ჩუმად დასცემია მიწას.ღამე გაიპარა, გაქრა,მზის სხივმა იპოვა დილას.ვარდს ჩახუტებოდა ნაზად,გულში ჩაკრობია ანცი.ბაგე დაუკოცნა ურცხვად,ვარდიც მოეფერა კრძალვით.აღარ დააცადა სხივმა,ისევ აიტაცა ცაში.წვეთი დარდით მოსწყდა ფურცლებს,ვარდის სიყვარულით მთვრალი...17.11.2018მზია კაპანაძე
https://www.youtube.com/watch?v=1XBv71bjIt8
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев