.. ჩემი და შენი, უკვე, აღარ არის ჩვენი, ინი და იანი აღარ ქმნის ერთობას, სულელს მეძახიან, რადგან სულ ველი, ველი უფლისგან ცოდვების შენდობას. თურმე იმ ჭერისთვის, მე რომ შევაკეთე, მოუძებნია სისუსტე წვიმას, თუმცა სულერთია ახლა ყველაფერი, იქ ხომ აღარავის სცივა?! მე ამ კომედიას ბოლომდე ვითამაშებ, როლიც მთავარია, რა მაქვს დასაწუნი?! შენი ტყუილებით წამებს ვილამაზებ... წასვლაც მოგისწრია, თუმცა გალანტური... რასაც დათესავსო იმას იმკის კაცი, თუმცა დეკემბერში რა მკა ამტყდომია?! ალბათ არ ვიცოდი თუ რამ გედო ფასი, მაგრამ ვინც იცოდა, ვატყობ, შესწვდომია. მორიგ სეირნობას, იქ შორს, სასიზმრეთში, მოჰყვა დიალოგი უცნობ მამაკაცთან, სულ რამ ორიოდე ჩამჩურჩულა ყურში და მსწრაფლ მიმაცილა რეალობის კართან. ახლაც პირვანდელად მახსოვს სიტყვა მისი:"უბედურებისო ნუ გექნება განცდა, დიდი არაფერი, შენ ხომ უბრალოდო ერთი სიყვარულის ისარი აგცდა!" არც კი დაიჯერო, წამითაც არ ვნანობ!.. იყო უკუნი და ვიყავი მეც ბნელი... ისევ ვკომიკოსობ, ანდაც მერე რა, რომ ჩემი და შენი უკვე აღარ არის ჩვენი?!
იტყვი,სიყვარული ნამდვილია იტყვი, სიყვარული მაგიჟებს ... თუმცა ეს ცხოვრებაც ნამდვილია, მაგრამ არავის არ აგიჟებს ... იტყვი, რისთვის ღირდა მყვარებოდი, იტყვი, დრო უაზროდ გავიდა ... თუმცა ის წუთები, ის წამები ... ჩემსთვის დღესდღეობით ბევრს ნიშნავს ... იტყვი, დაგივიწყო, ამოგშალო ... იტყვი, ჩემზე წერა რათ გინდა?! თუმცა გულს რა ვუთხრა ... რა ვიცრუო ... თორემ მე ნამდვილად, არ მინდა ...
ასე გადავლილი ღამე,წყალზე გაყოლილი დარდით, ასე უნაზესი რამე,მხოლოდ სიყვარული არის... გრძნობით დახატული მთვარე,სითბოშერეული წვიმა, ჩემი შენ გაათბე გული მეტი არაფერი მინდა... მოცარტს დაკარგა ნოტი,ნოტი ასახავდა იმას, და თუ სიყვარული მოდის,სიყვარული არის წმინდა..
ასე გადავლილი ღამე,ცრემლში დაკაგრული წამით, ასე უნაზესი რამე,შენი გულისცემა არის...
ამ ქვეყანაზე, მე რომ მიყვარხარ, ვერ დაიჩემებს ვერავინ ისე.. ეს სიყვარული ისე დიდია.. ისე ძლიერი და ისე მტკიცე. ამ ქვეყანაზე, მე რომ გიყურებ, ასეთ თვალებით ვერავინ გიმზერს მე რომ მიყვარხარ,ამ წუთას ახლა, ვერ შეგიყვარებს ვერავინ ისე.. ამ ქვეყანაზე რაც, გულებია.. ასეთ სიყვარულს ვერავინ იძენს... როგორც შენ ამ გულს ახლა უყვარხარ, ვერ შეგიყვარებს ვერავინ ისე.. ამ ქვეყანაზე რაც ლექსებია, ყველა ნაპარავს, მალულად გიდებს.. მხოლოდ ეს ჩემი სულია შენთვის, რომელიც მხოლოდ საკუთარს გიწერს.. ამ ქვეყანაზე, რაც ლოცვებია, იცოდე მუდამ მე გულში მიდევს... მე რომ დაგლოცავ ამ ქვეყანაზე არვინ დაგლოცავს,არასდროს ისე... ამ ქვეყანაზე ყველა მშიშარა... ცარიელ სიტყვებს ისვრიან ისე.. შენი გულისთვის ასჯერ მოვკვდები არ დავიკვნესებ იცოდე ისე,,, შენი გულისთვის ზეცაში ავალ,, და ჩემს სულს ახლაც უფალსა მივცემ.. გწამდეს ამ ქვეყნად, მე რომ მიყვარხარ ვერ დაიჩემებს ვერავინ ისე. ერთი ლექსიდან ვერ ამოგაგდე, ერთი სიტყვა ვერ დავტოვე უშენო.
