Uylarini eslolmayapman” deb
o’ylab tez tez ketib borardi. “Shom
bo’lishiga 1 soatcha vaqt bor. Agar rostan
ham o’lgan bo’lsalar, odamlar to’plangan
bo’lishi kerak. Ko’chani nomi qanaqa edi. Ha.
Mana shu ko’cha. Shu ko’cha bo’lishi kerak.
Telefonlarida shu yerda tushgan rasmlari bor
edi. Shu ko’chadan yuraman. Mashinalar,
odamlar ko’p. Nahotki rost bo’lsa.
Ishonmaaaaymaaaaan!!!” deb baqirib
yubordi. Orqasidan ayollar kevotgan ekan.
Ular kelib, Robiyadan hol ahvol so’rashdi.
- Tinchlikmi qizim? Sizga hich n...ЕщёRobiyani hayollari ostun ustun bo’lib ketdi.
Ming hayollar. Faqat bir gapni qaytaradi:
“Yo’q. Ishonmayman. Bo’lishi mumkin emas.
Ular o’lmaganlar. Ular tiriklar. O’rtoqlari
hazil qilishvotti. Kimdan bilishim mumkin?
Yo’q. Uylariga boraman. Hoziroq boraman”.
dib, yo’lga chiqib ketdi.
Sobirni mahallasiga kirib bormoqda.
Telefonga qarab qarab qo’yadi. Hozir Sobir
qaytib telefon qiladigandek. Qaytib telefon
qilishga yuragi betlamiydi. “Qaysi uy ediya.
Nechinchi edi. Uylarini eslolmayapman” deb
o’ylab tez tez ketib borardi. “Shom
bo’lishiga 1 soatcha vaqt bor. Agar rostan
ham o’lgan bo’lsalar, odamlar to’plangan
bo’lishi kerak. Ko’chani nomi qanaqa edi. Ha.
Mana shu ko’cha. Shu ko’cha bo’lishi kerak.
Telefonlarida shu yerda tushgan rasmlari bor
edi. Shu ko’chadan yuraman. Mashinalar,
odamlar ko’p. Nahotki rost bo’lsa.
Ishonmaaaaymaaaaan!!!” deb baqirib
yubordi. Orqasidan ayollar kevotgan ekan.
Ular kelib, Robiyadan hol ahvol so’rashdi.
- Tinchlikmi qizim? Sizga hich narsa
bo’lmadimi? Yordam kerakmasmi?
- A? (Robiya, ularga savol nazari bilan qarab
turardi. Nima diyishini ham bilmasdi.)
- Sog’ligiz yahshimi? Hozir baqirganizni
eshitdik.
- Ha. Yo’q. Man yahshiman. (ko’zi odamlar
to’planib turgan eshikda)
- Sizni tanimayroq turibman. Bu yerda qanaqa
ishiz bor edi?
- Menga bir narsani etib berolmisizmi.... (u
baribir ishonmayotgan edi, shunga aniqlik
kiritmoqchi edi)
- Nimani qizim?
- Bu yerda kim vafot etdi?
- Bu yerdami? Bu yerda 90 dan oshgan bir
otaxon bo’lardilar. Ushalar bugun olamdan
o’tibdilar. Mahallani yuragi edilar. Tetik
edilar. Lekin Yaratganni irodasi. Olamdan
o’tdilar.
- Rahmat. (beixtiyor Robiyani yuziga
tabbasum yugurdi, ayollar unga qarab hayron
qolib, tuf tuflab qo’yishdi o’zlarini o’zlari va
yo’lda davom etishdi.
Robiya ichidan buni yolg’on ekanini hursand
bo’lsada, tashqi tarafdan uni aldashgani
nafrati yuzini burishtirib turardi. “shunaqa
narsa bilan ham hazil qiladimi, man ularga
ko’rsatib qo’yaman hali. Kim bo’lsa ham
ta’zirini beraman. Aldoqchilar. Agar Sobirni
ham bunda qo’llari bo’lsa, ularni hich qachon
kechirmiman. Yana maraka borligini bilib
etishgan. Mani sinamoqchi bo’lishdimi?
Ko’rsataman ularga hali. Mayli, muhimi sog’
bo’lsalar...Ещё- Sizni tanimayroq turibman. Bu yerda qanaqa
ishiz bor edi?
- Menga bir narsani etib berolmisizmi.... (u
baribir ishonmayotgan edi, shunga aniqlik
kiritmoqchi edi)
- Nimani qizim?
- Bu yerda kim vafot etdi?
- Bu yerdami? Bu yerda 90 dan oshgan bir
otaxon bo’lardilar. Ushalar bugun olamdan
o’tibdilar. Mahallani yuragi edilar. Tetik
edilar. Lekin Yaratganni irodasi. Olamdan
o’tdilar.
- Rahmat. (beixtiyor Robiyani yuziga
tabbasum yugurdi, ayollar unga qarab hayron
qolib, tuf tuflab qo’yishdi o’zlarini o’zlari va
yo’lda davom etishdi.
Robiya ichidan buni yolg’on ekanini hursand
bo’lsada, tashqi tarafdan uni aldashgani
nafrati yuzini burishtirib turardi. “shunaqa
narsa bilan ham hazil qiladimi, man ularga
ko’rsatib qo’yaman hali. Kim bo’lsa ham
ta’zirini beraman. Aldoqchilar. Agar Sobirni
ham bunda qo’llari bo’lsa, ularni hich qachon
kechirmiman. Yana maraka borligini bilib
etishgan. Mani sinamoqchi bo’lishdimi?
Ko’rsataman ularga hali. Mayli, muhimi sog’
bo’lsalar ham” dib orqaga qarab yurdi. Baribir
sevgisi kuchlide. Nafratni ham yenga oldi.
Yana hayoliga bir narsa kelib, telefonini oldi.
Sobirga telefon qilmoqchi bo’ldi. O’lmaganini
biladi endi. Sobirni yod bo’lib ketgan
raqamlarini terdi. Qulog’iga tutdi.
Yonidan
yana ayollar o’tib ketishvotgandi. Ularni
gaplari qulog’iga chalindi; “Eshitilarmi
qo’shni, Xadichaxonni o’g’li Sobir ham bugun
olamdan o’tibdi. Daraxtdan yiqilibdi. – Voy
eshitmagandim. Xudo rahmat qilsin. Hali yosh
bola ediyu, nega daraxtga chiqibdi? –
Bolalarni varragi ilingan ekan. Ushani olib
beraman dibdi. Tepasi qurigan shox ekan.
Usha sinib, yerga yiqilibdi. Shoxni biri qorniga
kirib ketganmish. Yuragiga ham kiribdimiye.
Shunaqa diyishdi. – Voy, yoshgina ediya.
Menga ham qancha yordam berardi. Hich
qahcon yo’q dimasdi. Ko’chada ko’rib qolsa
ham salomini kanda qimasdi. Xadichaxonga
qiyin bo’libdiya. – Nimasini etasiz. Bu yil
uylantiraman digandilar. – Unda tezroq
yuringlar. U yoqga ham chiqishimiz kerak. –
Buni qaranglar, bitta mahalladan ikki
ko’chada bir kunda maraka bo’lsaya.” dib bir
birlari bilan gaplashib o’tib ketishdi. Robiya
telefonni ushlagancha joyida qotdi. Unda
telefonda hazillashishmagandi. Orqaga
qaytib, boshqa ko’chaga yurdi. Qayril...ЕщёYonidan
yana ayollar o’tib ketishvotgandi. Ularni
gaplari qulog’iga chalindi; “Eshitilarmi
qo’shni, Xadichaxonni o’g’li Sobir ham bugun
olamdan o’tibdi. Daraxtdan yiqilibdi. – Voy
eshitmagandim. Xudo rahmat qilsin. Hali yosh
bola ediyu, nega daraxtga chiqibdi? –
Bolalarni varragi ilingan ekan. Ushani olib
beraman dibdi. Tepasi qurigan shox ekan.
Usha sinib, yerga yiqilibdi. Shoxni biri qorniga
kirib ketganmish. Yuragiga ham kiribdimiye.
Shunaqa diyishdi. – Voy, yoshgina ediya.
Menga ham qancha yordam berardi. Hich
qahcon yo’q dimasdi. Ko’chada ko’rib qolsa
ham salomini kanda qimasdi. Xadichaxonga
qiyin bo’libdiya. – Nimasini etasiz. Bu yil
uylantiraman digandilar. – Unda tezroq
yuringlar. U yoqga ham chiqishimiz kerak. –
Buni qaranglar, bitta mahalladan ikki
ko’chada bir kunda maraka bo’lsaya.” dib bir
birlari bilan gaplashib o’tib ketishdi. Robiya
telefonni ushlagancha joyida qotdi. Unda
telefonda hazillashishmagandi. Orqaga
qaytib, boshqa ko’chaga yurdi. Qayrildi. Bu
ko’cha ham tanish, rasmini ko’rgan.
To’g’ridagi eshik yonida ham odamlar
to’planib turishibdi... Robiya yo’l chetidagi
daraxt tagiga turib, piqilib yig’lab yubordi.
Buni kutmagandi. Juda og’ir zarba bo’ldi.
Yerga o’tirib qoldi. Bir qancha vaqt o’tirdi.
Behol... Yonidan odamlar ikki tobutni olib
o’tib ketishdi. Ikki xil tobut. Biri yoshniki,
qizil duxoba o’ralgan, biri qariyalarniki oq
surup o’ralgan. Odamlar tobutni qo’lma qo’l
qilib ketishvoti. Robiya asta tobutga qarab
qo’ydi. Nima diyishni ham bilmadi...
