Предыдущая публикация
Салом, дӯстони шиносу ношиноси ман.
Зиндагӣ бо дидору сӯҳбатҳояш ширин аст. Ман аз ин дуриҳо гармии нафаси шуморо эҳсос мекунам ва агар бо навиштаҳои худ заррае ба дили шумо гармӣ биёрам, худро хушбахт меҳисобам. Зеро аминам, ки рисолати эҷодкор ва умуман ҳар фарди соҳибдил дар байни инсонҳо ин дили касеро ба зиндагӣ гарм намудан, ба кошонае нур овардан, пайроҳаеро бо нигоҳи худ рушан кардан, пораеро дарбеҳ намудан аст. Барои ман инсони аз ҳама олӣ он нафарест, ки дарди дили дигареро эҳсос мекунад ва то аз дасташ омадан – бо қалам, бо сухан, ҳатто бо нигоҳи гарму пур аз меҳр - барои зудуда шудани он дард заррае ҳисса мегузорад. Нависандаи бузурге дар хусуси эҷодиёт ва рисолати қаламкашӣ андеша ронда, гуфтааст: Мо бояд пеш аз ҳама дилро фаромӯш накунем! Мавлавии бузург низ фармуда, ки пас забони ҳамдилӣ ин дигар аст, ҳамдилӣ аз ҳамзабонӣ беҳтар аст. Боқӣ Худо нигаҳбони мову шумо.
Ягон камбуди ва ё хатогие аз чониби ман шавад қаблан узр мепурсам, чунки инсон бе хато намешавад
Бо эҳтироми бузург АЗИЗУЛЛОИ ҲАСАНЗОД ба кули хонандагони ин гуруҳ
Следующая публикация
Комментарии 51
На ҳамин либоси зебост нишони одамият.
Агар одами ба чашмасту даҳону гушу бини,
Чи миёни нақши девору миёни одамият.
Агар шумо заррае аз одаму одамият баҳра бурдабошед пас худатонро камеҳам бошад ҳурмат кунед агар худатонро ҳурмат намекунед пас ному шарафи зани точикро пас назанед шумо зан ҳастед хонуми зебо
Забон ан дар даҳон постбони сараст
бо девонаҳам чи гуфта мешавад чи бар ту гуям чи бар гуши як хар ашула хонам