შენ ქარიშხალი გინახავს ზღვისა? მოგისმენია გრიალი ზღვისა? იგი ბრაზდება საკუთარ თავზე, როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას... იცი რად არის გაბრაზებული? რად ახლის ტალღებს ნაპირ ქარიანს? მასაც ჰყოლია შეყვარებული და მერე რწმენა დაუკარგია... საკუთარ ტალრებს მოუკლავს თურმე, საკუთარ გულში დაუმარხია.... ...და ახლა როცა ბნელდება ზღვაზე, როცა სიყვარსულს უცქერის სხვისას, საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით და ეს გრიალი დარდია ზღვისა...
შენ ქარიშხალი გინახავს ზღვისა? მოგისმენია გრიალი ზღვისა? იგი ბრაზდება საკუთარ თავზე, როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას... იცი რად არის გაბრაზებული? რად ახლის ტალღებს ნაპირ ქარიანს? მასაც ჰყოლია შეყვარებული და მერე რწმენა დაუკარგია... საკუთარ ტალრებს მოუკლავს თურმე, საკუთარ გულში დაუმარხია.... ...და ახლა როცა ბნელდება ზღვაზე, როცა სიყვარსულს უცქერის სხვისას, საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით და ეს გრიალი დარდია ზღვისა...
ვიგრძენი რიტმი,დავიწყე რხევა, წარმოდგენაში,შენ ჩემს წინ დგეხარ, ვცეკვავდით ტანგოს,იდუმალ ღამეს, ვუმზერდით ცაზე ვარსკვალავებს,მთვარეს
გამომეღვიძა და ვხედავ ოთახს ცარიაელს,პირქუშს და ჩაბნელებულს ჯერ ქრება რიტმი,მუსიკა წყნარი და შენი სახეც თან ჰყვება ამ რიტმს, და მაშინ ვხვდები ეს ვნახე სიზმრად და გავიფიქრე: - "თავო სულელო, ნუთუ გეგონა ეს მართლაც მოხდა,ნუთუ გეგონა ის შენთან მოვა?!"
მოვყვები ტირილს და ეს დღეც გავა, უსიხარულოდ, ფიქრებით სავსე დაველოდები ღამის წყვდიადში იმ შენი მწვანე თვალების ნათელს,
კვლავ მესიზმრები და გადის წლები, შენს სიყვარულში და ოცნებებში, ასეთი რამე ნუთუ არსებობს?! გიყვარდეს შენთვის უცნობი ბიჭი,
გიყვარდეს გულით,არსებით,სულით, გიყვარდეს ყოველი წამით და წუთით, ნუთუ შენს სახეს,ღიმილს და თვალებს ვერ დამავიწყებს ვერც ერთი სხვა ძე
ნუთუ ამ გრძნობით მომიწევს გავლა ამ უსამართლო ცხოვრების გზაზე, ნუთუ ტყვე გავხდი შენი თვალების, შენი ღიმილის და შენი სახის.
-არ გეცოდები? რატომ დამსაჯე? ასეთი ქვეყნად რა დავაშავე? რატომ მაწვალებ,თავს რად მაყვარებ, რატომ ქრები და გულს...Ещёვიგრძენი რიტმი,დავიწყე რხევა, წარმოდგენაში,შენ ჩემს წინ დგეხარ, ვცეკვავდით ტანგოს,იდუმალ ღამეს, ვუმზერდით ცაზე ვარსკვალავებს,მთვარეს
გამომეღვიძა და ვხედავ ოთახს ცარიაელს,პირქუშს და ჩაბნელებულს ჯერ ქრება რიტმი,მუსიკა წყნარი და შენი სახეც თან ჰყვება ამ რიტმს, და მაშინ ვხვდები ეს ვნახე სიზმრად და გავიფიქრე: - "თავო სულელო, ნუთუ გეგონა ეს მართლაც მოხდა,ნუთუ გეგონა ის შენთან მოვა?!"