Kun
qoraygach, kimdir uni turg’azib, manzilini
so’rab, uyiga kuzatib qo’ydi. Bu manimcha
usha Sobirni telefonida gaplashgan yigit edi.
Robiya uyida yig’lashga ham holi qolmagandi.
O’ksib, o’ksib qo’yardi. Onasi uni yonida nima
qilishni bilmasdan yurardi. Birga olib kelgan
yigit unga nima bo’lganini etib berdi. Onani
ko’zlari yoshlandi. Qizini sirdoshi edi. Nima
yordam qilishni ham bilmasdi. Tez yordam
chaqirdi. Doktor Robiyaga tinchlantiruvchi
ukol qilib ketdi. Robiya uhlab qoldi...
Soat 60. Robiyani telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMS ovozidan uyg’onib ketib,
telefonini oldi. SMS ni o’qidi. Kulib qo’ydi. Va
har doimgi javobini yozdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Yuborgandan keyin, telefoniga qarab kulib
qo’ydi. Oz kulib turib, yuzi tezda o’zgardi.
Axir qanaqa qilib????? Hich nar...ЕщёKun
qoraygach, kimdir uni turg’azib, manzilini
so’rab, uyiga kuzatib qo’ydi. Bu manimcha
usha Sobirni telefonida gaplashgan yigit edi.
Robiya uyida yig’lashga ham holi qolmagandi.
O’ksib, o’ksib qo’yardi. Onasi uni yonida nima
qilishni bilmasdan yurardi. Birga olib kelgan
yigit unga nima bo’lganini etib berdi. Onani
ko’zlari yoshlandi. Qizini sirdoshi edi. Nima
yordam qilishni ham bilmasdi. Tez yordam
chaqirdi. Doktor Robiyaga tinchlantiruvchi
ukol qilib ketdi. Robiya uhlab qoldi...
Soat 60. Robiyani telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMS ovozidan uyg’onib ketib,
telefonini oldi. SMS ni o’qidi. Kulib qo’ydi. Va
har doimgi javobini yozdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Yuborgandan keyin, telefoniga qarab kulib
qo’ydi. Oz kulib turib, yuzi tezda o’zgardi.
Axir qanaqa qilib????? Hich narsaga
tushunmasdi. Qanaqa qilib SMS keldi.(davomi bor...)
Telefonini qo’liga olishi bilan, jiringlab qoldi.
Sobir telefon qivotti. Hayron bo’ldi.
Qanaqasiga. Nahotki adashdi. Kecha uni
kimdir olib keldiku. Telefonni oldi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Allo. Voalekum Assalom. Siz Robiyamisiz.
Hozir SMS ni siz yozdingizmi? (kechagi yigitni
ovozi)
- Ha. Menga SMS keldi. Har kuni yozadigan
SMSlari. Javob yozdim.
- Kechirasiz. Telefon hali ham menda turibdi.
Sizga hich kim SMS yozmadi. Sizdan SMS
kelganiga, o’qib hayron bo’lib, telefon qildim.
- Mana menga SMS keldiku. Keyin yozdim.
Yozganimdan keyin esimga tushib, hayron
bo’lib turgandim. Siz telefon qilib qoldingiz...
(Sobir vafot etganiga so’ngi bor ishonib,
dodlab yig’lab yubordi.)
- Robiya. Afsusdaman. Og’irroq bo’ling.
Yig’idan foyda yo’q.
Robiya yig’idan to’xtamasdi. Onasi kelib,
qizini ovutgan bo’ldi. Robiya yana yig’lab,
yig’lab charchadi. Uhlab qoldi. Onasi Robiyani
otasi bilan Sobirnikiga fotixa o’qigani ketdi...
Kelgandan keyin onasi qizini boshiga kelib,
“sen alb...ЕщёTelefonini qo’liga olishi bilan, jiringlab qoldi.
Sobir telefon qivotti. Hayron bo’ldi.
Qanaqasiga. Nahotki adashdi. Kecha uni
kimdir olib keldiku. Telefonni oldi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Allo. Voalekum Assalom. Siz Robiyamisiz.
Hozir SMS ni siz yozdingizmi? (kechagi yigitni
ovozi)
- Ha. Menga SMS keldi. Har kuni yozadigan
SMSlari. Javob yozdim.
- Kechirasiz. Telefon hali ham menda turibdi.
Sizga hich kim SMS yozmadi. Sizdan SMS
kelganiga, o’qib hayron bo’lib, telefon qildim.
- Mana menga SMS keldiku. Keyin yozdim.
Yozganimdan keyin esimga tushib, hayron
bo’lib turgandim. Siz telefon qilib qoldingiz...
(Sobir vafot etganiga so’ngi bor ishonib,
dodlab yig’lab yubordi.)
- Robiya. Afsusdaman. Og’irroq bo’ling.
Yig’idan foyda yo’q.
Robiya yig’idan to’xtamasdi. Onasi kelib,
qizini ovutgan bo’ldi. Robiya yana yig’lab,
yig’lab charchadi. Uhlab qoldi. Onasi Robiyani
otasi bilan Sobirnikiga fotixa o’qigani ketdi...
Kelgandan keyin onasi qizini boshiga kelib,
“sen albatta baxtli bo’lasan, taqdiringga u
yozilmagan ekan. Boshqasi sani baxtli qiladi”
dib, peshonasidan o’pib qo’ydi.
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMSni o’qidi. Lekin javob yozmadi.
Pichirlab, siz o’lgansiz dib qo’ya qoldi. Lekin
bu unga g’ayri tabiiydek tuyulardi. Tushga
yaqin Sobirni raqamiga telefon qilishni
dugonasidan so’radi. Birozdan keyin dugonasi
Robiyaga qaytib qo’ng’iroq qoldi. Telefonni
boshqa yigit olganini etdi. U SMS yozmagan
ekan dib qo’shib ham qo’ydi.
SMS kelaverdi. Kelishdan to’xtamadi. Har
kuni. Bir xil vaqtda, soat 60 da SMS
kelaverdi. 1 oy bir xil SMS. Robiya Sobir bilan
gaplashgan oxirgi gapini esladi. “SMS
yozaman. SMSimni kutgin” digandi. “Lekin
qanaqa qilib, buni imkoni yo’qku. Qanaqa
qilib. Ularni telefon raqamlaridan SMS
kelsade, lekin hich kim yozmagan bo’lsa. Man
javob yozsam borsa. Mani rosa javob yozgim
keladi. Sog’indim dib. Rosa sog’indim. Juda
sog’indim. Tunlari yostiqlarim ho’l bo’lib
ketadi, sizni eslayverganimdan. So’gindim dib
yozgilarim keladi. Lekin kimga yozaman. Man
yozganimni ular o’qimasalar. Kimga
yozaman????” shunaqa lar dib yig’lardi.
Yana tong. SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib tur...ЕщёPichirlab, siz o’lgansiz dib qo’ya qoldi. Lekin
bu unga g’ayri tabiiydek tuyulardi. Tushga
yaqin Sobirni raqamiga telefon qilishni
dugonasidan so’radi. Birozdan keyin dugonasi
Robiyaga qaytib qo’ng’iroq qoldi. Telefonni
boshqa yigit olganini etdi. U SMS yozmagan
ekan dib qo’shib ham qo’ydi.
SMS kelaverdi. Kelishdan to’xtamadi. Har
kuni. Bir xil vaqtda, soat 60 da SMS
kelaverdi. 1 oy bir xil SMS. Robiya Sobir bilan
gaplashgan oxirgi gapini esladi. “SMS
yozaman. SMSimni kutgin” digandi. “Lekin
qanaqa qilib, buni imkoni yo’qku. Qanaqa
qilib. Ularni telefon raqamlaridan SMS
kelsade, lekin hich kim yozmagan bo’lsa. Man
javob yozsam borsa. Mani rosa javob yozgim
keladi. Sog’indim dib. Rosa sog’indim. Juda
sog’indim. Tunlari yostiqlarim ho’l bo’lib
ketadi, sizni eslayverganimdan. So’gindim dib
yozgilarim keladi. Lekin kimga yozaman. Man
yozganimni ular o’qimasalar. Kimga
yozaman????” shunaqa lar dib yig’lardi.
Yana tong. SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Tanish xolat. Qaytib qo’ng’iroq qildi. Boshqa
chiday olmadi. Telefonni so’ramoqchidi.
Bunday azobga chidolmasdi. Telefonni bir
boshqa yigit oldi.
- Allo.
- Assalomu Alekum.
- Voalekim Assalom. Eshitaman sizni.
- Menga haligacha SMSlar kevotti. Soat
6:00da. Avvalgidek.
- (chuqur ho’rsinib). Man Sobirni akasiman.
Uni telefonini man olib yuribman. Avval
etganizdan keyin, kompaniyaga bordim. Ular
arxivni ko’rib, tasdiqlashdi. Keyin telefon
ustaga olib bordim. Ular bunga SMS
yuboruvchi programma o’rnatilganini etishdi.
Unga SMS yozib, hohlagan paytga yuborishga
qo’ysa bo’larkan. Sobir sizga SMS jo’natishni
har kungiga qo’ygan ekan. Programmani
o’chirish uchun parol terish kerak ekan.
Afsuski bilmayman. Usta o’chirsa, boshqa
narsalar ham o’chib ketar ekan. Ukamni
telefonida uni eslatuvchi ko’p narsalar bor.
