Предыдущая публикация
Сураи Сафф ояти 10 (Эй касоне ки имон овардаед оё далолат кунам шуморо ба тичорате ки шуморо аз азоби дарддиханда бирахонад?
)
(Он тичорат ин аст ки аз як тараф имондории шумо самимию холис ва бидуни шакку шубха бошед аз тарафи дигар дар рохи ризои Худо чиход кунед)
(Агар сохиби фахм бошед. Албатта чиход бар чанд навъ аст: аввал чиход бо нафси хеш дувум чиход бо миёни нафси худ ва хак саввум чиход бар зиди душманони Худо бо сарфи молу, нафсу, чони хеш ва...
Чиход бо нафс ин аст ки аз лаззатхо ва дуст доштани дунё дури бичуи. Чиход миёни нафс ва халқ ба ин сурат аст ки аз халқ чизе тамаъ надошта боши ба озори онхо накуши ва дар муносибат бо онхо дар рахму шафкатро напуши. Аммо барои рахои ёфтан аз хама азоби дардноки охират чиход бо душманони Худо бехтарин тичорат аст.)
Следующая публикация
Нет комментариев