მოვყვები ტირილს და ეს დღეც გავა, უსიხარულოდ, ფიქრებით სავსე დაველოდები ღამის წყვდიადში იმ შენი მწვანე თვალების ნათელს,
კვლავ მესიზმრები და გადის წლები, შენს სიყვარულში და ოცნებებში, ასეთი რამე ნუთუ არსებობს?! გიყვარდეს შენთვის უცნობი ბიჭი,
გიყვარდეს გულით,არსებით,სულით, გიყვარდეს ყოველი წამით და წუთით, ნუთუ შენს სახეს,ღიმილს და თვალებს ვერ დამავიწყებს ვერც ერთი სხვა ძე
ნუთუ ამ გრძნობით მომიწევს გავლა ამ უსამართლო ცხოვრების გზაზე, ნუთუ ტყვე გავხდი შენი თვალების, შენი ღიმილის და შენი სახის.
-არ გეცოდები? რატომ დამსაჯე? ასეთი ქვეყნად რა დავაშავე? რატომ მაწვალებ,თავს რად მაყვარებ, რატომ ქრები და გულს რად აწამებ??
ვერ ხედავ ალბათ დაღვრემილ სახეს, სევდიან თვალებს ,გამოცლილ ძალებს, შენი ცხოვრებით კმაყოპილი ხარ, ჩემსას კი ერთხელ არ მოიკითხავ.
ღმერთს ვევედრები ყოველ საღამოს, მომშორდეს გრძნობა ესოდენ მწარე, ყოველი ღამე ლოცვით თენდება და შემდეგ ისევ ლოცვით ღამდება.
და აი, ღმერთმაც კვლავ გადმომხედა, მწარე გრძნობისთვის მთლად არ გამწირა, კვლავ შემახვედრა მხიარულ ყმაწვილს და მასთან ერთად დავიწყე ცეკვა.
გადამავიწყდა მწვანე თვალები,ტანგო,ის ღამე,სიზმრებიც მწარე. მან მაპოვნინა გულისთვის ბინა, მან გამიხარა ღამე და დილა. მაჩვენა ტკბილი ცხოვრების გემო, მასწავლა როგორ მიყვარდეს ღმერთო.
ღამის წყვდიადი გამინათეს შავმა თვალებმა და შეაჩერეს ჩემი სულის გარდაცვალება.......
სავანის ბოლოს სასმისით გელი, თვალცრემლიანი სიტყვებსაც გეტყვი, გრძნობას დავლოცავ ამ ქვეყნად წმინდას მე შენ დაგლოცავ ერთადერთს წმინდას. თამადა დგება სასმისით თვრება სიტყვებს იძახის გრძნობებს ელევა, ცრემლები ჩნდება,დუმილი ჩნდება ყველა დუმდება,ერთის ხმა ფეთქავს. სასმისიც თვრება,გრძნობებიც ჩნდება ეს სავსე ფიალა მით უფრო შრება... სიტყვები ილევა,მუზაც აქ ქრება სიყვარულისთვის სასმისი ილევა. ყველანი დგება ერთის ხმა ფეთქავს სასიყვარულ სასმისი ილევა...
"სიყვარულია გზა,სიშორე,ცრემლი,გოდება. შეახებ ხელს და აღარასდროს განმეორდება. სიყვარულია სიმარტოვე,სულის სიშორე. ხორციელ ვნებებს მივწვდებით და უმალ ვიშორებთ. სიყვარულისთვის ბაირონმა კუბო არჩია. სიყვარულისთვის დაენარცხა ქვაზე ტაბიძე. სიყვარულისთვის სასთუმალზე რაღაც გვაღვიძებს. სიყვარულია თამარი,რომ დარჩა თამარად. სიყვარულს ბევრი შეეცადა და ვერ დამალა. სიყვარულია ქვის ჩუქურთმა,ყინწვისის ფრესკა. სიყვარულია ათას ერთი ღამის ზღაპარი. სიყვარულია ჩაუმქრალი ცრემლის ლამპარი."
შენთვის და სიყვარულისთვის, გავეკვრებოდი ჯვარს.. შენთვის და სიყვარულისთვის, ამოვწყვიტავდი ჯარს.. შენთვის და სიყვარულისთვის, განვიქარვებდი ჯავრს.. შენთვის და სიყვარულისთვის, გადავიდოდი ზღვარს..
გადავიდოდი ზღვარს, გადავცურავდი ზღვას.. დავივიწყებდი თავს, არ გავხედავდი სხვას.. დავიდუმებდი ხმას, არ მოგწყვიტავდი თვალს.. ვემსგავსებოდი კაცს, გეცეკვებოდი ვალსს...!