Shunga o’chirtira olmadim. Sizga etmoqchi
edik. Lekin qanday etishni bilmadim. Nima dib
o’ylashizni bilmadim. O’zizni telefon qilishizni
kutdim. Sizdan bir iltimosim bor edi. Iloji
bo’lsa biznikiga keling. Onam sizni ko’rmoqchi
edilar. Ukamni xonas...ЕщёBunday azobga chidolmasdi. Telefonni bir
boshqa yigit oldi.
- Allo.
- Assalomu Alekum.
- Voalekim Assalom. Eshitaman sizni.
- Menga haligacha SMSlar kevotti. Soat
6:00da. Avvalgidek.
- (chuqur ho’rsinib). Man Sobirni akasiman.
Uni telefonini man olib yuribman. Avval
etganizdan keyin, kompaniyaga bordim. Ular
arxivni ko’rib, tasdiqlashdi. Keyin telefon
ustaga olib bordim. Ular bunga SMS
yuboruvchi programma o’rnatilganini etishdi.
Unga SMS yozib, hohlagan paytga yuborishga
qo’ysa bo’larkan. Sobir sizga SMS jo’natishni
har kungiga qo’ygan ekan. Programmani
o’chirish uchun parol terish kerak ekan.
Afsuski bilmayman. Usta o’chirsa, boshqa
narsalar ham o’chib ketar ekan. Ukamni
telefonida uni eslatuvchi ko’p narsalar bor.
Shunga o’chirtira olmadim. Sizga etmoqchi
edik. Lekin qanday etishni bilmadim. Nima dib
o’ylashizni bilmadim. O’zizni telefon qilishizni
kutdim. Sizdan bir iltimosim bor edi. Iloji
bo’lsa biznikiga keling. Onam sizni ko’rmoqchi
edilar. Ukamni xonasi shunday turibdi. U
yerga oldin kirmasdilar. U o’lgandan keyin,
uni eslab xonasiga kirib, sizni rasmlarizni
ko’rdilar... ushanga siz bilan
ko’rishmoqchilar. Yo’q dimang. Hohlasangiz,
uyizdan borib olib ketishadi.
- ... (uzoq o’ylanib. Sobirni hurmati uchun
ham rozi bo’lishga qaror qildi). Hop. Faqat
oyim ham man bilan boradilar.
- Mayli. Sizni 11:00 larda olib ketgani
boraman. Manzilizni etvoring.
Robiya manzilini etdi. Keyin onasiga etdi.
Onasi boshini egib, mayli ishorasini qildi.
Sobirni akasini ularni uyidan olib ketdi. Uyda
Sobirni onasi Xadichaxon opa ularni yig’lab
kutib oldi. Yig’i orasida, “o’glim yeta
olmagan kelinim kelibdi” digan so’zlari ham
bor edi. Ular Robiyani quchoqlab, rosa
yig’ladilar... Sobirni akasi o’zini bolasini
quchoqlab, homush o’tirardi...
Robiya onasi bilan qaytib olib ketvotganda,
akasi gap boshlab qoldi: “Man ukamni yahshi
bilmas ekanman. Siz haqingizda ko’p
gapirardi. Sovchi ham yubormoqchi edi.
Afsuski... Telefonini man olib yuribman.
Ishlatishgamas. Shunchaki uni tanishlari,
kimdir telefon qilsa men gaplashaman.
Ko’plar uni olamdan o’tganini bilishmidi.
Tushuntiraman. Ko’plarni kayfiyati juda
tushib ketadi. Menga ham qiyin. Har
telefonda...Ещё- ... (uzoq o’ylanib. Sobirni hurmati uchun
ham rozi bo’lishga qaror qildi). Hop. Faqat
oyim ham man bilan boradilar.
- Mayli. Sizni 11:00 larda olib ketgani
boraman. Manzilizni etvoring.
Robiya manzilini etdi. Keyin onasiga etdi.
Onasi boshini egib, mayli ishorasini qildi.
Sobirni akasini ularni uyidan olib ketdi. Uyda
Sobirni onasi Xadichaxon opa ularni yig’lab
kutib oldi. Yig’i orasida, “o’glim yeta
olmagan kelinim kelibdi” digan so’zlari ham
bor edi. Ular Robiyani quchoqlab, rosa
yig’ladilar... Sobirni akasi o’zini bolasini
quchoqlab, homush o’tirardi...
Robiya onasi bilan qaytib olib ketvotganda,
akasi gap boshlab qoldi: “Man ukamni yahshi
bilmas ekanman. Siz haqingizda ko’p
gapirardi. Sovchi ham yubormoqchi edi.
Afsuski... Telefonini man olib yuribman.
Ishlatishgamas. Shunchaki uni tanishlari,
kimdir telefon qilsa men gaplashaman.
Ko’plar uni olamdan o’tganini bilishmidi.
Tushuntiraman. Ko’plarni kayfiyati juda
tushib ketadi. Menga ham qiyin. Har
telefonda uni eslab, uni tanishlariga javob
berish. Uni o’lganini eshitgan tanishlari, u
ko’p yahshilik qilganini etib berishadi. Shu
mani ukammidi dib o’zimdan so’rab qolaman.
Hich qaysinisini man bilmasdim. Tarixga
yozilgulik ishlar qilgan ekan. Undan
qovotganini bizani eslashimizamas. Uni qigan
yahshiliklari ekan. Ushanga faqat yahshilik
qilish kerak ekan. Uni birorta odam
yomonlamadi. Faqat afsus diyishadi.
Ko’pchilik akasidan o’rnak oladi. Havas qiladi.
Menda teskarisi. Ukamga havas qilish. Undan
o’rnak olish... Sizga yana bir gap. Sizga
Sobirni unuting dimayman. Lekin endi o’zizni
hayotingizni qurishiz kerak. Xotiralar bilan
yashab bo’lmaydi. Uni unutsez biza hafa
bo’lmimiza. U endi yo’q. Hich narsani
o’zgartirolmimiz. Yana sizga boradigan
SMSlar. Hohlasangiz uni o’chirtirishim
mumkin. Kerak narsalarini ko’chirtirib oldim.
Shuni o’zizdan so’ramoqchidim?” dib etib
qoldi. Robiya, indamadi. Faqatgina,
qolaversin dib etdi...
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya smsni yoddan bilsa ham, baribir o’qidi.
Keyin: “Aldoqchi, uyqichi. Har doim menga
o’ziz yubormas ekansiz. Man aniq bir vaqtda
eslab yuboradilar dib o’ylardim. Sizga
ishonardim. Yolg’onchi. Sizdan
nafratlanamaaaan, mani tashab ketdiz” deb
telefonini devorga o...ЕщёKo’pchilik akasidan o’rnak oladi. Havas qiladi.
Menda teskarisi. Ukamga havas qilish. Undan
o’rnak olish... Sizga yana bir gap. Sizga
Sobirni unuting dimayman. Lekin endi o’zizni
hayotingizni qurishiz kerak. Xotiralar bilan
yashab bo’lmaydi. Uni unutsez biza hafa
bo’lmimiza. U endi yo’q. Hich narsani
o’zgartirolmimiz. Yana sizga boradigan
SMSlar. Hohlasangiz uni o’chirtirishim
mumkin. Kerak narsalarini ko’chirtirib oldim.
Shuni o’zizdan so’ramoqchidim?” dib etib
qoldi. Robiya, indamadi. Faqatgina,
qolaversin dib etdi...
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya smsni yoddan bilsa ham, baribir o’qidi.
Keyin: “Aldoqchi, uyqichi. Har doim menga
o’ziz yubormas ekansiz. Man aniq bir vaqtda
eslab yuboradilar dib o’ylardim. Sizga
ishonardim. Yolg’onchi. Sizdan
nafratlanamaaaan, mani tashab ketdiz” deb
telefonini devorga otib sindirdi. SIM kartasini
olib, uni ham sindirib tashladi. U endi Sobirni
unitmoqchi edi. Boshqa telefon ishlatmoqchi
ham emasdi...
Bir necha yillar o’tib, taxminan 4 yillar. SIM
karta ishlatilmagi uchun shu raqam qayta
sotuvga chiqdi. Ancha oldin sotuvga chiqdi.
Chiroyli raqam bo’lmagani uchunmi, yoki
nimadir sabab bu raqam sotilmadi.
Kompaniyadan bir kishi bu raqamni sotib oldi.
Uyga kech keldi. Sumkasidan yangi telefon
olib, uni joyladi. Va uhlab yotgan xotinini
yoniga qo’yib qo’yib, xotinini yuzidan o’pib
qo’ydi.
Erta tong. Soat 6:00. Yangi telefonga SMS
keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Ayol cho’chib uyg’onib ketdi. Yonida telefon
turibdi. Telofon bantik bilan o’ralib, qog’oz
yopishtirilgandi. Unga “Robiya tug’ilgan
kuning bilan tabriklayman. Endi sanda ham
telefon bor. Oddiy raqam oldim. Turmush
o’rtog’ing Sanjar” dib yozilgandi. SMS ni
qayta o’qidi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib soginib qolmadingmi.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 25
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
Bu SMS lar Robiyaga tanish, har kuni bir vaqtda, bir xil SMS
keladi. Robiya ham o’z navbatida Sobirga bir xil javob yozadi.
Faqat uniki aynan bir vaqtda emas. Har hilroq, nechidir
minutga farq qiladi.
"Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong! Rahmat juda zo’r
uhladim. Sog’inchim, zarracha!))”...
