Qadim zamonda bir qiz bolgan ekan...

Uni SARVAR judayam sevarkan...ISMIGUL xam u xuddi shunday sevarkan ular judayam Baxtli ekanlar..! Kunlardan bir kun ISMIGUL kasal bop qopti yuragi og'irlawib qopti... Keyin ular doktirga borishibdi... Shunda doktir: Yuragizzi almashtirish kerak aks holda uzoq yashay olmis - debdi..! ISMIGUL bu xabardan kegin juda yomon axvolga tushibdi... U xar kun sevgani bilan birga bolishni, yashashni orzu qilardi..! U sevganining nafasini hidlashni, lablarini his qilishshi xoxlardi..! Xullas bir kun uni axvoli og'irlashib qoldi uni aperatsiyaga op kirishdi sizga yurak topdik dip.. U judayam bundan Xursand edi... Va nixoyat kasalxonadan tuzalib chiqdi judayam baxtli edi... Chiqishibilanoq sevgilisiga telefon qildi... Afsus u javob bermadi... ISMIGUL xursand uyiga bordi va xolodilnik ustidagi xatni kordi... U xatda Shunday so'zlar yozilgan edi: Endi men sen bilan birgaman Men seni yuragingman endi senda Mening Yuragim... Qanday ayanchli so'zlar ISMIGUL shunaqangi qiynaldiki nima qilishini bilmay qoldi. Xaqiyqi sevgi desa bo'ladi..."'!