ფიქრებში წასულ პატარა გოგოს წუხელის ღამე არ სძინებია ცრემლის გაჟღენთილ ბალიშის გულზე მას სიყვარულში ჩასძინებია იმედით იმის რომ მის სიზმრებში მოვა ის ერთი ვისაც ის ელის მხოლოდ სიზმრებში და ოცნებებში მე შენ მიყვარხარ იგი მას ეტყვის მაგრამ სიზმრები ფუჭზე ფუჭია ოცნებები კი ქვეყნად არხდება პატარა გოგო თუმც პასუხს ელის სასწაულები ქვეყნად არხდება!!
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 19
ინი და იანი აღარ ქმნის ერთობას,
სულელს მეძახიან, რადგან სულ ველი,
ველი უფლისგან ცოდვების შენდობას.
თურმე იმ ჭერისთვის, მე რომ შევაკეთე,
მოუძებნია სისუსტე წვიმას,
თუმცა სულერთია ახლა ყველაფერი,
იქ ხომ აღარავის სცივა?!
მე ამ კომედიას ბოლომდე ვითამაშებ,
როლიც მთავარია, რა მაქვს დასაწუნი?!
შენი ტყუილებით წამებს ვილამაზებ...
წასვლაც მოგისწრია, თუმცა გალანტური...
რასაც დათესავსო იმას იმკის კაცი,
თუმცა დეკემბერში რა მკა ამტყდომია?!
ალბათ არ ვიცოდი თუ რამ გედო ფასი,
მაგრამ ვინც იცოდა, ვატყობ, შესწვდომია.
მორიგ სეირნობას, იქ შორს, სასიზმრეთში,
მოჰყვა დიალოგი უცნობ მამაკაცთან,
სულ რამ ორიოდე ჩამჩურჩულა ყურში
და მსწრაფლ მიმაცილა რეალობის კართან.
ახლაც პირვანდელად მახსოვს სიტყვა მისი:"უბედურებისო ნუ გექნება განცდა,
დიდი არაფერი, შენ ხომ უბრალოდო
ერთი სიყვარულის ისარი აგცდა!"
არც კი დაიჯერო, წამითაც არ ვნანობ!..
იყო უკუნი და ვიყავი მეც ბნელი...
ისევ ვკომიკოსობ, ანდაც მერე რა, რომ
ჩემი და შენი უკვე აღარ არის ჩვენი?!
იტყვი, სიყვარული მაგიჟებს ...
თუმცა ეს ცხოვრებაც ნამდვილია,
მაგრამ არავის არ აგიჟებს ...
იტყვი, რისთვის ღირდა მყვარებოდი,
იტყვი, დრო უაზროდ გავიდა ...
თუმცა ის წუთები, ის წამები ...
ჩემსთვის დღესდღეობით ბევრს ნიშნავს ...
იტყვი, დაგივიწყო, ამოგშალო ...
იტყვი, ჩემზე წერა რათ გინდა?!
თუმცა გულს რა ვუთხრა ... რა ვიცრუო ...
თორემ მე ნამდვილად, არ მინდა ...
უკვე გავიდა ეს ცუდი წლები,
უშენოს ისევ ისეთი ვხდები
როგორც მილეულს ცა დროს წაიღებს,
ალბათ ოცნებას ჩემთვის გაიღებს.
სიტყვებიც ნელა ილევა თითქოს,
გონებაც უკვე წაგებას ფიქრობს,
ალბათ მე მწარედ შენთან დავმარცხდი
დარდში და ფიქრში მუდმივ ჩავვარდი.
ჩემს ლექსებს რითმა,ოცნებებს ფრთები.
იმათთან ერთად ნელნელა ვდნები
გამომელია ჟამი და სიტყვა
ამ ლექით ბოლო სიტყვები ითქვა.!!!!
და სიყვარული უფრო ძნელდება,
თითქოს უფერული ხდება აზრები,
საბაბს არ გაძლევ, მაგრამ ბრაზდები..
იცი... არ გაბრალებ მე შენ არაფერს,
ვიცი, ყველაფერი ჩემი ბრალია,
ალბათ ფასს კარგავენ ჩემი ფრაზები,
რადგან ლექსიკონში სიტყვები მაკლია.
თითქოს დუმილი ჩემთვის მარტივია,
ქალებს გონიათ კაცები არ ტირიან.
მხოლოდ ოცნება... შენზე... ადვილია.
ჩანგალი კოვზია... ეს ხომ ნამდვილია...