Ha. Bu ularni har kungi salomlashish SMS lari desa bo’ladi.
Sobir va Robiya bir birini 3 yildan beri tanishadi. Ular
avtobusda to’sattan bir voqea sabab tanishib qolishgan.
Ushanda Robiyaga ikki mast yigit gap otib, unga tegajorlik
qilishvotgandi. Avtobusdagi odamlar, yigitlar ichib olganigami,
yoki ulardan qo’rqibmi, o’zi odam ham kam edi. Yo’q,
konduktor e’tiroz bildirgandi, bir narsalar dib so’kishdi, keyin
biletingni sotginam diyishdi. Sobir orqaroqda o’tirgandi. Bu
gaplardan keyin o’rnid...ЕщёSoat 6:00. Robiyani telefoniga navbatdagi SMS keldi.
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
Bu SMS lar Robiyaga tanish, har kuni bir vaqtda, bir xil SMS
keladi. Robiya ham o’z navbatida Sobirga bir xil javob yozadi.
Faqat uniki aynan bir vaqtda emas. Har hilroq, nechidir
minutga farq qiladi.
"Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong! Rahmat juda zo’r
uhladim. Sog’inchim, zarracha!))”...
Ha. Bu ularni har kungi salomlashish SMS lari desa bo’ladi.
Sobir va Robiya bir birini 3 yildan beri tanishadi. Ular
avtobusda to’sattan bir voqea sabab tanishib qolishgan.
Ushanda Robiyaga ikki mast yigit gap otib, unga tegajorlik
qilishvotgandi. Avtobusdagi odamlar, yigitlar ichib olganigami,
yoki ulardan qo’rqibmi, o’zi odam ham kam edi. Yo’q,
konduktor e’tiroz bildirgandi, bir narsalar dib so’kishdi, keyin
biletingni sotginam diyishdi. Sobir orqaroqda o’tirgandi. Bu
gaplardan keyin o’rnidan turib, ularni oldiga keldi. Ozgina
janjal, keyin pastga tushishdi. Avtobus yo’lida davom etdi.
Sobir ular bilan alohida gaplashdi... Robiya avtobus oynasidan
qarab qoldi... Robiya tikuvchilik fabrikasida tikuvchi bo’lib
ishlaydi. Har kuni bir vaqtda shu avtobusda uyga qaytadi.
Sobir ham usha atrofda institutda o’qiydi. Uni ham darslari
tugagandan keyin shu vaqtda, shu avtobusda uyga qaytadi.
Ertasi kuni Sobir avtobusni orqa o’rindig’ida o’tirib kevotganda
yoniga bir qiz keldi. Boshida u ahamiyat bermadi. Yonida joy
bo’sh edi. Lekin qiz Sobirga qarab turardi. U qiz Robiya edi.
Sobir qiz unga tikilib turganiga o’zini g’alati his qildi. Keyin
qizga:
turdi)
- Yo’q. Sizga rahmat etmoqchidim.
- Joy berganimgami?
- Yo’q. Mani tanimadizmi?
- ... (Sobir o’ylanib qoldi)
- Kecha mani bezorilardan himoya qilgandiz. Begona bo’lsez
ham.
- Ha. Kechamidi. Uzr. Sizga qaramagan ham ekanman.
Bemalol. Nega endi begona ekansiz. Man barchani o’z
yaqinimde ko’raman. Sizga yordam berganimdan hursandman.
- Kecha sizga rahmat etolmaganimga rosa uyalib yurdim.
- O’zi rahmat etishizga imkon bo’lmadiku. Tushib ketdik.
- Ha. Lekin baribiram. Bugun sizni ko’rib rosa hursand
bo’ldim. Yonizga kelib, nima dib gap boshlashni ham
bilmadim. Yana bir bor rahmat...
Bu ikkinchi uchrashuv. Lekin birinchi suhbat. Shu holatdan
keyin avtobusda bir birlarini har kun ko’radigan bo’lib
qolishdi. Ismlarini etishdi... telefon raqam... endi telefonda
suhbatlar... (bir qancha vaqt, taxminan 1 yilcha o’tdi, Sobir
o’qishni tugatib, ishga kirdi)
- Allo. Robiya. Salom.
- Assalomu Alekum.
- Sizga bir...ЕщёKechirasiz. O’tirmoqchimisiz. Marhamat (shunday deb o’rnidan
turdi)
- Yo’q. Sizga rahmat etmoqchidim.
- Joy berganimgami?
- Yo’q. Mani tanimadizmi?
- ... (Sobir o’ylanib qoldi)
- Kecha mani bezorilardan himoya qilgandiz. Begona bo’lsez
ham.
- Ha. Kechamidi. Uzr. Sizga qaramagan ham ekanman.
Bemalol. Nega endi begona ekansiz. Man barchani o’z
yaqinimde ko’raman. Sizga yordam berganimdan hursandman.
- Kecha sizga rahmat etolmaganimga rosa uyalib yurdim.
- O’zi rahmat etishizga imkon bo’lmadiku. Tushib ketdik.
- Ha. Lekin baribiram. Bugun sizni ko’rib rosa hursand
bo’ldim. Yonizga kelib, nima dib gap boshlashni ham
bilmadim. Yana bir bor rahmat...
Bu ikkinchi uchrashuv. Lekin birinchi suhbat. Shu holatdan
keyin avtobusda bir birlarini har kun ko’radigan bo’lib
qolishdi. Ismlarini etishdi... telefon raqam... endi telefonda
suhbatlar... (bir qancha vaqt, taxminan 1 yilcha o’tdi, Sobir
o’qishni tugatib, ishga kirdi)
- Allo. Robiya. Salom.
- Assalomu Alekum.
- Sizga bir gap etmoqchidim.
- Qanaqa gap.
- Sizni sansirab gapirsam maylimi?
- Hop. O’ziz bilasiz (Robiya o’ylanib qoldi. Nega
sansiramoqchi dib)
- Hozir o’ylanib qolding. To’g’rimi? Sababi, man o’zimga
yaqin olganlarimni barchasini sansirab gapiraman. Qizlarni
nazarda tutvomman. Bunga sinfdoshlarim, kollejdagi
kursdoshlarim erishgan. Institutdagilar ham erisha olmadi.
Ularni sizlab chaqiraman. Usha oxirgilari kollejdagilar bo’lib
qolgandi. Man endi shucha paytdan keyin san erishdin. Agar
hohlamasang, sizlab ham chaqiraveraman.
- Yo’q, man sansirab chaqirishizni hohlayman (Robiya o’zi
bilmagan holda shu gaplarni etvordi)
- Hursandman. Mayli keyinroq telefon qilaman.
- Hop
bo’ldi. Bir hillarida kechroq ham yozardi. Uhlab qolishi, yana
boshqa sabablar... lekin ko’proq 60 da. Lekin so’ngi paytlar,
yengi telefon olganidan keyin roppa rosa 60da kelardi.
Yuboradigan SMSi:
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
3 yil ichida ularni orasida qalin munosabat uyg’ongandi. Lekin
ular buni sevgimas dib o’ylirdi. Aslida sevgidan boshqa nima
bo’lishi mumkin? SMSda sog’inch haqida yozilvoti. Qiziq.
Rostan ham bir birini sog’inisharmidi bir uyquda. Bu savol
Sobir va Robiyaga ham qiziq edi. Sobir unga SMS yozdi.
”Robiya. Yaqinginam. Sandan bir narsa so’rayman, rostini et.
Man sanga shuncha SMS yozaman. Sog’inmadingmi dib. San
zarracha diysan. Rostan ham zarracha sog’inasanmi? Shu
menga qiziqde.”
Robiya javob yozdi:
"Bilasizmi? Siz bilan uhlashimdan oldin gaplashib
bo’lganimdayoq sog’inishni boshlayman....ЕщёYana 2 yil o’tdi. Sobir har kuni soat 60 da SMS yozadigan
bo’ldi. Bir hillarida kechroq ham yozardi. Uhlab qolishi, yana
boshqa sabablar... lekin ko’proq 60 da. Lekin so’ngi paytlar,
yengi telefon olganidan keyin roppa rosa 60da kelardi.
Yuboradigan SMSi:
"Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi? Mani uyg’onib,
sog’inib qolmadingmi? Mana bugun ham usha vaqtda SMS
yozdim))”.
3 yil ichida ularni orasida qalin munosabat uyg’ongandi. Lekin
ular buni sevgimas dib o’ylirdi. Aslida sevgidan boshqa nima
bo’lishi mumkin? SMSda sog’inch haqida yozilvoti. Qiziq.
Rostan ham bir birini sog’inisharmidi bir uyquda. Bu savol
Sobir va Robiyaga ham qiziq edi. Sobir unga SMS yozdi.
”Robiya. Yaqinginam. Sandan bir narsa so’rayman, rostini et.
Man sanga shuncha SMS yozaman. Sog’inmadingmi dib. San
zarracha diysan. Rostan ham zarracha sog’inasanmi? Shu
menga qiziqde.”
Robiya javob yozdi:
"Bilasizmi? Siz bilan uhlashimdan oldin gaplashib
bo’lganimdayoq sog’inishni boshlayman. Shuning uchun,
sog’inchimni oz bo’lsa ham jilovlash uchun, tushlarimda ham
sizni ko’rishga harakat qilaman.Zarracha deganim, har narsa
zarrachalardan tashkil topgan. Zararachalar bo’lmaganda
ulkan narsalar ham bo’lmasdi. Siz ham mani sog’inasizmi?
