Предыдущая публикация
(Zarina ismli qiz
maktubi asosida)
Men opamning taqdirini aytib
bermoqchiman. Bu xuddi
qörqinchli tushga öxshaydi.
Opam bir yigit bilann bir-birlarini
qattiq
sevishardi. Yigit opamni bir zum
ham yolg'iz qoldirgisi kelmasdi.
Shunchalik sevardiki, xatto tun-u
kun eshigimiz tagidan ketmasdi.
Men uni issiq kunda ham,sovuq
tunda ham köp bora uyimiz
qarshisida körardim. Ammo
adam bilan oyim bu haqda bilib
qolishgach opamga qattiq shart
qöyishdi: yo u, yo biz... Opam
xonasida rosa yig'ladi ösha kuni.
Bu köz yoshlar yetaklab kelgan
dardni opamning közlaridan
boshqa hech qayerda
uchrtamaganman.
Keyin ösha yigit bilan umuman
körishmay qöydilar. Aminman,
opam endi faqat Xudodan
adamning rozi bölishini
söraydigan bölgandi. Köp ötmay
boshimizga musibat tushdi.
Opam og'ir xastaligini bildik.
Unda miya saratoni
borligini eshitganimizda uyimizda
deyarli hamma yig'lagandi. Adam
opamni köp doktorlaga
körsatdilar. Ular
zudlik bilan operatsiya qilish
lozimligini aytishardi. Bu orada
ösha yigit köp martatelefon qildi.
Tabiiyki, opam unga bu haqda
aytishimizni umuman
xohlamasdilar. Yigit
Moskvaga ketyotganligini bilgach,
yana rosa yig'ladilar. Men
öshanda tushunganman. Inson
özidan ham battar yöqotishdan
qörqadigan insonlar bölarkan
dunyoda. Har holda opamning
közidan (katta ehtimolki, qalbidan
ham) oqayotgan köz yoshlari
shundan dalolat berardi. Opamga
oxirgi martau bilan körishish u-n
ruhsat berishdi.
Ösha kecha opam bilan birga
chiqdik. Opam u bilan yonma-
yon turib, bir og'iz ham
gapirmadi. U faqat yig'ladi. Yigit
esa opamni yupatardi:
"Men tezda qaytaman, jonim,
yig'lama",- derdi u. Öshanda u
opamni sönggi bor körib
turganligini qayerdan ham
bilardi. U ketgach opam meni
quchoqlab, qulog'imga
shivirlaganida butun vujudim
muzlab ketdi. Opam aynan
shunday dedilar: "Nega aynan
men?"... Yigit ketgach
opam u bilan telefonda ham
gaplashmadi. Ehtimol qörqqandir.
Unga hammasini aytib
yuborishdan qörqqandir. Uni
operatsiya qilishadigan kun ham
keldi. Ösha kun kutish zalida
ötirib, Xudodan
opamning tirik qolishini söradim.
Qizil chiroq öchib, doktor
chiqqach esa... adamning toshdek
qotganlariyu, oyimning ezilib
yig'laganliklari yodimda qolgan
xalos. Opamni qabrga qöydik...
Ancha vaqt
ötgach, tongda dasturxon
atrofida ötirganimizda ösha yigit
Moskvadan telefon qildi. Men
javob berdim. Unga opam vafot
etganligini aytdim. U gapimni
oxirigacha eshitmasdan göshakni
qöyib qöydi. Ösha kuni yarim
tunda eshik taqilladi. Adam
eshikni ochganlarida qarshisida
ösha, opam sevgan yigit turardi...
Uning közlarida men opamning
közlarida ham körmaganim öta
kuchli alam bor edi. Ösha kuni ilk
bora adamning
yig'laganlarini kördim. Ehtimol
köz yoshlari bir vaqtlar ularni
majburan ayirganliklari uchun
pushaymonliklaridandir... Ehtimol
yigitning közlarida opamning
yuzlarini körgandirlar...
Следующая публикация
Нет комментариев