და დღე მუდამ სიყვარულით სავსეა.
გულს გატკენენ,გადმოგცვივა ცრემლები,
მოვალ კარგო ისევ მოგეფერები.
კარგო გულზედ მოიშორე დარდები,
შენს წინაშე თავს დახრიან ვარდები.
მიღიმოდა ალისფერი ტუჩები,
დამიბრუნდი კარგო ნუ მეურჩები.
შენს თვალებში ციმციმებენ ფერები,
სიყვარული არის მოსაფერები.
გულს მედება სიყვარულის ალია,
გული მეწვის იცი შენი ბრალია.
თუ არ გინდა დარდით მოვკვდე ლამაზო,
მაშინ უნდა სიყვარულით ამავსო.
ჩემთან უნდა გადმოფრინდე ჩიტუნა,
აბა მითხარ შენთვის კარგი ვის უნდა.
ეს სიცოცხლე ერთი ციცქნა წამია,
სიყვარული მე შენით მიწამია.
იცი კარგო თუ არ შეგიყვარდები,
მაშინ გულზედ დამაყარე ვარდები.
ასე უნაზესი რამე,მხოლოდ სიყვარული არის...
გრძნობით დახატული მთვარე,სითბოშერეული წვიმა,
ჩემი შენ გაათბე გული მეტი არაფერი მინდა...
მოცარტს დაკარგა ნოტი,ნოტი ასახავდა იმას,
და თუ სიყვარული მოდის,სიყვარული არის წმინდა..
ასე გადავლილი ღამე,ცრემლში დაკაგრული წამით,
ასე უნაზესი რამე,შენი გულისცემა არის...
ვერ დაიჩემებს ვერავინ ისე..
ეს სიყვარული ისე დიდია..
ისე ძლიერი და ისე მტკიცე.
ამ ქვეყანაზე, მე რომ გიყურებ,
ასეთ თვალებით ვერავინ გიმზერს
მე რომ მიყვარხარ,ამ წუთას ახლა,
ვერ შეგიყვარებს ვერავინ ისე..
ამ ქვეყანაზე რაც, გულებია..
ასეთ სიყვარულს ვერავინ იძენს...
როგორც შენ ამ გულს ახლა უყვარხარ,
ვერ შეგიყვარებს ვერავინ ისე..
ამ ქვეყანაზე რაც ლექსებია,
ყველა ნაპარავს, მალულად გიდებს..
მხოლოდ ეს ჩემი სულია შენთვის,
რომელიც მხოლოდ საკუთარს გიწერს..
ამ ქვეყანაზე, რაც ლოცვებია,
იცოდე მუდამ მე გულში მიდევს...
მე რომ დაგლოცავ ამ ქვეყანაზე
არვინ დაგლოცავს,არასდროს ისე...
ამ ქვეყანაზე ყველა მშიშარა...
ცარიელ სიტყვებს ისვრიან ისე..
შენი გულისთვის ასჯერ მოვკვდები
არ დავიკვნესებ იცოდე ისე,,,
შენი გულისთვის ზეცაში ავალ,,
და ჩემს სულს ახლაც უფალსა მივცემ..
გწამდეს ამ ქვეყნად, მე რომ მიყვარხარ
ვერ დაიჩემებს ვერავინ ისე.
ერთი ლექსიდან ვერ ამოგაგდე,
ერთი სიტყვა ვერ დავტოვე უშენო.
მოგისმენია გრიალი ზღვისა?
იგი ბრაზდება საკუთარ თავზე,
როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას...
იცი რად არის გაბრაზებული?
რად ახლის ტალღებს ნაპირ ქარიანს?
მასაც ჰყოლია შეყვარებული
და მერე რწმენა დაუკარგია...
საკუთარ ტალრებს მოუკლავს თურმე,
საკუთარ გულში დაუმარხია....
...და ახლა როცა ბნელდება ზღვაზე,
როცა სიყვარსულს უცქერის სხვისას,
საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით
და ეს გრიალი დარდია ზღვისა...
მოგისმენია გრიალი ზღვისა?
იგი ბრაზდება საკუთარ თავზე,
როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას...
იცი რად არის გაბრაზებული?
რად ახლის ტალღებს ნაპირ ქარიანს?
მასაც ჰყოლია შეყვარებული
და მერე რწმენა დაუკარგია...
საკუთარ ტალრებს მოუკლავს თურმე,
საკუთარ გულში დაუმარხია....
...და ახლა როცა ბნელდება ზღვაზე,
როცა სიყვარსულს უცქერის სხვისას,
საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით
და ეს გრიალი დარდია ზღვისა...
წარმოდგენაში,შენ ჩემს წინ დგეხარ,
ვცეკვავდით ტანგოს,იდუმალ ღამეს,
ვუმზერდით ცაზე ვარსკვალავებს,მთვარეს
გამომეღვიძა
და ვხედავ ოთახს ცარიაელს,პირქუშს და ჩაბნელებულს
ჯერ ქრება რიტმი,მუსიკა წყნარი
და შენი სახეც თან ჰყვება ამ რიტმს,
და მაშინ ვხვდები ეს ვნახე სიზმრად და გავიფიქრე:
- "თავო სულელო, ნუთუ გეგონა ეს მართლაც მოხდა,ნუთუ გეგონა ის შენთან მოვა?!"
მოვყვები ტირილს და ეს დღეც გავა,
უსიხარულოდ, ფიქრებით სავსე
დაველოდები ღამის წყვდიადში
იმ შენი მწვანე თვალების ნათელს,
კვლავ მესიზმრები და გადის წლები,
შენს სიყვარულში და ოცნებებში,
ასეთი რამე ნუთუ არსებობს?!
გიყვარდეს შენთვის უცნობი ბიჭი,
გიყვარდეს გულით,არსებით,სულით,
გიყვარდეს ყოველი წამით და წუთით,
ნუთუ შენს სახეს,ღიმილს და თვალებს
ვერ დამავიწყებს ვერც ერთი სხვა ძე
ნუთუ ამ გრძნობით მომიწევს გავლა
ამ უსამართლო ცხოვრების გზაზე,
ნუთუ ტყვე გავხდი შენი თვალების,
შენი ღიმილის და შენი სახის.
-არ გეცოდები? რატომ დამსაჯე?
ასეთი ქვეყნად რა დავაშავე?
რატომ მაწვალებ,თავს რად მაყვარებ,
რატომ ქრები და გულს...Ещёვიგრძენი რიტმი,დავიწყე რხევა,
წარმოდგენაში,შენ ჩემს წინ დგეხარ,
ვცეკვავდით ტანგოს,იდუმალ ღამეს,
ვუმზერდით ცაზე ვარსკვალავებს,მთვარეს
გამომეღვიძა
და ვხედავ ოთახს ცარიაელს,პირქუშს და ჩაბნელებულს
ჯერ ქრება რიტმი,მუსიკა წყნარი
და შენი სახეც თან ჰყვება ამ რიტმს,
და მაშინ ვხვდები ეს ვნახე სიზმრად და გავიფიქრე:
- "თავო სულელო, ნუთუ გეგონა ეს მართლაც მოხდა,ნუთუ გეგონა ის შენთან მოვა?!"
მოვყვები ტირილს და ეს დღეც გავა,
უსიხარულოდ, ფიქრებით სავსე
დაველოდები ღამის წყვდიადში
იმ შენი მწვანე თვალების ნათელს,
კვლავ მესიზმრები და გადის წლები,
შენს სიყვარულში და ოცნებებში,
ასეთი რამე ნუთუ არსებობს?!
გიყვარდეს შენთვის უცნობი ბიჭი,
გიყვარდეს გულით,არსებით,სულით,
გიყვარდეს ყოველი წამით და წუთით,
ნუთუ შენს სახეს,ღიმილს და თვალებს
ვერ დამავიწყებს ვერც ერთი სხვა ძე
ნუთუ ამ გრძნობით მომიწევს გავლა
ამ უსამართლო ცხოვრების გზაზე,
ნუთუ ტყვე გავხდი შენი თვალების,
შენი ღიმილის და შენი სახის.
-არ გეცოდები? რატომ დამსაჯე?
ასეთი ქვეყნად რა დავაშავე?
რატომ მაწვალებ,თავს რად მაყვარებ,
რატომ ქრები და გულს რად აწამებ??
ვერ ხედავ ალბათ დაღვრემილ სახეს,
სევდიან თვალებს ,გამოცლილ ძალებს,
შენი ცხოვრებით კმაყოპილი ხარ,
ჩემსას კი ერთხელ არ მოიკითხავ.
ღმერთს ვევედრები ყოველ საღამოს,
მომშორდეს გრძნობა ესოდენ მწარე,
ყოველი ღამე ლოცვით თენდება
და შემდეგ ისევ ლოცვით ღამდება.
და აი, ღმერთმაც კვლავ გადმომხედა,
მწარე გრძნობისთვის მთლად არ გამწირა,
კვლავ შემახვედრა მხიარულ ყმაწვილს
და მასთან ერთად დავიწყე ცეკვა.
გადამავიწყდა მწვანე თვალები,ტანგო,ის ღამე,სიზმრებიც მწარე.
მან მაპოვნინა გულისთვის ბინა,
მან გამიხარა ღამე და დილა.
მაჩვენა ტკბილი ცხოვრების გემო,
მასწავლა როგორ მიყვარდეს ღმერთო.
ღამის წყვდიადი გამინათეს შავმა თვალებმა
და შეაჩერეს ჩემი სულის გარდაცვალება.......
თვალცრემლიანი სიტყვებსაც გეტყვი,
გრძნობას დავლოცავ ამ ქვეყნად წმინდას
მე შენ დაგლოცავ ერთადერთს წმინდას.
თამადა დგება სასმისით თვრება
სიტყვებს იძახის გრძნობებს ელევა,
ცრემლები ჩნდება,დუმილი ჩნდება
ყველა დუმდება,ერთის ხმა ფეთქავს.
სასმისიც თვრება,გრძნობებიც ჩნდება
ეს სავსე ფიალა მით უფრო შრება...
სიტყვები ილევა,მუზაც აქ ქრება
სიყვარულისთვის სასმისი ილევა.
ყველანი დგება ერთის ხმა ფეთქავს
სასიყვარულ სასმისი ილევა...
შეახებ ხელს და აღარასდროს განმეორდება.
სიყვარულია სიმარტოვე,სულის სიშორე.
ხორციელ ვნებებს მივწვდებით და უმალ ვიშორებთ.
სიყვარულისთვის ბაირონმა კუბო არჩია.
სიყვარულისთვის დაენარცხა ქვაზე ტაბიძე.
სიყვარულისთვის სასთუმალზე რაღაც გვაღვიძებს.
სიყვარულია თამარი,რომ დარჩა თამარად.
სიყვარულს ბევრი შეეცადა და ვერ დამალა.
სიყვარულია ქვის ჩუქურთმა,ყინწვისის ფრესკა.
სიყვარულია ათას ერთი ღამის ზღაპარი.
სიყვარულია ჩაუმქრალი ცრემლის ლამპარი."
შენთვის და სიყვარულისთვის, ამოვწყვიტავდი ჯარს..
შენთვის და სიყვარულისთვის, განვიქარვებდი ჯავრს..
შენთვის და სიყვარულისთვის, გადავიდოდი ზღვარს..
გადავიდოდი ზღვარს, გადავცურავდი ზღვას..
დავივიწყებდი თავს, არ გავხედავდი სხვას..
დავიდუმებდი ხმას, არ მოგწყვიტავდი თვალს..
ვემსგავსებოდი კაცს, გეცეკვებოდი ვალსს...!
გული მატკინეს, ბევრი მატირეს.
გამომიცდია რა არის ტანჯვა,
ტრუილუბრალოდ ჭორების ხლანჯვა,
მთელი ცხოვრება ხალხისგან ჩაგვრა.
ვინმე გაათბობს ჩემს გულს–გაყინულს?
გაბრაზებულს და ბოღმით ავსებულს.
მათ მე ბავშვობა არც კი მაცადეს,
სიყვარულის კი წამში წამართვეს.
არ მინატრია ვინმესთვის ცუდი.
ხალხის თვალებში ბოღმა და შური.
მე ის მიყვარდა გულით და სულით,
სხვა კი ფიქრობდა–ზმანით და ფულით.
თუ სიყვარულში არა მაქვს ბედი
რად გამაჩინე ამ ქვეყნად დედი!
შენც დაინახავ ჩემს ცრემლს ლოყაზე,
არ მესაუბრო იმ ძველ გრძნობაზე.
ალბად, შეცდომა დავუშვი ბევრი
და მისთვის ახლა ვისჯები ცრემლით.
მაპატიე, რომ გაგიშვი ხელი.
არ დაბრუნდები? მე მაინც გელი.
წუხელის ღამე არ სძინებია
ცრემლის გაჟღენთილ ბალიშის გულზე
მას სიყვარულში ჩასძინებია
იმედით იმის რომ მის სიზმრებში
მოვა ის ერთი ვისაც ის ელის
მხოლოდ სიზმრებში და ოცნებებში
მე შენ მიყვარხარ იგი მას ეტყვის
მაგრამ სიზმრები ფუჭზე ფუჭია
ოცნებები კი ქვეყნად არხდება
პატარა გოგო თუმც პასუხს ელის
სასწაულები ქვეყნად არხდება!!
დასასრული აღარ ჩანს
ხელებს ვიფშვნეტ,ვერ ვათბობ
შენ მჭირდები სადა ხარ?
აი ორი შესრულდა
მალე სამიც გახდება
ალბათ ოთხზე დავწვები
და დავიწყებ შენზე დარდს
აი უკვე გამოჩნდი
ოღონდ ჩემს ოცნებებში
მე შენსკენ მოვდიოდი
შენ კი ბაღში მელოდი
დავასველე ბალიში
ვეღარ ვიკავებდი თავს
შენზე ფიქრს რომ არ ვიშლი
მივეცემი ხოლმე დარდს
ყოველ წუთს და ყოველ წამს
შენზე ფიქრი მგონი მკლავს
მერე რა რომ სხვა გიყვარს
მე ხომ მეგობარი ვარ
ვერასდროს ვერ გავბედავ
ვერ გაგიმხელ მე გრძნობებს
მე ხომ ვიცი სხვას ეტრფი
და ეს რა ვქნა მადარდებს
უკვე ექვსი სრულდება,
რა ვაკეთო რა ვქნა დღეს
მოდი შენთან ამოვალ
მოგიყვები რამეს ბევრს
უკვე აქ ვარ ...Ещёროგორ გაიწელა დრო,
დასასრული აღარ ჩანს
ხელებს ვიფშვნეტ,ვერ ვათბობ
შენ მჭირდები სადა ხარ?
აი ორი შესრულდა
მალე სამიც გახდება
ალბათ ოთხზე დავწვები
და დავიწყებ შენზე დარდს
აი უკვე გამოჩნდი
ოღონდ ჩემს ოცნებებში
მე შენსკენ მოვდიოდი
შენ კი ბაღში მელოდი
დავასველე ბალიში
ვეღარ ვიკავებდი თავს
შენზე ფიქრს რომ არ ვიშლი
მივეცემი ხოლმე დარდს
ყოველ წუთს და ყოველ წამს
შენზე ფიქრი მგონი მკლავს
მერე რა რომ სხვა გიყვარს
მე ხომ მეგობარი ვარ
ვერასდროს ვერ გავბედავ
ვერ გაგიმხელ მე გრძნობებს
მე ხომ ვიცი სხვას ეტრფი
და ეს რა ვქნა მადარდებს
უკვე ექვსი სრულდება,
რა ვაკეთო რა ვქნა დღეს
მოდი შენთან ამოვალ
მოგიყვები რამეს ბევრს
უკვე აქ ვარ როგორ ხარ
ესე რატომ მიყურებ
უი ჯერ ხომ ადრეა
შემოვიდე?ეხლავე
რატომ მიახლოვდები?
შეგიყვარდი?კარგად ხარ?
მომაცილე ეგ ხელი
რომ მომხვიე შენ ამ წამს
ვეღარ ვხედავ ვერაფერს
მარტო ვგრძნობ რომ ცაში ვარ
მე შენ ტუჩებს ვერ დავთმობ
ამის ძალა მე არ მაქვს.
უცბათ ქრება ყოველი,
მეღვიძება,ვახელ თვალს
უი ისევ სიზმარი?
სიზმარშიც შენ გნახე კვლავ.!!
ჩემი გრძნობების ტყვე სულ ვიქნები,
ვერ გადავლახავ მე იმ ბარიერს
რაც სტანჯავს მუდამ ნესტანს, ტარიელს.
მინდა წავიდე შორს ამ ქვეყნიდან
იოლი გზაა ყურება ციდან
ჩემი ცხოვრების აზრს ვეღარ ვხედავ
ზევიდან კი სულ მას შევხედავ.
მაინც დავამსხვრევ გულის იმ ნაწილს
რომელიც შიშობს იმ განვლილ მანძილს
გული სიხარულს ორმაგად მიგრძნობს
მაგრამ თქმას მაინც სიკვდილი მიჯობს.
მაინც დავამსხვრევ იმ რკინის ბორკილს
რომელიც მუდამ თან მსდევს და მკორტნის
დაღლას ვგრძნობ, სულის ცეკვის დრო დადგა
ცაში აჭრილი გული აქვს დაბლა!!!
სიყვარულმა არც ღალატი არ იცის,
სიყვარულით ამაყობდა დავინჩი
მის ნახატზე ფერად-ფერად ამინდში.