Doimo o’ziz so’riysiz, lekin hich sani sog’indim dimiysiz”.
Sobir javob yozdi:
"Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani sog’inching
zarrachadek bo’lsa, maniki shunaqangi yuqoridaki, uni hich
kim hali his qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib ketganimda, ko’rishim
uchun xonamni har devoriga sani rasmningni osib
chiqganman. Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”. (davomi bor...)
“Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani
sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki
shunaqangi yuqoridaki, uni hich kim hali his
qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib
ketganimda, ko’rishim uchun xonamni har
devoriga sani rasmningni osib chiqganman.
Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”.
Mana bu sog’inch. Ta’rifga so’zlar ojiz.
Bunday sog’ichlilar bir birini sevmidi dib etib
bo’ladimi? Baribir ichidagisini etishi kerak.
Sobir birinchilardan chiday olmadi. Va
uchrashuvga taklif qildi. Sovg’a didi. Uzuk
ham sotib oldi. Uchrashuvni bitta kafega
belgiladi. Sevgi izhorni ham orginal qilmadi.
Uzukni olib, Robiyani barmog’iga taqib qo’ya
qoldi. Robiya tushunmay ham qoldi. Sobir:
“Man sani sevaman, menga turmushga chiq”
dib, suhbatni tugatib qo’ya qoldi. Manimcha
bunga ham ancha kuch va iroda
to’plagandir.... osonmas etish. Robiya bir
og’iz javob qaytara olmadi. Uzukni olib
qolgani, bu qabul qilganide. Sobir...ЕщёSobir javob yozdi:
“Sanchalik sog’ina olmasakanman. Sani
sog’inching zarrachadek bo’lsa, maniki
shunaqangi yuqoridaki, uni hich kim hali his
qilmagan ekan. Mendan boshqa. Lekin
uhlavotganimda sani sog’inib uyg’onib
ketganimda, ko’rishim uchun xonamni har
devoriga sani rasmningni osib chiqganman.
Qaysi tomonga qarasam ham, sani ko’raman.
Faqat sani”.
Mana bu sog’inch. Ta’rifga so’zlar ojiz.
Bunday sog’ichlilar bir birini sevmidi dib etib
bo’ladimi? Baribir ichidagisini etishi kerak.
Sobir birinchilardan chiday olmadi. Va
uchrashuvga taklif qildi. Sovg’a didi. Uzuk
ham sotib oldi. Uchrashuvni bitta kafega
belgiladi. Sevgi izhorni ham orginal qilmadi.
Uzukni olib, Robiyani barmog’iga taqib qo’ya
qoldi. Robiya tushunmay ham qoldi. Sobir:
“Man sani sevaman, menga turmushga chiq”
dib, suhbatni tugatib qo’ya qoldi. Manimcha
bunga ham ancha kuch va iroda
to’plagandir.... osonmas etish. Robiya bir
og’iz javob qaytara olmadi. Uzukni olib
qolgani, bu qabul qilganide. Sobir ham
shunday o’yladi.
Kafedan chiqib, bekatga borishdi. U yerda bir
qari kampir turgandi. Qo’lida og’ir sumka.
Bozordan kevotganga o’xshiydi. U Sobirdan
uni uyigacha olib borishini iltimos qildi. Sobir
yo’q diya olmadi. Kampir uni bu yerdan uncha
uzoq emas ekanini etib o’tdi. Robiya ham ular
bilan birga ketdi. Yo’lda kampirni tilidan duo
tushmadi. Rostan ham uzoq emas ekan. 5
daqiqada yetib borishdi. Kampirni bir pioyola
choyga taklifni rad etishdi, kech qovomiza
dib, bahona qilib ketishdi. Kampir yana duo
qilib qoldi.
Robiyani telfoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya ham usha javobni jo’natdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Sobirdan yana keldi:
“Yaqin kunlar uyinga onam bilan ammamni
yuboraman”.
Bu gapga Robiyadan javob kelmadi. Nima dib
ham yozardi.
Soat 100larda Sobir Robiyaga telefon qildi.
Nimadir etmoqchidi. Lekin Robiya “keyinroq
o’zim telefon qilaman. Hozir ishlarimni
qivoliy” didi. Manimcha yana sovchilar haqida
gap ketadi dib o’ylagandir. 2 soatdan keyin
va’da bergani uchun qaytib qo’ng’iroq qildi.
- Allo. Assalomu Alekum. Yahshimisiz.
- Voalekum Assalom. Ha zo’r. Ishlarinigni
qilib bo’ldingmi?
- Ha. Hozircha qilib bo’ldim. Hali yana bor.
- Man hozir daraxtga chiqvotudim.
- Nega?
- Ko’chada bolalarni varragi daraxtga ilinib
qolibdi. Tepasida, olsa bo’lar...ЕщёBahor oyi keldi. Har kungidek bugun ham
Robiyani telfoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya ham usha javobni jo’natdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Sobirdan yana keldi:
“Yaqin kunlar uyinga onam bilan ammamni
yuboraman”.
Bu gapga Robiyadan javob kelmadi. Nima dib
ham yozardi.
Soat 100larda Sobir Robiyaga telefon qildi.
Nimadir etmoqchidi. Lekin Robiya “keyinroq
o’zim telefon qilaman. Hozir ishlarimni
qivoliy” didi. Manimcha yana sovchilar haqida
gap ketadi dib o’ylagandir. 2 soatdan keyin
va’da bergani uchun qaytib qo’ng’iroq qildi.
- Allo. Assalomu Alekum. Yahshimisiz.
- Voalekum Assalom. Ha zo’r. Ishlarinigni
qilib bo’ldingmi?
- Ha. Hozircha qilib bo’ldim. Hali yana bor.
- Man hozir daraxtga chiqvotudim.
- Nega?
- Ko’chada bolalarni varragi daraxtga ilinib
qolibdi. Tepasida, olsa bo’larkan. Ushanga
iltimos qilishgandi, “Amaki olib bering, o’zi
bitta edi. Uydagilar boshqa olib bermimiz”
diyishgandi, mayli dib obermoqchiman. Hozir
daraxtni yarimiga chiqib qoldim. Anaqisa
haliroq o’zim SMS yozaman. SMSimni kutgin,
albatta yozaman. Yoki o’zing qilgin.
Ishlaringni hammasini qilib bo’lib. Maylimi?
- Hop bo’ladide.
marta daraxtga chiqib tushardim dib o’yladi
Robiya. Nega SMS yozmayaptilar. O’zim
qilaman. Raqamlarni terdi. Javob yo’q. Qayta
telefon qildi. Yana javob yo’q. 1 soatlardan
keyin yana telefon qildi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Voalekum Assalom. Kim bu?
- ... (begona ovoz edi. Robiya nima diyishini
bilmiy qoldi. Sobir hich telefonini begonalarga
bermasdi, adashmadimmi dib raqamga qarab
qo’ydi. Adashmagan.)
- Kechirasiz. Man Sobirga telefon qilgandim.
Ularni chaqirib bera olmaysizmi?
- Siz Robiyamisiz?
- Ha.
- Menga Sobir siz haqingizda etgandi. Ko’p
etar edi. Juda ham ko’p etar edi.
- ...
- Sobir endi oramizda yo’q.
- Nega.....(ovozi titrab chiqdi).
- Telefonni hozircha menda. Baxtsiz xodisa.
Boya negadir daraxtga chiqgan ekan... usha
yerdan... yiqilibdi... Shomga chiqaramiz.
Undan ayrilib qoldik. Man haligacha o’zimga
kelolmayapman.
- ... (Robiyani qulog’iga bu gaplar kirmasdi)
- Uzr. Boshqa gapira olmayman. U sizga
uyla...ЕщёSoat 15:00 lar bo’ldi. Bu paytda man 10
marta daraxtga chiqib tushardim dib o’yladi
Robiya. Nega SMS yozmayaptilar. O’zim
qilaman. Raqamlarni terdi. Javob yo’q. Qayta
telefon qildi. Yana javob yo’q. 1 soatlardan
keyin yana telefon qildi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Voalekum Assalom. Kim bu?
- ... (begona ovoz edi. Robiya nima diyishini
bilmiy qoldi. Sobir hich telefonini begonalarga
bermasdi, adashmadimmi dib raqamga qarab
qo’ydi. Adashmagan.)
- Kechirasiz. Man Sobirga telefon qilgandim.
Ularni chaqirib bera olmaysizmi?
- Siz Robiyamisiz?
- Ha.
- Menga Sobir siz haqingizda etgandi. Ko’p
etar edi. Juda ham ko’p etar edi.
- ...
- Sobir endi oramizda yo’q.
- Nega.....(ovozi titrab chiqdi).
- Telefonni hozircha menda. Baxtsiz xodisa.
Boya negadir daraxtga chiqgan ekan... usha
yerdan... yiqilibdi... Shomga chiqaramiz.
Undan ayrilib qoldik. Man haligacha o’zimga
kelolmayapman.
- ... (Robiyani qulog’iga bu gaplar kirmasdi)
- Uzr. Boshqa gapira olmayman. U sizga
uylanmoqchi edi. Uni telefonini endi kim
tutishini ham bilmiman. Buguncha menda
turibdi. (aloqa uzuldi)... (davomi bor...)
Ming hayollar. Faqat bir gapni qaytaradi:
“Yo’q. Ishonmayman. Bo’lishi mumkin emas.
Ular o’lmaganlar. Ular tiriklar. O’rtoqlari
hazil qilishvotti. Kimdan bilishim mumkin?
Yo’q. Uylariga boraman. Hoziroq boraman”.
dib, yo’lga chiqib ketdi.
Sobirni mahallasiga kirib bormoqda.
Telefonga qarab qarab qo’yadi. Hozir Sobir
qaytib telefon qiladigandek. Qaytib telefon
qilishga yuragi betlamiydi. “Qaysi uy ediya.
Nechinchi edi. Uylarini eslolmayapman” deb
o’ylab tez tez ketib borardi. “Shom
bo’lishiga 1 soatcha vaqt bor. Agar rostan
ham o’lgan bo’lsalar, odamlar to’plangan
bo’lishi kerak. Ko’chani nomi qanaqa edi. Ha.
Mana shu ko’cha. Shu ko’cha bo’lishi kerak.
Telefonlarida shu yerda tushgan rasmlari bor
edi. Shu ko’chadan yuraman. Mashinalar,
odamlar ko’p. Nahotki rost bo’lsa.
Ishonmaaaaymaaaaan!!!” deb baqirib
yubordi. Orqasidan ayollar kevotgan ekan.
Ular kelib, Robiyadan hol ahvol so’rashdi.
- Tinchlikmi qizim? Sizga hich n...ЕщёRobiyani hayollari ostun ustun bo’lib ketdi.
Ming hayollar. Faqat bir gapni qaytaradi:
“Yo’q. Ishonmayman. Bo’lishi mumkin emas.
Ular o’lmaganlar. Ular tiriklar. O’rtoqlari
hazil qilishvotti. Kimdan bilishim mumkin?
Yo’q. Uylariga boraman. Hoziroq boraman”.
dib, yo’lga chiqib ketdi.
Sobirni mahallasiga kirib bormoqda.
Telefonga qarab qarab qo’yadi. Hozir Sobir
qaytib telefon qiladigandek. Qaytib telefon
qilishga yuragi betlamiydi. “Qaysi uy ediya.
Nechinchi edi. Uylarini eslolmayapman” deb
o’ylab tez tez ketib borardi. “Shom
bo’lishiga 1 soatcha vaqt bor. Agar rostan
ham o’lgan bo’lsalar, odamlar to’plangan
bo’lishi kerak. Ko’chani nomi qanaqa edi. Ha.
Mana shu ko’cha. Shu ko’cha bo’lishi kerak.
Telefonlarida shu yerda tushgan rasmlari bor
edi. Shu ko’chadan yuraman. Mashinalar,
odamlar ko’p. Nahotki rost bo’lsa.
Ishonmaaaaymaaaaan!!!” deb baqirib
yubordi. Orqasidan ayollar kevotgan ekan.
Ular kelib, Robiyadan hol ahvol so’rashdi.
- Tinchlikmi qizim? Sizga hich narsa
bo’lmadimi? Yordam kerakmasmi?
- A? (Robiya, ularga savol nazari bilan qarab
turardi. Nima diyishini ham bilmasdi.)
- Sog’ligiz yahshimi? Hozir baqirganizni
eshitdik.
- Ha. Yo’q. Man yahshiman. (ko’zi odamlar
to’planib turgan eshikda)
ishiz bor edi?
- Menga bir narsani etib berolmisizmi.... (u
baribir ishonmayotgan edi, shunga aniqlik
kiritmoqchi edi)
- Nimani qizim?
- Bu yerda kim vafot etdi?
- Bu yerdami? Bu yerda 90 dan oshgan bir
otaxon bo’lardilar. Ushalar bugun olamdan
o’tibdilar. Mahallani yuragi edilar. Tetik
edilar. Lekin Yaratganni irodasi. Olamdan
o’tdilar.
- Rahmat. (beixtiyor Robiyani yuziga
tabbasum yugurdi, ayollar unga qarab hayron
qolib, tuf tuflab qo’yishdi o’zlarini o’zlari va
yo’lda davom etishdi.
Robiya ichidan buni yolg’on ekanini hursand
bo’lsada, tashqi tarafdan uni aldashgani
nafrati yuzini burishtirib turardi. “shunaqa
narsa bilan ham hazil qiladimi, man ularga
ko’rsatib qo’yaman hali. Kim bo’lsa ham
ta’zirini beraman. Aldoqchilar. Agar Sobirni
ham bunda qo’llari bo’lsa, ularni hich qachon
kechirmiman. Yana maraka borligini bilib
etishgan. Mani sinamoqchi bo’lishdimi?
Ko’rsataman ularga hali. Mayli, muhimi sog’
bo’lsalar...Ещё- Sizni tanimayroq turibman. Bu yerda qanaqa
ishiz bor edi?
- Menga bir narsani etib berolmisizmi.... (u
baribir ishonmayotgan edi, shunga aniqlik
kiritmoqchi edi)
- Nimani qizim?
- Bu yerda kim vafot etdi?
- Bu yerdami? Bu yerda 90 dan oshgan bir
otaxon bo’lardilar. Ushalar bugun olamdan
o’tibdilar. Mahallani yuragi edilar. Tetik
edilar. Lekin Yaratganni irodasi. Olamdan
o’tdilar.
- Rahmat. (beixtiyor Robiyani yuziga
tabbasum yugurdi, ayollar unga qarab hayron
qolib, tuf tuflab qo’yishdi o’zlarini o’zlari va
yo’lda davom etishdi.
Robiya ichidan buni yolg’on ekanini hursand
bo’lsada, tashqi tarafdan uni aldashgani
nafrati yuzini burishtirib turardi. “shunaqa
narsa bilan ham hazil qiladimi, man ularga
ko’rsatib qo’yaman hali. Kim bo’lsa ham
ta’zirini beraman. Aldoqchilar. Agar Sobirni
ham bunda qo’llari bo’lsa, ularni hich qachon
kechirmiman. Yana maraka borligini bilib
etishgan. Mani sinamoqchi bo’lishdimi?
Ko’rsataman ularga hali. Mayli, muhimi sog’
bo’lsalar ham” dib orqaga qarab yurdi. Baribir
sevgisi kuchlide. Nafratni ham yenga oldi.
Yana hayoliga bir narsa kelib, telefonini oldi.
Sobirga telefon qilmoqchi bo’ldi. O’lmaganini
biladi endi. Sobirni yod bo’lib ketgan
raqamlarini terdi. Qulog’iga tutdi.
yana ayollar o’tib ketishvotgandi. Ularni
gaplari qulog’iga chalindi; “Eshitilarmi
qo’shni, Xadichaxonni o’g’li Sobir ham bugun
olamdan o’tibdi. Daraxtdan yiqilibdi. – Voy
eshitmagandim. Xudo rahmat qilsin. Hali yosh
bola ediyu, nega daraxtga chiqibdi? –
Bolalarni varragi ilingan ekan. Ushani olib
beraman dibdi. Tepasi qurigan shox ekan.
Usha sinib, yerga yiqilibdi. Shoxni biri qorniga
kirib ketganmish. Yuragiga ham kiribdimiye.
Shunaqa diyishdi. – Voy, yoshgina ediya.
Menga ham qancha yordam berardi. Hich
qahcon yo’q dimasdi. Ko’chada ko’rib qolsa
ham salomini kanda qimasdi. Xadichaxonga
qiyin bo’libdiya. – Nimasini etasiz. Bu yil
uylantiraman digandilar. – Unda tezroq
yuringlar. U yoqga ham chiqishimiz kerak. –
Buni qaranglar, bitta mahalladan ikki
ko’chada bir kunda maraka bo’lsaya.” dib bir
birlari bilan gaplashib o’tib ketishdi. Robiya
telefonni ushlagancha joyida qotdi. Unda
telefonda hazillashishmagandi. Orqaga
qaytib, boshqa ko’chaga yurdi. Qayril...ЕщёYonidan
yana ayollar o’tib ketishvotgandi. Ularni
gaplari qulog’iga chalindi; “Eshitilarmi
qo’shni, Xadichaxonni o’g’li Sobir ham bugun
olamdan o’tibdi. Daraxtdan yiqilibdi. – Voy
eshitmagandim. Xudo rahmat qilsin. Hali yosh
bola ediyu, nega daraxtga chiqibdi? –
Bolalarni varragi ilingan ekan. Ushani olib
beraman dibdi. Tepasi qurigan shox ekan.
Usha sinib, yerga yiqilibdi. Shoxni biri qorniga
kirib ketganmish. Yuragiga ham kiribdimiye.
Shunaqa diyishdi. – Voy, yoshgina ediya.
Menga ham qancha yordam berardi. Hich
qahcon yo’q dimasdi. Ko’chada ko’rib qolsa
ham salomini kanda qimasdi. Xadichaxonga
qiyin bo’libdiya. – Nimasini etasiz. Bu yil
uylantiraman digandilar. – Unda tezroq
yuringlar. U yoqga ham chiqishimiz kerak. –
Buni qaranglar, bitta mahalladan ikki
ko’chada bir kunda maraka bo’lsaya.” dib bir
birlari bilan gaplashib o’tib ketishdi. Robiya
telefonni ushlagancha joyida qotdi. Unda
telefonda hazillashishmagandi. Orqaga
qaytib, boshqa ko’chaga yurdi. Qayrildi. Bu
ko’cha ham tanish, rasmini ko’rgan.
To’g’ridagi eshik yonida ham odamlar
to’planib turishibdi... Robiya yo’l chetidagi
daraxt tagiga turib, piqilib yig’lab yubordi.
Buni kutmagandi. Juda og’ir zarba bo’ldi.
Yerga o’tirib qoldi. Bir qancha vaqt o’tirdi.
