Предыдущая публикация
Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам гуфтаанд:
أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى الْقَلَمُ ثُمَّ قَالَ لَهُ اكْتُبْ قَالَ وَمَا أَكْتُبُ قَالَ فَاكْتُبْ مَا يَكُونُ وَمَا هُوَ كَائِنٌ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ رواه أحمد
«Аввалу ма халақаллоҳу табарака ва таъала қалам фақола уктуб фақола ма актубу?
Қола уктуб ма ҳува каинун ила ан тақумас-саату».
«Вақте, ки Худованд қаламро офарид, барояш фармуд: «Бинавис!» Қалам гуфт: «Чӣ нависам?» Гуфт: Бинавис он чизҳое, ки то рӯзи қиёмат воқеъ мешавад».
Ривояти Имом Аҳмад, тасҳеҳи Албонӣ.
Чуноне, ки Аллоҳ онро дар Қуръони Карим исбот намудааст:
فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ سورة الكهف:29
«Фаман шаъа фал юъмин ва ман шаъа фалякфур».
«Пас касе хоҳад, имон оварад ва касе хоҳад, кофир шавад».
Сураи ал-Каҳф, 29
Чуноне, ки Худованд мефармояд:
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ سورة الأنبياء:23
«Ла юсъалу амма яфъалу ваҳум юсаълун».
«Аз он коре, ки Аллоҳ мекунад, пурсида намешавад ва онҳо (инсонҳо) пурсида мешаванд».
Сураи ал-Анбиё, 23.
Следующая публикация
Нет комментариев