Behol... Yonidan odamlar ikki tobutni olib
o’tib ketishdi. Ikki xil tobut. Biri yoshniki,
qizil duxoba o’ralgan, biri qariyalarniki oq
surup o’ralgan. Odamlar tobutni qo’lma qo’l
qilib ketishvoti. Robiya asta tobutga qarab
qo’ydi. Nima diyishni ham bilmadi...
qoraygach, kimdir uni turg’azib, manzilini
so’rab, uyiga kuzatib qo’ydi. Bu manimcha
usha Sobirni telefonida gaplashgan yigit edi.
Robiya uyida yig’lashga ham holi qolmagandi.
O’ksib, o’ksib qo’yardi. Onasi uni yonida nima
qilishni bilmasdan yurardi. Birga olib kelgan
yigit unga nima bo’lganini etib berdi. Onani
ko’zlari yoshlandi. Qizini sirdoshi edi. Nima
yordam qilishni ham bilmasdi. Tez yordam
chaqirdi. Doktor Robiyaga tinchlantiruvchi
ukol qilib ketdi. Robiya uhlab qoldi...
Soat 60. Robiyani telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMS ovozidan uyg’onib ketib,
telefonini oldi. SMS ni o’qidi. Kulib qo’ydi. Va
har doimgi javobini yozdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Yuborgandan keyin, telefoniga qarab kulib
qo’ydi. Oz kulib turib, yuzi tezda o’zgardi.
Axir qanaqa qilib????? Hich nar...ЕщёKun
qoraygach, kimdir uni turg’azib, manzilini
so’rab, uyiga kuzatib qo’ydi. Bu manimcha
usha Sobirni telefonida gaplashgan yigit edi.
Robiya uyida yig’lashga ham holi qolmagandi.
O’ksib, o’ksib qo’yardi. Onasi uni yonida nima
qilishni bilmasdan yurardi. Birga olib kelgan
yigit unga nima bo’lganini etib berdi. Onani
ko’zlari yoshlandi. Qizini sirdoshi edi. Nima
yordam qilishni ham bilmasdi. Tez yordam
chaqirdi. Doktor Robiyaga tinchlantiruvchi
ukol qilib ketdi. Robiya uhlab qoldi...
Soat 60. Robiyani telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMS ovozidan uyg’onib ketib,
telefonini oldi. SMS ni o’qidi. Kulib qo’ydi. Va
har doimgi javobini yozdi.
“Assalomu Alekum. Sizga ham Xayirli tong!
Rahmat juda zo’r uhladim. Sog’inchim,
zarracha!))”
Yuborgandan keyin, telefoniga qarab kulib
qo’ydi. Oz kulib turib, yuzi tezda o’zgardi.
Axir qanaqa qilib????? Hich narsaga
tushunmasdi. Qanaqa qilib SMS keldi.(davomi bor...)
Sobir telefon qivotti. Hayron bo’ldi.
Qanaqasiga. Nahotki adashdi. Kecha uni
kimdir olib keldiku. Telefonni oldi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Allo. Voalekum Assalom. Siz Robiyamisiz.
Hozir SMS ni siz yozdingizmi? (kechagi yigitni
ovozi)
- Ha. Menga SMS keldi. Har kuni yozadigan
SMSlari. Javob yozdim.
- Kechirasiz. Telefon hali ham menda turibdi.
Sizga hich kim SMS yozmadi. Sizdan SMS
kelganiga, o’qib hayron bo’lib, telefon qildim.
- Mana menga SMS keldiku. Keyin yozdim.
Yozganimdan keyin esimga tushib, hayron
bo’lib turgandim. Siz telefon qilib qoldingiz...
(Sobir vafot etganiga so’ngi bor ishonib,
dodlab yig’lab yubordi.)
- Robiya. Afsusdaman. Og’irroq bo’ling.
Yig’idan foyda yo’q.
Robiya yig’idan to’xtamasdi. Onasi kelib,
qizini ovutgan bo’ldi. Robiya yana yig’lab,
yig’lab charchadi. Uhlab qoldi. Onasi Robiyani
otasi bilan Sobirnikiga fotixa o’qigani ketdi...
Kelgandan keyin onasi qizini boshiga kelib,
“sen alb...ЕщёTelefonini qo’liga olishi bilan, jiringlab qoldi.
Sobir telefon qivotti. Hayron bo’ldi.
Qanaqasiga. Nahotki adashdi. Kecha uni
kimdir olib keldiku. Telefonni oldi.
- Allo. Assalomu Alekum.
- Allo. Voalekum Assalom. Siz Robiyamisiz.
Hozir SMS ni siz yozdingizmi? (kechagi yigitni
ovozi)
- Ha. Menga SMS keldi. Har kuni yozadigan
SMSlari. Javob yozdim.
- Kechirasiz. Telefon hali ham menda turibdi.
Sizga hich kim SMS yozmadi. Sizdan SMS
kelganiga, o’qib hayron bo’lib, telefon qildim.
- Mana menga SMS keldiku. Keyin yozdim.
Yozganimdan keyin esimga tushib, hayron
bo’lib turgandim. Siz telefon qilib qoldingiz...
(Sobir vafot etganiga so’ngi bor ishonib,
dodlab yig’lab yubordi.)
- Robiya. Afsusdaman. Og’irroq bo’ling.
Yig’idan foyda yo’q.
Robiya yig’idan to’xtamasdi. Onasi kelib,
qizini ovutgan bo’ldi. Robiya yana yig’lab,
yig’lab charchadi. Uhlab qoldi. Onasi Robiyani
otasi bilan Sobirnikiga fotixa o’qigani ketdi...
Kelgandan keyin onasi qizini boshiga kelib,
“sen albatta baxtli bo’lasan, taqdiringga u
yozilmagan ekan. Boshqasi sani baxtli qiladi”
dib, peshonasidan o’pib qo’ydi.
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya SMSni o’qidi. Lekin javob yozmadi.
bu unga g’ayri tabiiydek tuyulardi. Tushga
yaqin Sobirni raqamiga telefon qilishni
dugonasidan so’radi. Birozdan keyin dugonasi
Robiyaga qaytib qo’ng’iroq qoldi. Telefonni
boshqa yigit olganini etdi. U SMS yozmagan
ekan dib qo’shib ham qo’ydi.
SMS kelaverdi. Kelishdan to’xtamadi. Har
kuni. Bir xil vaqtda, soat 60 da SMS
kelaverdi. 1 oy bir xil SMS. Robiya Sobir bilan
gaplashgan oxirgi gapini esladi. “SMS
yozaman. SMSimni kutgin” digandi. “Lekin
qanaqa qilib, buni imkoni yo’qku. Qanaqa
qilib. Ularni telefon raqamlaridan SMS
kelsade, lekin hich kim yozmagan bo’lsa. Man
javob yozsam borsa. Mani rosa javob yozgim
keladi. Sog’indim dib. Rosa sog’indim. Juda
sog’indim. Tunlari yostiqlarim ho’l bo’lib
ketadi, sizni eslayverganimdan. So’gindim dib
yozgilarim keladi. Lekin kimga yozaman. Man
yozganimni ular o’qimasalar. Kimga
yozaman????” shunaqa lar dib yig’lardi.
Yana tong. SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib tur...ЕщёPichirlab, siz o’lgansiz dib qo’ya qoldi. Lekin
bu unga g’ayri tabiiydek tuyulardi. Tushga
yaqin Sobirni raqamiga telefon qilishni
dugonasidan so’radi. Birozdan keyin dugonasi
Robiyaga qaytib qo’ng’iroq qoldi. Telefonni
boshqa yigit olganini etdi. U SMS yozmagan
ekan dib qo’shib ham qo’ydi.
SMS kelaverdi. Kelishdan to’xtamadi. Har
kuni. Bir xil vaqtda, soat 60 da SMS
kelaverdi. 1 oy bir xil SMS. Robiya Sobir bilan
gaplashgan oxirgi gapini esladi. “SMS
yozaman. SMSimni kutgin” digandi. “Lekin
qanaqa qilib, buni imkoni yo’qku. Qanaqa
qilib. Ularni telefon raqamlaridan SMS
kelsade, lekin hich kim yozmagan bo’lsa. Man
javob yozsam borsa. Mani rosa javob yozgim
keladi. Sog’indim dib. Rosa sog’indim. Juda
sog’indim. Tunlari yostiqlarim ho’l bo’lib
ketadi, sizni eslayverganimdan. So’gindim dib
yozgilarim keladi. Lekin kimga yozaman. Man
yozganimni ular o’qimasalar. Kimga
yozaman????” shunaqa lar dib yig’lardi.
Yana tong. SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Tanish xolat. Qaytib qo’ng’iroq qildi. Boshqa
chiday olmadi. Telefonni so’ramoqchidi.
boshqa yigit oldi.
- Allo.
- Assalomu Alekum.
- Voalekim Assalom. Eshitaman sizni.
- Menga haligacha SMSlar kevotti. Soat
6:00da. Avvalgidek.
- (chuqur ho’rsinib). Man Sobirni akasiman.
Uni telefonini man olib yuribman. Avval
etganizdan keyin, kompaniyaga bordim. Ular
arxivni ko’rib, tasdiqlashdi. Keyin telefon
ustaga olib bordim. Ular bunga SMS
yuboruvchi programma o’rnatilganini etishdi.
Unga SMS yozib, hohlagan paytga yuborishga
qo’ysa bo’larkan. Sobir sizga SMS jo’natishni
har kungiga qo’ygan ekan. Programmani
o’chirish uchun parol terish kerak ekan.
Afsuski bilmayman. Usta o’chirsa, boshqa
narsalar ham o’chib ketar ekan. Ukamni
telefonida uni eslatuvchi ko’p narsalar bor.
Shunga o’chirtira olmadim. Sizga etmoqchi
edik. Lekin qanday etishni bilmadim. Nima dib
o’ylashizni bilmadim. O’zizni telefon qilishizni
kutdim. Sizdan bir iltimosim bor edi. Iloji
bo’lsa biznikiga keling. Onam sizni ko’rmoqchi
edilar. Ukamni xonas...ЕщёBunday azobga chidolmasdi. Telefonni bir
boshqa yigit oldi.
- Allo.
- Assalomu Alekum.
- Voalekim Assalom. Eshitaman sizni.
- Menga haligacha SMSlar kevotti. Soat
6:00da. Avvalgidek.
- (chuqur ho’rsinib). Man Sobirni akasiman.
Uni telefonini man olib yuribman. Avval
etganizdan keyin, kompaniyaga bordim. Ular
arxivni ko’rib, tasdiqlashdi. Keyin telefon
ustaga olib bordim. Ular bunga SMS
yuboruvchi programma o’rnatilganini etishdi.
Unga SMS yozib, hohlagan paytga yuborishga
qo’ysa bo’larkan. Sobir sizga SMS jo’natishni
har kungiga qo’ygan ekan. Programmani
o’chirish uchun parol terish kerak ekan.
Afsuski bilmayman. Usta o’chirsa, boshqa
narsalar ham o’chib ketar ekan. Ukamni
telefonida uni eslatuvchi ko’p narsalar bor.
Shunga o’chirtira olmadim. Sizga etmoqchi
edik. Lekin qanday etishni bilmadim. Nima dib
o’ylashizni bilmadim. O’zizni telefon qilishizni
kutdim. Sizdan bir iltimosim bor edi. Iloji
bo’lsa biznikiga keling. Onam sizni ko’rmoqchi
edilar. Ukamni xonasi shunday turibdi. U
yerga oldin kirmasdilar. U o’lgandan keyin,
uni eslab xonasiga kirib, sizni rasmlarizni
ko’rdilar... ushanga siz bilan
ko’rishmoqchilar. Yo’q dimang. Hohlasangiz,
uyizdan borib olib ketishadi.
ham rozi bo’lishga qaror qildi). Hop. Faqat
oyim ham man bilan boradilar.
- Mayli. Sizni 11:00 larda olib ketgani
boraman. Manzilizni etvoring.
Robiya manzilini etdi. Keyin onasiga etdi.
Onasi boshini egib, mayli ishorasini qildi.
Sobirni akasini ularni uyidan olib ketdi. Uyda
Sobirni onasi Xadichaxon opa ularni yig’lab
kutib oldi. Yig’i orasida, “o’glim yeta
olmagan kelinim kelibdi” digan so’zlari ham
bor edi. Ular Robiyani quchoqlab, rosa
yig’ladilar... Sobirni akasi o’zini bolasini
quchoqlab, homush o’tirardi...
Robiya onasi bilan qaytib olib ketvotganda,
akasi gap boshlab qoldi: “Man ukamni yahshi
bilmas ekanman. Siz haqingizda ko’p
gapirardi. Sovchi ham yubormoqchi edi.
Afsuski... Telefonini man olib yuribman.
Ishlatishgamas. Shunchaki uni tanishlari,
kimdir telefon qilsa men gaplashaman.
Ko’plar uni olamdan o’tganini bilishmidi.
Tushuntiraman. Ko’plarni kayfiyati juda
tushib ketadi. Menga ham qiyin. Har
telefonda...Ещё- ... (uzoq o’ylanib. Sobirni hurmati uchun
ham rozi bo’lishga qaror qildi). Hop. Faqat
oyim ham man bilan boradilar.
- Mayli. Sizni 11:00 larda olib ketgani
boraman. Manzilizni etvoring.
Robiya manzilini etdi. Keyin onasiga etdi.
Onasi boshini egib, mayli ishorasini qildi.
Sobirni akasini ularni uyidan olib ketdi. Uyda
Sobirni onasi Xadichaxon opa ularni yig’lab
kutib oldi. Yig’i orasida, “o’glim yeta
olmagan kelinim kelibdi” digan so’zlari ham
bor edi. Ular Robiyani quchoqlab, rosa
yig’ladilar... Sobirni akasi o’zini bolasini
quchoqlab, homush o’tirardi...
Robiya onasi bilan qaytib olib ketvotganda,
akasi gap boshlab qoldi: “Man ukamni yahshi
bilmas ekanman. Siz haqingizda ko’p
gapirardi. Sovchi ham yubormoqchi edi.
Afsuski... Telefonini man olib yuribman.
Ishlatishgamas. Shunchaki uni tanishlari,
kimdir telefon qilsa men gaplashaman.
Ko’plar uni olamdan o’tganini bilishmidi.
Tushuntiraman. Ko’plarni kayfiyati juda
tushib ketadi. Menga ham qiyin. Har
telefonda uni eslab, uni tanishlariga javob
berish. Uni o’lganini eshitgan tanishlari, u
ko’p yahshilik qilganini etib berishadi. Shu
mani ukammidi dib o’zimdan so’rab qolaman.
Hich qaysinisini man bilmasdim. Tarixga
yozilgulik ishlar qilgan ekan. Undan
qovotganini bizani eslashimizamas. Uni qigan
yahshiliklari ekan. Ushanga faqat yahshilik
qilish kerak ekan. Uni birorta odam
yomonlamadi. Faqat afsus diyishadi.
Menda teskarisi. Ukamga havas qilish. Undan
o’rnak olish... Sizga yana bir gap. Sizga
Sobirni unuting dimayman. Lekin endi o’zizni
hayotingizni qurishiz kerak. Xotiralar bilan
yashab bo’lmaydi. Uni unutsez biza hafa
bo’lmimiza. U endi yo’q. Hich narsani
o’zgartirolmimiz. Yana sizga boradigan
SMSlar. Hohlasangiz uni o’chirtirishim
mumkin. Kerak narsalarini ko’chirtirib oldim.
Shuni o’zizdan so’ramoqchidim?” dib etib
qoldi. Robiya, indamadi. Faqatgina,
qolaversin dib etdi...
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya smsni yoddan bilsa ham, baribir o’qidi.
Keyin: “Aldoqchi, uyqichi. Har doim menga
o’ziz yubormas ekansiz. Man aniq bir vaqtda
eslab yuboradilar dib o’ylardim. Sizga
ishonardim. Yolg’onchi. Sizdan
nafratlanamaaaan, mani tashab ketdiz” deb
telefonini devorga o...ЕщёKo’pchilik akasidan o’rnak oladi. Havas qiladi.
Menda teskarisi. Ukamga havas qilish. Undan
o’rnak olish... Sizga yana bir gap. Sizga
Sobirni unuting dimayman. Lekin endi o’zizni
hayotingizni qurishiz kerak. Xotiralar bilan
yashab bo’lmaydi. Uni unutsez biza hafa
bo’lmimiza. U endi yo’q. Hich narsani
o’zgartirolmimiz. Yana sizga boradigan
SMSlar. Hohlasangiz uni o’chirtirishim
mumkin. Kerak narsalarini ko’chirtirib oldim.
Shuni o’zizdan so’ramoqchidim?” dib etib
qoldi. Robiya, indamadi. Faqatgina,
qolaversin dib etdi...
Ertasi kuni tong. Soat 6:00. Robiyani
telefoniga SMS keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Robiya smsni yoddan bilsa ham, baribir o’qidi.
Keyin: “Aldoqchi, uyqichi. Har doim menga
o’ziz yubormas ekansiz. Man aniq bir vaqtda
eslab yuboradilar dib o’ylardim. Sizga
ishonardim. Yolg’onchi. Sizdan
nafratlanamaaaan, mani tashab ketdiz” deb
telefonini devorga otib sindirdi. SIM kartasini
olib, uni ham sindirib tashladi. U endi Sobirni
unitmoqchi edi. Boshqa telefon ishlatmoqchi
ham emasdi...
Bir necha yillar o’tib, taxminan 4 yillar. SIM
karta ishlatilmagi uchun shu raqam qayta
sotuvga chiqdi. Ancha oldin sotuvga chiqdi.
Chiroyli raqam bo’lmagani uchunmi, yoki
nimadir sabab bu raqam sotilmadi.
Kompaniyadan bir kishi bu raqamni sotib oldi.
Uyga kech keldi. Sumkasidan yangi telefon
olib, uni joyladi. Va uhlab yotgan xotinini
yoniga qo’yib qo’yib, xotinini yuzidan o’pib
qo’ydi.
Erta tong. Soat 6:00. Yangi telefonga SMS
keldi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib, sog’inib qolmadingmi? Mana
bugun ham usha vaqtda SMS yozdim))”.
Ayol cho’chib uyg’onib ketdi. Yonida telefon
turibdi. Telofon bantik bilan o’ralib, qog’oz
yopishtirilgandi. Unga “Robiya tug’ilgan
kuning bilan tabriklayman. Endi sanda ham
telefon bor. Oddiy raqam oldim. Turmush
o’rtog’ing Sanjar” dib yozilgandi. SMS ni
qayta o’qidi.
“Salom. Xayirli tong! Yahshi yotib turdingmi?
Mani uyg’onib soginib qolmadingmi.